To były słowa dr Rajeeva Venkayya w 2005 roku, kiedy kierował grupą badawczą ds. bioterroryzmu w Białym Domu za czasów George'a W. Busha. "Chcemy wykorzystać wszystkie instrumenty władzy państwowej, aby stawić czoła temu zagrożeniu" - powiedział Venkayya kolegom z administracji, co zrelacjonował Michael Lewis w swojej książce "The Premonition".

Tak narodziła się idea narodowej blokady dla zagrożenia patogenami. Dla epidemiologów głównego nurtu pomysł ten wydawał się wówczas szalony i potencjalnie rujnujący, co tylko ośmieliło jego twórców. Kolega Venkayya, informatyk Robert Glass, powiedział Lewisowi:

Zadałem sobie pytanie: "Dlaczego ci epidemiolodzy na to nie wpadli?". Nie wpadli na to, ponieważ nie mieli narzędzi, które byłyby skupione na problemie. Mieli narzędzia do zrozumienia ruchu chorób zakaźnych bez celu, jakim jest próba ich powstrzymania.

Inny nawrócony na tę ideę, dr Carter Mecher, człowiek, który w dużym stopniu przyczynił się do sprowokowania zamknięcia szkół 17 marca 2020 roku, podsumował:

"Gdybyś zebrał wszystkich i zamknął każdego z nich w jego własnym pokoju i nie pozwolił im z nikim rozmawiać, nie miałbyś żadnej choroby".

Teraz jest pomysł: powszechna izolatka!

Można tylko podziwiać pychę, która zaprzeczała ponad stuletniej praktyce zdrowia publicznego. Ale jakoś pomysł się przyjął i rozprzestrzenił. W 2005 roku zaproponowałem krytykę tego wszystkiego, ale mało kto był wtedy poważnie zainteresowany. Zwolennicy blokad musieli czekać 15 lat na swój moment, ale w końcu nadszedł on w 2020 roku. Panika była w powietrzu i wszyscy wołali o rozwiązanie. To był ich dzień, ich eksperyment, ich dzika jazda w nieznane.

Jak wirus, lockdowny, które zaczęły się w Chinach, rozprzestrzeniły się we Włoszech, dotarły do Stanów Zjednoczonych, a w końcu objęły wszystkie kraje na świecie, z wyjątkiem kilku wstrzymujących się, które próbowały utrzymać normalne życie. Stało się to przy dopingu krajowych mediów i Big Tech, podczas gdy większość naukowców, urzędników zdrowia publicznego i lekarzy milczała. Nieliczni odważni, którzy wypowiadali się przeciwko temu, co się działo, zostali potraktowani jak heretycy, a jednocześnie zostali obrzuceni oszczerstwami i atakami, które trwają do dziś.

W moich własnych rozmowach z Venkayya na początku pandemii w 2020 roku, ciągle zadawałem to samo pytanie: co się dzieje z wirusem? Miał dwie odpowiedzi. Po pierwsze, obniżenie liczby zakażeń poniżej wskaźnika transmisji 1 do 1 w końcu go zlikwiduje. Bazując na moich lekturach, byłem sceptyczny. W odpowiedzi zauważył, że w końcu pojawią się szczepionki. W tamtych czasach nie mogłem sobie wyobrazić, że blokada może trwać tak długo.

To, czego wtedy nie wiedziałem - ale co zostało przewidziane przez wielu, którzy rozumieją ten typ wirusa, a także można było wyczytać z EUA - to fakt, że szczepionka w rzeczywistości nie będzie w stanie wysterylizować wirusa lub powstrzymać jego rozprzestrzeniania się. Byłby to inny rodzaj szczepionki, taki, który łagodziłby konieczność hospitalizacji i zgonów tak długo, jak długo trwałaby skuteczność.

Cała ideologia lockdownu przypomniała mi opowiadanie Edgara Allana Poe "Maska czerwonej śmierci". Książę i arystokracja ukryli się w zamku podczas pandemii i planowali wielkie przyjęcie, gdy patogen zniknie. Ale patogen w końcu ich znalazł. Resztę można sobie dopowiedzieć.

Jednym z krajów, który pod każdym względem zastosował się do podręcznika blokady/szczepionki, dążąc w pełni do wyeliminowania wirusa, był Hongkong. Przez dwa lata chwalono go za śledzenie i namierzanie, powszechne maskowanie, ograniczenia w podróżowaniu i wysoki wskaźnik szczepień. Covid rzeczywiście wydawał się być trzymany w ryzach, przez długi czas.

Teraz, gdy wydaje się, że pandemia dobiegła końca, gdy reszta świata doszła do wniosku, że musimy "żyć z Covidem", w Hongkongu wybuchła najgorsza epidemia. Wskaźnik zgonów na milion mieszkańców ustanowił nowy rekord.

Niezależnie od wyjaśnienia tego zdumiewającego skoku, wiemy tyle: to doświadczenie reprezentuje całkowitą porażkę ideologii lockdownu. Coś bardzo podobnego dzieje się wszędzie na świecie, gdzie praktykowane było zero-Covid.

Oczywiście nie jest to tylko Hongkong. Wiele badań empirycznych, nawet z lata 2020 roku, nie wykazało żadnego systematycznego, długoterminowego związku między rygorystycznością polityki a ograniczaniem wirusa. Nie ma eradykacji poprzez kontrolę społeczną i ekonomiczną.

Venkayya i jego przyjaciele mogli wymyślić "planowanie pandemii" tego rodzaju, ale to nie zadziałało. Zamiast tego spowodował masowe cierpienie, demoralizację, zamieszanie i gniew publiczny, nie wspominając o tym, że znacznie rozszerzył władzę rządu nad całym światem. To nie jest przypadek, że cenzura, choroby, analfabetyzm, a teraz wojna są konsekwencją tego fiaska. Blokady zniszczyły to, co nazywano cywilizacją, zakorzenioną w prawach i wolnościach, które "planowanie pandemiczne" zredukowało do nicości.

Wymyślimy zarządzanie pandemią".

Powinniśmy pamiętać o człowieku, który zakwestionował tę szaloną ideologię jeszcze w 2006 roku. To Donald A. Henderson, najważniejszy wówczas epidemiolog na świecie. Współpracował on ze Światową Organizacją Zdrowia i przypisuje mu się główne zasługi w zwalczaniu ospy prawdziwej. Jego książka na ten temat to prawdziwy wyczyn i wzorzec tego, jak prawdziwy urzędnik zajmujący się zdrowiem publicznym powinien wykonywać swoją pracę.

Jego artykuł z 2006 roku zawiera kompleksową krytykę ideologii lockdownu. Tytuł brzmi "Środki łagodzenia choroby w kontroli pandemii grypy". Zauważa on nowe zainteresowanie "szeregiem środków łagodzenia choroby. Proponowane środki obejmują: izolację chorych w szpitalu lub w domu, stosowanie leków przeciwwirusowych, mycie rąk i zasady higieny górnych dróg oddechowych, kwarantannę na dużą skalę lub kwarantannę domową osób, które uważane są za narażone na zachorowanie, ograniczenia w podróżowaniu, zakaz spotkań towarzyskich, zamykanie szkół, utrzymywanie dystansu osobistego i stosowanie masek."

"Musimy zapytać", pisze, "czy którykolwiek lub wszystkie z proponowanych środków są epidemiologicznie uzasadnione, logistycznie wykonalne i politycznie wykonalne. Jest również krytycznie ważne, aby rozważyć możliwe wtórne skutki społeczne i ekonomiczne różnych środków łagodzących." Szczególną uwagę zwraca tu neologizm "dystans społeczny". Zwraca uwagę, że został on użyty do opisania wszystkiego, od prostych działań w celu uniknięcia ekspozycji do pokrycia pełnowymiarowych zamknięć i nakazów pozostania w domu.

Aprobuje oczywiście mycie rąk i używanie chusteczek, ale zwraca uwagę, że choć te praktyki mają indywidualną wartość, nie ma dowodów na to, że upowszechnienie tych praktyk w jakiś sposób zakończy pandemię lub nawet powstrzyma rozprzestrzenianie się wirusa. Co do innych środków - ograniczeń w podróżowaniu, zamknięcia, nakazu pozostania w domu, zakazu gromadzenia się, maskowania się - obala je jeden po drugim, używając logiki, doświadczenia i cytatów z literatury. Chociaż dobrze jest być przygotowanym na pandemię, musimy pamiętać, że one przychodzą i odchodzą. Rozbijanie społeczeństwa i jego praw niczego nie daje.

Na koniec zostawia to, co najlepsze. Przeczytaj to i zobacz jego urzeczywistniającą się przepowiednię:

Doświadczenie pokazuje, że społeczności stojące w obliczu epidemii lub innych niekorzystnych wydarzeń reagują najlepiej i z najmniejszym niepokojem, gdy normalne funkcjonowanie społeczne społeczności jest najmniej zakłócone. Silne przywództwo polityczne i w zakresie zdrowia publicznego, mające na celu uspokojenie i zapewnienie, że potrzebne usługi opieki medycznej są zapewnione, są elementami krytycznymi. Jeśli którykolwiek z tych elementów będzie zauważalnie mniej efektywny, możliwa do opanowania epidemia może zmierzać w kierunku katastrofy.

Dr Henderson zmarł w 2016 roku. Cztery lata później dokładnie to, przed czym ostrzegał, stało się obowiązującą polityką na całym świecie. A jednak po dwóch latach piekła, a teraz, gdy strach opadł, a klasa polityczna i biurokratyczna ulega dramatycznej zmianie opinii publicznej, pandemia staje się endemiczna w dokładnie taki sposób, w jaki zawsze była w przeszłości, dokładnie tak, jak mówił.

Na szczęście mamy ten tekstowy dowód ostrzeżenia Hendersona, więc nikt nie może powiedzieć: nie mogliśmy wiedzieć.
https://www.centerforhealthsecurity.org/our-work/publications/disease-mitigation-measures-in-the-control-of-pandemic-influenza
Disease Mitigation Measures in the Control of Pandemic Influenza
Authors:
Thomas V. Inglesby, Jennifer B. Nuzzo, Tara O’Toole, D. A. Henderson
Date posted:
September 15, 2006
Publication type:
Article
Publication:

Biosecur Bioterror 2006;4(4):366-375

Jakie są tu wnioski? Kiedy ktoś z władzą ogłasza, że ma nową teorię i praktykę, aby wyplenić coś niepożądanego, a wymaga to jedynie czasowego zawieszenia wszystkich praw i wolności, uważajcie. Jeśli dopną swego i szkody zostaną wyrządzone, z dużym prawdopodobieństwem nie znajdzie się nigdzie osoba, która mogłaby przyjąć odpowiedzialność. A reszta z nas zostanie z katastrofą, dodatkowo żyjąc pod rządami machiny planistycznej, która szuka kolejnej misji, by odwrócić uwagę społeczeństwa od swoich niepowodzeń.

Autor

Jeffrey A. Tucker

Jeffrey A. Tucker jest założycielem i prezesem Brownstone Institute, autorem wielu tysięcy artykułów w prasie naukowej i popularnej oraz dziesięciu książek w pięciu językach, ostatnio Liberty or Lockdown. Jest również redaktorem książki The Best of Mises. Pisze codzienną kolumnę na temat ekonomii w The Epoch Times, a także wypowiada się szeroko na tematy związane z ekonomią, technologią, filozofią społeczną i kulturą.

Przetłumaczono z www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)
https://brownstone.org/articles/the-vindication-of-d-h-henderson/
#covid19 #pandemia #henderson #dhhenderson #lockdown #donaldhenderson

Nie wybrano właściwego typu