Władze Lwowa, zgodnie zresztą z linią ukraińskich władz centralnych, będą finansowały odbudowę muzeum Romana Szuchewycza. To jeden ze zbrodniarzy OUN-UPA, współodpowiedzialnych za ludobójstwo na Polakach na Kresach Wschodnich II RP.

Przypomnijmy, że Ukraińcy wciąż kultywują pamięć o swoich narodowych bohaterach, którzy dla Polaków są po prostu zbrodniarzami. W listopadzie 2024 r. gruchnęła wiadomość o tym, że w należącym niegdyś do Rzeczpospolitej Lwowie jeden z nich – Roman Szuchewycz – będzie miał swój pomnik. Teraz władze miasta chcą współfinansować odbudowę muzeum jego imienia.



Mer Lwowa Andrij Sadowy poinformował, że Lwów przekazał środki na odbudowę muzeum. Obiekt został zniszczony podczas ataku rosyjskiego drona 1 stycznia 2024 r.

„Mer Lwowa @AndriySadovyi poinformował, że miasto przekaże środki na odbudowę muzeum Romana Szuchewycza.

Przypomnijmy, że to właśnie Szuchewycz ponosi bezpośrednią odpowiedzialność za masowe mordy polskiej ludności cywilnej na Kresach Wschodnich. Szacuje się, że w latach 1943-1945 UPA zamordowało ok. 100 tys. Polaków, mieszkańców Wołynia i Galicji Wschodniej” – przypomniał na X WarNewsPL.

„Najlepsze życzenia urodzinowe dla Stepana Bandery” – napisał Sadowy, informując o darowiźnie na odbudowę muzeum „generała Szuchewycza”.

Sadowy nawiązał do 116. rocznicy urodzin Stepana Bandery, którą hucznie obchodzono we Lwowie 1 stycznia. Według przekazu ukraińskich mediów w środę wieczorem w centrum miasta odbył się pochód z pochodniami, a uczestnicy zgromadzenia skandowali „Bandera, Szuchewycz – Bohaterowie Ukrainy!”.

W obchodach miało wziąć udział kilkuset mieszkańców Lwowa. Złożono także kwiaty pod pomnikiem Stepana Bandery. Podobne uroczystości odbyły się również w Iwano-Frankiwsku (Stanisławowie), gdzie ok. 100 osób zebrało się na Placu Europejskim. Wykonano hymny Ukrainy i Sił Zbrojnych Ukrainy, a duchowni odprawili nabożeństwo żałobne za Banderę i poległych w wojnie rosyjsko-ukraińskiej żołnierzy. Przedstawiciele władz złożyli kwiaty pod pomnikiem.

– Zawsze o nim pamiętamy i przyjeżdżamy tu od wielu, wielu lat. To daje impuls, wyzwolenie, inspirację, pamięć. Ci, którzy nie znają swojej przeszłości, nie będą mieli przyszłości, bo musimy pamiętać o tych, którzy kiedyś zginęli i o tych, którzy teraz bronią Ukrainy. Wtedy będziemy mieli wartość tego państwa – powiedziała wicedyrektor Wyższej Szkoły Zawodowej nr 3 i uczestniczka obchodów Natalia Korostił.

http://nczas.info/2025/01/02/bohaterowie-ukrainy-we-lwowie-fetuja-bandere-i-suchewycza-miasto-wylozy-pieniadze-na-muzeum-zbrodniarza/

#upadlina #banderowcy #upa

Sabaka bandera powszechny na #upadlinie jak kiła i hiv

http://x.com/krolbijedame/status/1872559081183219835

#banderowcy

#naziole

#nazizm

#uon

#upa

#newnaziland

http://x.com/1972tomek/status/1857454312001020150

#Polska #banderowcy #upa #zydzi

http://www.youtube.com/watch?v=9uJvZZ1NT08

#upadlina #upa #oub-b #ukraińcy #banderowcy #powstaniewarszawskie

„Polacy dużo mówią o „zbrodniach” UPA. Ale niech więc opowiedzą o pogromie w Jedwabnem z 1941 roku” – napisał na „X” Bohdan Czerwak, lider Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów. Po „występie” na kampusie Trzaskowskiego MSZ Dmytro Kułeby, który relatywizował rzeź wołyńską, tego typu skandaliczne zachowania i argumenty przestają dziwić.

Czerwak odniósł się do trwającej w Polsce dyskusji na temat ludobójstwa dokonanego przez nacjonalistów ukraińskich na obywatelach II Rzeczypospolitej. Zastosował taktykę z czasów komunizmu i dyskusji z Amerykanami, gdzie wszystkie argumenty sprowadzały się do powiedzenia – „a u was biją Murzynów”.

Czerwak podał własną interpretację przebiegu zbrodni w Jedwabnem. Jego zdaniem, miała ona miejsce, „gdy banda niemieckich i polskich zbrodniarzy zagnała 300 Żydów, w tym kobiety i dzieci do stodoły, oblali ściany naftą i podpalili”. „Łącznie w strasznych męczarniach zginęło kilkuset Żydów” – podsumował.

Jak wiadomo ta wersja, która powstała w „okolicach” środowiska „Gazety Wyborczej” jest znacznie bardziej zniuansowana. Nie przeszkadza to jednak w używaniu jej jako „młota na Polaków” już nie tylko przez środowiska żydowskie, ale i nacjonalistów ukraińskich. Swoją drogą to bardzo ciekawy i mocno ahistoryczny sojusz…

„Do Rzeczy” cytuje kilka odpowiedzi strony polskiej na prowokację nacjonalisty z Ukrainy.

„Lider Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów Bohdan Czerwak znowu prowokuje. Tym razem kłamie na temat zbrodni w Jedwabnem, wybielając ukraińskie ludobójstwo. Mamy nadzieję, że ten człowiek i jego organizacja są pod lupą polskich służb” – czytamy na profilu X Stowarzyszenia „Wspólnota i Pamięć”, ale w ową „lupę” wątpimy.

Wcześniej ukraiński polityk zasłynął skandalicznymi wypowiedziami po odsłonięciu pomnika „Rzeź Wołyńska” w Domostawie w województwie podkarpackim. Pisał, że „niestety, Polacy nigdy nie zrozumieli, że obrażając uczucia narodowe Ukraińców, kopią grób dla Polski”. Twierdził także, że Kijów nie zakazuje ekshumacji polskich ofiar rzezi na Wołyniu.

Można się obawiać, że bezczelność niektórych środowisk na Ukrainie, doprowadzi w końcu do zmiany nastawienia Polaków wobec toczącej się tam wojny. Więcej w tym kierunku, niż Czerwak, nie zrobiłby przecież żaden rosyjski agent…

http://x.com/WspolnotaPamiec/status/1830550596627165260

http://nczas.info/2024/09/03/kolejne-skandaliczne-zachowanie-polityka-z-ukrainy-niech-opowiedza-o-pogromie-w-jedwabnem/

#Polska #Wolyn #ukraina #upa #banderowcy

Karolina Romanowska jako jedna z pierwszych w Polsce złożyła prywatny wniosek o ekshumację ofiar rzezi wołyńskiej. Z prośbą o godny pochówek dla 18 osób, w tym członków jej rodziny, zamordowanej we wsi Ugły w obecnym obwodzie rówieńskim, zwróciła się do prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zełenskiego, a także do ukraińskiego Instytutu Pamięci Narodowej – donosi onet.pl.

Polski IPN już dziewięć razy składał prośby o ekshumacje ofiar rzezi wołyńskiej, ale za każdym razem odpowiedź Ukrainy była negatywna. Ukraina w tym samym czasie wyraziła np. zgodę na ekshumację 74 żołnierzy Wehrmachtu.

– Wniosek o ekshumację składamy razem. Polacy i Ukraińcy, w ramach naszego Stowarzyszenia Pojednanie Polsko-Ukraińskie. Staramy się o ekshumację nie tylko Polaków pomordowanych, ale także Ukraińców, którzy również zginęli z rąk Ukraińskiej Powstańczej Armii. Zginęli razem z Polakami – tłumaczy Romanowska – Polski rząd i polski IPN niejednokrotnie składały takie wnioski, próbowały i za każdym razem dostawały odmowę. Z tego, co wiem, to jeden z pierwszych tego typu wniosków złożony przez osobę prywatną. Czy poskutkuje? Nie wiem – przyznaje Polka.

– 18 osób z mojej rodziny zostało zamordowanych we wsi Ugły. Na pewno więc jest to dla mnie też osobista misja, żeby ekshumacje na Wołyniu odblokować. Zwłaszcza że żyją jeszcze wciąż te osoby, które tam się urodziły, i chciałyby przed swoją śmiercią godnie pożegnać bliskich. Mieć pewność, że nie leżą gdzieś na polu i że to miejsce w końcu jest oznaczone. W mojej rodzinie nigdy nie było żadnej nienawiści do narodu ukraińskiego. Jak tylko zaczęła się wojna w 2022 r., to od razu ruszyliśmy z pomocą i do dziś stoimy po stronie Ukrainy. Wiemy, że UPA w latach 40. XX w. była jedynie niewielkim procentem całego społeczeństwa ukraińskiego – twierdzi Karolina Romanowska.

http://nczas.info/2024/09/02/polka-zlozyla-wniosek-w-sprawie-rzezi-wolynskiej/

#Polska #ukraina #Wolyn #upa #banderowcy #ekshumacja

Gdzie wrocławscy kibole?

#polska #ukraina #upa

http://t.me/s/nationalizm

Ładne też są komentarze naszych braci na Twitterze

http://x.com/bogdanchervak/status/1817165750303392081



#uon #upa #banderakawałcwela

Takiej frekwencji chyba nikt się nie podziewał Tysiące polskich patriotów zjechało się do Domostawy na Podkarpaciu aby wziąć udział w odsłonięciu pomnika „Rzeź Wołyńska” autorstwa śp. Andrzeja Pityńskiego i oddać hołd pomordowanym i leżącym nadal w bezimiennych dołach ukrainny przodkom.

Uroczystości oficjalnie rozpoczęły się o godzinie 11.00, ale już od wczesnych godzin porannych ludzie zjeżdżali się na plac przed pomnikiem. Na dwie godziny przed rozpoczęciem najbliższe miejsce parkingowe można było znaleźć dopiero niecały kilometr od pomnika



http://x.com/MattJarosPL/status/1812505225644683401

Licznie pojawili się jedynie politycy Konfederacji m.in. Grzegorz Braun, Włodzimierz Skalik, Roman Fritz, Krzysztof Tuduj, Tomasz Buczek, Bartłomiej Pejo, Karolina Pikuła, Andrzej Zapałowski i inni. Polityków koalicji rządzącej oczywiście nie było. Nie było także posłów PiS, co powinno dać ich prawicowym zwolennikom mocno do myślenia.

http://nczas.info/2024/07/14/tysiace-polakow-na-odslonieciu-pomnika-rzez-wolynska-w-mediach-cisza-foto-video/

#Wolyn #Polska #ludobojstwo @upadlincy #upa #banderowcy #patriotyzm

Politycy Konfederacji zapowiadają, że będą naciskali, aby odblokowana została sprawa ekshumacji ofiar polskich na Wołyniu. Nie możemy się zgodzić na udawanie przyjaźni, partnerstwa, w sytuacji, gdy nasze najbardziej podstawowe ludzkie obowiązki są uniemożliwiane – mówił wicemarszałek Sejmu Krzysztof Bosak. Mocne słowa padły także ze strony posła Grzegorz Brauna, który stwierdził, że rząd w Kijowie obecnie wskazuje ukraińskich ludobójców jako wzory do naśladowania.



„Pamiętamy o ofierze krwi zapłaconej przez Polaków. Pamiętamy o kulcie sprawców, który trwa na Ukrainie i o tym, że niepogrzebani nasi przodkowie spoczywają w dołach śmierci i blokowane są ekshumacje” – mówił w czwartek wicemarszałek Sejmu Krzysztof Bosak w trakcie konferencji pt. „Kwiaty Wołynia” – ku pamięci ofiar ludobójstwa Polaków na Wołyniu i Małopolsce Wschodniej – zorganizowanej pod Pomnikiem Armii Krajowej i Polskiego Państwa Podziemnego.

Konferencja odbyła się w 81. rocznicę „krwawej niedzieli”; 11 lipca 1943 r. ukraińscy nacjonaliści dokonali ataku na polskich mieszkańców 150 miejscowości na Wołyniu.

„Będziemy naciskali, żeby odblokowana została sprawa ekshumacji ofiar polskich na Wołyniu” – zapowiedział Bosak.

Wicemarszałek nawiązał też do podpisanego w poniedziałek w Warszawie przez premiera Donalda Tuska i prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zełenskiego „Porozumienia o współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa pomiędzy RP a Ukrainą”. Zdaniem Bosaka nie można mówić „o żadnym partnerstwie polsko-ukraińskim”, jeśli sprawa ekshumacji ofiar nie została odblokowana. „Jeżeli można dokonywać ekshumacji Niemców, Rosjan, Ukraińców, to nie możemy się zgodzić na antypolski rasizm, który polega na tym, że my swoich ofiar nie możemy pochować. Nie możemy się też nigdy zgodzić na udawanie jakieś przyjaźni, partnerstwa, czy czegoś w tym stylu w sytuacji, w której nasze najbardziej podstawowe ludzkie obowiązki są uniemożliwiane” – powiedział wicemarszałek.

„Nie jest dla nas akceptowalna sytuacja, że tuż w przeddzień kolejnej rocznicy ludobójstwa na Polakach rząd przyjmuje jakieś dziwne i ukrywane przed parlamentem umowy, w których nie ma odniesienia do tej kwestii. Natomiast okazuje się, że my mamy finansować funkcjonowanie obcych wojsk i być ich zapleczem logistyczno-strategicznym i finansować utrzymanie obcego państwa. Gdzie jest zasada wzajemności w stosunkach polsko-ukraińskich?” – pytał wicemarszałek.

Poseł Braun podziękował wszystkim, którzy walczą o prawdę i pamięć o ludobójstwie dokonanym przez Ukraińców na Polakach i zaprosił na odsłonięcie pomnika rzezi wołyńskiej 14 lipca w miejscowości Domostawa na Podkarpaciu.

Akcja „Kwiaty Wołynia” powstała w 2021 roku. Ma ona przypominać wydarzenia na Wołyniu sprzed ponad 80 lat. „Ma przypominać o ich kontekście, o tym że to ludobójstwo nie wzięło się znikąd” – powiedział organizator akcji Aleksander Kowaliński.

W ramach akcji w czwartek w wielu miastach Polski członkowie Konfederacji rozdawali niebieskie kwiaty lnu. Ich symbolikę wyjaśniał Grzegorz Płaczek. „Niebieski kolor tego kwiatu oznacza w psychologii wytrwałość”, choć sam kwiat kwitnie tylko przez kilka godzin – równie krótko trwało życie dzieci zamordowanych podczas Rzezi Wołyńskiej – uzasadniał.

W podpisanej w poniedziałek umowie Polska i Ukraina zobowiązały się do współpracy nad opracowaniem „wspólnych narzędzi badań historycznych” oraz „wytycznych programowych dotyczących podręczników w zakresie historii stosunków między obydwoma Państwami i Narodami”, „w szczególności w oparciu o polsko-ukraińskie braterstwo broni w wojnie z bolszewicką Rosją w 1920 r.”

„Uczestnicy (strony umowy – PAP) postanawiają wzmocnić współpracę w prowadzeniu poszukiwań, ekshumacji oraz innych działań służących godnemu pochówkowi ofiar konfliktów, represji i zbrodni popełnionych na terytoriach Polski i Ukrainy, a także w odniesieniu do wniosków kierowanych do właściwych organów obu Stron o przeprowadzenie takich prac” – głosi porozumienie.

11 lipca 1943 r. ukraińscy nacjonaliści dokonali ataku na polskich mieszkańców 150 miejscowości na Wołyniu. W sumie w latach 1943-45 na Wołyniu, Podolu i w Galicji Wschodniej zginęło ok. 100 tys. Polaków zamordowanych przez oddziały Ukraińskiej Armii Powstańczej i miejscową ludność ukraińską.

W ciągu ponad trzydziestu lat istnienia niepodległej Ukrainy za zgodą jej władz odbyło się sześć ekshumacji pomordowanych Polaków. W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych władze sowieckie dokonały kilku ekshumacji w innych miejscach zbrodni. Ciała ofiar przenoszono do zbiorowych mogił na dawnych cmentarzach katolickich lub nekropoliach prawosławnych.

http://nczas.info/2024/07/11/ukrainskie-ludobojstwo-na-polakach-konfederacja-nie-zgadzamy-sie-na-udawanie-przyjazni-rezim-kijowski-wskazuje-ludobojcow-za-wzorce-do-nasladowania/

#polska #ukraina #ludobojstwo #wolyn #upa #banderowcy

Rzeszowski oddział „Gazety Wyborczej” opublikował na swoich łamach wywiad z Mirosławem Skórką, prezesem Związku Ukraińców w Polsce. Prezes Skórka ostro zaatakował polskich działaczy, którzy doprowadzili do planowanego odsłonięcia we wsi Domostawa pomnika polskich ofiar Rzezi Wołyńskiej.



Przypomnijmy, że bardzo długo trwały poszukiwania lokalizacji pomnika. Władze wielu miast nie odważyły się na umieszczenie go na swoim terytorium. Ostatecznie zostanie on odsłonięty 14 lipca w miejscowości Domastawa na pograniczu województw podkarpackiego i lubelskiego.

Ta inicjatywa bardzo nie podoba się prezesowi Skórce, w brutalnych słowach zaatakował on polskich działaczy, którzy doprowadzili do urzeczywistnienia projektu. Jego zdaniem Polacy nie powinni teraz zajmować historią stosunków polsko-ukraińskich.

– O ile w Ukrainie to teraz nie ma czasu na spory o historie, bo są kwestie o wiele ważniejsze (…) to ten pomnik zostanie uznany tam, jako jeszcze jeden przykład polskiej głupoty – mówił w wypowiedzi dla „GW”.

Parafrazując słowa posła Grzegorza Brauna trzeba powiedzieć: nie będą nas Ukraińcy uczyć historii! Polacy powinni się licznie stawić na odsłonięciu pomnika żeby pokazać jak ważna jest dla nas pamięć o przodkach i szacunek dla pomordowanych, i wciąż niepochowanych Polaków. Ich szczątki leżące w bezimiennych dołach to hańba dla Ukraińców.

http://nczas.info/2024/07/02/skandaliczne-slowa-prezesa-zwiazku-ukraincow-w-polsce-ten-pomnik-to-przyklad-polskiej-glupoty/

#banderowcy #upa #ukraina #Polska

Bandera, kim był?

http://vk.com/wall747539613_16990

#bandra #upa

Powstaje film dokumentalny o ukraińskim ludobójstwie na Polakach w latach 1939-1947 oraz banderyzmie w XXI wieku. Najwyższa pora, by w dobie permanentnego powielania kłamstw historycznych i próbie „pisania historii na nowo”, powstał film, który zada kłam wszelkim manipulacjom i fałszerstwom historycznym. Co bardzo ważne, film ukaże się w sześciu językach: polskim, ukraińskim, angielskim, rosyjskim, węgierskim i czeskim. Wesprzyj projekt i bądź jego częścią!

http://pomoc.pl/sasiedzi



TRAILER

http://www.youtube.com/watch?v=9a-9HZCIMno

#POLSKA #ukraina #WOLYN #upa

#wolyn #zbrodnie #tortury #upa #ukry #ludobojstwo

Bracia mniejsi, bo zwierzęta.



Zestawienie 362 metod tortur stosowanych przez UPA na Polakach:

1. Wbijanie dużego i grubego gwoździa do czaszki głowy.

2. Zdzieranie z głowy włosów ze skórą (skalpowanie).

3. Zadawanie ciosu obuchem siekiery w czaszkę głowy.

4. Zadawanie ciosu obuchem siekiery w czoło.

5. Wyrzynanie na czole „orła”.

6. Wbijanie bagnetu w skroń głowy.

7. Wyłupywanie jednego oka

8. Wybieranie obu oczu.

9. Obcinanie nosa.

10. Obcinanie jednego ucha.

11. Obrzynanie obydwu uszu.

12. Przebijanie zaostrzonym grubym drutem ucha na wylot drugiego ucha.

13. Obrzynanie warg.

14. Obcinanie języka.

15. Pieczenie żywcem w piecu chlebowym.

16. Podrzynanie gardła i wyciąganie przez otwór języka na zewnątrz.

17. Podrzynanie gardła i wkładanie do otworu szmaty.

18. Wybijanie zębów.

19. Łamanie szczęki.

20. Rozrywanie ust od ucha do ucha.

21. Kneblowanie ust pakułami przy transporcie jeszcze żywych ofiar.

22. Podcinanie szyi nożem lub sierpem.

23. Zadawanie ciosu siekierą w szyję.

24. Pionowe rozrąbywanie siekierą głowy.

25. Skręcanie głowy do tyłu.

26. Robienie miazgi z głowy przez wkładanie głowy w ściski dokręcane śrubą.

27. Obcinanie głowy sierpem.

28. Obcinanie głowy kosą.

29. Odrąbywanie głowy siekierą.

30. Zadawanie ran kłutych w głowie.

31. Cięcie i ściąganie wąskich pasów skóry z pleców.

32. Zadawanie innych ran ciętych na plecach.

33. Zadawanie ciosów bagnetem w plecy.

34. Łamanie kości żeber klatki piersiowej.

35. Zadawanie ciosu nożem lub bagnetem w serce lub okolice serca.

36. Zadawanie ran kłutych nożem lub bagnetem w pierś.

37. Obcinanie kobietom piersi sierpem.

38. Obcinanie kobietom piersi i posypywanie ran solą.

39. Obrzynanie sierpem genitaliów ofiarom płci męskiej.

40. Przecinanie tułowia na wpół piłą ciesielską.

41. Zadawanie ran kłutych brzucha nożem lub bagnetem.

42. Przebijanie brzucha ciężarnej kobiecie bagnetem.

43. Rozcinanie brzucha i wyciąganie jelit na zewnątrz u dorosłych.

44. Rozcinanie brzucha kobiecie w zaawansowanej ciąży i wkładanie w miejsce wyjętego płodu np. żywego kota, po czym zaszywanie brzucha.

45. Rozcinanie brzucha i wlewanie do wnętrza wrzątku – kipiącej wody.

46. Rozcinanie brzucha i wkładanie do jego wnętrza kamieni oraz wrzucanie do rzeki.

47. Rozcinanie kobietom ciężarnym brzucha i wrzucanie do niego potłuczonego szkła.

48. Wyrywanie żył od pachwiny aż do stóp.

49. Wkładane do vaginy (pochwy) rozżarzonego żelaza.

50. Wkładanie do vaginy szyszek sosny od strony wierzchołka.

51. Wkładanie do vaginy zaostrzonego kołka i przepychanie go aż do gardła, na wylot.

52. Rozcinanie kobietom przodu tułowia ogrodniczym scyzorykiem, od vaginy, aż po szyję i pozostawienie wnętrzności na zewnątrz.

53. Wieszanie ofiar za wnętrzności.

54. Wkładanie do vaginy szklanej butelki i jej rozbicie.

55. Wkładanie do odbytu szklanej butelki i jej stłuczenie.

56. Rozcinanie brzucha i wsypywanie do wnętrza karmy dla zgłodniałych świń tzw. osypki, który to pokarm wyrywały razem z jelitami i innymi i wnętrznościami.

57. Odrąbywanie siekierą jednej ręki.

58. Odrąbywanie siekierą obydwu rąk.

59. Przebijanie dłoni nożem.

60. Obcinanie palców u ręki nożem.

61. Obcinanie dłoni.

62. Przypalanie wewnętrznej strony dłoni na gorącym blacie kuchni węglowej.

63. Odrąbywanie pięty.

64. Odrąbywanie stopy powyżej kości piętowej.

65. Łamanie kości rąk w kilku miejscach tępym narzędziem.

66. Łamanie kości nóg w kilku miejscach tępym narzędziem.

67. Przecinanie tułowia na wpół piłą ciesielską, obłożonego z dwóch stron deskami.

68. Przecinanie tułowia na wpół specjalną piłą drewnianą.

69. Obcinanie piłą obu nóg.

70. Posypywanie związanych nóg rozżarzonym węglem.

71. Przebijanie gwoździami rąk do stołu, a stóp do podłogi.

72. Przybijanie w kościele na krzyżu rąk i nóg gwoździami.

73. Zadawanie ciosów siekierą w tył głowy, ofiarom ułożonym uprzednio twarzą do podłogi.

74. Zadawanie ciosów siekierą na całym tułowiu.

75. Rąbanie siekierą tułowia na części.

76. Łamanie na żywo kości nóg i rąk w tzw. kieracie.

77. Przybijanie nożem do stołu języczka małego dziecka, które później wisiało na nim.

78. Krajanie dziecka nożem na kawałki i rozrzucanie ich wokół.

79. Rozpruwanie brzuszka dzieciom.

80. Przybijanie bagnetem małego dziecka do stołu.

81. Wieszanie dziecka płci męskiej za genitalia na klamce drzwi.

82. Łamanie stawów nóg dziecka.

83. Łamanie stawów rąk dziecka.

84. Zaduszenie dziecka przez narzucenie na nie szmat.|

85. Wrzucanie do głębinowych studni małych dzieci żywcem.

86. Wrzucanie dziecka w płomienie ognia palącego się budynku.

87. Rozbijanie główki niemowlęcia przez wzięcie go za nóżki i uderzenie o ścianę lub piec.

88. Powieszenie za nogi zakonnika pod amboną w kościele.

89. Wbijanie dziecka na pal.

90. Powieszenie na drzewie kobiety do góry nogami i znęcanie się nad nią poprzez odcięcie piersi i języka, rozcięcie brzucha i wybieranie oczu oraz odcinanie nożami kawałków ciała.

91. Przybijanie gwoździami małego dziecka do drzwi.

92. Wieszanie na drzewie głową do góry.

93. Wieszanie na drzewie nogami do góry.

94. Wieszanie na drzewie nogami do góry i osmalanie głowy od dołu ogniem zapalonego pod głową ogniska.

95. Zrzucanie w dół ze skały.

96. Topienie w rzece.

97. Topienie poprzez wrzucenie do głębinowej studni.

98. Topienie w studni i narzucanie na ofiarę kamieni.

99. Zadźganie widłami, a potem pieczenie kawałków ciała na ognisku.

100. Wrzucenie dorosłego w płomienie ogniska na polanie leśnej, wokół którego ukraińskie dziewczęta śpiewały i tańczyły przy dźwiękach harmonii.

101. Wbijanie zaostrzonego koła do brzucha na wylot i utwierdzanie go w ziemi.

|102. Przywiązanie do drzewa człowieka i strzelanie do niego jak do tarczy strzelniczej.

103. Prowadzenie nago lub w bieliźnie na mrozie.

104. Duszenie przez skręcanie namydlonym sznurem, zwanym arkanem, zawieszonym na szyi.

105. Wleczenie po ulicy tułowia przy pomocy sznura zaciśniętego na szyi.

106. Przywiązanie nóg kobiety do dwóch drzew oraz rąk ponad głową i rozcinanie brzucha od krocza do piersi.

107. Rozrywanie tułowia przy pomocy łańcuchów.

108. Wleczenie po ziemi przywiązanego do pojazdu konnego.

109. Wleczenie po ulicy matki z trojgiem dzieci, przywiązanych do wozu o zaprzęgu konnym w ten sposób, że jedną nogę matki przywiązano łańcuchem do wozu, a do drugiej nogi matki jedną nogę najstarszego dziecka, a do drugiej nogi najstarszego dziecka przywiązano nogę młodszego dziecka, a do drugiej nogi młodszego dziecka przywiązano nogę dziecka najmłodszego.

110. Przebicie tułowia na wylot lufą karabinu.

111. Ściskanie ofiary drutem kolczastym.

112. Ściskanie drutem kolczastym dwóch ofiar razem.

113. Ściskanie więcej ofiar razem drutem kolczastym.

114. Periodyczne zaciskanie tułowia drutem kolczastym i co kilka godzin polewanie ofiary zimną wodą w celu odzyskania przytomności i odczuwania przez nią bólu i cierpienia.

115. Zakopywanie ofiary do ziemi na stojąco po szyję i pozostawienie jej w takim stanie.

116. Zakopywanie żywcem do ziemi po szyję i ścinanie później głowy kosą.

117. Rozrywanie tułowia na wpół przez konie.

118. Rozrywanie tułowia na wpół poprzez przywiązanie ofiary do dwóch przygiętych drzew i następnie ich uwolnienie.

119. Wrzucanie dorosłych w płomienie ognia palącego się budynku.

120. Podpalenie ofiary oblanej uprzednio naftą.

121. Okładanie ofiary dookoła słomą – snopem i jej podpalenie, czyniąc w ten sposób tzw. pochodnię Nerona.

122. Wbijanie noża w plecy i pozostawienie go w ciele ofiary.

123. Wbijanie niemowlęcia na widły i wrzucanie go w płomienie ognia.

124. Wyrzynanie żyletkami skóry z twarzy.

125. Wbijanie dębowych kołków pomiędzy żebra.

126. Wieszanie na kolczastym drucie.

127. Zdzieranie z ciała skóry i zalewanie rany atramentem oraz oblewanie jej wrzącą wodą.

128. Zadawanie dzieciom tyle ciosów nożem, ile ofiara miała lat.

129. Wycinanie na czole znaku krzyża w obrządku łacińskim.

130. Wieszanie dzieci na drucie kolczastym.

131. Stosowanie tzw. chińskiej tortury, tj. bicie po piętach żelaznym prętem.

132. Wieszanie ofiary na drucie telefonicznym. Oznaczało to w umownym zbrodniczym słownictwie banderowskim: „robić telefon”.

133. Odrzynanie głowy od tułowia piłą ciesielską.

134. Rozbieranie ofiary do naga oraz nakazywanie tańczenia na lodzie i strzelanie po nogach, a rannych spychanie do przerębli pod lód.

135. Wyrywanie obcęgami paznokci.

136. Bicie kijami i drewnianymi pałkami po całym ciele.

137. Przypalanie ofiary płomieniami świecy.

138. Skrępowanie rąk i nóg drutem kolczastym, a na szyję zakładanie linki z pętlą – jak do wieszania. Koniec linki był uwiązany na sztywno do skrępowanych na plecach rąk tak, że najmniejszy ruch rękami zaciskał pętlę na szyi. Kiedy torturowany tracił przytomność, oprawcy oblewali go zimną wodą.

139. Układanie ofiar rzędem twarzą do ziemi i dokonywanie zabójstwa strzałem w okolice serca.

140. Wbijanie kilku i więcej gwoździ do czaszki głowy.

141. Rozrywanie małych dzieci za nóżki i wrzucanie ich do studni.

142. Rozcięcie ust kosą i włożenie kartki z ukraińskim napisem: „Będziesz miał Polskę od morza do morza”.

143. Uderzenie łomem w głowę niemowlęcia.

144. Odcięcie siekierą nóżek i rączek kilkuletniemu dziecku, a następnie głowy.

145. Mordowanie sposobem „garrota” znanym inkwizytorom średniowiecza – przy pomocy żelaznej obręczy zaciskanej na szyi katowanego, dopóki nie złamią się kręgi szyjne. Częstokroć żelazną obręcz zastępował sznur zaciągany na szyi i zaciskany za pomocą kołka. Człowiek ginął w straszliwych mękach. Oprawcy OUN-UPA nazywali to „krępulcy”.

146. Wyrywanie ofiarom rzepki kolanowej.

147. Wieszanie przy pomocy tzw. chodzącej szubienicy, którą stanowił niekiedy członek OUN-UPA, który oprócz pistoletu, czy pistoletu maszynowego nosił przy sobie rzemienną pętlę, którą znienacka od tyłu zarzucał ofierze na szyję, a potem podciągnąwszy ją do góry przez ramię, odrywał od ziemi i tak długo trzymał, dopóki ta nie wyzionęła ducha na jego plecach.

148. Odrąbywanie główek dzieciom.

149. Przestrzelenie obydwu nóg, wykłucie oczu, po kawałeczku obcinanie rąk, uszu, warg, wyrywanie z piersi serca, rozbicie kolbą karabinu głowy i jej oderżnięcie.

150. Rozcinanie brzucha, wyłamywanie rąk, dobijanie kołkami.

151. Przerzynanie ofiary na trzy części.

152. Wykręcanie rąk i nóg, wyrywanie włosów i wykluwanie oczu.

153. Ukrzyżowanie księży rzymsko–katolickich na krzyżach misyjnych.

154. Zakopywanie do ziemi żywcem.

155. Wiązanie rozżarzonym (rozpalonym do czerwoności) drutem.

156. Sadzanie ofiary na gorącej płycie kuchni węglowej.

157. Wkładanie drzazg pod paznokcie.

158. Cięcie i ściąganie pasa skóry z dołu z okolicy kręgosłupa ku górze, przez nawijanie skóry na patyk wzdłuż kręgosłupa, poprzez kark i głowę aż do czoła.

159. Zabijanie dzieci przez uderzanie głową o ścianę.

160. Zabijanie dzieci przez uderzanie głową o drzewo.

161. Rąbanie ofiary siekierą na trzy części.

162. Zabijanie drewnianymi kołkami.

163. Wycinanie znaków krzyża na ciele wraz z obcinaniem języka i uszu.

164. Przywiązywanie drutem kolczastym kamienia u szyi i topienie ofiary w nurtach rzeki.

165. Rąbanie kilkumiesięcznego dziecka siekierą na cztery części.

166. Wycinanie krzyża na czole i rozdarcie ciała na strzępy.

167. Krępowanie małżonków razem drutem kolczastym i wrzucanie ich żyw­cem do rzeki.

168. Zasypywanie ofiary gorącą szlaką z pieca centralnego ogrzewania.

169. Przybijanie ojca i syna gwoździami do podłogi.

170. Kładzenie ofiar na podłodze i kolejne odrąbywanie im głów.

171. Odrąbywanie siekierą głowy poprzez zęby.

172. Rozcinanie brzucha ciężarnym kobietom i wybieranie płodu.

173. Zamurowywanie dzieci żywcem w piwnicach klasztoru karmelitańskiego w Wiśniowcu.

174. Zdzieranie żywcem skóry ofiary i polewanie otwartej rany wrzątkiem.

175. Przywiązywanie do belki nóg kilkakrotnie zgwałconej dziewczyny i zanurzanie ofiary w studni głową w dół.

176. Roztrzaskanie głowy kolbą karabinu.

177. Nasadzanie małych dzieci na ogrodzeniowe zaostrzone sztachety.

178. Wrzucanie do dołu po wykopanym torfie skrępowanej ofiary z uwiązanym kamieniem u szyi, gdzie następowało utonięcie.

179. Przywiązywanie ofiar drutem kolczastym za szyję do słupków, przy których cierpieli i umierali z wykrwawienia.

180. Przywiązywanie ofiar do końskich ogonów i wleczenie ich po drodze kilka, a nawet niekiedy kilkanaście kilometrów, aż do zgonu.

181. Ćwiartowanie ofiary, a następnie rozrzucanie jej szczątków na drodze.

182. Rozdeptywanie główki niemowlęcia z wyrywaniem rączki i nóżek i przypinaniem napisu w języku ukraińskim: „Polski Orzeł”.

183. Mordowanie ofiar przy użyciu różnych narzędzi.

184. Wiązanie ofiar drutem kolczastym i wrzucanie ich do studni.

185. Odrąbywanie na pniu głowy toporem i przez uniesienie jej do góry, pokazywanie innym oprawcom.

186. Podrzynanie szyi i cięcie nożem piersi ofiary.

187. Zabijanie nożem dziecka, a następnie rozbijanie główki siekierą.

188. Rozpłatanie brzemiennej kobiecie brzucha i wycięcie na plecach pasa skóry.

189. Gwałcenie młodej dziewczyny przez trzy dni i wrzucenie ciała do suchej studni głębinowej w lesie.

190. Wydłubanie oczu, obcięcie języka, rąk i nóg i podparcie korpusem drzwi domu.

191. Wiązanie drutem kolczastym i wrzucenie ofiar w płomienie ognia.

192. Odrzynanie piłą głowy.

193. Zabijanie drągami.

194. Zakopywanie żywcem dorosłych i dzieci.

195. Mordowanie przy użyciu wideł i siekier.

196. Podrzucanie małych dzieci na widłach.

197. Zbiorowe gwałcenie kobiet do utraty życia i uprawianie nekrofilii.

198. Przywiązanie ofiary do drzwi i przez biesiadujących upowców – na przemian wycinanie pasów skóry i przypiekanie głowniami, aż do skonania.

199. Przywiązanie do zaprzęgu konnego i wleczenie ofiary po ziemi, a następnie spalenie w stodole.

200. Kłucie widłami, aż do utraty życia.

201. Zabijanie przez zgniecenie ofiary podwaliną dębową.

202. Wbijanie w otwarte usta żelaznego pręta i dobijanie kolbą karabinu.

203. Uderzanie obuchem siekiery w głowę.

204. Rozrywanie dzieci przywiązanych za rączki do drzewa.

205. Uśmiercanie dzieci trującą substancją, dawaną przymusowo do wdychania.(wspólna zbrodnia niemiecko-ukraińska).

206. Związywanie ofiar drutem kolczastym, bicie, szydzenie i naigrywanie się z nich przed utopieniem ich w rzece.

207. Malowanie jajek wielkanocnych krwią polską w Wielki Piątek w 1943 roku.

208. Przywiązywanie do drzew i podpalanie lub pozbawianie różnych części ciała.

209. Pieczenie ofiar żarem płonących zabudowań.

210. Pozbawianie życia przez wrzucanie do piwnic butelek z łatwopalnym płynem i płonących żagwi.

211. Kłucie ofiary aż do zgonu, nożycami do strzyżenia owiec.

212. Zawiązywanie pętli z drutu na szyi i ciągnięcie za koniem.

213. Wrzucanie żywych ofiar do studni i w ten sposób topienie ich.

214. Zakopywanie ofiar w ziemi do połowy tułowia i ściąganie skóry pasami, aż do uśmiercenia.

215. Wymuszanie picia dziegciu i znęcanie się nad ofiarami, aż do zejścia.

216. Sadystyczne mordowanie siekierami ofiar mających ręce związane drutem do tyłu.

217. Duszenie rękami nieletnich dzieci.

218. Wypalanie na policzku swastyki – symbolu przemocy i barbarzyństwa faszystów niemieckich, następnie związanie ofiary i utopienie w tzw. wyrobisku.

219. Wycięcie pępka i wyciągnięcie jelit, którymi okręcano drzewo.

220. Rozprucie brzucha brzemiennej kobiecie, wyjęcie płodu i wbicie go na kołek.

221. Wydłubanie oczu i robienie z języka tzw. „krawata”.

222. Przybicie kobiety gwoździami do drzwi, obcięcie jej piersi i wyprucie z łona wnętrzności.

223. Przybicie dziecka do stołu za język.

224. Uduszenie dziecka paskiem.

225. Zabijanie uderzeniami kolby karabinu w głowę.

226. Przybijanie ofiary kołkiem do ziemi przez brzuch.

227. Obnoszenie po wsi – na widok publiczny – ciała małych dzieci nabitych na widły.

228. Obcięcie piersi matce i siedemnastoletniej córce, następnie, krwią z ich ciał, dokonanie napisu na ścianie mieszkania w języku ukraińskim: „Śmierć Lachom!”.

229. Przywiązanie nagich ofiar do sań za ręce drutem kolczastym i wleczenie ich przez wieś, w końcu zarąbanie siekierami i wrzucenie do studni.

230. Przywiązanie do konia z rękami związanymi drutem kolczastym i wleczenie ofiary, bijąc i kłując bagnetem, aż do skonania.

231. Zamęczanie ofiar biciem drągami i kamieniami.

232. Rąbanie powolne – najpierw rąk, później nóg aby według życzenia ukraińskich szowinistów: „Polska morda dłużej się męczyła”.

233. Przybijanie ofiary gwoździami do ściany stodoły i podawanie jej – mniej więcej co pół godziny – octu do ust.

234. Maltretowanie i gwałcenie grupy dziewcząt i kobiet, aż do zejścia i wrzucenie zwłok do szkolnej ubikacji.

235. Znęcanie się i żywcem wrzucanie dorosłych do studni głębinowych.

236. Bicie do utraty przytomności i na przemian polewanie zimną wodą ofiary, znęcanie się i wyrzucenie na śnieg i mróz.

237. Zabijanie widłami, a następnie porżnięcie ciała na kawałki.

238. Wieszanie dzieci na hakach kuchennych.

239. Podeptanie rannego i dobicie uderzeniem w tył głowy.

240. Zabijanie leżących twarzami do ziemi strzałami w tył głowy i dobijanie rannych ciosami bagnetów.

241. Mordowanie uderzeniem w tył głowy siekierą lub wielkimi maczugami drewnianymi.

242. Zabijanie uderzeniem w tył głowy specjalnym młotkiem – narzędziem do zabijania zwierząt domowych w kształcie trójkąta u podstawy.

243. Spalenie żywcem ofiary w stogu siana, po czym zabawianie się: muzykowanie, śpiewanie i tańczenie.

244. Wbicie w czoło gwoździa i pozostawienie kartki w języku ukraińskim o treści: „On mnie chlebem karmił, a ja jego za to zabiłem”.

245. Odrąbanie jednej ręki mężowi i odcięcie piersi żonie oraz związanie dru­tem kolczastym obojga małżonków i powieszenie ich w studni głębinowej głowami w dół.

246. Przybicie ofiary za język do stodoły oraz wbicie kołka w klatkę piersiową.

247. Wydłubanie oczu i wycięcie języka oraz przywiązanie drutem kolczastym do drzewa głową w dół.

248. Związanie starca i przeprowadzenie „dla zabawy” operacji wyrostka robaczkowego rozcinając ofierze brzuch scyzorykiem. Z kolei do wnętrza napchanie mchu i zaszycie brzucha sznurkiem oraz wyrwanie języka, zbicie drągami i zakopanie płytko w ziemi i na tym miejscu rozpalenie ogniska.

249. Zakneblowanie ust kołkami i podziurawienie głowy oraz zaciśnięcie szyi sznurkami.

250. Zakopywanie żywcem kilkumiesięcznych dzieci.|

251. Przywiązywanie do wozu konnego młodzieńca i nakazanie w czasie jazdy biec do utraty sił.

252. Zatłuczenie ofiary tzw. kijankami nad stawem.

253. Palenie żywcem ofiar zapędzonych do stodół.

254. Pieczenie ofiary w gorącej szlace.

255. Zadręczanie ofiary do utraty życia.

256. Wyjmowanie płodu ciężarnej kobiecie i rozwieszanie go – wraz z wnętrznościami – na krzakach.

257. Przybijanie ofiary gwoździami do desek.

258. Nadziewanie małego dziecka na bagnet i unoszenie ofiary do góry kręcąc nią wokół.

259. Rozpruwanie młodym dziewczętom brzuchów.

260. Wrzucenie ofiary do mrowiska, po uprzednim wydłubaniu oczu, obcięciu rąk i nóg.

261. Zakłuwanie widłami.

262. Rozpalanie ogniska na brzuchu ofiary, po uprzednim powaleniu na ziemię, związaniu, wycięciu języka, wyłupaniu oczu, wyłamaniu rąk i nóg okręceniu głowy płaszczem.

263. Powieszenie kobiety za nogi na drzewie, obcięcie piersi, wybranie oczu i wyciągnięcie wnętrzności z brzucha.

264. Wleczenie za nogi przywiązane do konia, po czym powieszenie na drzewie.

265. Obcięcie matce piersi i dziecku nóżek, a krwią napisanie na ścianie w języku ukraińskim: „Śmierć Lachom!”.

266. Zamordowanie, po czym pokrajanie ciała na kawałki, wbicie w nie widelców i ułożenie na półmisku.

267. Związanie drutem leśników oraz gajowych i wrzucenie ich w płomienie ognia dużego ogniska, po uprzednim oddawaniu na nich moczu, lżeniu i poniżaniu słownym, przy czym jedna z młodych Ukrainek załatwiła na nich swoją potrzebą fizjologiczną.

268. Zagrzebywanie swoich ofiar na cmentarzu padłych zwierząt.

269. Przywiązanie do drzewa, obcięcie języka, wydłubanie oczu i przecięcie piłą.

270. Nabijanie na długi bagnet dwójki małych dzieci i śmianie się że to „polski samolot”.

271. Nasadzenie dwuletniego dziecka na widły i wystawienie go w oknie.

272. Wbijanie dziecku motyki w brzuch.

273. Związywanie ofiar drutem kolczastym i mordowanie ich nożami.

274. Rozerwanie ust ofierze, która krzyknęła: „Niech żyje Polska!”.

275. Związanie drutem kolczastym i katowanie przez dwa dni.

276. Nasadzenie 9-miesięcznego dziecka żywcem na kołek oraz nabijanie na pozostałe kołki sześciu odrąbanych główek dziecięcych.

277. Nabijanie dzieci na zaostrzone kołki i wrzucanie ich do studni.

278. Odrąbywanie główek dzieciom na pniu do rąbania drewna.

279. Przybicie ofiary do framugi okna.

280. Przywiązanie do żelaznego łóżka babci i dwójki wnucząt, oblanie benzyną i spalenie.

281. Pieczenie żywcem ofiary po uprzednim rozebraniu do naga, przywiązanie do drzewa i rozpalenie ogniska pod nią.

282. Przebijanie widłami brzucha.

283. Nabijanie dzieci na widły i podnoszenie do góry z ukraińskim zawołaniem do pozostałych oprawców: „Patrz! To polski orzeł”.

284. Przerzynanie piłą i dla ułatwienia tej czynności siadanie przez współoprawców na głowie i nogach ofiary.

285. Rozprucie brzucha ciężarnej kobiecie i wyrzucenie nienarodzonego dziecka na gnojowisko z zawołaniem w języku ukraińskim: „Patrzcie jak lata polski orzeł”.

286. Katowanie – męczenie ofiary na raty.

287. Odrąbanie dwóch palców i rozcięcie głowy.

288. Wrzucanie rannych do dołu z wapnem.

289. Zmasakrowanie twarzy siekierą i odrąbanie rąk i nóg.

290. Przywiązanie dziewczyny do drzewa i gwałcenie, po czym włożenie do vaginy rozżarzonego żelaza.

291. Przybijanie matki z dziećmi do ściany z ukraińskim napisem: „Polskie orły”.

292. Wrzucanie do dołu ofiar żywcem i przysypywanie ich piaskiem.

293. Torturowanie ofiary na oczach żony i dzieci, aż do zgonu.

294. Wsadzanie ofiary do beczki i bicie jej kijami, aż do skonania.

295. Odrąbywanie po kawałku – w odcinkach około 10-centymetrowych – stóp, dłoni, następnie kończyn nóg, aż do bioder, a rąk do ramion oraz posypywanie solą, a także wydłubywanie oczu, obcinanie nosów, uszu, zrywanie paznokci i rozcinanie brzuchów.

296. Wypalanie oczu rozpalonym drutem.

297. Rozrąbywanie głowy plastrami – po kawałku.

298. Przecinanie siekierami i toporami dzieci na połówki – od głowy do dołu tułowia.

299. Wbijanie kobietom zaostrzonego drzewca w krocze.

300. Palenie żywcem sprowadzanych do budynku kobiet i dzieci i wrzucanie do wnętrza eksplodujących granatów.

301. Przerzynanie tułowia piłą na cztery części i wykluwanie oczu oraz odcinanie języka i głowy, po czym zatknięcie głowy bez oczu i języka na żerdzi koło spalonego budynku.

302. Najeżdżanie końmi na leżących na ziemi.

303. Wrzucanie żywcem do studni głębinowej ofiar głowami w dół, po uprzednim wykłuciu nożem oczu.

304. Przybijanie gwoździami ofiary do desek łóżka.

305. Ściąganie skóry dłoni, tj. tzw. „zdejmowanie rękawiczek”, polegające na nacinaniu skóry nadgarstka ręki i zawijanie jej w dół, a niekiedy w górę.

306. Wycięcie na skórze pleców napisu „105”, tj. liczby lat ofiary i jej osolenie.

307. Rozdeptanie główki dziecka oraz rozdarcie nóżek i rączek, pozostawiając duży napis w języku ukraińskim: „Polski orzeł”.

308. Wpędzanie mężczyzn do murowanej piwnicy i zabijanie ich eksplodu­jącymi granatami.

309. Odrąbywanie toporem głów ofiarom na pniu do rąbania drewna, po uprzednim związaniu w tyle rąk i w dole nóg drutem kolczastym. Na pniu była kartka przymocowana drutem z napisem w języku ukraińskim: „Taka będzie śmierć wszystkim Polakom”.

310. Męczenie chłopczyka uwiązanego za szyję do tzw. koromysła (jarzemka do noszenia dwóch wiader wody na ramionach) i podnoszenie jednego ramienia tego koromysła do góry, razem z dzieckiem. Gdy dziecko zaczęło się dusić i wymachiwać w powietrzu rękami i nogami, stawiano je wówczas na ziemi. Był to pokaz dla grupy Ukraińców.

311. Wypalanie gorącym drutem znaku swastyki na policzku.

312. Związywanie drutem kolczastym rąk i nóg oraz wrzucenie ofiar w płomienie dużego ogniska.

313. Zbiorowe gwałcenie dorosłej kobiety, po czym włożenie jej w krocze rozpalonego żelaza.

314. Przecinanie czoła w poprzek.

315. Przybijanie dzieci żywcem na krzyż gwoździami do ściany.

316. Rozbijanie głów dziecięcych o narzędzia rolnicze.

317. Uderzanie w tył głowy orczykiem od wozu.

318. Zakopywanie rannych, jeszcze żyjących ofiar.

319. Rozdarcie ofiary poprzez przywiązanie jednej nogi do drzewa, a drugiej do orczyka ruszającego powozu konnego.

320. Wciskanie głowy rannego w gnojówkę, aż do uduszenia się.

321. Przybijanie wyciągniętego języka gwoździem do brody, po uprzednim wydłubaniu gałek ocznych.

322. Wbijanie całej siekiery w plecy.

323. Okrutne opuszczanie krwi ofiarom i napełnienie balii ludzką krwią w klasztornej piwnicy o.o. Dominikanów w Podkamieniu.

324. Wycięcie na czole znaku krzyża i obcinanie uszu i nosa.

325. Zakłuwanie bagnetem i rozpalonymi prętami żelaznymi.

326. Wyrwanie warkocza włosów i przekłuwanie głowy bagnetem.

327. Wbijanie dorosłych mężczyzn i kobiet na zaostrzone pale zakopane w ziemi pionowo.

328. Wbijanie w skroń gwoździa.

329. Przywiązanie księdza wyznania rzymsko-katolickiego do drzewa i do połowy przerżnięcie piłą oraz nałożenie na głowę korony plecionej z drutu kolczastego. Ofiara służyła ukraińskim dziewczynom jako tarcza strzelnicza.

330. Ukrzyżowanie na płotach – ogrodzeniach poprzez przybijanie rąk i nóg gwoździami.

331. Zbiorowe gwałcenie kobiet, a następnie poddanie torturom takim jak: wycięcie języka, obcięcie piersi, zdzieranie pasów skóry.

332. Związanie drutem kolczastym za nogi i przytroczenie do konia i ciągnięcie galopem po głazach kamiennych.

333. Wieszanie na drzewie za obydwie ręce i podpalenie dolnych kończyn płomieniami ognia z rozpalonego pod drzewem ogniska.

334. Przypalanie płomieniami świecy palców i dłoni, aż do utraty przytomności, po czym związanie i zastrzelenie.

335. Bicie łańcuchem i maczugą z kolcami po całym ciele ofiary ułożonej na ławce, z przerwami na polewanie jej zimną wodą dla przywrócenia przytomności, po czym powieszenie na słupie.

336. Krępowanie drutem kolczastym nóg i rąk oraz przez kilka dni pod­dawanie ofiar wymyślnym torturom, a jeszcze żyjących dobijanie sie­kierami.

337. Gwałcenie siedemnastoletniej dziewczyny na oczach jej rodziców, po czym zamordowanie wszystkich.

338. Wieszanie na „żurawiu” studni głębinowej.

339. Kładzenie ofiary na gorącym blacie kuchni węglowej i nakładanie na nią brony, po której chodzono.

340. Zadawanie ciosów nożem pod każde żebro, a gdy ofiara konała polewano zimną wodą z wiadra dla powrotu przytomności i ponowne zadawanie ciosów.

341. Wrzucanie do klozetowego szamba żywych ofiar oraz bicie żelaznym narzędziem po głowie i wciskanie ich w głąb tego szamba.

342. Podwieszanie pod pachy na drzewie w lesie i palenie pod ofiarą gałęzi chrustu.

343. Wiązanie rąk drutem i zadawanie na całym ciele ran kłutych.

344. Oskalpowanie – ściągnięcie skóry z głowy i twarzy – wraz z wydłubaniem oczu, obcięciem uszu, przecięciem krtani i wyciągnięciem przez nią języka.

345. Obcięcie genitaliów, wydłubanie oczu i skłucie całego ciała cienkimi igłami.

346. Porąbanie ośmiomiesięcznego dziecka na cztery części.

347. Rozbieranie do naga, związywanie ofiary drutem kolczastym i wpychanie do przerębli pod lód rzeki.

348. Przybicie bagnetem do stołu kilkumiesięcznego dziecka i włożenie mu do ust kawałka niedojedzonego kiszonego ogórka.

349. Duszenie sznurem zakładanym na szyję i zabijanie ciosem noża w serce.

350. Wyrywanie księżom wyznania rzymsko–katolickiego pulsujących serc z piersi, a niekiedy prezentowanie ich widzom i odliczanie na zegarku czasu trwania agonii.

351. Duszenie drutem kolczastym.

352. Wypruwanie dzieciom wnętrzności i rozwieszanie jelit na ścianie w nieregularny sposób wraz z kartką wiszącą na gwoździu z napisem w ukraińskim języku: „Polska od morza do morza!”.

353. Przybijanie dzieci do ściany z rozkrzyżowanymi rękami.

354. Wyłamywanie dzieciom stawów rąk i nóg i przybicie martwego dziecka do stołu – na oczach dorosłych osób.

355. Pozbawienie życia dwudziestoma dwoma i więcej ciosami noża.

356. Przymocowanie tułowia do oparcia i rzucanie w nie nożami.

|357. Wiązanie – skuwanie rąk drutem kolczastym.

358. Zadawanie śmiertelnych uderzeń łopatą.

359. Przybijanie rąk do progu mieszkania.

360. Przebijanie kołami dzieci na wylot.

361. Wleczenie ciała po ziemi za nogi związane sznurem.

362. Przybijanie małych dzieci dookoła grubego, przydrożnego drzewa, tworząc w ten sposób tzw. „wianuszki”.

Czym zajmowali się pana rodzice przed 1 września?

Matka była na utrzymaniu ojca, a ojciec na Woli prowadził ogrodnictwo.

W czasie Powstania Warszawskiego, 5 sierpnia, będąc na Woli ze swoim bratem w tym swoim mająteczku zostali rozstrzelani przez Ukraińców. Myśmy w ogóle nie wiedzieli, jak oni zginęli, ale w tym mająteczku był syn furmana. Po prostu przyszedł, żeby coś wziąć, bo jego ojciec uciekł, został tylko mój ojciec i jego brat. Jak zobaczył, że Ukraińcy idą w kierunku tego domu, schował się w beczkę z wodą i obserwował to wszystko, widział co się działo. Ukraińcy podeszli, zrewidowali, zegarki, portfele powyciągali wszystko z kieszeni i z automatów zastrzelili. Gdyby nie relacja tego chłopca, który siedział w beczce z wodą, w ogóle nie wiedzielibyśmy jak ojciec zginął.

http://www.1944.pl/archiwum-historii-mowionej/zbigniew-slarzynski,174.html

#powstaniewarszawskie #dirlewanger #ukraincy #upa #oub-b

#upa #gazetawyborcza #takasytuacja

http://www.youtube.com/watch?v=rQ9NffZCKdg dalej chcecie im pomagać? #Ukraina #Bandera #nazizm #UPA

W rosyjskim ataku przeprowadzonym w poniedziałek nad ranem doszczętnie zniszczono muzeum Romana Szuchewycza we Lwowie – poinformował mer tego miasta Andrij Sadowy. Jak dodał, po ataku drona zapalił się też historyczny budynek uniwersytetu rolniczego w pobliskich Dublanach.

„Tej nocy wróg wziął za cele dwa obiekty pamięci narodowej we Lwowie: uniwersytet w Dublanach, gdzie 100 lat temu studiował Stepan Bandera, i muzeum Romana Szuchewycza w dzielnicy Biłohorszcza. Symboliczne i cyniczne. Wojna o naszą historię” – napisał mer Lwowa w mediach społecznościowych.

Jak dodał, na uczelnię spadły szczątki drona Shahed, co spowodowało pożar dachu, który jednak został ugaszony. Nie było ofiar. Ataki przeprowadzono 1 stycznia, w dzień urodzin Stepana Bandery – zaznaczył Sadowy.

Według wstępnych ustaleń przyczyną pożaru, który wybuchł w budynku muzeum Szuchewycza, było również uderzenie drona – przekazał szef Lwowskiej Obwodowej Administracji Wojskowej Maksym Kozycki. Alarm przeciwlotniczy dla Lwowa został już odwołany – dodał gubernator.

http://nczas.info/2024/01/01/mer-lwowa-zasmucony-rosjanie-w-nocy-zniszczyli-muzeum-ukrainskiego-zbrodniarza/

#upa #bandera #szuchewycz #banderowcy #ukraina #rosja

Wiceministrem nauki w rządzie Donalda Tuska został dr hab. Andrzej Szeptycki, prof. UW, z pochodzenia Ukrainiec. Podczas kampanii wyborczej jako kandydat Trzeciej Drogi deklarował, że chce wspierać „grupy mniejszościowe i dyskryminowane”, m.in. mniejszości narodowe oraz imigrantów i „społeczność LGBT”. Wcześniej wzywał do milczenia o ludobójstwie wołyńsko-małopolskim – ujawnił portal kresy.pl.

Andrzej Szeptycki jest także członkiem Związku Ukraińców w Polsce. W resorcie nauki odpowiada za współpracę międzynarodową. Wiceminister jest związany z partią Polska 2050 Szymona Hołowni. Kandydował w październikowych wyborach parlamentarnych do Sejmu z list Trzeciej Drogi.

„Chcę wspierać wszystkie grupy mniejszościowe i dyskryminowane, osoby z niepełnosprawnościami, mniejszości narodowe i etniczne, imigrantów, społeczność LGBT” – zapowiadał w klipie wyborczym prof. Szeptycki.

Kresy.pl przypomniały, że w 2016 roku na portalu periodyku “Nowa Europa Wschodnia” Andrzej Szeptycki wezwał do ulegania ukraińskim warunkom niepodejmowania na poziomie politycznym tematyki zbrodniczej, antypolskiej działalności OUN-UPA i do milczenia o kresowym ludobójstwie.

Z kolei w 2020 roku wiceminister nauki w rządzie Tuska podpisał się pod opublikowanym przez „Gazetę Wyborczą” listem “środowisk obywatelskich, artystów, intelektualistów, księży rzymskokatolickich, dziennikarzy i aktywistów” do ówczesnego wicepremiera i ministra kultury Piotra Glińskiego, w którym wezwano do przywrócenia dawnego napisu na pomniku nagrobnym bojowników UPA na górze Monastyrz na Podkarpaciu.

#polska #ukraina #banderowcy #wolyn #upa

#suchar #zart #ukraina #upa #onucakontent

Wpada grupa upowców do schronu i pyta po ukraińsku:

- jacyś moskale tu są?

- nie ma - pada odpowiedź.

- nu, to przechodzimy na rosyjski, będzie wygodniej.