Antypater I i żydowskie sztuczki tego wyznającego judaizm mąciciela

Antypater był jedną z najbardziej nieprzyjemnych postaci w historii. To on doradził Królowi Hyrcanusowi by szukał pomocy u Nabatejczyków w walce ze swoim bratem Aristobulusem. Korzystny rezultat tej walki dał Antypatrowi wielkie wpływy w Judei. Był także pochlebcą, służalczym wobec każdego Rzymianina, który według niego mógł wygrać. Dzięki schlebianiu Pompejuszowi, został mianowany na gubernatora Idumei. Po klęsce Pompejusza w bitwie pod Farsalos (48 pChr.) w Grecji, Cezar przejął władzę w Judei w imieniu Rzymu. Kiedy zamordowano Cezara, Antypater nadskakiwał Kasjuszowi, jednemu ze spiskowców w mordzie Cezara. Po śmierci Antypatra w roku 43 pChr., otrutego przez „członków własnej rodziny podczas uczty z konkubinami, jego następcą został syn - Herod

Max Dimont, „The Jews, God, and History" [Żydzi, Bóg i historia]. a na zdjęciu Antypater I klęczący przed Juliuszem Cezarem

#historia #żydzi #starozytnosc

Rodzinny grill zaliczony, można pracować nad rewersem.

średnica 32 mm

#rzemioslo #rekodzielo #rzezba #tworczoscwlasna #kinkistones #starozytnosc #rzym

W ramach cyklu poruszającego zagadnienia związane z magią, okultyzmem i ludźmi je praktykującymi #occulto przedstawiam serię wpisów prezentujący życie magiczne starożytnych cywilizacji. W miniblogu zostanie krótko opisany stosunek do magii, takich ludów jak: mieszkańcy Mezopotamii, Egipcjanie, Żydzi, Persowie, Grecy, Rzymianie, Chińczycy, Japończycy, Hindusi i Majowie. Dzisiejszy miniblog został poświęcony starożytnych Grekom, których życie magiczne obfituje w wiele źródeł zachowanych do naszych czasów. Serdecznie zapraszam do lektury minibloga. Linki do poprzednich części na dole pod wpisem.

#historia #ciekawostkihistoryczne #kultura #sztuka #rzezba #grecja #starozytnosc #magia #occulto

Magia w świeci antycznych Greków

Od Iliady Homera w epoce brązu poprzez stulecia aż do czasów hellenistycznych we wczesnych wiekach naszej ery: księgi, zaklęcia, amulety, przekazy literackie i inskrypcje świadczą o wszechobecności magii w życiu Greków. Podobnie jak w przypadku wielu starych systemów wierzeń, formalna religia oraz magia były ze sobą powiązane. Wpływy istot uważanych za boskie rozprzestrzenił się na cały świat helleński. Zaś do osób uprawnionych do komunikowania się z nimi należeli kapłani, filozofowie, lekarze i poeci. Formalna religia w starożytnej Grecji była sprawą publiczną składającą się z ofiar i modlitw, świąt i świątyń. Magia zaś była bardziej skrytą i czasem nawet przestępczą formą odwoływania się do bogów. Często używaną dla osobistych korzyści lub wyrządzenia krzywdy innym. Chociaż kapłani świątynni mogli wykonywać magię rytualną, to osobiste prośby były częściej spełniane przez inne grupy społeczne. Przez wędrownych magów i wróżbitów, a nawet ludzi z marginesu społeczeństwa, takich jak na przykład prostytutki, które czasami rzucały zaklęcia miłosne.

Greccy filozofowie stanowczo odrzucali magię, zaś autorzy tekstu medycznego O świętej chorobie wręcz gardzili poglądem, że zaklęcia mogą powodować zaćmienie słońca lub leczyć gorączkę. Jednakże ci sami lekarze zalecali spanie w świętym miejscu boga Asklepiosa, aby leczyć dolegliwości. Grecy na wszystkich poziomach w dalszym ciągu uciekali się do różnych środków, aby zapewnić sobie przychylność Erosa, boga miłości lub mrocznej Hekate, bogini czarów. Magia będąca pierwotnie tradycją ustną, pojawiła się w greckich dokumentach w VI wieku p.n.e. Było to w czasie, gdy idee magii przenikały na zachód z imperium perskiego (magowie byli czasami nazywani Chaldejczykami, od perskiej prowincji graniczącej z Babilonią). Obejmują ona wiele tematów, w tym zaklęcia do leczenia, unikania zła i krzywdzenia wrogów.

Fotografia nr 1

Owce ofiarne. Składanie ofiar ze zwierząt było powszechnym sposobem na udobruchanie bogów. Ten panel wotywny z VI wieku p.n.e. z Pitsy w Grecji przedstawia celebransów ofiarujących owcę nimfom.



Narzędzia magii

Uważano, że niektóre kamienie posiadają magiczne moce, takie jak hematyt (kamień krwi), który miał chronić nienarodzone dzieci oraz jasnozielony jaspis, stosowany w leczeniu infekcji żołądka. Były one umieszczane w amuletach z drewna, kości lub kamienia, które petent mógł nosić. Żeglarze, którzy mieli wyruszyć w niebezpieczną podróż, mogli skorzystać z ochronnego wisiorka przedstawiającego Posejdona (boga morza) z trójzębem w dłoni i stopę na delfinie. Ci którzy obawiali się baskania (złego oka), mogli użyć wisiorka w kształcie oka, aby odeprzeć jego spojrzenie. Księgi zaklęć określały rytuały, które należało wykonać podczas tworzenia amuletów, obejmujące zaklęcia i gesty dłoni. Wiele amuletów było zapisanych anagramami lub palindromami imion bogów lub umieszczano je w medalionach z papirusowymi tekstami zawierającymi mityczne narracje. Różne narzędzia uzupełniały zestaw rytualny maga. Od różdżek, takich jakie posiadała czarodziejka Kirke, po wypolerowane kamienie, lustra, zbiorniki na wodę, cymbały, harfy i rhombos. Magowie stosowali również pharmaka (mikstury). W Odysei sam Odyseusz zażywa jedną z moly (magiczne zioło), aby powstrzymać Kirke przed zamienieniem go w świnię. Pharmake uzupełniały philtra (eliksiry miłosne i trucizny). Te ostatnie pojawiły się w mitach o Heraklesie. Deianeira, żona bohatera, przypadkowo zabiła męża, gdy posmarowała jego płaszcz philtronem, zawierającym krew centaura Nessusa.

Fotografia nr 2

Waza przedstawiająca Medeę demonstrującą swoje umiejętności. Rozczłonkowuje i gotuje starego barana. Magiczne zioła w kotle przywracają go do życia i odmładzają .



Magia wiązania oraz klątwy

Za częścią teorii greckiej magii kryła się koncepcja wiązania, czyli przejmowania kontroli nad fizycznymi lub intelektualnymi atrybutami ofiary i wiązania ich z wolą rzucającego zaklęcie. Nawet obiekty niebieskie, takie jak księżyc, mogły zostać związane w rytuale znanym jako ściąganie księżyca. Była to specjalność trackich czarownic, które zbierały ”pianę księżycową”, aby działała jako wzmacniacz w magicznych miksturach.

Często formuły zaczynały się do słów Ja wiążę. Przy tym wymieniając wszystkie części ciała ofiary. Chociaż w przypadku niektórych celów, takich jak sportowcy. Można było po prostu związać kończyny aby zrujnować zdolność danej osoby do rywalizacji. Związanie woli bogów było znacznie trudniejszym zadaniem, wymagającym zastosowania gałęzi magii znanej jako teurgia. Praktykujący teurgię mogli przenieść się do boskiego królestwa poprzez sny lub osiągać wizje poprzez lekanomancje (upuszczanie oleju na wodę w zbiorniku - powstałe fale inspirowały boską komunikację) lub libanomancji (wróżenie poprzez patrzenie na wzory dymu z płonącego kadzidła).

Klątwy były wyspecjalizowaną formą magii wiążącej. Czasami były publiczne, takie jak te na grobowcach, które ostrzegały przechodniów przed naruszeniem grobu. Czy też obywatelskie, jak te związane z przysięgą złożoną przez mieszkańców Thery (na wyspie Santorini), aby skolonizować Cyrenę w Afryce Północnej. Gdy Theranie składali przysięgę topili woskowe figurki, aby w przypadku niedotrzymania przysięgi spadła na nich klątwa. Bardziej prywatne klątwy były potajemnie zapisywane na papirusach i deponowane pod ziemią.

Fotografia nr 3

Magiczne rytuały czasami wymagały użycia glinianych lub metalowych figurek, reprezentujących osobę, która miała zostać związana lub przeklęta. Kończyny były często symbolicznie wiązane lub łamane, a ciało przebijane gwoździami (najlepiej zabranymi z wraku statku). Figurka była następnie umieszczana w miniaturowej ołowianej trumnie z wypisanym imieniem ofiary i klątwą. Następnie zakopywana w miejscu o magicznej mocy, takim jak skrzyżowanie dróg.



Wzywanie zmarłych

Klątwy reprezentowały ciemniejszą stronę greckiej magii. Przewyższała je jedynie nekromancja. Sztukę rozmawiania ze zmarłymi, a nawet ich wskrzeszania praktykowano w takich miejscach jak Necromanteion w Epirze. Niektóre klątwy zapisywano na lamellae (cienkich ołowianych arkuszach), które następnie zwijano i składano w studniach lub zakopywano wraz ze zwłokami. Przekazywały one pragnienia wzywając siły podziemia, takie jak Furie i Praxidikai, demoniczne duchy zemsty. Setki tabliczek z przekleństwami znaleziono w całym greckim świecie, a praktyka ta rozprzestrzeniła się później w całym Imperium Rzymskim. Tabliczki te obejmowały wezwania do wymierzenia sprawiedliwości złodziejom, niewiernym małżonkom lub konkurentom biznesowym.

Fotografia nr 4

Rzymska kopia posągu Hekate autorstwa greckiego rzeźbiarza Alkamenesa. Jest zwrócona w trzech kierunkach, dwie z postaci trzymają granat, podczas gdy trzecia trzyma pochodnię.



Wróżbici i wyrocznie

Praktyka wróżenia została po raz pierwszy odnotowana w Iliadzie. W poemacie Achilles sugeruje skonsultowanie się z "czytającym sny”, aby dowiedzieć się, dlaczego bóg Apollo był przeciw Grekom. Istniały różne sposoby poszukiwania boskiej woli. Wyspecjalizowani wróżbici obserwowali lot ptaków (ornitomancja), ptak lecący wysoko i z rozpostartymi skrzydłami był dobrym znakiem lub wątroby zwierząt ofiarnych (hepatomancja). Bogowie mogli również odpowiedzieć na pytanie w sposób, w jaki wróżbici ciągnęli losy lub wskazując litery na tablicy alfabetu za pomocą wahadłowego pierścienia zawieszonego na nici. Bliższy kontakt z bogami można było uzyskać, interpretując sny osoby śpiącej w określonym sanktuarium, takim jak sanktuarium boga uzdrawiania Asklepiosa w Epidauros. Greckie papirusy magiczne wymieniają co najmniej 30 różnych rytuałów mających na celu uzyskanie boskiego snu. Najbardziej bezpośrednie podejście do bogów odbywało się za pośrednictwem wyroczni (zwykle za pośrednictwem kapłanki). W świątyniach w całym świecie greckim, kapłanki udzielały odpowiedzi na pytania petentów, często będąc w boskim szale (mania, od której greckie wróżbiarstwo wzięło swoją nazwę, mantike). Najsłynniejsza świątynia znajdowała się w Delfach, gdzie Pytia, kapłanka Apolla udzielała porad w ekstazie inspirowanej oparami z podziemnej jaskini. Wiele miast zwracało się do delfickiej kapłanki w sprawach wagi państwowej, choć jej oracularne odpowiedzi były tajemnicze. Kiedy w 546 r. p.n.e. Krezus, król Lidii, zapytał, czy powinien zaangażować się w bitwę z najeżdżającymi Persami. Odpowiedź brzmiała, że jeśli to zrobi, zniszczy wielkie imperium. Krezus założył więc, że powinien zaatakować, ale został pokonany, a jego własne "imperium" zostało zniszczone.

Fotografia nr 5

Fotografia przedstawiająca fragment wazy na której bóg Apollo przemawia do kapłanki Pytii w Delfach. Podczas ceremonii wyrocznia siedziała na trójnogu i przekazała swoją wiadomość heksametrem, o którym mówiono, że został zainspirowany przez samego boga.



Fotografia nr 6

Terakotowa figurka z VI w. p.n.e. Przedstawiająca kapłana przygotowującego się do usunięcia wnętrzności z świni ofiarnej, aby przepowiedzieć przyszłość. Praktyka ta była znana jako haruspicja.



Poprzednie części:

Ludy Mezopotamii- http://lurker.land/post/mu5cwfhitx8s

Egipcjanie- http://lurker.land/post/hod4aebsvjz7

Żydzi- http://lurker.land/post/2akbjpptsx00

Persowie- http://lurker.land/post/6jyfngo7bdfk

Mapa dystrybucji rzymskiej monety w odnalezionych depozytach. #ciekawostkihistoryczne #starozytnosc #rzym #pieniadz #handel

W ramach cyklu poruszającego zagadnienia związane z magią, okultyzmem i ludźmi je praktykującymi (#occulto) przedstawiam serię wpisów prezentujący życie magiczne starożytnych cywilizacji. W miniblogu zostanie krótko opisany stosunek do magii, takich ludów jak: mieszkańcy Mezopotamii, Egipcjanie, Żydzi, Persowie, Grecy, Rzymianie, Chińczycy, Japończycy, Hindusi i Majowie. Ta część została dedykowana praktykom magicznym stosowanym przez starożytnych Żydów. Życzę wszystkim miłej lektury.

Poprzednie części:

Ludy Mezopotamii- http://lurker.land/post/mu5cwfhitx8s

Egipt- http://lurker.land/post/hod4aebsvjz7

#historia #ciekawostkihistoryczne #kultura #obrazy #starozytnosc #zydzi #religia #magia #occulto

Antyczna magia hebrajska

W Tanachu (akronim określający hebrajską Biblie) znajduje się wiele odniesień do zjawisk nadprzyrodzonych. Chociaż kapłani religii żydowskiej sankcjonowali większość tych zapisów. To można w nim znaleźć liczne ukłony w stronę wcześniejszych wierzeń i praktyk rytualnych, które były uważane za zakazaną w judaizmie magię.

Prorocy

Konwencjonalne podejście do magii w Tanachu wynika z faktu, że naród żydowski wierzy wyłącznie w jednego Boga (YHWE). We wczesnym judaizmie praktyki religijne kojarzone z innymi systemami wierzeń mogły zostać uznane za demoniczne. Jednak magiczne elementy starożytnych wierzeń kananejskich nadal łączyły się z monoteistyczną religią. Tanach opowiada o tym, jak prorocy, którzy odegrali kluczową rolę w objawieniu słowa Bożego, wpadali w ekstatyczny trans, aby otrzymać wizje. Jeden z nich Eliasz spierał się z wyznawcami Baala (nie tego z Diablo 2 😊) na szczycie góry, aby udowodnić, kto może rozniecić ogień, aby spalić ofiarę. Tekst opisuje także jak modlitwy Eliasza zostały wysłuchane i spadł deszcz, który zakończył długotrwałą suszę nękającą ziemię Izraela. Sami biblijni patriarchowie dokonywali cudów będąc narzędziami bożej mocy. Podczas niewoli Izraelitów w Egipcie brat Mojżesza Aaron wdał się w pojedynek z magami faraona, którzy przemienili swoje laski w węże. Wtedy Aaron zmienił własną laskę w większego węża, który pożarł pozostałe.

Fotografia nr 1

Zesłanie wizji z nieba. W tej iluminacji pochodzącej z rękopisu widzimy proroka Ezechiela otoczonego przez anioły, zaś w prawym górnym rogu przedstawiono wyciągniętą rękę Boga. Iluminacja przedstawia dwa źródła wizji proroka, tym samym wykluczającą, że ich pochodzenie mogłoby być inne niż sam Bóg i jego posłańcy.



Fotografia nr 2

Średniowieczny manuskrypt. Mojżesz i jego brat Aaron przedstawieni w pojedynku z egipskimi magami oraz obraz jednej z plag- rzeki spływającej krwią.



Przepowiadanie przyszłości

W Księdze Powtórzonego Prawa 18:10-12 Mojżesz nakreślił:

Nie znajdzie się pośród ciebie nikt, kto by przeprowadzał przez ogień swego syna lub córkę, uprawiał wróżby, gusła, przepowiednie i czary; nikt, kto by uprawiał zaklęcia, pytał duchów i widma, zwracał się do umarłych. Obrzydliwy jest bowiem dla Pana każdy, kto to czyni.

Pomimo tych zakazów proroctwo było autoryzowanym sposobem przepowiadania przyszłości. W Tanachu jest mnóstwo odniesień do przepowiadania przyszłości, włączając w to konsultacje z widzącymi w celu interpretacji snów. Takim przykładem były sny Józefa o chudym bydle, które przepowiadały głód w Egipcie, praktyki belomancji (potrząsanie strzałami w świętym kołczanie) oraz oficjalne wróżenie, prawdopodobnie w drodze rzucania losów.

Mówiono, że wszystkie te czynności wróżbiarskie raczej kierują wolę Boga niż przywołują magię. Bliższe starożytnym bliskowschodnim praktykom były opisy rytuału sotah. Kobieta podejrzana o niewierność piła wodę, w której rozpuszczono pergamin z konkretnymi wersetami z Tanachu. Jeśli była winna w jej ciele miały zachodzić natychmiastowo widoczne zmiany, które ostatecznie prowadzą do jej śmierci. Ostatecznie jednak Tanach wspiera jedynie interwencję człowieka usankcjonowaną przez Boga. Podobnie jak wtedy, gdy Izraelici dotarli do rzeki Jordan w drodze do Ziemi Obiecanej. Dzięki bożemu błogosławieństwu Arka Przymierza, którą nieśli kapłani spowodowała, że woda w cudowny sposób rozstąpiła się i pozwoliła im przejść bez szwanku.

Fotografia nr 3

Według Tanachu czasami nawet przywódcy Izraela uciekali się do praktykowania czarnej magii, aczkolwiek z tragicznymi konsekwencjami. Kiedy król Saul stanął w obliczu najazdu Filistynów, chciał zasięgnąć porady od wyroczni świątynnej, niestety bezskutecznie. W desperacji udał się do Endor w celu otrzymania wizji od wiedźmy. Wskrzeszenie ducha proroka Samuela okazało się jednak złym pomysłem. Duch zbeształ Saula za naruszenie jego spokoju i przepowiedział rychłą śmierć króla za nieposłuszeństwo wobec przykazań Boga. Przerażony Saul następnego dnia został pokonany i zginął w bitwie. Jego śmierć była straszliwym ostrzeżeniem dla tych, którzy odważyli by się na praktykę nekromancji.



Fotografia nr 4

Cudowne wzniesienie. Włoski fresk przedstawiający proroka Eliasza wziętego do nieba na ognistym rydwanie pędzonym w górę przez wicher. Opuszczając ziemię Eliasz zrzucił swój płaszcz na Elizeusza, co było znakiem, że wybrał go na swojego następcę.

Czas wakacyjnej beztroski pomału zachodzi za horyzontem. W związku z zbliżającym się nieuchronnie końcem lata chciałbym powrócić z miniblogiem dotyczącym spraw szeroko związanych z magią i okultyzmem.

Wszystkich znużonych codziennością czy dysputami politycznymi zapraszam do lektury na całkowicie inny temat. W miniblogu zostanie krótko opisany stosunek do magii, takich ludów jak: mieszkańcy Mezopotamii, Egipcjanie, Żydzi, Persowie, Grecy, Rzymianie, Chińczycy, Japończycy, Hindusi i Majowie. Zaś dzisiejszym tematem będzie starożytny Egipt.

Link do pierwszej części- http://lurker.land/post/mu5cwfhitx8s (Mezopotamia)

#historia #kultura #rzezba #starozytnosc #egipt #religia #magia #occulto

I Wstępnie o heka

Heka jest usposobieniem magii, mocy oraz słów mogących kształtować rzeczywistość jak i życie pozagrobowe. Tak postrzegali ją pierwsi budowniczowie starożytnego Egiptu już od około czterech tysięcy lat przed naszą erą. Ówcześni mieszkańcy delty Nilu wierzyli, że bóstwa z mocą stwórczą takie jak Nu (woda otchłani/wszechocean) używały heka do stworzenia świata, który wyłonił się z pierwotnego chaosu. Czyniąc Ziemie uporządkowaną jednocześnie ujarzmili siły chaosu. Niestety chaotyczne siły pragną wyzwolić się z więzów pozornego ładu, zaś jedyną siłą mogącą je powstrzymać jest heka. W starożytnym Egipcie nie tylko bogowie zajmowali się magią. Głęboko wierzono, że pomniejsze istoty nadprzyrodzone, faraonowie, czy zmarli posiadają element beka, który odpowiednio użyty w postaci modlitw, rytuałów czy amuletów mógł odwrócić uwagę złowrogich duchów.

Fotografia nr 1

Thoth to bóg mądrości i pisma. Był silnie związany z magią. Przedstawiany z głową pawiana lub ibisa. Przypisywano mu wynalezienie pismo hieroglificznego, którego użył do napisania 42 tajnych ksiąg mądrości przechowywanych w egipskich świątyniach.



II Kosmiczna harmonia

Inną formą magicznej mocy w która wierzyli starożytni Egipcjanie było akhu. Był to rodzaj magii ściśle związany z istotami zamieszkującymi świat podziemny. Aby chronić się przed magią akhu, kapłani i skrybowie przechowywali w Domach Życia (rodzaj świątyni) kolekcje ochronnych manuskryptów. W egipskich świątyniach tak samo sunu (lekarze) jak i sou (wytwórcy amuletów) używali słów mocy heka jak i rytuałów wspomagając ich moce magicznymi przedmiotami. Wiara w heka była rzeczą powszednią w Egipcie i pojawiała się w każdym aspekcie życia od narodzin do śmierć i nawet tym co następuje po niej. Heka pomagał zapewnić harmonię kosmosu i działał jako kanał, przez który czciciele mogli szukać boskich łask.

Istniał również żeński odpowiednik magii zwanym Weret Hekau, który przedstawiany był w postaci kobry. Uważa się, że laski z głowami węży często używane przez egipskich magów mogły reprezentować właśnie ten aspekt magii. Nadprzyrodzone moce, magia i religia cieszyły się niezmierzoną popularnością w starożytnym Egipcie. Ci sami kapłani, którzy odprawiali ceremonie w świątyniach kierując boską mocą za pośrednictwem faraona. Zapewniali również , że słońce wschodzi każdego ranka, a wylewy Nilu przynoszą płodność i jednocześnie zaklinali i błogosławili amulety do znacznie bardziej prywatnych celów.

Fotografia nr 2

U góry: Amulety były niezwykle popularne w starożytnym Egipcie. Ten przykład przedstawia ptaka Ba, wykonany jest ze złota, lapis lazuli i turkusu.

U dołu: Papirus Ebersa z około 1500 r. p.n.e. zawiera formuły lecznicze i magiczne, w tym zaklęcia mające na celu odpędzenie demonów.



III Kapłani

Kapłani byli opiekunami świętych ksiąg, takich jak Księga Obalenia Apepa. Apep był wężem, który uosabiał siły chaosu i którego złe moce były postrzegane jako szczególne zagrożenie dla ludzi. Chociaż wierzono, że wszyscy bogowie posiadają heka, to prym w posiadanej mocy wiodła lwia bogini Sekhmet. Jej Siedem Strzał przyniosło choroby zakaźne, zaś rzeźnicy Sekhmet, grupa demonicznych posłańców, mogła siać spustoszenie podczas pięciu dodatkowych dni dodanych pod koniec roku kalendarzowego, aby zharmonizować go z rokiem słonecznym. By się przed nimi uchronić, magowie recytowali zaklęcie zawarte w Księdze Ostatnich Dni Roku owijając swoje szyje płótnem, wymieniając się amuletami w kształcie lwiej boginie, aby uchronić się od jej gniewu.

Fotografia nr 3

Egipski amulet z zwielokrotnionym okiem Horusa.



IV Ochrona przed złem

Egipscy kapłani i magowie znali wiele różnych strategii udaremniania złowrogich zamiarów nieprzyjaznych duchów. W samych zaklęciach mogli domagać się władzy nad bóstwem, wypowiadając jego imię lub oszukać demona, aby uwierzył, że atakuje boginię Izydę i jej dziecko Horusa, a nie zaś skromną matkę i jej dziecko. Mogli także zagrozić interwencją bogu gniewem o jeszcze straszniejszej mocy, takiego jak Set, mordercze bóstwo pustyni i nieporządku. Zaklęcia ochronne zapisywano na papirusach i noszono na ciele lub ukrywano w pojemnikach jako amulety. Magiczne inskrypcje mogły być zapisywane na misach, a osoba szukająca ochrony piła z nich wodę. Cippi (rzeźbione płyty) przedstawiające Horusa pokonującego niebezpieczne zwierzęta, takie jak węże, były umieszczane w pokojach, aby zapobiegać i leczyć użądlenia i ukąszenia.

Fotografia nr 4

Uważano, że Taweret przedstawiony na tym steatytowym słoju pomaga kobietom podczas porodu. Słój mógł zawierać mały papirus z magicznym zaklęciem chroniącym matkę i dziecko.



V Klątwy

Klątwy były wyspecjalizowaną formą magii. Zawarte w zbiorach znanych jako Teksty Egzekucji, miały na celu osłabienie przeciwników za pomocą magii. Imiona przeklętych wypisywano na naczyniach, które rytualnie rozbijano i umieszczano w dołach. Figurki związanych mężczyzn i kobiet zastępowały również prawdziwe cele w rytualnych ofiarach, które miały pozbawić ofiary życia pozagrobowego. Jednak ludzie pozostawieni w zawieszeniu między tym a następnym życiem mogli stać się mutami (kłopotliwymi zmarłymi, którzy szukali zemsty na żywych, coś jak wampir). Jedna z klątw wymaga od praktykującego obcięcia włosów ze zwłok i przywiązania ich do włosów żywej osoby, która następnie zostanie doprowadzona do szaleństwa. Inna nakazuje, aby papirus z klątwą został przymocowany do żelaznego pierścienia i pochowany w grobie. Papirus wiązał zmarłego na zawsze z grobowcem. Klątwy zapisane w samych grobowcach ostrzegały intruzów przed bezczeszczeniem komory grobowej pod groźbą wiecznego cierpienia. Praktyka ta była bardziej powszechna w okresie Starego Państwa (2575-2150 p.n.e.), ponieważ pochówki w piramidach, stały się bardziej wyszukane, a zawarte w nich dobra grobowe bardziej atrakcyjne dla rabusiów.

VI Medycyna i magia

W starożytnym Egipcie granica między medycyną a magią była zatarta, a kapłani Sekhmet często działali również jako lekarze. Wobec braku skutecznych środków leczniczych na wiele dolegliwości, uciekali się do zaklęć i rytuałów. Niektóre czary do działa potrzebowały substancji leczniczych, które miały podobny charakter do przyczyny dolegliwości, takiej jak na przykład gnój, aby złagodzić problemy jelitowe. W przypadku arystokracji i władców stosowano zapisy zawarte w Tekstach Piramid takie jak "nakazanie" zablokowanej kości, aby opuściła gardło pacjenta. Przemawiano też bezpośrednio do demonów, które miały wywoływać dany rodzaj schorzenia.

Fotografia nr 5

Lwi bóg Bes był popularnym bóstwem opiekuńczym. Wierzono, że jego ohydna twarz odstraszała demony. Był najczęściej wzywany podczas porodu. Na przedstawionym amulecie tuli niemowlę Horusa.



VII Obrzędy związane z śmiercią

W starożytnym Egipcie to śmierć była największym wyzwaniem z jakim zmagali się ludzie władni w sztukach magicznych. Obrzędy w imieniu zmarłych były skomplikowane w przypadku elit odznaczały się wieloetapowością i miały na celu zjednoczenie ka i ba. Zaklęcia i mumifikacje były przeprowadzane w celu ochrony ka, źródła życia i uwolnienia ba, które zawierało ludzką duszę. W wierzeniach Egipcjan ba przechodził serię prób podczas podróży do podziemi. Niepowodzenie w tych próbach oznaczałoby drugą śmierć- zatarcie ziemskiej pamięci o zmarłym, który na zawsze wędrowałby jako duch. Aby uniknąć tej drugiej śmierci, Egipcjanie pokrywali ściany swoich grobowców tekstami z Księgi Umarłych, zawierającymi zaklęcia chroniące duszę. Sąd nad ludzką duszą wyglądał następująco. Anubis, obserwuje ważenie grzechów duszy względem pióra. Jeśli grzechy są cięższe, ba zostanie pożarte przed demona z głowa krokodyla zwanego Ammit. Jeśli piórko okaże się cięższe ba będzie mogło połączyć się z ka i dusza ludzka ma szanse na „dalsze życie” w raju. Księga Umarłych nigdy nie została skodyfikowana i nie ma dwóch takich samych kopii. Każda została skomponowana na prośbę patrona, zawierając modlitwy, które najlepiej odzwierciedlały daną osobę, aby pomóc jej w życiu pozagrobowym. Wierzenia te były popularne wśród Egipcjan aż do podboju rzymskiego w 30 r. p.n.e..

Fotografia nr 6

Scena ważenia duszy z Księgi Umarłych.

#memy #ciekawostkihistoryczne #starozytnosc #takbylo

https://dzienniknaukowy.pl/czlowiek/niebezpieczne-skazenie-w-starozytnych-miastach-majow
#majowie #starozytnosc #rtęć

A macie z rana piramidkę Dżesera w Sakkara.
#starozytnosc #egipt

Mapa szlaków handlowych na Bliskim i Dalekim Wschodzie w I w. AD
#ciekawostki #starozytnosc #handel

Perełka, polecam.
#bliblia #historia #religia #sumer #babilon #starozytnosc #teologia #ciekawostkihistoryczne
https://www.youtube.com/c/MarcinMajewskiBIBLIA/videos

Faraon zwraca się do arcykapłana:
– Jak się czuje moja święta papuga?
– Została pożarta, faraonie.
– A mój święty kot?
– Też został pożarty.
– A moja święta krowa?
– Też została pożarta.
– Kto ich wszystkich pożarł?
– Pożarł je twój święty krokodyl, faraonie.
– A jak się czuje mój święty krokodyl?
– Zdechł z przeżarcia…
#heheszki #suchar #egipt #starozytnosc

„Spełniamy nakazy natury w sposób dużo lepszy, niż czynicie to wy, kobiety rzymskie. Gdyż my prowadzamy się otwarcie z najlepszymi z mężczyzn, podczas gdy wy dajecie się deprawować po kryjomu najbardziej nikczemnym”
- zapisana przez Kasjusza Diona, chłodna jak szkockie lato, odpowiedź żony wodza piktyjskiego Argentocoxusa na połajanki Julii Augusty, żony cesarza Septymiusza Sewera, dotyczące swobody prowadzenia się piktyjskich kobiet.
#heheszki #starozytnosc #starozytnyrzym #szkockakrata #ciekawostki #szkocja #kiedystobylo #kobiety

#kobiety #zwiazki #brunetki #starozytnosc #heheszki

https://m.youtube.com/watch?v=Zb2bURsGYnU #historia #historiabezcenzury #starozytnosc

#humorobrazkowy #kosmici #heheszki #budowle #starozytnosc #egipt #piramidy

Egipska rzeźba przedstawiająca mężczyznę. Wykonana z drewna i drobnych miedzianych elementów. Oczy wykonane z kryształu. Ok. 2600 p.n.e.
#ciekawostki #rzezba #egipt #starozytnosc #sztuka

Czy wszystko się zmienia?
Jak wyleczyć puchlinę wodną?
Na czym polega prawdziwa mądrość?
https://www.youtube.com/watch?v=WqEtqXiUwt4

Linki:
https://facebook.com/sofiofilia​
https://discord.gg/CyFrw76​
https://twitter.com/sofiofilia​

Bibliografia:
Diogenes Laertios, Żywoty i poglądy słynnych filozofów, Warszawa 1982, s. 515-525.
W. Tatarkiewicz, Historia filozofii t. 1, Warszawa 1998, s. 30-33.
F. Copleston, Historia filozofii tom 1, Warszawa 1998, s. 52-61.
A. Kenny, Krótka historia filozofii zachodniej, Warszawa 1998, 18-21.
G. Kirk, J. Raven, Filozofia przedsokratejska, Warszawa 1999, s. 185-214.
S. Swieżawski, Dzieje europejskiej filozofii klasycznej, Warszawa 2000, s. 26-29.
G. Reale, Historia filozofii starożytnej tom I, Lublin 2000, s. 93-125.
A. Karpiński, J. Kojkoł, Filozofia. Zarys historii, Gdynia 2001, s. 19-21.
O. Höffe, Mała historia filozofii, Warszawa 2008, s. 21-22.
E. Kundera, M. Maciejewski, Leksykon myślicieli politycznych i prawnych, Warszawa 2009, s. 22-25.
Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, dostęp 19.12.19, http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0057%3Aentry%3Dlo%2Fgos
#oc #filozofia #historia #historiafilozofii #youtube #nauka #starozytnosc #sofiofilia

Dziś dowiemy się:
Co to znaczy nieskończoność?
Czy życie wyszło z wody?
Kto napisał pierwsze dzieło filozoficzne w historii?
Co tak naprawdę znaczy słowo ,,anarchia''?
https://www.youtube.com/watch?v=SPIZV-_b9LY

Facebook: facebook.com/sofiofilia
Discord: https://discord.gg/CyFrw76​
Twitter: twitter.com/sofiofilia
#oc #filozofia #historia #historiafilozofii #youtube #nauka #starozytnosc #sofiofilia

Czy wszystko jest z wody?
Czy to Tales wymyślił twierdzenie Talesa?
Dlaczego Tales nigdy się nie ożenił?
Na te i wiele innych pytań odpowiem w tym odcinku.
https://www.youtube.com/watch?v=H5G4rPflGtE
#oc #filozofia #historia #historiafilozofii #youtube #nauka #starozytnosc #sofiofilia