Kościelna Monarchia i szlachta od zawsze stanowiły barierę, chroniącą struktury państwa przed Żydami. Po pierwsze; tytuł dziedziczył najstarszy potomek, co bardzo utrudniało wspinanie się przez Żydów po państwowej drabinie. Mogli zdobyć zaufanie króla, zostać nawet ministrami (co często im się udawało) lecz prawie niemożliwym była królewska korona.
Po drugie; ich pozycja w rządzie królewskim nie należała do stabilnych, w każdym momencie mogli zostać usunięci przez monarchę, który ich mianował, a tym samym zniweczyć lata wysiłków i przygotowywanych intryg.
Dodatkowo książęta mogli poślubiać tylko księżniczki królewskiej krwi, zabezpieczając w ten sposób swoje państwa prawdziwą ścianą krwi rodowej, co niemal wykluczało plebsowi i Żydom dostęp do tronu. W takiej sytuacji cały żydowski trud, aby przedostać się do chrześcijańskiego społeczeństwa okazywał się bierny. Monarchia dziedziczna stanowią młot na hebrajskie sztuczki. Niestety dobro, które nie jest regularnie pielęgnowane, z czasem zaczyna ustępować złu, przez co Żydom, jak chociażby w Anglii, w końcu udawało się znaleźć wyrwę w arystokracji, niemniej trwało to kilka stuleci.
Oczywiście Izraelici nie mieli ochoty czekać stulecia na urzeczywistnienie długich i frustrujących działań infiltracji rodów, dlatego przestawili się na system wszczynania rewolucji, będących skuteczną drogą do zdobywania urzędu głowy państwa w podbitym kraju. Oczywiście wszystko poprzedzało stosowne "rozmiękczenie" tkanki państwowej, wszak wyczuwający pismo nosem królowie bardzo szybko łączyli swe siły ze szlachtą i klerem, odpierając nacierające rewolucje.
Tym "rozmiękczeniem" okazywały się oczywiście wszelkiej maści reformacje. Kościół Katolicki był instytucją silnie zakorzenioną wśród ludu, o mocnych fundamentach. Nie dało się go zniszczyć. Stąd też głównym obiektem żydowskich zainteresowań padały przeróżne heretyckie sekty, które skupiały się na kilku głównych kwestiach:
1. Zniesienie zakonów monastycznych, których śluby ubóstwa, wspólnotowe życie, twarda dyscyplina oraz celibat, skutecznie utrudniały żydowską infiltrację.
2. Zniesienie celibatu. Co prawda inkwizycyjne dokumenty pokazują, że krypto-żydowski kler i tak znajdował sposób na potajemne związki z kobietami, bądź na wprowadzanie do chrześcijańskiego kleru młodych krypto-Żydów o skłonnościach homoseksualnych, lecz oficjalne zrzucenie cielesnego ascetyzmu znacznie ułatwiało Żydom wprowadzanie rewolucji
3. Zniesienie kościelnej hierarchii. Działania V kolumny wewnątrz kleru skupiały się na zastąpieniu hierarchii przez rady parafialne i formę "demokracji religijne". Podczas bolszewickiej rewolucji w Rosji zamordowani biskupi byli zastępowani przez Żydów umieszczonych w diecezjach, natomiast w średniowieczu krypto-Żyd, po zniesieniu hierarchii kościelnej mógł zostać nawet papieżem
4. Odrzucanie kultu wizerunków. Uczęszczanie przez krypto-Żydów do kościołów wypełnionych obrazami Jezusa bądź Matki Boskiej stanowiło prawdziwą traumę. To samo tyczyło się umieszczanie we własnych domostwach wizerunków świętych, do czego krypto-Żydzi byli zmuszeni, aby uniknąć podejrzeń. Z tego względu Hebrajczycy w swoich ruchach heretyckich absolutnie odrzucali tę formę kultu, broniąc się "walką z bałwochwalstwem"
5. Walka z antysemityzmem. Antysemityzm był niczym więcej, jak świadomością niebezpieczeństwa nadchodzącego regularnie ze strony Hebrajczyków. W pierwszym tysiącleciu, a zwłaszcza w średniowieczu, można zauważyć tendencje do mentalnej transformacji chrześcijan i władz Kościoła, zamieniających antysemityzm w filojudaizm, co było owocem działań żydowskiej V kolumny. Po zwalczeniu "antysemityzmu" powstał prawdziwy wysyp herezji, zaciekle bronionych przez wielu wybitnych heretyków pochodzenia żydowskiego. Fenomen ten powtarzał się w sektach protestanckich kalwinistycznych i unitariańskich w wieku XVI i XVII, potępionych przez inkwizycje hiszpańską, jako kryptożydowskie fillie udające chrześcijan.
6. Anulowanie praw cywilnych i kanonicznych, które utrudniały działanie Żydom. Oficjalnie zwało się to "wyzwoleniem" a tak naprawdę stanowiło usunięcie barier obronnych ustanowionych na wcześniejszych soborach, w celu ochrony Kościoła.
7. Przejmowanie bogactw innych narodów. Zalążki komunizmu pojawiały się już w średniowiecznych herezjach, głosząc zniesienie własności prywatnej oraz wywłaszczanie Kościoła, szlachty, monarchii i burżuazji. Oczywiście ciosy wymierzone w burżuazję nie dotyczyły Żydów; cierpieć mieli tylko goje, to samo działo się po kilku wiekach, gdy na czele aparatu bolszewickiej rewolucji, od góry do dołu, stali Żydzi
Krypto-żydowskie reformacje, "wyzwoleńcze" bunty i rewolucje stanowiły główną broń Hebrajczyków od XI wieku, aż do czasów współczesnych. Wszczynanie wojen z najwyższych i najszlachetniejszych zawsze kończyło się realizacją założeń judaizmu, np uzyskanie swojej wymarzonej ziemi w Palestynie po II WŚ.
Fragment książki "Spisek przeciwko Kościołowi"
#jfe #chrzescijanstwo #katolicyzm 
