49 lat temu (07.07.1974) Polska po pokonaniu Brazylii zajęła 3miejsce Mistrzostw Świata. Grzegorz Lato został królem strzelców mundialu...
#gimbynieznajo #historia #ciekawostki #kalendarium
#gimbynieznajo #historia #ciekawostki #kalendarium
Dekalog ukraińskiego nacjonalisty (Dziesięcioro przykazań ukraińskiego nacjonalisty)ank.gov.pl
Dekalog ukraińskiego nacjonalisty (Dziesięcioro przykazań ukraińskiego nacjonalisty) - broszura opracowana przez Stepana Łenkawskiego w 1929, na której powstanie duży wpływ miała ukraińska doktryna nacjonalistyczna. Motto do dekalogu napisał Dmytro Doncow - autor dzieła Nacjonalizm. Tekst dekalogu znalazł się w broszurze Katechizm ukraińskiego nacjonalisty wydanej w 1944 r.
Pierwotna treść dekalogu (1929)
Ja - Duch odwiecznego żywiołu, który uchronił Ciebie od potopu tatarskiego i postawił między dwoma światami, abyś tworzył nowe życie:
1. Zdobędziesz państwo ukraińskie albo zginiesz walcząc o nie.
2. Nie pozwolisz nikomu plamić sławy ani czci Twego Narodu.
3. Pamiętaj o wielkich dniach naszej walki wyzwoleńczej.
4. Bądź dumny z tego, że jesteś spadkobiercą walki o chwałę Trójzęba Włodzimierzowego.
5. Pomścij śmierć Wielkich Rycerzy.
6. O sprawie nie rozmawiaj z kim można, ale z tym, kim trzeba.
7. Nie zawahasz się spełnić największej zbrodni, kiedy tego wymaga dobro sprawy.
8. Nienawiścią oraz podstępem będziesz przyjmował wrogów Twego Narodu.
9. Ani prośby, ani groźby, tortury, ani śmierć nie zmuszą Cię do wyjawienia tajemnic.
10. Będziesz dążył do rozszerzenia siły, sławy, bogactwa i obszaru państwa ukraińskiego nawet drogą ujarzmienia cudzoziemców.
Prezentowana wersja Dekalogu jest już wersją złagodzoną (1944). Podkreślone punkty w nowej wersji brzmią:
7. Nie zawahasz się dokonać najniebezpieczniejszego czynu, kiedy tego wymaga dobro sprawy.
8. Nienawiścią i bezwzględną walką będziesz przyjmował wroga Twego Narodu.
Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. WIN 50 k. 2
http://ank.gov.pl/wolyn/ideologia.htm
#nacjonalizm #ukraina #historia
Pierwotna treść dekalogu (1929)
Ja - Duch odwiecznego żywiołu, który uchronił Ciebie od potopu tatarskiego i postawił między dwoma światami, abyś tworzył nowe życie:
1. Zdobędziesz państwo ukraińskie albo zginiesz walcząc o nie.
2. Nie pozwolisz nikomu plamić sławy ani czci Twego Narodu.
3. Pamiętaj o wielkich dniach naszej walki wyzwoleńczej.
4. Bądź dumny z tego, że jesteś spadkobiercą walki o chwałę Trójzęba Włodzimierzowego.
5. Pomścij śmierć Wielkich Rycerzy.
6. O sprawie nie rozmawiaj z kim można, ale z tym, kim trzeba.
7. Nie zawahasz się spełnić największej zbrodni, kiedy tego wymaga dobro sprawy.
8. Nienawiścią oraz podstępem będziesz przyjmował wrogów Twego Narodu.
9. Ani prośby, ani groźby, tortury, ani śmierć nie zmuszą Cię do wyjawienia tajemnic.
10. Będziesz dążył do rozszerzenia siły, sławy, bogactwa i obszaru państwa ukraińskiego nawet drogą ujarzmienia cudzoziemców.
Prezentowana wersja Dekalogu jest już wersją złagodzoną (1944). Podkreślone punkty w nowej wersji brzmią:
7. Nie zawahasz się dokonać najniebezpieczniejszego czynu, kiedy tego wymaga dobro sprawy.
8. Nienawiścią i bezwzględną walką będziesz przyjmował wroga Twego Narodu.
Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. WIN 50 k. 2
http://ank.gov.pl/wolyn/ideologia.htm
#nacjonalizm #ukraina #historia
11
1903 Oldsmobile Doctor Coupé
Oldsmobile Doctor's Coupe został zaprojektowany jako samochód dla lekarzy, którzy musieli szybko dotrzeć do pacjentów. Samochód ten miał niewielkie rozmiary, dzięki czemu mógł łatwo poruszać się po miastach, a jednocześnie oferował wystarczającą ilość miejsca na przewiezienie pacjenta lub sprzętu medycznego.
Jest to napędzany benzyną, samochód typu runabout¹, który mógł pomieścić dwóch pasażerów i był sprzedawany za 650 USD (21 171 USD w 2022 r.). Choć był konkurencyjny ze względu na dużą liczbę egzemplarzy i był tańszy od dwumiejscowego Forda Model C "Doctor's Car" który kosztował 850 USD
był droższy niż roadster Western 1905 Gale Model A, który był wyceniony na 500 USD.
Model Black sprzedawany był za 375 USD, a Success za 250 USD. To wciąż Oldsmobile cieszył się większą popularnością bo był uznawany za bardziej prestiżowy samochód.
Oldsmobile Doctor Coupé został zbudowany jako samochód miejski do jazdy na krótkich dystansach, podczas gdy większy Model S mógł przewozić czterech pasażerów i pokonywać większe odległości.
Płasko zamontowany, chłodzony wodą, jednocylindrowy silnik, umieszczony był pośrodku samochodu, wytwarzał 5 KM w oparciu o mosiężny gaźnik grawitacyjny. Skrzynia biegów była półautomatyczna, z dwoma biegami do przodu i jednym do tyłu. System powolnego biegu do przodu i bieg do tyłu był oparty na systenie przekładni obiegowej (epicykliczny).
Samochód ważył 385kg i korzystał ze sprężyn Concord. Jego prędkość maksymalna wynosiła 32 km/h.
¹Runabout − Samochód typu runabout to lekki, dwuosobowy samochód z otwartym nadwoziem, który był popularny w latach 1900-1920. Samochód ten charakteryzował się niską wagą, prostą konstrukcją i niską ceną, co czyniło go dostępnym dla szerszego grona odbiorców. Runabout był często wykorzystywany jako pojazd rekreacyjny i do jazdy po mieście.
#motoryzacja #ciekawostki #vintage #historia
Oldsmobile Doctor's Coupe został zaprojektowany jako samochód dla lekarzy, którzy musieli szybko dotrzeć do pacjentów. Samochód ten miał niewielkie rozmiary, dzięki czemu mógł łatwo poruszać się po miastach, a jednocześnie oferował wystarczającą ilość miejsca na przewiezienie pacjenta lub sprzętu medycznego.
Jest to napędzany benzyną, samochód typu runabout¹, który mógł pomieścić dwóch pasażerów i był sprzedawany za 650 USD (21 171 USD w 2022 r.). Choć był konkurencyjny ze względu na dużą liczbę egzemplarzy i był tańszy od dwumiejscowego Forda Model C "Doctor's Car" który kosztował 850 USD
był droższy niż roadster Western 1905 Gale Model A, który był wyceniony na 500 USD.
Model Black sprzedawany był za 375 USD, a Success za 250 USD. To wciąż Oldsmobile cieszył się większą popularnością bo był uznawany za bardziej prestiżowy samochód.
Oldsmobile Doctor Coupé został zbudowany jako samochód miejski do jazdy na krótkich dystansach, podczas gdy większy Model S mógł przewozić czterech pasażerów i pokonywać większe odległości.
Płasko zamontowany, chłodzony wodą, jednocylindrowy silnik, umieszczony był pośrodku samochodu, wytwarzał 5 KM w oparciu o mosiężny gaźnik grawitacyjny. Skrzynia biegów była półautomatyczna, z dwoma biegami do przodu i jednym do tyłu. System powolnego biegu do przodu i bieg do tyłu był oparty na systenie przekładni obiegowej (epicykliczny).
Samochód ważył 385kg i korzystał ze sprężyn Concord. Jego prędkość maksymalna wynosiła 32 km/h.
¹Runabout − Samochód typu runabout to lekki, dwuosobowy samochód z otwartym nadwoziem, który był popularny w latach 1900-1920. Samochód ten charakteryzował się niską wagą, prostą konstrukcją i niską ceną, co czyniło go dostępnym dla szerszego grona odbiorców. Runabout był często wykorzystywany jako pojazd rekreacyjny i do jazdy po mieście.
#motoryzacja #ciekawostki #vintage #historia
19
#lewica #koronawirus #historia
Tak się jeszcze na początku 2022 bawili w Sejmie posłowie by niecałe 2 miesiące później zapraszać do przyjmowania do domów niezaszczepionych, a nawet nietestowanych
Tak się jeszcze na początku 2022 bawili w Sejmie posłowie by niecałe 2 miesiące później zapraszać do przyjmowania do domów niezaszczepionych, a nawet nietestowanych
32
Postać opisywana w dzisiejszym miniblogu z serii #amerykanskamafia była jedną z najbardziej brutalnych i niezrównoważonych psychicznie jakie pojawiły się w szeregach amerykańskiej mafii w XX w. Człowiek ten bez zmrużenia oka potrafił mordować i nigdy nie miał żadnych wyrzutów sumienia. Oto historia szalonego kapelusznika jednego z najsłynniejszych członków tak zwanej korporacji morderców. Ze względu na długość tego wpisu zostanie on podzielony na dwie części.
„Powiedziałem mu w cztery oczy, że nie ma prawa podpalać kolejnych statków. Było mu przykro nie dlatego, że spalił Normandie, ale dlatego, że nie mógł się już odegrać na marynarce wojennej. Podobno swoją nienawiść do marynarki wyniósł z czasów służby w armii. Nazywał ich nadętymi skurwysynami”.
Zwierzenia Meyera Lanskyego dla izraelskiego dziennikarza.
Umberto Anastasio, bo tak brzmi oryginalne imię i nazwisko bohatera dzisiejszego wpisu, urodził się jako jeden z dziewięcioosobowego rodzeństwa w miejscowości Tropea, znajdującej się w włoskiej Kalabrii. Przybył do Stanów Zjednoczonych gdzieś między 1917 a 1920 rokiem. Początkowo podjął się ciężkiej i kiepsko płatnej pracy w dokach Brooklynu, gdzie z czasem awansował na przedstawiciela związku zawodowego dokerów. Jednak ze względu na swój wybuchowy charakter i nieokiełznaną brutalność szybko wszedł na ścieżkę konfliktu z prawem. Pod byle pretekstem wpadał w niepohamowany szał. Raz podczas takiego ataku złości Albert zabił jednego z swoich współpracowników. Wyrokiem sądu trafił do celi śmierci w więzieniu Sing-Sing, ale nawet tak dramatyczna sytuacja ani na trochę nie wystudziła jego morderczych zapędów. Niespodziewanie, dzięki zakulisowym machinacjom Anastasia wyszedł na wolność. Nikogo nie zdziwił fakt, że aż czterech naocznych świadków zaginęła w niewyjaśnionych okolicznościach. Od tamtej pory Anastasia będzie zostawiał za sobą całe tabuny trupów. Wkrótce stał się głównym specjalistą od mokrej roboty w organizacji Murder Inc. , której mroczna sława będzie towarzyszyć Anastasii aż do samego końca.
Zaraz po wyjściu z więzienia stał się protegowanym Luckego Luciano oraz Franka Costello, których uwagę zwrócił jeszcze w czasach pracy w dokach. Jego lojalność wobec Luciano była wręcz legendarna. To między innymi Anastasia był wykonawcą planu Luciano polegającego na wyeliminowaniu starej gwardii tzw. Wąsatych Piotrków i przejęciu przez Luciano władzy w krajowych strukturach mafijnych. Szalony kapelusznik bo tak zakulisowo nazywano Anastasię zareagował bardzo entuzjastycznie na plany swojego protektora. Mocno wyściskał Luciano oraz wycałował go w oba policzki i rzekł: „Charles nawet jeśliby miał zabić dla ciebie wszystkich, obiecuję, że staniesz na szczycie. Musisz tam stanąć, to jedyny sposób, byśmy mogli zaprowadzić pokój i zarobić prawdziwa forsę”. Taka reakcja Alberta była jednym z wielu przejawów wdzięczności wobec Luciano, gdyż to właśnie dzięki jego wpływom młody gangster opuścił mury Sing-Sing.
Podczas II wojny światowej po raz kolejny wykazał się lojalnością wobec Luciano. Obmyślił plan uzyskania dla swojego protektora statusu „osoby ważnej dla wysiłku wojennego”. Plan był prosty i brutalny zarazem. Polegał na wywołaniu niepokojów w nowojorskich dokach, aby wymusić na marynarce wojennej USA zgodę na pójście na układ z mafiosami. Jednym z takich aktów terroru było podpalenie francuskiego okrętu pasażerskiego SS Normandie, będącego w trakcie przebudowy na statek transportowy. Po tym wydarzeniu władze podjęły z mafiosami kompromis w myśl którego Luciano miał być lepiej traktowany w więźnie. Zaś grupa Anastasii miała powstrzymywać się przed dalszymi aktami sabotażu w dokach.
W latach 50’ brutalne metody Anastasii pozostawały pod pełną kontrolą Luciano i Costello. Za sprawą tego drugiego wymuszona została decyzja, aby to właśnie Albert został bossem rodziny Mangano. Choć teoretycznie powinien on zajmować niższą pozycję w strukturze mafijnej. Stało się tak w wyniku morderstw Vincenta Mangano i jego brata Phila Mangano, co było kolejnym aktem przemocy jakiego nie udało się bezpośrednio udowodnić Anastasii. Mimo nowej pozycji i przywilejów charakter Alberta nie uległ zmianie. W 1952 roku nakazał zgładzenie brooklyńskiego sprzedawcy sklepowego Arnolda Schustera, który był jednym z głównych świadków oskarżenia w procesie słynnego kasiarza Williego Suttona. Anastasia nienawidził kapusiów, a wyrok wydał jedynie na podstawie obejrzanej w telewizji relacji prasowej. Zabójstwo na zlecenie, czy w wewnątrz mafii to jedno. Ale morderstwo cywila bez wyraźnej aprobaty Komisji lub choćby cienie zagrożenia dla organizacji nie było już dobrze widziane.
=== Koniec części pierwszej ===
#historia #ciekawostki #mafia #amerykanskamafia #prawo #usa
„Powiedziałem mu w cztery oczy, że nie ma prawa podpalać kolejnych statków. Było mu przykro nie dlatego, że spalił Normandie, ale dlatego, że nie mógł się już odegrać na marynarce wojennej. Podobno swoją nienawiść do marynarki wyniósł z czasów służby w armii. Nazywał ich nadętymi skurwysynami”.
Zwierzenia Meyera Lanskyego dla izraelskiego dziennikarza.
Umberto Anastasio, bo tak brzmi oryginalne imię i nazwisko bohatera dzisiejszego wpisu, urodził się jako jeden z dziewięcioosobowego rodzeństwa w miejscowości Tropea, znajdującej się w włoskiej Kalabrii. Przybył do Stanów Zjednoczonych gdzieś między 1917 a 1920 rokiem. Początkowo podjął się ciężkiej i kiepsko płatnej pracy w dokach Brooklynu, gdzie z czasem awansował na przedstawiciela związku zawodowego dokerów. Jednak ze względu na swój wybuchowy charakter i nieokiełznaną brutalność szybko wszedł na ścieżkę konfliktu z prawem. Pod byle pretekstem wpadał w niepohamowany szał. Raz podczas takiego ataku złości Albert zabił jednego z swoich współpracowników. Wyrokiem sądu trafił do celi śmierci w więzieniu Sing-Sing, ale nawet tak dramatyczna sytuacja ani na trochę nie wystudziła jego morderczych zapędów. Niespodziewanie, dzięki zakulisowym machinacjom Anastasia wyszedł na wolność. Nikogo nie zdziwił fakt, że aż czterech naocznych świadków zaginęła w niewyjaśnionych okolicznościach. Od tamtej pory Anastasia będzie zostawiał za sobą całe tabuny trupów. Wkrótce stał się głównym specjalistą od mokrej roboty w organizacji Murder Inc. , której mroczna sława będzie towarzyszyć Anastasii aż do samego końca.
Zaraz po wyjściu z więzienia stał się protegowanym Luckego Luciano oraz Franka Costello, których uwagę zwrócił jeszcze w czasach pracy w dokach. Jego lojalność wobec Luciano była wręcz legendarna. To między innymi Anastasia był wykonawcą planu Luciano polegającego na wyeliminowaniu starej gwardii tzw. Wąsatych Piotrków i przejęciu przez Luciano władzy w krajowych strukturach mafijnych. Szalony kapelusznik bo tak zakulisowo nazywano Anastasię zareagował bardzo entuzjastycznie na plany swojego protektora. Mocno wyściskał Luciano oraz wycałował go w oba policzki i rzekł: „Charles nawet jeśliby miał zabić dla ciebie wszystkich, obiecuję, że staniesz na szczycie. Musisz tam stanąć, to jedyny sposób, byśmy mogli zaprowadzić pokój i zarobić prawdziwa forsę”. Taka reakcja Alberta była jednym z wielu przejawów wdzięczności wobec Luciano, gdyż to właśnie dzięki jego wpływom młody gangster opuścił mury Sing-Sing.
Podczas II wojny światowej po raz kolejny wykazał się lojalnością wobec Luciano. Obmyślił plan uzyskania dla swojego protektora statusu „osoby ważnej dla wysiłku wojennego”. Plan był prosty i brutalny zarazem. Polegał na wywołaniu niepokojów w nowojorskich dokach, aby wymusić na marynarce wojennej USA zgodę na pójście na układ z mafiosami. Jednym z takich aktów terroru było podpalenie francuskiego okrętu pasażerskiego SS Normandie, będącego w trakcie przebudowy na statek transportowy. Po tym wydarzeniu władze podjęły z mafiosami kompromis w myśl którego Luciano miał być lepiej traktowany w więźnie. Zaś grupa Anastasii miała powstrzymywać się przed dalszymi aktami sabotażu w dokach.
W latach 50’ brutalne metody Anastasii pozostawały pod pełną kontrolą Luciano i Costello. Za sprawą tego drugiego wymuszona została decyzja, aby to właśnie Albert został bossem rodziny Mangano. Choć teoretycznie powinien on zajmować niższą pozycję w strukturze mafijnej. Stało się tak w wyniku morderstw Vincenta Mangano i jego brata Phila Mangano, co było kolejnym aktem przemocy jakiego nie udało się bezpośrednio udowodnić Anastasii. Mimo nowej pozycji i przywilejów charakter Alberta nie uległ zmianie. W 1952 roku nakazał zgładzenie brooklyńskiego sprzedawcy sklepowego Arnolda Schustera, który był jednym z głównych świadków oskarżenia w procesie słynnego kasiarza Williego Suttona. Anastasia nienawidził kapusiów, a wyrok wydał jedynie na podstawie obejrzanej w telewizji relacji prasowej. Zabójstwo na zlecenie, czy w wewnątrz mafii to jedno. Ale morderstwo cywila bez wyraźnej aprobaty Komisji lub choćby cienie zagrożenia dla organizacji nie było już dobrze widziane.
=== Koniec części pierwszej ===
#historia #ciekawostki #mafia #amerykanskamafia #prawo #usa
13
Zbrodnia bez kary.threadreaderapp.com
Tweet http://threadreaderapp.com/thread/1667205876938096642.html ⬅️
http://m.cda.pl/video/59536539 ⬅️
Próba odtworzenia historii morderstwa Aantoniego Żubryda, dokonanego przed laty przez Jerzego Vaulina, późniejszego reżysera filmów dokumentalnych i oświatowych o tematyce wojskowej. Bezpośrednią inspiracją przypomnienia tamtej sprawy stał się list zabójcy do syna ofiary.
#historia #ciekawostki #polska #muzyka
http://streamable.com/ndlwej ⬅️
Polscy Bandyci_Autor nieznany, 1946 r.
Inspiracją do piosenki jest wiersz nieznanego autora który ukazał się w 1946 roku w czasopiśmie WiN "Szydło" muzyka: Jakub Chmielarski, Artur Wójcicki wykonanie: Jarosław Wasylik, Artur Wójcicki / KAPELA PSP
Źródło:
http://youtu.be/5dGnPibNnN4
http://m.cda.pl/video/59536539 ⬅️
Próba odtworzenia historii morderstwa Aantoniego Żubryda, dokonanego przed laty przez Jerzego Vaulina, późniejszego reżysera filmów dokumentalnych i oświatowych o tematyce wojskowej. Bezpośrednią inspiracją przypomnienia tamtej sprawy stał się list zabójcy do syna ofiary.
#historia #ciekawostki #polska #muzyka
http://streamable.com/ndlwej ⬅️
Polscy Bandyci_Autor nieznany, 1946 r.
Inspiracją do piosenki jest wiersz nieznanego autora który ukazał się w 1946 roku w czasopiśmie WiN "Szydło" muzyka: Jakub Chmielarski, Artur Wójcicki wykonanie: Jarosław Wasylik, Artur Wójcicki / KAPELA PSP
Źródło:
http://youtu.be/5dGnPibNnN4
5
Pandemia grypy H1N1 (hiszpanki) 1918-1919 r.threadreaderapp.com
http://threadreaderapp.com/thread/1666403968241549312.html Biologist; Med-Data Analyst; Anti-viral pharmacology; Evolutionary and molecular epidemiology; Anthropopressure (drugs, vaccines) on pathogen evolution; #historia #pandemia #ciekawostki
7
Dziś mija 50lat odkąd z taśmy zjechał pierwszy "maluch"
100Lat,100lat...
#kalendarium #historia #ciekawostki
100Lat,100lat...
#kalendarium #historia #ciekawostki
27
Świerszczyk kończy 78 lat
Prawie tak popularny jak Świat Młodych...
Kto nie czytał w dzieciństwie ten trąba...
#historia #ciekawostki
Kto nie czytał w dzieciństwie ten trąba...
#historia #ciekawostki
8
Bohaterem dzisiejszego minibloga z serii #amerykanskamafia będzie „prawdziwy Don Corleone”. Postać, która jest przedstawiona w niniejszym wpisie najbardziej przypomina tradycyjny archetyp gangstera. Dostarczany szerokim masom za pośrednictwem współczesnej pop kultury. Zapraszam do zapoznania się z historią pewnego Sycylijczyka.
„Gambino był jak ta żaba, która pada na plecy i udaje martwą, aż minie zagrożenie”
- Albert A. Seedman główny detektyw w New York City Police Department
Carlo Gambino, znany również jako Don Carlo, urodził się w miasteczku Caccamo na Sycylii w 1902 roku. Swoją karierę gangsterską w USA zaczynał jako wierny sprzymierzeniec dwóch ojców chrzestnych amerykańskiej mafii Luckyego Luciano i Meyera Lanskyego. Dzięki nietuzinkowemu sprytowi i przebiegłość szybko wspinał się po szczeblach mafijnej hierarchii. W latach 50’ wraz z swoim szefem Albertem Anastasią, ówczesnym kapitanem klanu Mangano dokonał zamachu na szefa rodziny Vincenta Mangano. Te szalone przedsięwzięcie na które nie było zgody Komisji Syndykatu ku zdziwieniu niektórych mafiosów zostało puszczone płazem. W ten sposób brutalny i pełen agresji Albert Anastasia został nowym bossem rodziny, jednak nie na długo. Już w 1957 roku Carlo Gambino w porozumieniu z innym wielkim szefem Vito Genovese dokonał udanego zamachu na Anastasie. W wyniku śmierci Anastasi to właśnie Vito wysuwał się na prowadzenie do zgarnięcia nieformalnego przywództwa w Radzie, a Gambino miał stać się jego wiernym wasalem. Jak już można się domyślać, Vito nie doceniał przebiegłości Carla, co szybko miało się na nim zemścić.
W tym czasie Gambino zawiera autonomiczne sojusze z pozostałymi wpływowymi gangsterami, byli to Franco Costello, przebywający na wygnaniu we Włoszech Luciano oraz Meyer Lansky. W trójkącie Gambino-Luciano-Lansky powstał spisek, który miał na celu usunięcie Vito Genovese przy pomocy rządu federalnego. Zaledwie kilka miesięcy po objęciu władzy Genovese został wrobiony w spisek narkotykowy i został skazany na karę 15 lat więzienia. Vito nigdy już nie wyszedł na wolność. Zmarł w czasie odsiadywania wyroku i w ten sposób Gambino został najpotężniejszym szefem mafii w Nowym Jorku. Zawierał nowe sojusze stawający się coraz potężniejszy i bardziej wpływowy wśród lokalnych polityków i szefów związków zawodowych, których trzymał w kieszeni. Jedynym wystarczająco wpływowym człowiekiem mafii, który mógł teoretycznie rzucić Gambino wyzwanie w walce o przewodnictwo w Komisji był Joe Bonano. Jednak Bonano nigdy nie zdecydował się na jawne wystąpienie przeciw Gambino.
Sam Gambino był postacią pełną kontrastów, charakteryzował się krępą posturą i kulfoniastym nosem, jego zewnętrza aparycja przypominała bardziej tchórza niż gangstera. Ten mylny osąd często kosztował jego adwersarzy życie. Udawał służalczość i poddaństwo wobec sowich protektorów, a faktycznie już przygotowywał się do pozbycia się i zajęcia ich miejsca. Uwielbiał otaczającą go aurę tajemniczości, bardzo często wybierał się do starych włoskich dzielnic incognito udając zwykłego przechodnia. Robił tam zakupy, rozmawiał z ludźmi, pomagał rozwiązywać ich problemy a co za tym idzie zaskarbił sobie ich przyjaźń i szacunek. Na podstawie życia i działalności Carla Gambino włoski pisarz Marco Puzo stworzył postać Vita Corelone. Plotki głoszą, że w czasie przerw w kręcenia pierwszej części Ojca Chrzestnego to właśnie sam Don Carlo zawitawszy na plan filmowy, przekazywał Marlonowi Brando wskazówki jak ma odgrywać postać Dona.
Gambino zmarł na zawał serca w 1976 roku, jego pogrzeb odbył się w filmowym stylu. Co zresztą było inspiracją do wstępów w filmach z serii Ojciec Chrzestny. Reporterzy i gapie byli przeganiani przez „ochroniarzy”, którzy na jedno skinienie prowadzącego ceremonie przepędzali natrętów. Sama ceremonia odbyła się zgodnie z tradycyjnymi zasadami jakimi za życia kierował się Gambino. Był kolejnym przykładem gangstera, którego ominęła zasłużona kara. Pomimo romantycznej otoczki jako wykreował wokół niego obraz Francisa Coppoli nie należy zapominać, że Gambino był okrutnym i bezwzględnym gangsterem, który wszelkie zasady moralne i etyczne traktował wybiórczo.
#historia #ciekawostki #mafia #amerykanskamafia #prawo #usa
„Gambino był jak ta żaba, która pada na plecy i udaje martwą, aż minie zagrożenie”
- Albert A. Seedman główny detektyw w New York City Police Department
Carlo Gambino, znany również jako Don Carlo, urodził się w miasteczku Caccamo na Sycylii w 1902 roku. Swoją karierę gangsterską w USA zaczynał jako wierny sprzymierzeniec dwóch ojców chrzestnych amerykańskiej mafii Luckyego Luciano i Meyera Lanskyego. Dzięki nietuzinkowemu sprytowi i przebiegłość szybko wspinał się po szczeblach mafijnej hierarchii. W latach 50’ wraz z swoim szefem Albertem Anastasią, ówczesnym kapitanem klanu Mangano dokonał zamachu na szefa rodziny Vincenta Mangano. Te szalone przedsięwzięcie na które nie było zgody Komisji Syndykatu ku zdziwieniu niektórych mafiosów zostało puszczone płazem. W ten sposób brutalny i pełen agresji Albert Anastasia został nowym bossem rodziny, jednak nie na długo. Już w 1957 roku Carlo Gambino w porozumieniu z innym wielkim szefem Vito Genovese dokonał udanego zamachu na Anastasie. W wyniku śmierci Anastasi to właśnie Vito wysuwał się na prowadzenie do zgarnięcia nieformalnego przywództwa w Radzie, a Gambino miał stać się jego wiernym wasalem. Jak już można się domyślać, Vito nie doceniał przebiegłości Carla, co szybko miało się na nim zemścić.
W tym czasie Gambino zawiera autonomiczne sojusze z pozostałymi wpływowymi gangsterami, byli to Franco Costello, przebywający na wygnaniu we Włoszech Luciano oraz Meyer Lansky. W trójkącie Gambino-Luciano-Lansky powstał spisek, który miał na celu usunięcie Vito Genovese przy pomocy rządu federalnego. Zaledwie kilka miesięcy po objęciu władzy Genovese został wrobiony w spisek narkotykowy i został skazany na karę 15 lat więzienia. Vito nigdy już nie wyszedł na wolność. Zmarł w czasie odsiadywania wyroku i w ten sposób Gambino został najpotężniejszym szefem mafii w Nowym Jorku. Zawierał nowe sojusze stawający się coraz potężniejszy i bardziej wpływowy wśród lokalnych polityków i szefów związków zawodowych, których trzymał w kieszeni. Jedynym wystarczająco wpływowym człowiekiem mafii, który mógł teoretycznie rzucić Gambino wyzwanie w walce o przewodnictwo w Komisji był Joe Bonano. Jednak Bonano nigdy nie zdecydował się na jawne wystąpienie przeciw Gambino.
Sam Gambino był postacią pełną kontrastów, charakteryzował się krępą posturą i kulfoniastym nosem, jego zewnętrza aparycja przypominała bardziej tchórza niż gangstera. Ten mylny osąd często kosztował jego adwersarzy życie. Udawał służalczość i poddaństwo wobec sowich protektorów, a faktycznie już przygotowywał się do pozbycia się i zajęcia ich miejsca. Uwielbiał otaczającą go aurę tajemniczości, bardzo często wybierał się do starych włoskich dzielnic incognito udając zwykłego przechodnia. Robił tam zakupy, rozmawiał z ludźmi, pomagał rozwiązywać ich problemy a co za tym idzie zaskarbił sobie ich przyjaźń i szacunek. Na podstawie życia i działalności Carla Gambino włoski pisarz Marco Puzo stworzył postać Vita Corelone. Plotki głoszą, że w czasie przerw w kręcenia pierwszej części Ojca Chrzestnego to właśnie sam Don Carlo zawitawszy na plan filmowy, przekazywał Marlonowi Brando wskazówki jak ma odgrywać postać Dona.
Gambino zmarł na zawał serca w 1976 roku, jego pogrzeb odbył się w filmowym stylu. Co zresztą było inspiracją do wstępów w filmach z serii Ojciec Chrzestny. Reporterzy i gapie byli przeganiani przez „ochroniarzy”, którzy na jedno skinienie prowadzącego ceremonie przepędzali natrętów. Sama ceremonia odbyła się zgodnie z tradycyjnymi zasadami jakimi za życia kierował się Gambino. Był kolejnym przykładem gangstera, którego ominęła zasłużona kara. Pomimo romantycznej otoczki jako wykreował wokół niego obraz Francisa Coppoli nie należy zapominać, że Gambino był okrutnym i bezwzględnym gangsterem, który wszelkie zasady moralne i etyczne traktował wybiórczo.
#historia #ciekawostki #mafia #amerykanskamafia #prawo #usa
11
13
W ukraińskim mieście Wrocław ...więcej w opisie.youtube.com
Według wykopka UPA i Czerwona Kalina nie ma nic wspólnego,więc sprawdziłem i faktycznie nie ma ale...
Jest to hymn Legionu Ukraińskich Strzelców Siczowych
Legion Ukraińskich Strzelców Siczowych (ukr. Українські Січові Стрільці, USS, Legion USS, „Ususy”) – ukraińska formacja wojskowa w składzie Armii Austro-Węgier. Z osób deklarujących wstąpienie do Legionu austriacka komisja wybrała tylko 2000 strzelców. Dzięki staraniom Stepana Szuchewycza limit zwiększono jeszcze o 500 ochotników.S.Suchewycz był w II Rzeczypospolitej był adwokatem, obrońcą w wielu procesach politycznych. Bronił m.in. Stepana Fedaka, Wasyla Biłasa i Dmytra Danyłyszyna, Wasyla Atamańczuka i Iwana Werbyćkiego (oskarżonych w procesie o zabójstwo Stanisława Sobińskiego). Był obrońcą w procesie lwowskim Stepana Bandery, jako obrońca Romana Szuchewycza (bratanka) i Bohdana Hnatewycza. wikipedia
Legion Strzelców Siczowych wziął też udział w wojnie z Polską na terenie Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej. Nie popisał się jednak większymi osiągnięciami bojowymi. W walki o Lwów wszedł z dużym opóźnieniem. Pociąg z Czerniowiec wiozący strzelców jechał bardzo powoli. Zatrzymywał się bowiem na każdej stacji, by strzelcy mogli dokonać depolonizacji jej napisów, zastępując je ukraińskimi. kresy.pl
#wykop #polska #ukraina #hymn #historia
http://www.youtube.com/watch?v=Yw0y-WJ4-6U ⬅️
Jest to hymn Legionu Ukraińskich Strzelców Siczowych
Legion Ukraińskich Strzelców Siczowych (ukr. Українські Січові Стрільці, USS, Legion USS, „Ususy”) – ukraińska formacja wojskowa w składzie Armii Austro-Węgier. Z osób deklarujących wstąpienie do Legionu austriacka komisja wybrała tylko 2000 strzelców. Dzięki staraniom Stepana Szuchewycza limit zwiększono jeszcze o 500 ochotników.S.Suchewycz był w II Rzeczypospolitej był adwokatem, obrońcą w wielu procesach politycznych. Bronił m.in. Stepana Fedaka, Wasyla Biłasa i Dmytra Danyłyszyna, Wasyla Atamańczuka i Iwana Werbyćkiego (oskarżonych w procesie o zabójstwo Stanisława Sobińskiego). Był obrońcą w procesie lwowskim Stepana Bandery, jako obrońca Romana Szuchewycza (bratanka) i Bohdana Hnatewycza. wikipedia
Legion Strzelców Siczowych wziął też udział w wojnie z Polską na terenie Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej. Nie popisał się jednak większymi osiągnięciami bojowymi. W walki o Lwów wszedł z dużym opóźnieniem. Pociąg z Czerniowiec wiozący strzelców jechał bardzo powoli. Zatrzymywał się bowiem na każdej stacji, by strzelcy mogli dokonać depolonizacji jej napisów, zastępując je ukraińskimi. kresy.pl
#wykop #polska #ukraina #hymn #historia
http://www.youtube.com/watch?v=Yw0y-WJ4-6U ⬅️
11
15