Czy ktoś wie czy usraelczycy znaleźli już broń masowego rażenia w Iraku?
#pytaniedolurkow #retoryka #heheszki
#pytaniedolurkow #retoryka #heheszki
Jeżeli chcesz nauczyć się tworzyć silne argumenty, niezwykle ważne jest, abyś potrafił zrozumieć i prezentować argumenty przeciwników z większą skutecznością niż oni sami, zanim będziesz dumny ze swoich przekonań. Jest to traktowane jako efektywna forma treningu umysłu, która pomaga w rozwijaniu bardziej solidnych i przemyślanych stanowisk.
#laffey #retoryka #argument
#laffey #retoryka #argument
7
BŁĄD LOGICZNY #1 - DOWÓD ANEGDOTYCZNY
Podobnie jak ja często czujesz intuicyjnie, że ludzie w swoich wypowiedziach mają skłonność do wykolejenia się z torów logiki? Zapraszam do lektury i śledzenia mojej serii wpisów #bledylogiczne
Irracjonalna natura człowieka sprawia, że często poddajemy się błędom w argumentacji, w tym błędom logicznym. Jednym z takich błędów jest dowód anegdotyczny, który polega na wykorzystywaniu osobistych doświadczeń lub historii jako dowodu na poparcie lub obalenie twierdzenia.
Wielu ludzi uważa, że osobiste doświadczenia stanowią najlepszy rodzaj dowodu. Przykładem może być stwierdzenie "moja babcia paliła paczkę papierosów dziennie i dożyła późnej starości, więc nie biorę na poważnie szkodliwości palenia".
Dowód anegdotyczny jest błędem logicznym, ponieważ polega na wykorzystywaniu jednostkowych przypadków lub osobistnych historii jako podstawy do ogólnych twierdzeń lub wniosków. To zbyt mała próbka, która nie reprezentuje całości ani nie uwzględnia różnorodności sytuacji. Oznacza to, że wnioski oparte na dowodach anegdotycznych mogą być mylące i nieodpowiednie, ponieważ nie są oparte na rzetelnych, powtarzalnych badaniach.
Innym powodem dlaczego dowód anegdotyczny nie jest merytoryczny jest to, że ludzie mogą błędnie postrzegać swoje doświadczenia poprzez popadanie w błędy poznawcze . Te powszechnie występujące tendencje, skłonności lub myślowe uprzedzenia są w stanie wypaczać rozumowanie i prowadzić do wniosków, które są niedokładne lub po prostu błędne.
Innym problemem anegdoty jest to, że ludzie czasem świadomie lub nieświadomie kłamią, fabrykują szczegóły, koloryzują rzeczywistość lub mają uprzedzenia, co może wpłynąć na prezentację faktów w konkretny sposób.
"Za moich czasów w celach wychowawczych stosowało się kary cielesne i nic wielkiego się nie stało, więc nie widzę w tym niczego złego."
"Kiedyś jadłem fast foody każdego dnia i nie miałem problemów ze zdrowiem, więc nie trzeba zwracać uwagi na dietę."
"Nigdy nie miałem wypadku na ulicy, ani nie widziałem, aby ktoś go miał, więc nie widzę potrzeby rozglądania się na przejściach."
#laffey #psychologia #retoryka
Podobnie jak ja często czujesz intuicyjnie, że ludzie w swoich wypowiedziach mają skłonność do wykolejenia się z torów logiki? Zapraszam do lektury i śledzenia mojej serii wpisów #bledylogiczne
Irracjonalna natura człowieka sprawia, że często poddajemy się błędom w argumentacji, w tym błędom logicznym. Jednym z takich błędów jest dowód anegdotyczny, który polega na wykorzystywaniu osobistych doświadczeń lub historii jako dowodu na poparcie lub obalenie twierdzenia.
Wielu ludzi uważa, że osobiste doświadczenia stanowią najlepszy rodzaj dowodu. Przykładem może być stwierdzenie "moja babcia paliła paczkę papierosów dziennie i dożyła późnej starości, więc nie biorę na poważnie szkodliwości palenia".
Dowód anegdotyczny jest błędem logicznym, ponieważ polega na wykorzystywaniu jednostkowych przypadków lub osobistnych historii jako podstawy do ogólnych twierdzeń lub wniosków. To zbyt mała próbka, która nie reprezentuje całości ani nie uwzględnia różnorodności sytuacji. Oznacza to, że wnioski oparte na dowodach anegdotycznych mogą być mylące i nieodpowiednie, ponieważ nie są oparte na rzetelnych, powtarzalnych badaniach.
Innym powodem dlaczego dowód anegdotyczny nie jest merytoryczny jest to, że ludzie mogą błędnie postrzegać swoje doświadczenia poprzez popadanie w błędy poznawcze . Te powszechnie występujące tendencje, skłonności lub myślowe uprzedzenia są w stanie wypaczać rozumowanie i prowadzić do wniosków, które są niedokładne lub po prostu błędne.
Innym problemem anegdoty jest to, że ludzie czasem świadomie lub nieświadomie kłamią, fabrykują szczegóły, koloryzują rzeczywistość lub mają uprzedzenia, co może wpłynąć na prezentację faktów w konkretny sposób.
"Za moich czasów w celach wychowawczych stosowało się kary cielesne i nic wielkiego się nie stało, więc nie widzę w tym niczego złego."
"Kiedyś jadłem fast foody każdego dnia i nie miałem problemów ze zdrowiem, więc nie trzeba zwracać uwagi na dietę."
"Nigdy nie miałem wypadku na ulicy, ani nie widziałem, aby ktoś go miał, więc nie widzę potrzeby rozglądania się na przejściach."
#laffey #psychologia #retoryka
11
Ciężar dowodu jest pojęciem, które odnosi się do obowiązku przedstawienia dowodów na poparcie twierdzenia.
Jest to kluczową zasadą formułowania prawidłowych, logicznych twierdzeń.
Przenoszenie ciężaru dowodu ma miejsce wtedy, gdy osoba wygłaszająca twierdzenie nie przestrzega swojego obowiązku dostarczenia potrzebnych dowodów, a dodatkowo zamiast tego próbuje przenieść ciężar na drugą stronę.
Osoba 1 twierdzi, że Y, co wymaga uzasadnienia.
Osoba 1 żąda, aby osoba 2 uzasadniła przeciwieństwo Y.
Osoba 2 odmawia lub nie jest w stanie spełnić wymagań.
Dlatego Y jest prawdziwe.
X: Jestem człowiekiem. Nie jestem cyborgiem z przyszłości, który chce zniszczyć ludzkość.
Y: Udowodnij, że jesteś człowiekiem. Cyborgi nie mdleją, gdy tracą dużo krwi. Tu jest nóż.
Trzy typy ciężaru dowodu:
ℹ️Twierdzenie niesie ciężar dowodu. Jeśli coś twierdzisz (tzn. twierdzisz, że coś jest prawdą lub fałszem), to masz ciężar udowodnienia, że tak jest.
ℹ️Domniemanie niesie ze sobą warunkowy ciężar dowodu. Jeśli domniemywasz coś (tj. poprosisz kogoś o zaakceptowanie czegoś jako prawde lub fałsz, chyba że ma on zastrzeżenia), to niekoniecznie masz ciężar dowodu w odniesieniu do tego domniemania, chyba że twój rozmówca kwestionuje to, w tym momencie musisz albo udowodnić swoje domniemanie, albo je unieważnić.
ℹ️Przypuszczenia nie niosą ze sobą ciężaru dowodu. Jeśli zakładasz coś (tzn. traktujesz pewne twierdzenie jako prawdziwe lub fałszywe tylko ze względu na argument, nie zobowiązując się do tego, aby rzeczywiście było prawdziwe lub fałszywe), nie musisz tego udowadniać. Oznacza to jednak również, że założenie można zasadniczo odrzucić.
#bledylogiczne #retoryka #frgtn #rozwojosobisty
Jest to kluczową zasadą formułowania prawidłowych, logicznych twierdzeń.
Przenoszenie ciężaru dowodu ma miejsce wtedy, gdy osoba wygłaszająca twierdzenie nie przestrzega swojego obowiązku dostarczenia potrzebnych dowodów, a dodatkowo zamiast tego próbuje przenieść ciężar na drugą stronę.
Osoba 1 twierdzi, że Y, co wymaga uzasadnienia.
Osoba 1 żąda, aby osoba 2 uzasadniła przeciwieństwo Y.
Osoba 2 odmawia lub nie jest w stanie spełnić wymagań.
Dlatego Y jest prawdziwe.
X: Jestem człowiekiem. Nie jestem cyborgiem z przyszłości, który chce zniszczyć ludzkość.
Y: Udowodnij, że jesteś człowiekiem. Cyborgi nie mdleją, gdy tracą dużo krwi. Tu jest nóż.
Trzy typy ciężaru dowodu:
ℹ️Twierdzenie niesie ciężar dowodu. Jeśli coś twierdzisz (tzn. twierdzisz, że coś jest prawdą lub fałszem), to masz ciężar udowodnienia, że tak jest.
ℹ️Domniemanie niesie ze sobą warunkowy ciężar dowodu. Jeśli domniemywasz coś (tj. poprosisz kogoś o zaakceptowanie czegoś jako prawde lub fałsz, chyba że ma on zastrzeżenia), to niekoniecznie masz ciężar dowodu w odniesieniu do tego domniemania, chyba że twój rozmówca kwestionuje to, w tym momencie musisz albo udowodnić swoje domniemanie, albo je unieważnić.
ℹ️Przypuszczenia nie niosą ze sobą ciężaru dowodu. Jeśli zakładasz coś (tzn. traktujesz pewne twierdzenie jako prawdziwe lub fałszywe tylko ze względu na argument, nie zobowiązując się do tego, aby rzeczywiście było prawdziwe lub fałszywe), nie musisz tego udowadniać. Oznacza to jednak również, że założenie można zasadniczo odrzucić.
#bledylogiczne #retoryka #frgtn #rozwojosobisty
16
Dlaczego każdy powinien nauczyć się rozpoznawać błędy logiczne?
Dyskutujesz z osobą. Druga strona przedstawia ci, dlaczego posiada swoje zdanie. I w tej chwili, można po prostu odczuc, że jest coś podejrzanego w rozumowaniu. Nie potrafisz wyartykulowac, co jest w tym niepoprawnego. Ale wiesz, że to idzie w złą stronę.
Dużą częścią dyskursu jest spogladanie wstecz i próba znalezienia nieprecyzyjnych założeń, których ludzie używali jako uzasadnienia, dlaczego coś musi być takie, a nie inne.
Zdolność do szybkiego rozpoznania bledow logicznych – braku poprawności leżącej u podstaw rozumowania – to jedna z najpotężniejszych umiejętności, jakie można posiadać. To naprawdę jest umiejętność, której moim zdaniem należy uczyć w szkolach na całym świecie i nie rozumiem, dlaczego tak nie jest.
Dlaczego wlasciwie mielibysmy znac bledy logiczne? Poniewaz wszyscy na co dzien uczestniczymy w wiekszych lub mniejszych wymianach zdan. Jezeli nie jestesmy swiadomi ludzkich slabosci w logice, a dyskusje oprzemy na blednie wywnioskowanym twierdzeniu, szansa, ze bedzie bezproduktywna i niebezpieczna (przekonanie sie do idei popartej bledami logicznymi) jest wysoka. Nikt z nas nie chce tracic czasu, ani oddalac sie od prawdy. Umiejętność ta jest również znakiem dobrze wyedukowanego umysłu.
Pod tagiem #bledylogiczne będę zapoznawał was z listą błędów logicznych, których poznanie sprawi, że wasze dyskusje będą bardziej produktywne i zarazem mniej żenujące.
#retoryka #frgtn #rozwojosobisty
Dyskutujesz z osobą. Druga strona przedstawia ci, dlaczego posiada swoje zdanie. I w tej chwili, można po prostu odczuc, że jest coś podejrzanego w rozumowaniu. Nie potrafisz wyartykulowac, co jest w tym niepoprawnego. Ale wiesz, że to idzie w złą stronę.
Dużą częścią dyskursu jest spogladanie wstecz i próba znalezienia nieprecyzyjnych założeń, których ludzie używali jako uzasadnienia, dlaczego coś musi być takie, a nie inne.
Zdolność do szybkiego rozpoznania bledow logicznych – braku poprawności leżącej u podstaw rozumowania – to jedna z najpotężniejszych umiejętności, jakie można posiadać. To naprawdę jest umiejętność, której moim zdaniem należy uczyć w szkolach na całym świecie i nie rozumiem, dlaczego tak nie jest.
Dlaczego wlasciwie mielibysmy znac bledy logiczne? Poniewaz wszyscy na co dzien uczestniczymy w wiekszych lub mniejszych wymianach zdan. Jezeli nie jestesmy swiadomi ludzkich slabosci w logice, a dyskusje oprzemy na blednie wywnioskowanym twierdzeniu, szansa, ze bedzie bezproduktywna i niebezpieczna (przekonanie sie do idei popartej bledami logicznymi) jest wysoka. Nikt z nas nie chce tracic czasu, ani oddalac sie od prawdy. Umiejętność ta jest również znakiem dobrze wyedukowanego umysłu.
Pod tagiem #bledylogiczne będę zapoznawał was z listą błędów logicznych, których poznanie sprawi, że wasze dyskusje będą bardziej produktywne i zarazem mniej żenujące.
#retoryka #frgtn #rozwojosobisty
9
Trójkąt Retoryczny Arystotelesa: Etos, Patos i Logos
Uczeni dyskutowali o mechanice perswazji od czasów starożytnych. Perswazja obejmuje sporo aspektów kultury, a retoryka jest kluczowym narzędziem wpływającym na każdą sferę komunikacyjną społeczeństwa, od przyziemnych negocjacji po wielkie narodowe debaty. Można by stwierdzić, że każda forma komunikacji jest formą perswazji. Czy pisząc lub rozmawiając, w domu lub w pracy, z przyjaciółmi lub klientami, istnieje duże prawdopodobieństwo, że spędzasz dużo czasu na próbach przekonania kogoś do czegoś. W Retoryce Arystoteles definiuje trzy główne sposoby przekonywania ludzi: etos, patos i logos.
Połączone razem pozwalają każdemu mówcy na wzmocnienie swojego przesłania i zwiększają moc przekonywania. Chociaż są to niezwykle korzystne umiejętności do opanowania w celu przekonywania ludzi, przydają się również, aby zrozumieć, w jaki sposób sam jesteś przekonywany.
Etos polega na ustaleniu swojego autorytetu do wypowiadania się na ten temat, logos jest logicznym argumentem za twoim punktem widzenia, a patos jest twoją próbą wpłynięcia na publiczność emocjonalnie
Etos to odwołanie się do autorytetu i reputacji.
Zanim będziesz w stanie przekonać publiczność, aby zaakceptowała cokolwiek, co powiesz, musi zaakceptować Ciebie.
Twoje otoczenie musi wiedzieć (lub wierzyć), że jesteś godny zaufania, masz kompetencje, aby mówić na ten temat i że mówisz w dobrej wierze.
Jeśli więc jesteś politykiem i mówisz o reformie systemu prawnego, dobrze jest być prawnikiem lub sędzią, ale jeszcze lepiej być prawnikiem lub sędzią pochodzącym z tej samej społeczności, co Twoi odbiorcy, lub stworzenie jakiegokolwiek poczucia wzajemnej identyfikacji. Pomiędzy dwoma mówcami o tych samych osiągnięciach i referencjach ludzie będą mieli skłonność do ufania temu, z którym mogą nawiązać kontakt na głębszym poziomie. Można nawet zobaczyć odwrotny etos, czyli atak na przeciwnika, który kwestionuje jego kwalifikacje i wiarygodność, a także służy do wyobcowania go z publiczności. Taki chwyt retoryczny nazywamy Ad hominem.
Etos może być trudny do zdobycia i utrzymania, czasami może zająć lata, aby zbudować silną, wiarygodną reputację, którą można stracić w ciągu kilku minut.
Więc etos to m.in.:
•Twój autorytet, kompetencja, kwalifikacje.
•Pewność siebie i charyzma.
•Wiarygodność.
Odpowiednim przykładem Etosu jest postać Thomasa Shelby z serialu "Peaky Blinders"
Patos polega na odwołaniu się do emocji odbiorców - aby poczuli to, co chcesz, aby poczuli, wywołując określone reakcje emocjonalne. Patos po grecku oznacza „cierpienie” lub „doświadczenie”.
Możesz odwoływać się do ludzkich emocji na wiele sposobów. Możesz skłonić ich do wzruszenia, możesz żartować, możesz okazać oburzenie. Nawet najbardziej pozornie obiektywne style pisania będą zawierały element patosu. Na przykład podręcznik naukowy, budzący podziw i zdumienie pięknem i złożonością wszechświata. Nie słuchaj ludzi, którzy twierdzą, że wszystkie emocjonalne argumenty są naprawdę żałosne. Patos to uprawniona forma perswazji.
Patos można osiągnąć za pomocą żywego i znaczącego języka, emocjonalnego tonu głosu, przerw i emocjonalnych metafor lub historii. Większość ludzi zdaje sobie sprawę z tego, kiedy próbujemy dotknąć ich emocji i musimy to robić ostrożnie i odpowiedzialnie. Ogólnie rzecz biorąc, patos jest najbardziej skuteczny, gdy jest używany we wstępie i na zakończenie. Na początku chcesz przyciągnąć uwagę, a na końcu wzmocnić poprzednie słowa, a emocje są przydatnym narzędziem do tych celów.
Jest bardziej prawdopodobne, że ludzie będą się przejmować tym, co masz do powiedzenia, jeśli również będziesz się tym przejmować. Okazywanie pasji i emocji może mieć ogromny wpływ na sposób myślenia odbiorców.
Więc patos to m.in.:
•Wydźwięk wypowiedzi (tonacja, emocje, tempo).
•Żywy i barwny język.
•Aforyzmy i słowa motywacyjne.
Aragorn przy pomocy etos i patos podnosi morale swoich ludzi.
https://youtu.be/OA8wkz0uGLE
Logos, czyli odwołanie się do logiki odnosi się do przekonywania odbiorców za pomocą logiki i rozumu. Skuteczne argumenty powinny obejmować obiektywne fakty, dane i inne dodatkowe szczegóły, aby potwierdzić Twoje zdanie / stanowiska. Logos oznacza uzasadnienie twojego punktu widzenia poprzez opowiadanie historii, logiczne argumenty, fakty, udokumentowane dowody, dane historyczne i dosłowne analogie. Używając logos do przekonywania, musisz upewnić się, że znalazłeś fakty, historie i informacje, które „mają znaczenie” dla odbiorców i że przedstawisz je w sposób, który ma sens (dla nich).
Idealny logos jak sam Arystoteles definiuje to sposób, w jaki przedstawiasz argumenty w logicznym porządku, który musi wydawać się tak prosty i racjonalny, że żadna inna alternatywa nie może być wymyślona przez twoich odbiorców. Idealnie byłoby, gdyby te kroki następowały po sobie tak naturalnie, aby słuchacze doszli do logicznego wniosku tuż przed tym, jak sam to ogłosisz, dając im poczucie, że wynika to z ich własnego toku myślowego - co jest intelektualnie satysfakcjonujące.
Brzmi to jak trudne zadanie, ale tak nie jest. Twoim celem powinno być, aby przekaz był logiczny i zrozumiały. Unikaj żargonu technicznego i staraj się trzymac prostego języka jeśli to możliwe. Nie chowaj się za skomplikowanymi słowami i terminologią. Bądź jak najbardziej sprecyzowany i konkretny, używając przykładów i porównań z faktami, które ludzie już znają. Nakreśl każdy krok i powiązania w swoim rozumowaniu.
Więc logos to m.in.:
•Odnoszenie się do badań, statystyk, faktów.
•Używanie metafor, analogii, porównań.
•Logiczna struktura wypowiedzi.
Wypowiedzi Jordana Petersona to znakomity przykład Logos.
https://youtu.be/fMfOvcTRXg8
Więcej podobnych treści znajdziesz pod #frgtn
https://www.lurker.pl/post/gNAV-viYU - Jak odróżnić umysł otwarty od zamkniętego?
https://www.lurker.pl/post/p94g4aPFZ - Cztery rodzaje Konformizmu
https://www.lurker.pl/post/2VqtZUhIt - Dlaczego taniec jest ważny w życiu społecznym?
https://www.lurker.pl/p/a46Rz0D8f – Przekleństwo wiedzy
https://www.lurker.pl/p/zkK-A8Nx4 – Efekt obramowania
https://www.lurker.pl/p/dq3mDMWV0 - Luka w empatii
https://www.lurker.pl/post/9324Wjm9g - Efekt potwierdzenia
https://www.lurker.pl/post/Hz7h8BGwO - Prawo trywialności Parkinsona
https://www.lurker.pl/post/gZb-g32DA - Więcej niż chciałbyś wiedzieć: naiwny realizm
https://www.lurker.pl/post/wQyPH15Lk - Hormeza, czyli "co Cię nie zabije, to Cię wzmocni"
#retoryka #arystoteles #spoleczenstwo
Uczeni dyskutowali o mechanice perswazji od czasów starożytnych. Perswazja obejmuje sporo aspektów kultury, a retoryka jest kluczowym narzędziem wpływającym na każdą sferę komunikacyjną społeczeństwa, od przyziemnych negocjacji po wielkie narodowe debaty. Można by stwierdzić, że każda forma komunikacji jest formą perswazji. Czy pisząc lub rozmawiając, w domu lub w pracy, z przyjaciółmi lub klientami, istnieje duże prawdopodobieństwo, że spędzasz dużo czasu na próbach przekonania kogoś do czegoś. W Retoryce Arystoteles definiuje trzy główne sposoby przekonywania ludzi: etos, patos i logos.
Połączone razem pozwalają każdemu mówcy na wzmocnienie swojego przesłania i zwiększają moc przekonywania. Chociaż są to niezwykle korzystne umiejętności do opanowania w celu przekonywania ludzi, przydają się również, aby zrozumieć, w jaki sposób sam jesteś przekonywany.
Etos polega na ustaleniu swojego autorytetu do wypowiadania się na ten temat, logos jest logicznym argumentem za twoim punktem widzenia, a patos jest twoją próbą wpłynięcia na publiczność emocjonalnie
Etos to odwołanie się do autorytetu i reputacji.
Zanim będziesz w stanie przekonać publiczność, aby zaakceptowała cokolwiek, co powiesz, musi zaakceptować Ciebie.
Twoje otoczenie musi wiedzieć (lub wierzyć), że jesteś godny zaufania, masz kompetencje, aby mówić na ten temat i że mówisz w dobrej wierze.
Jeśli więc jesteś politykiem i mówisz o reformie systemu prawnego, dobrze jest być prawnikiem lub sędzią, ale jeszcze lepiej być prawnikiem lub sędzią pochodzącym z tej samej społeczności, co Twoi odbiorcy, lub stworzenie jakiegokolwiek poczucia wzajemnej identyfikacji. Pomiędzy dwoma mówcami o tych samych osiągnięciach i referencjach ludzie będą mieli skłonność do ufania temu, z którym mogą nawiązać kontakt na głębszym poziomie. Można nawet zobaczyć odwrotny etos, czyli atak na przeciwnika, który kwestionuje jego kwalifikacje i wiarygodność, a także służy do wyobcowania go z publiczności. Taki chwyt retoryczny nazywamy Ad hominem.
Etos może być trudny do zdobycia i utrzymania, czasami może zająć lata, aby zbudować silną, wiarygodną reputację, którą można stracić w ciągu kilku minut.
Więc etos to m.in.:
•Twój autorytet, kompetencja, kwalifikacje.
•Pewność siebie i charyzma.
•Wiarygodność.
Odpowiednim przykładem Etosu jest postać Thomasa Shelby z serialu "Peaky Blinders"
Patos polega na odwołaniu się do emocji odbiorców - aby poczuli to, co chcesz, aby poczuli, wywołując określone reakcje emocjonalne. Patos po grecku oznacza „cierpienie” lub „doświadczenie”.
Możesz odwoływać się do ludzkich emocji na wiele sposobów. Możesz skłonić ich do wzruszenia, możesz żartować, możesz okazać oburzenie. Nawet najbardziej pozornie obiektywne style pisania będą zawierały element patosu. Na przykład podręcznik naukowy, budzący podziw i zdumienie pięknem i złożonością wszechświata. Nie słuchaj ludzi, którzy twierdzą, że wszystkie emocjonalne argumenty są naprawdę żałosne. Patos to uprawniona forma perswazji.
Patos można osiągnąć za pomocą żywego i znaczącego języka, emocjonalnego tonu głosu, przerw i emocjonalnych metafor lub historii. Większość ludzi zdaje sobie sprawę z tego, kiedy próbujemy dotknąć ich emocji i musimy to robić ostrożnie i odpowiedzialnie. Ogólnie rzecz biorąc, patos jest najbardziej skuteczny, gdy jest używany we wstępie i na zakończenie. Na początku chcesz przyciągnąć uwagę, a na końcu wzmocnić poprzednie słowa, a emocje są przydatnym narzędziem do tych celów.
Jest bardziej prawdopodobne, że ludzie będą się przejmować tym, co masz do powiedzenia, jeśli również będziesz się tym przejmować. Okazywanie pasji i emocji może mieć ogromny wpływ na sposób myślenia odbiorców.
Więc patos to m.in.:
•Wydźwięk wypowiedzi (tonacja, emocje, tempo).
•Żywy i barwny język.
•Aforyzmy i słowa motywacyjne.
Aragorn przy pomocy etos i patos podnosi morale swoich ludzi.
https://youtu.be/OA8wkz0uGLE
Logos, czyli odwołanie się do logiki odnosi się do przekonywania odbiorców za pomocą logiki i rozumu. Skuteczne argumenty powinny obejmować obiektywne fakty, dane i inne dodatkowe szczegóły, aby potwierdzić Twoje zdanie / stanowiska. Logos oznacza uzasadnienie twojego punktu widzenia poprzez opowiadanie historii, logiczne argumenty, fakty, udokumentowane dowody, dane historyczne i dosłowne analogie. Używając logos do przekonywania, musisz upewnić się, że znalazłeś fakty, historie i informacje, które „mają znaczenie” dla odbiorców i że przedstawisz je w sposób, który ma sens (dla nich).
Idealny logos jak sam Arystoteles definiuje to sposób, w jaki przedstawiasz argumenty w logicznym porządku, który musi wydawać się tak prosty i racjonalny, że żadna inna alternatywa nie może być wymyślona przez twoich odbiorców. Idealnie byłoby, gdyby te kroki następowały po sobie tak naturalnie, aby słuchacze doszli do logicznego wniosku tuż przed tym, jak sam to ogłosisz, dając im poczucie, że wynika to z ich własnego toku myślowego - co jest intelektualnie satysfakcjonujące.
Brzmi to jak trudne zadanie, ale tak nie jest. Twoim celem powinno być, aby przekaz był logiczny i zrozumiały. Unikaj żargonu technicznego i staraj się trzymac prostego języka jeśli to możliwe. Nie chowaj się za skomplikowanymi słowami i terminologią. Bądź jak najbardziej sprecyzowany i konkretny, używając przykładów i porównań z faktami, które ludzie już znają. Nakreśl każdy krok i powiązania w swoim rozumowaniu.
Więc logos to m.in.:
•Odnoszenie się do badań, statystyk, faktów.
•Używanie metafor, analogii, porównań.
•Logiczna struktura wypowiedzi.
Wypowiedzi Jordana Petersona to znakomity przykład Logos.
https://youtu.be/fMfOvcTRXg8
Więcej podobnych treści znajdziesz pod #frgtn
https://www.lurker.pl/post/gNAV-viYU - Jak odróżnić umysł otwarty od zamkniętego?
https://www.lurker.pl/post/p94g4aPFZ - Cztery rodzaje Konformizmu
https://www.lurker.pl/post/2VqtZUhIt - Dlaczego taniec jest ważny w życiu społecznym?
https://www.lurker.pl/p/a46Rz0D8f – Przekleństwo wiedzy
https://www.lurker.pl/p/zkK-A8Nx4 – Efekt obramowania
https://www.lurker.pl/p/dq3mDMWV0 - Luka w empatii
https://www.lurker.pl/post/9324Wjm9g - Efekt potwierdzenia
https://www.lurker.pl/post/Hz7h8BGwO - Prawo trywialności Parkinsona
https://www.lurker.pl/post/gZb-g32DA - Więcej niż chciałbyś wiedzieć: naiwny realizm
https://www.lurker.pl/post/wQyPH15Lk - Hormeza, czyli "co Cię nie zabije, to Cię wzmocni"
#retoryka #arystoteles #spoleczenstwo
17
Hierarchia merytoryki argumentu
Wielu nie zgadza się z tym na co reagują. Tego można się spodziewać. Zgadzanie się zwykle mniej motywuje ludzi niż niezgoda. A kiedy się zgodzisz, jest mniej do powiedzenia. Mógłbyś rozwinąć coś, co powiedział autor, ale prawdopodobnie zbadał już najciekawsze implikacje. Kiedy się nie zgadzasz, wkraczasz na terytorium, którego mógł nie zbadać.
W rezultacie dzieje się o wiele więcej nieporozumień, zwłaszcza mierzonych słowem. To nie znaczy, że ludzie stają się bardziej gniewni. Zmiana strukturalna w sposobie komunikowania się jest wystarczająca. Ale chociaż to nie gniew powoduje wzrost niezgody, istnieje niebezpieczeństwo, że wzrost niezgody spowoduje, że ludzie będą coraz bardziej gniewni. Zwłaszcza w Internecie, gdzie łatwo jest powiedzieć rzeczy, których nigdy nie powiedziałbyś twarzą w twarz.
Zgoda jest w pewnym sensie bezproduktywna, ponieważ nie tworzy nowej wartości. Jednak niezgoda wymaga umiejętności. Jeśli wszyscy będziemy się częściej nie zgadzać, powinniśmy robić to dobrze. Co to znaczy nie zgadzać się dobrze? Większość potrafi odróżnić samo ad personam od starannie przemyślanego argumentu, ale myślę, że pomocne byłoby umieszczenie nazw na etapach pośrednich. Więc oto hierarchia merytoryki niezgody.
Ta hierarchia ma wam pomóc w identyfikacji poziomu merytoryki argumentu.
I. Ad personam. Nie wyzywaj!
Jest to najniższa forma niezgody i nierzadko również najczęstsza wraz z ad hominem w środowisku social mediów. Wszyscy widzieliśmy takie komentarze:
"Konfederacja to banda szurów!"
"ok boomer/ok Julka"
Ale ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że bardziej wymowne wyzwiska mają równie małą wagę. Komentarz jak "Autor nie ma pojęcia o czym mówi." to tak naprawdę nic innego jak pretensjonalna wersja pierwszych przykładów.
II. Ad hominem. Nie atakuj persony, lecz argumenty.
Ten błąd pojawia się, gdy zamiast zająć się czyimś argumentem lub stanowiskiem, nieistotnie atakujesz osobę lub jakiś aspekt osoby, która argumentuje. Błędny atak może być również skierowany bezpośrednio na członkostwo w grupie lub instytucji.
Ad hominem nie obali argumentu autora, ale może mieć pomniejsze znaczenie w sprawie. Jednak nadal jest to bardzo słaba forma niezgody. Przykłady:
•"Oczywiście, że to powiedział, przecież to typowy lewak"
•Tag grupka na Facebook "Of course konfederata said this"
•Kucharz, który mówi znajomemu, że nie będzie brał na poważnie jego porad, ponieważ nie ma takich kwalifikacji zawodowych jak on.
Jeśli coś jest nie tak z argumentacją znajomego, powinieneś powiedzieć, co to jest; a jeśli nie ma, jaką różnicę ma to, że nie ma kwalifikacji?
III. Odpowiadanie na wydźwięk. Reaguj na treść, a nie na ton.
Na następnym poziomie zaczynamy widzieć odpowiedzi na słowa, a nie na autora. Najniższa z nich to niezgodzenie się z tonem autora.
Jeśli więc najgorszą rzeczą, jaką możesz o czymś powiedzieć, jest skrytykowanie jego tonu, to niewiele mówisz. Czy autor jest nonszalancki, ale poprawny? Lepsze to niż być elokwentnym, ale nie mieć racji. A jeśli autor gdzieś się myli, powiedz gdzie.
IV. Zaprzeczenie. Staraj się nie zaprzeczać bez przedstawienia dowodów.
Na tym etapie w końcu otrzymujemy odpowiedzi na to, co zostało powiedziane, a nie jak lub przez kogo. Najniższą formą odpowiedzi na argument jest po prostu przedstawienie przeciwnej sprawy, z niewielką ilością lub bez dowodów na poparcie. Sprzeczność polega jedynie na stwierdzeniu, że jest odwrotnie, ale bez polegania na rozumowaniu lub autorytecie. W rzeczywistości twoim zadaniem byłoby znalezienie faktów potwierdzających pogląd przeciwny. W sprawach zasadniczych lub gustu musiałbyś uzasadnić lub odwołać się do wyższego autorytetu. Czasami sprzeczność może mieć pewną wagę. Czasem samo zobaczenie wyraźnie przedstawionej sprawy przeciwnej wystarczy, aby przekonać, że jest to słuszne. Ale zazwyczaj dowody pomogą.
V. Kontraargumenty. Nie kłóć się ogólnie, argumentuj ich centralny punkt.
Kontraargumentem jest sprzeczność oraz przedstawione za tym rozumowanie i / lub dowody. Skierowany wprost na oryginalny argument może być przekonujący. Niestety często kontrargumenty mają na celu coś nieco innego. Najczęściej dwoje ludzi namiętnie kłócących się o coś w rzeczywistości spiera się o dwie różne rzeczy i kończą ze ścianą tekstu, gdzie większość odbiega od wyjściowego tematu. Czasami nawet się ze sobą zgadzają, ale są tak pochłonięci sprzeczką, że nie zdają sobie z tego sprawy.
Tej taktyce mogą towarzyszyć próby przekonania autora, że źle zrozumiał, na czym polega jego centralny punkt.
Może istnieć uzasadniony powód, aby spierać się z czymś nieco innym niż to, co powiedział pierwotnie autor, ale kiedy to robisz, powinieneś wyraźnie powiedzieć, że to robisz.
VI. Obalenie. Wskaż błąd w ich głównym argumencie.
Najbardziej przekonującą formą niezgody jest obalenie. Jest też najrzadszy, ponieważ wymaga najwięcej wkładu. Aby kogoś obalić, musisz go zacytować. Musisz znaleźć coś, co posłuży jako rozstrzygający dowód, fragment we wszystkim, z czym się nie zgadzasz, co uważasz za błędne, a następnie wyjaśnić, dlaczego jest błędne.
Prawdziwe obalenie czegoś wymaga obalenia jego centralnego punktu lub przynajmniej jednego z nich. A to oznacza, że należy wyraźnie zobowiązać się do tego, co jest głównym punktem. Tak wyglądałoby naprawdę skuteczne obalenie.
Wydaje się, że głównym punktem autora jest X. Jak mówi: <cytat> Ale to jest błędne, ponieważ…
VII. Popraw argument, a następnie obal jego centralny punkt.
Praktycznie niewidywany w internecie. Raczej jest to korzystne jedynie w kłótni z naszymi bliskimi i przyjaciółmi, kiedy chcemy ich czegoś nauczyć.
W trakcie konwersacji dowiadujesz się argumentów, które zostały przedstawione. Ale jeśli dogłębnie rozumiesz temat często dowiadujesz się również o argumentach, które można było wysunąć, ale tak się nie stało. Czasami te niewdrożone argumenty byłby dla drugiej osoby bardziej efektywne, niż jej oryginalne. Jeśli chcesz być po właściwej stronie sporu, obalisz argumenty swoich przeciwników. Ale jeśli jesteś zainteresowany tworzeniem prawdy i edukację osób w twoim otoczeniu, poprawisz argumenty swoich rozmówców za nich.
Dla mnie ten nowy najwyższy punkt jest oddzielony od innych punktów. Powinien być używany dopiero po obaleniu istniejącego argumentu. Nie chcesz, aby Twój rozmówca czuł się, jakbyś go fałszywie przedstawiał lub poniżał. Poprawa argumentacji jest nadal pożądana, ale nie zniechęcaj debaty. Niemniej uważam, że ten dodatek jest niezwykle ważny. Pokazuje ludziom, że celem debaty nie jest sprzeczna bójka, ale ostatecznie droga do prawdy.
Podsumowanie
Najbardziej oczywistą zaletą klasyfikacji form nieporozumień jest to, że pomoże ona ludziom ocenić to, co usłyszeli. W szczególności pomoże im to przejrzeć intelektualnie nieuczciwe argumenty.
Ale największą korzyścią z merytorycznego braku zgody jest nie tylko to, że polepszy to konwersacje, ale też sprawi, że ludzie będą szczęśliwsi. W I jest o wiele więcej podłości niż w VI i VII. Nie musisz być złośliwy, kiedy masz prawdziwy cel. Jeśli masz coś prawdziwego do powiedzenia, bycie złośliwym po prostu przeszkadza. Jeśli przesuwanie się w górę hierarchii niezgody sprawia, że ludzie są mniej złośliwi, to większość z nich stanie się szczęśliwszymi. Większość ludzi nie lubi być złośliwa; robią to, ponieważ nie mogą nic na to poradzić.
#laffeyracjonalnie #retoryka #konwersacja #logika #frgtn
Wielu nie zgadza się z tym na co reagują. Tego można się spodziewać. Zgadzanie się zwykle mniej motywuje ludzi niż niezgoda. A kiedy się zgodzisz, jest mniej do powiedzenia. Mógłbyś rozwinąć coś, co powiedział autor, ale prawdopodobnie zbadał już najciekawsze implikacje. Kiedy się nie zgadzasz, wkraczasz na terytorium, którego mógł nie zbadać.
W rezultacie dzieje się o wiele więcej nieporozumień, zwłaszcza mierzonych słowem. To nie znaczy, że ludzie stają się bardziej gniewni. Zmiana strukturalna w sposobie komunikowania się jest wystarczająca. Ale chociaż to nie gniew powoduje wzrost niezgody, istnieje niebezpieczeństwo, że wzrost niezgody spowoduje, że ludzie będą coraz bardziej gniewni. Zwłaszcza w Internecie, gdzie łatwo jest powiedzieć rzeczy, których nigdy nie powiedziałbyś twarzą w twarz.
Zgoda jest w pewnym sensie bezproduktywna, ponieważ nie tworzy nowej wartości. Jednak niezgoda wymaga umiejętności. Jeśli wszyscy będziemy się częściej nie zgadzać, powinniśmy robić to dobrze. Co to znaczy nie zgadzać się dobrze? Większość potrafi odróżnić samo ad personam od starannie przemyślanego argumentu, ale myślę, że pomocne byłoby umieszczenie nazw na etapach pośrednich. Więc oto hierarchia merytoryki niezgody.
Ta hierarchia ma wam pomóc w identyfikacji poziomu merytoryki argumentu.
I. Ad personam. Nie wyzywaj!
Jest to najniższa forma niezgody i nierzadko również najczęstsza wraz z ad hominem w środowisku social mediów. Wszyscy widzieliśmy takie komentarze:
"Konfederacja to banda szurów!"
"ok boomer/ok Julka"
Ale ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że bardziej wymowne wyzwiska mają równie małą wagę. Komentarz jak "Autor nie ma pojęcia o czym mówi." to tak naprawdę nic innego jak pretensjonalna wersja pierwszych przykładów.
II. Ad hominem. Nie atakuj persony, lecz argumenty.
Ten błąd pojawia się, gdy zamiast zająć się czyimś argumentem lub stanowiskiem, nieistotnie atakujesz osobę lub jakiś aspekt osoby, która argumentuje. Błędny atak może być również skierowany bezpośrednio na członkostwo w grupie lub instytucji.
Ad hominem nie obali argumentu autora, ale może mieć pomniejsze znaczenie w sprawie. Jednak nadal jest to bardzo słaba forma niezgody. Przykłady:
•"Oczywiście, że to powiedział, przecież to typowy lewak"
•Tag grupka na Facebook "Of course konfederata said this"
•Kucharz, który mówi znajomemu, że nie będzie brał na poważnie jego porad, ponieważ nie ma takich kwalifikacji zawodowych jak on.
Jeśli coś jest nie tak z argumentacją znajomego, powinieneś powiedzieć, co to jest; a jeśli nie ma, jaką różnicę ma to, że nie ma kwalifikacji?
III. Odpowiadanie na wydźwięk. Reaguj na treść, a nie na ton.
Na następnym poziomie zaczynamy widzieć odpowiedzi na słowa, a nie na autora. Najniższa z nich to niezgodzenie się z tonem autora.
Jeśli więc najgorszą rzeczą, jaką możesz o czymś powiedzieć, jest skrytykowanie jego tonu, to niewiele mówisz. Czy autor jest nonszalancki, ale poprawny? Lepsze to niż być elokwentnym, ale nie mieć racji. A jeśli autor gdzieś się myli, powiedz gdzie.
IV. Zaprzeczenie. Staraj się nie zaprzeczać bez przedstawienia dowodów.
Na tym etapie w końcu otrzymujemy odpowiedzi na to, co zostało powiedziane, a nie jak lub przez kogo. Najniższą formą odpowiedzi na argument jest po prostu przedstawienie przeciwnej sprawy, z niewielką ilością lub bez dowodów na poparcie. Sprzeczność polega jedynie na stwierdzeniu, że jest odwrotnie, ale bez polegania na rozumowaniu lub autorytecie. W rzeczywistości twoim zadaniem byłoby znalezienie faktów potwierdzających pogląd przeciwny. W sprawach zasadniczych lub gustu musiałbyś uzasadnić lub odwołać się do wyższego autorytetu. Czasami sprzeczność może mieć pewną wagę. Czasem samo zobaczenie wyraźnie przedstawionej sprawy przeciwnej wystarczy, aby przekonać, że jest to słuszne. Ale zazwyczaj dowody pomogą.
V. Kontraargumenty. Nie kłóć się ogólnie, argumentuj ich centralny punkt.
Kontraargumentem jest sprzeczność oraz przedstawione za tym rozumowanie i / lub dowody. Skierowany wprost na oryginalny argument może być przekonujący. Niestety często kontrargumenty mają na celu coś nieco innego. Najczęściej dwoje ludzi namiętnie kłócących się o coś w rzeczywistości spiera się o dwie różne rzeczy i kończą ze ścianą tekstu, gdzie większość odbiega od wyjściowego tematu. Czasami nawet się ze sobą zgadzają, ale są tak pochłonięci sprzeczką, że nie zdają sobie z tego sprawy.
Tej taktyce mogą towarzyszyć próby przekonania autora, że źle zrozumiał, na czym polega jego centralny punkt.
Może istnieć uzasadniony powód, aby spierać się z czymś nieco innym niż to, co powiedział pierwotnie autor, ale kiedy to robisz, powinieneś wyraźnie powiedzieć, że to robisz.
VI. Obalenie. Wskaż błąd w ich głównym argumencie.
Najbardziej przekonującą formą niezgody jest obalenie. Jest też najrzadszy, ponieważ wymaga najwięcej wkładu. Aby kogoś obalić, musisz go zacytować. Musisz znaleźć coś, co posłuży jako rozstrzygający dowód, fragment we wszystkim, z czym się nie zgadzasz, co uważasz za błędne, a następnie wyjaśnić, dlaczego jest błędne.
Prawdziwe obalenie czegoś wymaga obalenia jego centralnego punktu lub przynajmniej jednego z nich. A to oznacza, że należy wyraźnie zobowiązać się do tego, co jest głównym punktem. Tak wyglądałoby naprawdę skuteczne obalenie.
Wydaje się, że głównym punktem autora jest X. Jak mówi: <cytat> Ale to jest błędne, ponieważ…
VII. Popraw argument, a następnie obal jego centralny punkt.
Praktycznie niewidywany w internecie. Raczej jest to korzystne jedynie w kłótni z naszymi bliskimi i przyjaciółmi, kiedy chcemy ich czegoś nauczyć.
W trakcie konwersacji dowiadujesz się argumentów, które zostały przedstawione. Ale jeśli dogłębnie rozumiesz temat często dowiadujesz się również o argumentach, które można było wysunąć, ale tak się nie stało. Czasami te niewdrożone argumenty byłby dla drugiej osoby bardziej efektywne, niż jej oryginalne. Jeśli chcesz być po właściwej stronie sporu, obalisz argumenty swoich przeciwników. Ale jeśli jesteś zainteresowany tworzeniem prawdy i edukację osób w twoim otoczeniu, poprawisz argumenty swoich rozmówców za nich.
Dla mnie ten nowy najwyższy punkt jest oddzielony od innych punktów. Powinien być używany dopiero po obaleniu istniejącego argumentu. Nie chcesz, aby Twój rozmówca czuł się, jakbyś go fałszywie przedstawiał lub poniżał. Poprawa argumentacji jest nadal pożądana, ale nie zniechęcaj debaty. Niemniej uważam, że ten dodatek jest niezwykle ważny. Pokazuje ludziom, że celem debaty nie jest sprzeczna bójka, ale ostatecznie droga do prawdy.
Podsumowanie
Najbardziej oczywistą zaletą klasyfikacji form nieporozumień jest to, że pomoże ona ludziom ocenić to, co usłyszeli. W szczególności pomoże im to przejrzeć intelektualnie nieuczciwe argumenty.
Ale największą korzyścią z merytorycznego braku zgody jest nie tylko to, że polepszy to konwersacje, ale też sprawi, że ludzie będą szczęśliwsi. W I jest o wiele więcej podłości niż w VI i VII. Nie musisz być złośliwy, kiedy masz prawdziwy cel. Jeśli masz coś prawdziwego do powiedzenia, bycie złośliwym po prostu przeszkadza. Jeśli przesuwanie się w górę hierarchii niezgody sprawia, że ludzie są mniej złośliwi, to większość z nich stanie się szczęśliwszymi. Większość ludzi nie lubi być złośliwa; robią to, ponieważ nie mogą nic na to poradzić.
#laffeyracjonalnie #retoryka #konwersacja #logika #frgtn
12