Polecam do przeczytania legendarne dzieło Davida Irvinga "Wojna Hitlera"
http://megawrzuta.pl/download/0f8f4d60ba9dbafda74f7306298d3e7a.html
#fuhrer #hitler #jfe
http://megawrzuta.pl/download/0f8f4d60ba9dbafda74f7306298d3e7a.html
#fuhrer #hitler #jfe
12
Adolf Hitler, mowa z Pareitagu 1936 rok.
#fuhrer #żydostwo #bolszewizm
Jeśli w Niemczech leżałby Ural z jego niezmierzonymi surowcami, Syberia z bogatymi lasami i Ukraina z niezmierzonymi polami zbórz, to dzięki narodowosocjalistycznemu przywództwu opływalibyśmy w dobrobyt. Produkowalibyśmy tyle, że każdy Niemiec miałby do dyspozycji więcej, niż potrzebuje. Na wielkim obszarze Rosji społeczeństwo głoduje, ponieważ żydowsko-bolszewickie przywództwo nie potrafi zorganizować produkcji i w ten sposób praktycznie pomóc robotnikom.Fragment książki "Polska, niespełniony sojusznik Hitlera"
Niech otaczające nas narody wreszcie pojmą, że jeśli będą respektować niemiecką niezależność, wolność i honor, to nie znajdą lepszego przyjaciela, niż narodowosocjalistyczna III Rzesza. Niech także bolszewizm zrozumie, bolszewizm, o którym od kilku miesięcy wiemy, że zbroi swoją armię w celu rewolucji, którą chce gwałtem narzucić innym narodom; niechaj więc ów bolszewizm wie, że za niemieckimi drzwiami stoi nowa niemiecka armia.
#fuhrer #żydostwo #bolszewizm
7
7
Rasy kulturalnie wyższe, ale mniej bezwzględne będą zmuszone do ograniczenia swojego wzrostu z powodu niewystarczającego terytorium do podtrzymania ludności, podczas gdy mniej cywilizowane rasy mogą powiększać się w nieskończoność, dzięki ogromnym terytoriom, jakie mają do dyspozycji. Innymi słowy: jeśli ten stan rzeczy się utrzyma, pewnego dnia światem zawładnie ta część ludzkości, która jest kulturalnie niższa, ale bardziej aktywna i energiczna. Nie ma wątpliwości, że świat stanie się pewnego dnia sceną straszliwej walki o przetrwanie części ludzkości. W końcu instynkt samozachowawczy zatriumfuje. Przed tym nieokiełznanym ogniem tak zwany humanitaryzm, który oznacza tylko mieszaninę głupkowatej nieśmiałości i zarozumialstwa, stopnieje jak śnieg w marcu.Adolf Hitler
#fuhrer #jfe
7
To, co widziałem w Austro-Węgrzech nie pociągało mnie wcale do partii socjalno-demokratycznej. Wszystko było tam bowiem negacją. Narodowość była wymysłem kapitalistycznym, ojczyzna instrumentem w rękach burżuazji dla wyzysku robotników, prawo – środkiem ucisku proletariatu, szkoła – instytucją wychowawczą niewolników, religia – środkiem do ogłupiania wyzyskiwanego ludu, moralność – oznaką głupoty. Kiedy pewnego dnia uzbrojony w argumenty wszcząłem podczas pracy dysputę ze swymi towarzyszami, ci postawili mi ultimatum, albo wynosić się z pracy, albo będę zrzucony z rusztowania. Wówczas poznałem środek, który najłatwiej zwycięża rozum, mianowicie terror.Adolf Hitler
https://histmag.org/grafika/2020_articles/hitler/hitler-3.jpg
#fuhrer #jfe
10
Niedoszłe samobójstwo Hitlera
Adolf Hitler po nieudanym puczu monachijskim próbował zakończyć swoje życie. Pomysł ten wybiła mu z głowy Amerykanka, Helena Hanfstaengl, żona Ernsta "Putziego", z którym przyjaźnił się Fuhrer.
Chwilę po bawarskiej strzelaninie w roku 1923 Hitler wyruszył znaleźć schronienie. Od razu na myśl przyszła mu willa państwa Hanfstaengl, położona niedaleko kościoła we wsi Uffing. Helena, widząc wyczerpanego i obolałego Hitlera nalegała, aby położył się i odpoczął. Ból się nasilał, jego ramię strasznie spuchło. Hitler uważał wręcz, że trafiła go kula. Zajęło sporo czasu, zanim sprowadzony do mieszkania dr Schultz zdołał złożyć połamane kości ramienia. Po całym zabiegu Helena nakryła wyczerpanego Hitlera swoim angielskim płaszczem. Na drugi dzień zjawił się w kucni i poprosił, aby pozamykano wszystkie okiennice. Wiedział, że policja będzie go szukać.
Zadzwonił telefon. Służby przeszukiwały właśnie dom matki Heleny. Kwestią czasu pozostawało, aż złożą wizytę również i u niej. Hitler wyciągnął swój rewolwer. "Co ty wyprawiasz?", wykrzyknęła pani domu. Chwyciła go za ręką i wyszarpnęła gotową do wystrzału broń. "Pomyśl o wszystkich swoich oddanych ludziach, którzy w ciebie wierzą. Chcesz odebrać sobie życie? Opuścić swych zwolenników, którzy współdzielą twoje ideały ratowania kraju?". Hitler ukrył twarz w dłoniach. Helena natychmiast wybiegła do sąsiedniego pomieszczenia i ukrył rewolwer w beczce z mąką. Fuhrer w tym czasie zdołał się pozbierać. Helena przyniosła mu kilka karter papieru, na których podyktował swoje instrukcje: Max Amann, odpowiedzialny za finanse, zatroszczy się o wszelkie interesy; Alfred Rosenberg będzie odpowiadać za partyjny organ prasowy i będzie kierować partią pod jego nieobecność; Ernst Hanfstaengl będzie utrzymywać kontakty z zagranicą i dbać o stosunki międzynarodowe.
Hitler ledwie skończył podpisywać pozostałe dokumenty, gdy sprzed domu dobiegły odgłosy zatrzymujących się samochodów i szczekanie psów. Młoda Amerykanka raz jeszcze podbiegła do beczki z mąką i na samo jej dno wepchnęła dokumenty, które, niezależnie od tego co się wydarzy, pozwolą partii na trzymanie obranego kursu. Następnie neutralnym gestem otworzyła drzwi. Fuhrer nie podejmował prób ucieczki. Czekał na stojąco, jakby obojętny. Policjanci zatrzymali się w progu. "Nie marnujcie czasu", przywitał oficera policji. "Jestem gotów". Pomimo przejmującego zimna panującego na dworze, odmówił Helenie przyjęcia płaszczu. Zarzucił na ramiona trencz, zabierając ze sobą tylko swój Krzyż Żelazny. Na dworze wiał silny wiatr i stała ściana deszczu. Twarz Hitlera była trupioblada. O godzinie 10 rano, 65 kilometrów dalej, w mieście Landsberg nad rzeką Lech, zamknęły się za nim drzwi celi numer 7.
https://ecsmedia.pl/c/wiek-hitlera-tom-2-b-iext54640197.jpg
Fragment książki "Wiek Hitlera" Tom I
#fuhrer #historia
Adolf Hitler po nieudanym puczu monachijskim próbował zakończyć swoje życie. Pomysł ten wybiła mu z głowy Amerykanka, Helena Hanfstaengl, żona Ernsta "Putziego", z którym przyjaźnił się Fuhrer.
Chwilę po bawarskiej strzelaninie w roku 1923 Hitler wyruszył znaleźć schronienie. Od razu na myśl przyszła mu willa państwa Hanfstaengl, położona niedaleko kościoła we wsi Uffing. Helena, widząc wyczerpanego i obolałego Hitlera nalegała, aby położył się i odpoczął. Ból się nasilał, jego ramię strasznie spuchło. Hitler uważał wręcz, że trafiła go kula. Zajęło sporo czasu, zanim sprowadzony do mieszkania dr Schultz zdołał złożyć połamane kości ramienia. Po całym zabiegu Helena nakryła wyczerpanego Hitlera swoim angielskim płaszczem. Na drugi dzień zjawił się w kucni i poprosił, aby pozamykano wszystkie okiennice. Wiedział, że policja będzie go szukać.
Zadzwonił telefon. Służby przeszukiwały właśnie dom matki Heleny. Kwestią czasu pozostawało, aż złożą wizytę również i u niej. Hitler wyciągnął swój rewolwer. "Co ty wyprawiasz?", wykrzyknęła pani domu. Chwyciła go za ręką i wyszarpnęła gotową do wystrzału broń. "Pomyśl o wszystkich swoich oddanych ludziach, którzy w ciebie wierzą. Chcesz odebrać sobie życie? Opuścić swych zwolenników, którzy współdzielą twoje ideały ratowania kraju?". Hitler ukrył twarz w dłoniach. Helena natychmiast wybiegła do sąsiedniego pomieszczenia i ukrył rewolwer w beczce z mąką. Fuhrer w tym czasie zdołał się pozbierać. Helena przyniosła mu kilka karter papieru, na których podyktował swoje instrukcje: Max Amann, odpowiedzialny za finanse, zatroszczy się o wszelkie interesy; Alfred Rosenberg będzie odpowiadać za partyjny organ prasowy i będzie kierować partią pod jego nieobecność; Ernst Hanfstaengl będzie utrzymywać kontakty z zagranicą i dbać o stosunki międzynarodowe.
Hitler ledwie skończył podpisywać pozostałe dokumenty, gdy sprzed domu dobiegły odgłosy zatrzymujących się samochodów i szczekanie psów. Młoda Amerykanka raz jeszcze podbiegła do beczki z mąką i na samo jej dno wepchnęła dokumenty, które, niezależnie od tego co się wydarzy, pozwolą partii na trzymanie obranego kursu. Następnie neutralnym gestem otworzyła drzwi. Fuhrer nie podejmował prób ucieczki. Czekał na stojąco, jakby obojętny. Policjanci zatrzymali się w progu. "Nie marnujcie czasu", przywitał oficera policji. "Jestem gotów". Pomimo przejmującego zimna panującego na dworze, odmówił Helenie przyjęcia płaszczu. Zarzucił na ramiona trencz, zabierając ze sobą tylko swój Krzyż Żelazny. Na dworze wiał silny wiatr i stała ściana deszczu. Twarz Hitlera była trupioblada. O godzinie 10 rano, 65 kilometrów dalej, w mieście Landsberg nad rzeką Lech, zamknęły się za nim drzwi celi numer 7.
https://ecsmedia.pl/c/wiek-hitlera-tom-2-b-iext54640197.jpg
Fragment książki "Wiek Hitlera" Tom I
#fuhrer #historia
5
Mark Weber z Institute for Historical Review (IHR)
Nie istnieją żadne dowody na to, że A. Hitler dał rozkaz wymordowania Żydów, czy też, że w ogóle wiedział o jakimkolwiek programie eksterminacji. Przeciwnie, zapiski pokazują, że niemiecki przywódca chciał, aby Żydzi opuścili Europę przez emigrację, o ile to możliwe - lub deportację, o ile okaże się to konieczne. Hitler czasami mówił podczas swych „mów stołowych" w ścisłym gronie o warunkach swojej polityki wobec Żydów. Np. 27 stycznia powiedział: „Żydzi muszą spakować się, zniknąć z Europy. Pozwólmy im wynieść się do Rosji".
A 24 lipca 1942 roku Hitler podkreślał z naciskiem swoją wolę usunięcia Żydów z Europy tuż po wojnie: „Żydzi interesują się Europą z powodów ekonomicznych, ale Europa musi odrzucić ich we własnym interesie, ponieważ Żydzi są rasowo gorsi. Kiedy tylko wojna się skończy, dokonam rygorystycznego przeglądu... tak, że Żydzi będą musieli wyemigrować na Madagaskar lub do jakiegoś innego żydowskiego państwa narodowego"." W odzewie na alianckie wojenne transmisje radiowe o tym, że Niemcy mordują Żydów, Hitler gniewnie komentował: „Naprawdę Żydzi powinni być mi wdzięczni, że nie chcę od nich nic więcej, niż trochę ciężkiej pracy".
Pod koniec II wojny światowej alianci skonfiskowali ogromną liczbę niemieckich dokumentów o traktowaniu Żydów przez Niemców w czasie wojny, o polityce niemieckiej wobec nich. Na nie czasami powoływano się w kontekście „ostatecznego rozwiązania". Ale żaden dokument, jaki kiedykolwiek znaleziono, nie nawiązywał do programu eksterminacji. Wręcz przeciwnie: dokumenty jasno ukazywały, że niemiecka polityka „ostatecznego rozwiązania" polegała na emigracji i deportacji, a nie eksterminacji.
https://i.dailymail.co.uk/i/pix/2017/09/22/01/3CB0E6BD00000578-4904342-image-m-57_1506041439850.jpg
#fuhrer #żydzi #iiwojnaswiatowa
Nie istnieją żadne dowody na to, że A. Hitler dał rozkaz wymordowania Żydów, czy też, że w ogóle wiedział o jakimkolwiek programie eksterminacji. Przeciwnie, zapiski pokazują, że niemiecki przywódca chciał, aby Żydzi opuścili Europę przez emigrację, o ile to możliwe - lub deportację, o ile okaże się to konieczne. Hitler czasami mówił podczas swych „mów stołowych" w ścisłym gronie o warunkach swojej polityki wobec Żydów. Np. 27 stycznia powiedział: „Żydzi muszą spakować się, zniknąć z Europy. Pozwólmy im wynieść się do Rosji".
A 24 lipca 1942 roku Hitler podkreślał z naciskiem swoją wolę usunięcia Żydów z Europy tuż po wojnie: „Żydzi interesują się Europą z powodów ekonomicznych, ale Europa musi odrzucić ich we własnym interesie, ponieważ Żydzi są rasowo gorsi. Kiedy tylko wojna się skończy, dokonam rygorystycznego przeglądu... tak, że Żydzi będą musieli wyemigrować na Madagaskar lub do jakiegoś innego żydowskiego państwa narodowego"." W odzewie na alianckie wojenne transmisje radiowe o tym, że Niemcy mordują Żydów, Hitler gniewnie komentował: „Naprawdę Żydzi powinni być mi wdzięczni, że nie chcę od nich nic więcej, niż trochę ciężkiej pracy".
Pod koniec II wojny światowej alianci skonfiskowali ogromną liczbę niemieckich dokumentów o traktowaniu Żydów przez Niemców w czasie wojny, o polityce niemieckiej wobec nich. Na nie czasami powoływano się w kontekście „ostatecznego rozwiązania". Ale żaden dokument, jaki kiedykolwiek znaleziono, nie nawiązywał do programu eksterminacji. Wręcz przeciwnie: dokumenty jasno ukazywały, że niemiecka polityka „ostatecznego rozwiązania" polegała na emigracji i deportacji, a nie eksterminacji.
https://i.dailymail.co.uk/i/pix/2017/09/22/01/3CB0E6BD00000578-4904342-image-m-57_1506041439850.jpg
#fuhrer #żydzi #iiwojnaswiatowa
6
Widzę, że na discordzie Wojny Idei też mają obsesję na punkcie Adolfa. Ciekawostka o tym, jak postrzegał wpływ pozaeuropejskiego kapitału na niemiecki handel, to już beee, bo discord zle to widzi. Ludzi ogarnia jakaś zbiorowa paranoja, np na jutubie autorzy kanałów historycznych muszą cenzurować zdjęcie swastyki we fladze Reichu, gdy omawiają jakieś słynne bitwy czy historię Reichu, co ma na celu ta obsesja?
#fuhrer #4konserwy #jfe
#fuhrer #4konserwy #jfe
11
Adolf Hitler o przenoszeniu rynku poza Europę, fragment książki Zweites Buch
#jffe #fuhrer #zweitesbuch
Obecny rynek światowy jest ograniczony (książka pisana w 1929 roku). Liczba narodów aktywnych przemysłowo powiększyła się. Prawie wszystkie narody europejskie cierpią z powodu nieodpowiedniej i niezadowalającej relacji pomiędzy ziemią a populacją. Dlatego są uzależnione od światowego eksportu. W ostatnich latach Ameryka oraz Japonia także zaczęły eksportować. W ten sposób automatycznie rozpoczyna się walka o ograniczone rynki. Podczas gdy z jednej strony mamy narody walczące o wzrost rynków światowych, sam rynek towarowy powoli kurczy się, częściowo w wyniku procesu samoindustrializacji opartej na własnych zasobach, częściowo przez oddziały przedsiębiorstw, które coraz więcej inwestują w krajach zagranicznych.https://image.ceneostatic.pl/data/products/81573241/i-zweites-buch-hitler-adolf.jpg
Dlatego powinniśmy zapamiętać, co następuje: na przykład Naród niemiecki ma interes w budowie statków dla Chin w niemieckich stoczniach, ponieważ tym samym pewna liczba osób naszej narodowości dostaje szansę, by otrzymać to, czego nie miałaby z własnej ziemi, gdyż obecnie jest jej za mało. Jednakże Naród niemiecki nie ma żadnego interesu, w otworzeniu przez niemiecką grupę kapitałową lub niemiecką fabrykę, oddziału stoczni w Sznghaju, która miałaby budować statki dla Chin z chińskimi pracownikami i zagraniczną stalą, nawet gdy korporacja przynosi wyraźny zysk w formie udziałów lub dywidend. Przeciwnie, skutkiem tego będzie tylko to, że niemiecka grupa finansowa zarobi dużo, ale w wyniku straconych zamówień wielokrotność tej sumy jest stracona dla niemieckiej gospodarki narodowej.
Im bardziej wyłącznie kapitalistyczny interes zaczyna determinować współczesną gospodarkę, im bardziej ogólne punkty widzenia świata finansów i giełdy papierów wartościowych osiągają decydujący wpływ, tym bardziej rozprzestrzenia się proces zakładania oddziałów i w ten sztuczny sposób dokonuje się industralizacja byłych rynków zbytu, co wyjątkowo ogranicza możliwość eksportu przez kraje europejskie. Dzisiaj wiele osób może sobie nadal pozwolić na uśmiech wobec tych prognoz, ale proces ten posuwa się wielkimi krokami, a w konsekwencji ludzie w Europie w ciągu trzydziestu lat będą z tego powodu cierpieć. Wraz ze wzrostem trudności rynkowych, walka o rynki będzie coraz bardziej zacięta. Chociaż początkowo środkami tej walki są cena i jakość dóbr, a narody próbują konkurować obniżając ceny, to ostatecznym środkiem jest miecz.
#jffe #fuhrer #zweitesbuch
5
Adolf Hitler odznaczony przez Żyda? Owszem. Sytuacja miała miejsce 5 sierpnia 1918 roku. Żelazny Krzyż pierwszej klasy przyszłemu Fuhrerowi wręczył porucznik Hugo Gutmann, który w dodatku sam wnioskował o to odznaczenie dla Hitlera, pełniąc jednocześnie funkcję adiutanta batalionu. W piśmie podkreślono niebywałe męstwo i odwagę, jaką Hitler wykazywał się na froncie wojennym. Pózniejsze szydercze określenie "czeski kapral" jakim oficerowie Wehrmachtu określali swojego Fuhrera było krzywdzące wobec jego zasług z czasów IWŚ.
Dlaczego Hitler ciągle pozostawał na wojnie tylko kapralem? Regulamin w wojsku nie przewidywał wyższego stopnia dla kuriera. Mógł awansować tylko poprzez rezygnację ze stanowiska, które bardzo cenił a jego pułk straciłby najlepszego posłańca. Kolegom powtarzał, że dostarczenie wiadomości jest ważniejsze od zaspokojenia osobistej ambicji lub ciekawości. Jako kurier na froncie pełnił niebezpieczną rolę. Linie telefoniczne łączące dowództwo ze stanowiskami dowodzenia batalionów i kompanii były często zrywane przez ogień artyleryjski i tylko posłańcy mogli dostarczyć wiadomość. Hitler zawsze był chętny do wybiegania przed szereg i często, bez proszenia, dostarczał wiadomości za innych kurierów
Latem roku 1916 pułk Hitlera został wysłany na południe, aby wziąć udział w decydującej fazie bitwy nad Sommą - tylko w pierwszym dniu 20 tysięcy żołnierzy poniosło śmierć. Ostrzał artyleryjski w rejonie Fromelles uszkodził wszystkie linie telefoniczne pułku, w takich warunkach Hitlera i drugiego kuriera wysłano na pewną śmierć pod gradem kul. Schronienie znajdowali w lejach po pociskach, w końcu kompan zemdlał z wycieńczenia i Hitler sam musiał go ciągnąć do ziemianki. W pazdzierniku spał z innymi kurierami na siedząco, w wąskim tunelu prowadzącym do kwatery głównej pułku. W pobliżu wejścia eksplodował pocisk i ranił Hitlera w udo. Mimo to chciał zostać na froncie i dopiero po dłuższej naradzie zgodził się posłuchać porucznika Wiedemanna, udając się do szpitala polowego. Ponadto uwielbiał frontowe życie i do wzięcia pierwszego urlopu udało się go nakłonić dopiero jesienią 1917 roku.
https://img.tradera.net/large-fit/969/315580969_d3ea6743-7814-496d-98e1-68beb7e2d51d.jpg
#fuhrer #jfe #żydzi
Dlaczego Hitler ciągle pozostawał na wojnie tylko kapralem? Regulamin w wojsku nie przewidywał wyższego stopnia dla kuriera. Mógł awansować tylko poprzez rezygnację ze stanowiska, które bardzo cenił a jego pułk straciłby najlepszego posłańca. Kolegom powtarzał, że dostarczenie wiadomości jest ważniejsze od zaspokojenia osobistej ambicji lub ciekawości. Jako kurier na froncie pełnił niebezpieczną rolę. Linie telefoniczne łączące dowództwo ze stanowiskami dowodzenia batalionów i kompanii były często zrywane przez ogień artyleryjski i tylko posłańcy mogli dostarczyć wiadomość. Hitler zawsze był chętny do wybiegania przed szereg i często, bez proszenia, dostarczał wiadomości za innych kurierów
Latem roku 1916 pułk Hitlera został wysłany na południe, aby wziąć udział w decydującej fazie bitwy nad Sommą - tylko w pierwszym dniu 20 tysięcy żołnierzy poniosło śmierć. Ostrzał artyleryjski w rejonie Fromelles uszkodził wszystkie linie telefoniczne pułku, w takich warunkach Hitlera i drugiego kuriera wysłano na pewną śmierć pod gradem kul. Schronienie znajdowali w lejach po pociskach, w końcu kompan zemdlał z wycieńczenia i Hitler sam musiał go ciągnąć do ziemianki. W pazdzierniku spał z innymi kurierami na siedząco, w wąskim tunelu prowadzącym do kwatery głównej pułku. W pobliżu wejścia eksplodował pocisk i ranił Hitlera w udo. Mimo to chciał zostać na froncie i dopiero po dłuższej naradzie zgodził się posłuchać porucznika Wiedemanna, udając się do szpitala polowego. Ponadto uwielbiał frontowe życie i do wzięcia pierwszego urlopu udało się go nakłonić dopiero jesienią 1917 roku.
https://img.tradera.net/large-fit/969/315580969_d3ea6743-7814-496d-98e1-68beb7e2d51d.jpg
#fuhrer #jfe #żydzi
10
Hitler i zamach w Monachium
Podczas zamachu na Hitlera w monachijskim Biirgerbraukeller konspiratorzy przygotowali uderzenie z diabelską wprost przebiegłością. Bomba została umieszczona w taki sposób, że Hitler niechybnie zostałby przygnieciony sufitem, gdyż zwalił się on dokładnie w tym miejscu, w którym Hitler znajdował się kilka chwil wcześniej. Po raz kolejny uratowała go jego wieszcza intuicja. Tak jak w poprzednich latach miał zwyczaj osobistego uściskania ręki każdego ze starych towarzyszy walki, tak nie wykonał tego gestu akurat w dniu zamachu. Wyjaśniał mi później:
Gdy już nie miał wątpliwości co do prawdziwości tej informacji, jego twarz zastygła w surowym i stanowczym wyrazie. W jego spojrzeniu tańczyły tajemnicze ognie, jakie widywałam u niego w chwilach podejmowania wielkich decyzji. Bezwzględnym i chrapliwym głosem wyrzucił z siebie: "Teraz jestem już całkowicie spokojny; to, że opuściłem Biirgerbrau wcześniej niż zwykle, to potwierdzenie, że Opatrzność chce, aby moja misja została spełniona". Pod wpływem emocji siedzieliśmy jak zamurowani. Słowa te zadziałały na nas jak zwieńczenie dramatu o jakiejś nierealistycznej, halucynacyjnej fabule.
https://i.pinimg.com/originals/a9/41/86/a9418674eba023ef1cd2ea1a85b5a2c1.jpg
Fragment wspomnień jednej z sekretarek, Christine Schroeder
#fuhrer #trzeciarzesza
Podczas zamachu na Hitlera w monachijskim Biirgerbraukeller konspiratorzy przygotowali uderzenie z diabelską wprost przebiegłością. Bomba została umieszczona w taki sposób, że Hitler niechybnie zostałby przygnieciony sufitem, gdyż zwalił się on dokładnie w tym miejscu, w którym Hitler znajdował się kilka chwil wcześniej. Po raz kolejny uratowała go jego wieszcza intuicja. Tak jak w poprzednich latach miał zwyczaj osobistego uściskania ręki każdego ze starych towarzyszy walki, tak nie wykonał tego gestu akurat w dniu zamachu. Wyjaśniał mi później:
"Nagle poczułem w sobie niepohamowaną potrzebę skrócenia tego spotkania, aby jeszcze tego samego wieczoru móc dotrzeć do Berlina. Tak naprawdę nie było ku temu żadnego przekonywającego powodu, gdyż wiedziałem, że w Berlinie nie czeka mnie nic specjalnego - a jednak posłuchałem wewnętrznego głosu, który chciał mnie uratować. Gdybym, tak jak zawsze, witał się z moimi towarzyszami z dawnych lat, co na początku miałem zamiar uczynić, moim wrogom z całą pewnością udałoby się mnie zabić. Eksplozja miała miejsce w kwadrans po moim wyjściu".Byłam wraz z Hitlerem w pociągu, który wiózł nas tamtego wieczoru do Berlina. Był dowcipny i bardzo ożywiony, jak zwykle po udanym spotkaniu. Wśród nas był również Goebbels, który rozweselał rozmowę swym kąśliwym poczuciem humoru. W owym czasie w otoczeniu Hitlera dozwolone było jeszcze picie alkoholu, więc w całym pociągu specjalnym panowała atmosfera ogólnej wesołości. Zatrzymaliśmy się na kilka chwil w Norymberdze, aby odebrać ważne wiadomości i wysłać kilka pilnych poleceń. Miał to zrobić Goebbels. Gdy wrócił do salonki Hitlera, powiedział mu o tym, co zaszło w Monachium po naszym wyjeździe. Hitler nie dowierzał i najpierw w ogóle nie zareagował; ale w końcu, widząc przygnębienie Goebbelsa, wziął całą rzecz na serio.
Gdy już nie miał wątpliwości co do prawdziwości tej informacji, jego twarz zastygła w surowym i stanowczym wyrazie. W jego spojrzeniu tańczyły tajemnicze ognie, jakie widywałam u niego w chwilach podejmowania wielkich decyzji. Bezwzględnym i chrapliwym głosem wyrzucił z siebie: "Teraz jestem już całkowicie spokojny; to, że opuściłem Biirgerbrau wcześniej niż zwykle, to potwierdzenie, że Opatrzność chce, aby moja misja została spełniona". Pod wpływem emocji siedzieliśmy jak zamurowani. Słowa te zadziałały na nas jak zwieńczenie dramatu o jakiejś nierealistycznej, halucynacyjnej fabule.
https://i.pinimg.com/originals/a9/41/86/a9418674eba023ef1cd2ea1a85b5a2c1.jpg
Fragment wspomnień jednej z sekretarek, Christine Schroeder
#fuhrer #trzeciarzesza
6
Podwójne jest przekleństwo demokratycznego systemu parlamentarnego: system ten nie tylko nie jest w stanie doprowadzić do naprawdę twórczych osiągnięć, ale także staje na przeszkodzie rozwojowi i pracy ludzi niebezpiecznie wybijających się ponad przeciętność. Człowiek taki zawsze wydawał się większości, z jej ogólną głupotą, nieodpowiedzialnością, tchórzostwem i arogancją, za najbardziej niebezpiecznego. Na dodatek przez demokrację gorsze osoby muszą, co jest praktycznie zagwarantowane prawem, zgodnie z logika tego systemu, stać się liderami, obniżając tym samym wartość liderów ogółem. "Większość" to pojęcie, które jest zbyt ulotne i nieuchwytne, by mogło być w jakikolwiek sposób obarczane odpowiedzialnością. Liderzy są tylko wykonawcami woli większości. Ich zadaniem nie tyle jest przedstawianie twórczych planów lub pomysłów, ażeby prowadzić większość przy pomocy administracyjnego aparatu, ile zebranie chwilowej większości niezbędnej do wykonania określonych projektów. W ten sposób większość jest w mniejszym stopniu dostosowywana do projektów, niż projekty są dostosowywane do większości. Niezależnie od tego, jaki może być skutek takiego działania, nie ma nikogo, kogo można obarczyć odpowiedzialnością. Wszystkie działania, jak i każda podejmowana decyzja są wynikiem licznych kompromisów. Kto zatem za być za nie odpowiedzialny?Adol Hitler, fragment książki "Zweites Buch"
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/16/Adolf_Hitler_colorized.jpg/676px-Adolf_Hitler_colorized.jpg
#jfe #fuhrer
10
12
Adolf Hitler o emigracji
https://i.dailymail.co.uk/i/pix/2011/10/04/article-0-0E39899300000578-553_468x412.jpg
#jfe #fuhrer
To smutne, ale cała nasza narodowa mądrość polityczna nie dostrzega w emigracji żadnych problemów, mówi jednak w tej kwestii o zmniejszającej się liczbie ludności, jak również o kulturalnych wartościach, które poprzez emigrację przekazywane są innym krajom. Najgorsze jest to, czego sobie nie uświadamiamy. Odkąd emigracja nie postępuje zgodnie z jakimikolwiek kryteriami terytorialnymi czy wiekowymi, a zamiast tego zależna jest jedynie od dowolnych kolei losu, to zawsze w największym stopniu dotyczy najodważniejszych i najśmielszych, najbardziej zdecydowanych i najbardziej zdolnych do przezwyciężania przeciwności losu jednostek.Fragment książki Zweites Buch
Młodzież chłopska, która wyemigrowała do Ameryki 150 lat temu (książka pisana w 1929 roku) to najbardziej zdecydowani i najśmielsi ludzie w swoich wsiach, tak jak pracownicy którzy dzisiaj wyruszają do Argentyny. Tchórz i słabeusz prędzej umarłby w domu, niż wykrzesał w sobie odwagę, by zarabiać na życie na nieznanej, obcej ziemi. Nieważne czy powoduje ludźmi nędza, niedola, presja polityczna, czy nakaz religijny, zawsze będą to ci, którzy są najzdrowsi i najbardziej zdolni do stawiania największego oporu. Słabeusz zawsze będzie pierwszy, by się poddać. Jego przetrwanie to dla niego samego ogólnie tak samo mała korzyść, jaką dla ojczyzny jest jego pozostanie w kraju. Dlatego nierzadko prawo do działania jest przekazywane z ojczyzny do kolonii, ponieważ tam koncentracja najwyższych ludzkich wartości odbywa się w całkowicie naturalny sposób.
https://i.dailymail.co.uk/i/pix/2011/10/04/article-0-0E39899300000578-553_468x412.jpg
#jfe #fuhrer
8
Muszę przyznać, że trójkąt Fuhrer-Magda-Goebbels to jedna z najdziwniejszych relacji intymnych na szczeblu władzy. Adolf - pół człowiek - pół mnich, niepijący, niepalący, kobiet nieużywający, całe dnie i noce poświęca na rozterki natury patriotycznej i służbę narodowi, oraz państwo Goebbelsowie, stawiani na niemieckim świeczniku, jako wzór wspaniałej, siedmioosobowej rodziny, a w sumie to jeszcze można dorzucić syna Herolda z pierwszego małżeństwa.
Hitler sprytnie obszedł wszelkie trudności niosące ze sobą trudy małżeństwa i najzwyczajniej postanowił sobie Magdę od Goebbelsa wypożyczać. Zabierał ją na festiwale muzyczne, wystawy sztuki itp (Magda, arystokratka o belgijskim rodowodzie, była tym zachwycona), a potem zwracał swojemu wiernemu paladynowi, który, co się w końcu okazało, był na bakier z wiernością i na każdym kroku szukał okazji do podrywu. Czarę goryczy przelał romans z czeską aktorką, Lidą Baarovą. Magda powiedziała dość i poszła na skargę do Fuhrera, żaląc się na wszystkie matrymonialne podboje swojego kulawego, pół holenderskiego, męża.
Przed mediacją z udziałem całej trójki, Goebbels porozmawiał sam na sam z Hitlerem. Poprosił go o przeniesienie do japońskiej placówki, aby pełnić tam funkcję ambasadora (oczywiście sprowadzając ze sobą czeską piękność). Hitler się wściekł. Raz, że odpadał mu doskonały mówca zapewniający sukces propagandowy i dbający o odpowiednie morale w narodzie, dwa, rozwód Goebbelsów zostałby odebrany przez Niemców jako skandal obyczajowy, trzy, sam Adolf utraciłby możliwość "sterylnego" korzystania z towarzystwa Magdy. Nakazał więc Goebbelsowi zakończyć romans, Baarovą wyprosił z kraju, a Magdę na późniejszym spotkaniu zapewnił, że wszystko będzie w porządku.
https://i.dailymail.co.uk/1s/2019/11/22/20/21353852-0-image-a-15_1574456308568.jpg
#fuhrer #jfe #trzeciarzesza
Hitler sprytnie obszedł wszelkie trudności niosące ze sobą trudy małżeństwa i najzwyczajniej postanowił sobie Magdę od Goebbelsa wypożyczać. Zabierał ją na festiwale muzyczne, wystawy sztuki itp (Magda, arystokratka o belgijskim rodowodzie, była tym zachwycona), a potem zwracał swojemu wiernemu paladynowi, który, co się w końcu okazało, był na bakier z wiernością i na każdym kroku szukał okazji do podrywu. Czarę goryczy przelał romans z czeską aktorką, Lidą Baarovą. Magda powiedziała dość i poszła na skargę do Fuhrera, żaląc się na wszystkie matrymonialne podboje swojego kulawego, pół holenderskiego, męża.
Przed mediacją z udziałem całej trójki, Goebbels porozmawiał sam na sam z Hitlerem. Poprosił go o przeniesienie do japońskiej placówki, aby pełnić tam funkcję ambasadora (oczywiście sprowadzając ze sobą czeską piękność). Hitler się wściekł. Raz, że odpadał mu doskonały mówca zapewniający sukces propagandowy i dbający o odpowiednie morale w narodzie, dwa, rozwód Goebbelsów zostałby odebrany przez Niemców jako skandal obyczajowy, trzy, sam Adolf utraciłby możliwość "sterylnego" korzystania z towarzystwa Magdy. Nakazał więc Goebbelsowi zakończyć romans, Baarovą wyprosił z kraju, a Magdę na późniejszym spotkaniu zapewnił, że wszystko będzie w porządku.
https://i.dailymail.co.uk/1s/2019/11/22/20/21353852-0-image-a-15_1574456308568.jpg
#fuhrer #jfe #trzeciarzesza
21
Hitler hipnotyzer
Przemowienia Fuhrera trwały zwykle dwie do trzech godzin. Ich wpływ na słuchaczy mozna zrozumiec tylko wtedy, gdy uwzgledni sie fakt, ze na przybycie swojego wodza ludzie musieli czekac w tłumie czesto po kilka godzin. Osłabieni fizycznie długim oczekiwaniem, szybko ponownie popadali w fizyczne i psychiczne znuzenie, słuchajac pierwszej czesci przemowienia z niekonczacymi sie wywodami i długimi okresami zdaniowymi. Psycholog Detlev Grieswelle uwaza, ze Niemcy byli wtracani w stan całkowitego znuzenia, a pokretne opisy paralizowały ich siłe oporu.
W tej pierwszej fazie przemowien Hitlera rozpoznac mozna sprzyjajace hipnozie techniki komunikacyjne, majace na celu zmacenie swiadomosci słuchaczy. Hans Dieter Konig okresla te faze jako interakcje matczyno usypiajaca, wprawiajaca słuchacza w stan, w ktorym jednostki wolały zrezygnowac ze swiadomej kontroli nad soba, by stopic sie z pozostałymi. Z tego zanurzenia w swiecie dziecinstwa Hitler wyrywał słuchaczy zachowaniem wymagajacego ojca przechodzacym w koncu w ekstatyczny szał, do ktorego dzis we wszystkich dokumentach historycznych sprowadza sie jego retoryke.
W drugiej czesci swoich wystaoien Fuhrer stosował szereg technik komunikacyjnych, przykuwajac uwage i kierujac ja na cele wskazane przez siebie, a wiec hipnotyzera. Mowy Hitlera uwazano za wzorcowe. W niemieckich szkołach dla retorow uczono sie ich na pamiec i wygłaszano na egzaminach. Szczegolna uwage przywiazywano do odpowiedniego zakonczenia. Absolwenci tych kierunkow byli wdrazani do traktowania uczestnikow masowych zgromadzen jako obiektow hipnozy. W jednym z podrecznikow zalecano, aby w zakonczeniu przemowienia zawrzec jakas sugestie "na potem", tak jak hipnotyzer mowi pograzonemu we snie; "Po przebudzeniu zrobisz to i to", tak jak Hitler czesto zwracał sie do Niemcow "Kiedy wrocicie do swoich domow, badzcie tacy i tacy, robcie to i to, a tamto zwalczajcie na smierc i zycie".
https://i.redd.it/qa6u7tr0mi011.jpg
Fragment ksiazki "Dlaczego poszli za Hitlerem"
#fuhrer #jfe #trzeciarzesza
Przemowienia Fuhrera trwały zwykle dwie do trzech godzin. Ich wpływ na słuchaczy mozna zrozumiec tylko wtedy, gdy uwzgledni sie fakt, ze na przybycie swojego wodza ludzie musieli czekac w tłumie czesto po kilka godzin. Osłabieni fizycznie długim oczekiwaniem, szybko ponownie popadali w fizyczne i psychiczne znuzenie, słuchajac pierwszej czesci przemowienia z niekonczacymi sie wywodami i długimi okresami zdaniowymi. Psycholog Detlev Grieswelle uwaza, ze Niemcy byli wtracani w stan całkowitego znuzenia, a pokretne opisy paralizowały ich siłe oporu.
W tej pierwszej fazie przemowien Hitlera rozpoznac mozna sprzyjajace hipnozie techniki komunikacyjne, majace na celu zmacenie swiadomosci słuchaczy. Hans Dieter Konig okresla te faze jako interakcje matczyno usypiajaca, wprawiajaca słuchacza w stan, w ktorym jednostki wolały zrezygnowac ze swiadomej kontroli nad soba, by stopic sie z pozostałymi. Z tego zanurzenia w swiecie dziecinstwa Hitler wyrywał słuchaczy zachowaniem wymagajacego ojca przechodzacym w koncu w ekstatyczny szał, do ktorego dzis we wszystkich dokumentach historycznych sprowadza sie jego retoryke.
W drugiej czesci swoich wystaoien Fuhrer stosował szereg technik komunikacyjnych, przykuwajac uwage i kierujac ja na cele wskazane przez siebie, a wiec hipnotyzera. Mowy Hitlera uwazano za wzorcowe. W niemieckich szkołach dla retorow uczono sie ich na pamiec i wygłaszano na egzaminach. Szczegolna uwage przywiazywano do odpowiedniego zakonczenia. Absolwenci tych kierunkow byli wdrazani do traktowania uczestnikow masowych zgromadzen jako obiektow hipnozy. W jednym z podrecznikow zalecano, aby w zakonczeniu przemowienia zawrzec jakas sugestie "na potem", tak jak hipnotyzer mowi pograzonemu we snie; "Po przebudzeniu zrobisz to i to", tak jak Hitler czesto zwracał sie do Niemcow "Kiedy wrocicie do swoich domow, badzcie tacy i tacy, robcie to i to, a tamto zwalczajcie na smierc i zycie".
https://i.redd.it/qa6u7tr0mi011.jpg
Fragment ksiazki "Dlaczego poszli za Hitlerem"
#fuhrer #jfe #trzeciarzesza
11
Czy intencje Hitlera pod adresem Anglików były szczere? Czy faktycznie miał w planach kontynentalny sojusz z imperium brytyjskim, czy może po załatwieniu kampanii na wschodzie wziąłby się za kolejny europejski kawałek tortu? Prawda jest, że Führer żywił pod adresem synów Albionu pewien rodzaj sentymentalnej, ale całkiem nieodwzajemnionej sympatii (no, może z wyjątkiem kręgów arystokracji).
Aparat propagandowy Trzeciej Rzeszy lubował się w podkreślaniu wspólnego dziedzictwa obu narodów. Hitler z podziwem wypowiadał się o imperium, jakie udało się zbudować Brytyjczykom, a w roku 1937 kazał w niemieckich szkołach język francuski zastąpić właśnie angielskim jako pierwszym językiem obcym. Nie tylko w swoich książkach, również później będąc Kanclerzem na każdym kroku podkreślał, że widzi w Anglikach partnerów do zawarcia paktu przyjaźni. W swoim postanowieniu trwał do ostatnich chwil, wszak jeszcze 20 maja, gdy niemieckie czołgi okrążały aliantów na wybrzeżu kanału La Manche, Hitler poinstruował Jodla, że w każdej chwili jest możliwy powrót do negocjacji pokojowych, a 24 maja (ucieczka Anglików spod Dunkierki) zwierzył się Ribbentropowi, że nie mógł się przemoc, by zniszczyć armie tak znakomitej i bliskiej Niemcom angielskiej rasy.
Kilka dni później, 2 czerwca, w Kwaterze Głównej Rundstedta Hitler wygłosił ponad 40 minutowy wykład będący, jak zanotował to Blumentritt, „hymnem pochwalnym na cześć Brytyjczyków”, w którym to porównał konieczność istnienia ich brytyjskiego imperium do roli Kościoła katolickiego, obie instytucje miały być dla Hitlera istotnymi elementami stabilizacji świata. Następnie zadziwił wszytkich zgromadzonych informacja, że za 6 tygodni skończy się wojna na zachodzie i będzie chciał zawrzeć rozsądny pokój z Francją, a następnie z Albionem, dodając, że… z chęcią udzieli w przyszłości Brytyjczykom wsparcia wojskowego, gdyby uwikłała się w jakieś kolonialne kłopoty.
#jfe #fuhrer #iiwojnaswiatowa
Aparat propagandowy Trzeciej Rzeszy lubował się w podkreślaniu wspólnego dziedzictwa obu narodów. Hitler z podziwem wypowiadał się o imperium, jakie udało się zbudować Brytyjczykom, a w roku 1937 kazał w niemieckich szkołach język francuski zastąpić właśnie angielskim jako pierwszym językiem obcym. Nie tylko w swoich książkach, również później będąc Kanclerzem na każdym kroku podkreślał, że widzi w Anglikach partnerów do zawarcia paktu przyjaźni. W swoim postanowieniu trwał do ostatnich chwil, wszak jeszcze 20 maja, gdy niemieckie czołgi okrążały aliantów na wybrzeżu kanału La Manche, Hitler poinstruował Jodla, że w każdej chwili jest możliwy powrót do negocjacji pokojowych, a 24 maja (ucieczka Anglików spod Dunkierki) zwierzył się Ribbentropowi, że nie mógł się przemoc, by zniszczyć armie tak znakomitej i bliskiej Niemcom angielskiej rasy.
Kilka dni później, 2 czerwca, w Kwaterze Głównej Rundstedta Hitler wygłosił ponad 40 minutowy wykład będący, jak zanotował to Blumentritt, „hymnem pochwalnym na cześć Brytyjczyków”, w którym to porównał konieczność istnienia ich brytyjskiego imperium do roli Kościoła katolickiego, obie instytucje miały być dla Hitlera istotnymi elementami stabilizacji świata. Następnie zadziwił wszytkich zgromadzonych informacja, że za 6 tygodni skończy się wojna na zachodzie i będzie chciał zawrzeć rozsądny pokój z Francją, a następnie z Albionem, dodając, że… z chęcią udzieli w przyszłości Brytyjczykom wsparcia wojskowego, gdyby uwikłała się w jakieś kolonialne kłopoty.
#jfe #fuhrer #iiwojnaswiatowa
8
Fragment testamentu Adolfa Hitlera, ktœry został przez niego spisany 29 kwietnia 1945 roku
#fuhrer #jfe #iiwojnaswiatowa
Trzy dni przed rozpoczęciem wojny z Polską poprosiłem ponownie ambasadora brytyjskiego, aby rozwiązać problem Polsko-Niemiecki podobnie jak to było z okręgiem Saary, czyli pod międzynarodową kontrolą. Tej oferty nie można było nie przyjąć. Została odrzucona tylko dlatego, że koła partyjne w Anglii chciały wojny, częściowo pod naciskiem i propagandą międzynarodowego żydostwa. Powziąłem też mały plan, jeżeli narody Europy omamione zostaną przez tych międzynarodowych konspiratorów w bankowości i finansach, wtedy ta rasa, żydostwo, które jest rzeczywistym sprawcą tej morderczej walki, będzie wzięta do odpowiedzialności. Nie zostawiam wątpliwości, że teraz nie tylko zginą z głodu miliony Aryjskich dzieci, nie tylko miliony dorosłych mężczyzn będzie cierpieć śmierć, i nie tylko setki tysięcy kobiet i dzieci będzie spalonymi i zbombardowanymi w ich miastach, bez żadnej przyczyny ani winy. Po sześciu latach wojny, która jak na złość zamieni się kiedyś w walkę narodu który chciał spełnić swój cel, nie mogę porzucić tego miasta, będącego stolicą Rzeszy. Jako że nasze siły coraz słabiej bronią miasto przed najeźccami, a nasz opór jest osłabiany przez ludzi, którzy łudzą się i nie mają żadnej inicjatywy, powinienem podzielić mój los z tymi, którzy polegli w tym mieście, którzy także zmuszeni byli wybierać.https://i2-prod.mirror.co.uk/incoming/article9941025.ece/ALTERNATES/s615/PAY-BNPS_EvaBraunsPhotoAlbum_05.jpg
Nigdy nie podejrzewałem, że mogłem wziąć na siebie taką odpowiedzialność, przez te wszystkie lata walki, wszystkie dni mojego małżeństwa, teraz zdecydowałem, zanim zakończę moją doczesną karierę, by zabrać moją żonę, która po wielu latach wspaniałej przyjaźni, wkroczyła z własnej woli do całkowicie oblężonego miasta by dzielić los ze mną. Jej wolą jest umrzeć ze mną jako moja małżonka. Zrekompensuje to czas, którego dla siebie nie mieliśmy, a który spędziłem na służbie memu narodowi. To, co do niedawna posiadałem, należało do Partii. Czy powinna być zniszczona czy państwo ma być zniszczone, żadna moja decyzja nie jest tu już potrzebna. Moje obrazy, które kupowałem na przestrzeni lat, nigdy nie były zbierane dla celów prywatnych, ale by powiększyć galerię w moim rodzinnym mieście Linz nad Dunajem.
#fuhrer #jfe #iiwojnaswiatowa
12