PSY (Hitleryzowane)
#heheszkipolityczne #polskiefilmy #PSY #alternetywnarzeczywistość #hitler #rommel #himler

Tymczasem w alternatywnej rzeczywistości.
#heheszkipolityczne #jkm #korwin #hitler #protokół1procent #niemadowodu #niewiedział

Test your might.



#heheszki #hitler #sztukiwalki #zydzi

#memyhistoryczne #hitler #heheszki #takbyło

https://streamable.com/hl91f4
#heheszki #covid19 #bekazlewactwa #hitler #koronawirus

RATUNKU FASZYZM!!!
#heheszkipolityczne #koronawirus #szczepionki #covidianie #antyszczepionkowcy #hitler #narodowysocjalizm #faszyzm

Kurła, kiedyś to było!

#hitler #nostalgia

#heheszki #hitler #takasytuacja #polandstrokn #geopolityka #niemcy

Dobrzy Hitlerowie z Circleville


Położone w stanie Ohio miasto zostało założone na początku XIX wieku.
Jest jednym z pierwszych amerykańskich miast, które przeszły poważną restrukturyzację urbanistyczną.
Znane jest z największego festiwalu poświęconego owocom w Stanach Zjednoczonych oraz szeregu nawiązań do Hitlera.
Istnieją między dwie drogi Hitlera (1 i2), droga Huber-Hitler, Staw Hitlera, Park Hitlera i Cmentarz Hitlera-Ludwiga.
Żadna z nazw nie odnosi się do znanego maniaka, ale do założycieli miejscowości.
Hitlerowie byli jedną z pionierskich rodzin, które wyemigrowały do ​​hrabstwa Pickaway w Ohio w 1799 roku i osiedliły się na obszarze, który jest obecnie miastem Circleville.






Ojcem rodziny był Georg Hitler, który z żoną Susannah miał jedenaścioro dzieci. Potomkowie byli znanymi i szanowanymi mieszkańcami miejscowości.
Wnuk Nelson przekazał część posiadanych gruntów pod budowę biblioteki. Był też sponsorem zakupu książek i późniejszego jej utrzymania. Pomógł również w budowie Cmentarza Hitlera Ludwiga.




Gay Hitler był miejscowym dentystą, który służył społeczności przez ponad dwadzieścia lat na początku XX wieku.

Wszystko było dobrze, dopóki Adolf Hitler nie rozpętał wojny.
Do tej pory wielu Hitlerów z Circleville musi znosić dziwne spojrzenia i pytania, gdziekolwiek się udają.
https://www.ancestry.co.uk/genealogy/records/george-hitler-24-2516h6j
#usa #hitler #ciekawostki #historia

#wihajstermem #hitler

Umowa Haavara ("umowa o przeniesienie”) była porozumieniem między Niemcami hitlerowskimi i syjonistycznymi Żydami niemieckimi podpisana w dniu 25 sierpnia 1933. Umowa została sfinalizowana po trzech miesiącach rozmów przez syjonistyczną Federację Niemieckich Żydów, Anglo-Palestine Bank (na mocy dyrektywy Agencji Żydowskiej ) i władze gospodarczo-polityczne nazistowskich Niemiec. Był to główny czynnik umożliwiający migrację około 60 000 niemieckich Żydów do Palestyny ​​w latach 1933–1939 - co w owym czasie stanowiło ok 10% całej żydowskiej populacji w Niemczech. Są też szacunki, że było to aż 150 tysięcy. Dodatkowo część źródeł twierdzi że umowa obowiązywała do 1942.

Dzięki tej umowie każdy żyd mógł złożyć pieniądze na specjalne konto w Niemczech. Pieniądze były używane na zakup towarów niemieckiej produkcji – narzędzi rolniczych, materiałów budowlanych, pomp, nawozów oraz wielu innych eksportowanych następnie do Palestyny i sprzedawanych w Tell Awiwie przez żydowską spółkę. Dochód ze sprzedaży przekazywany był żydowskim imigrantom przybywającym do Palestyny w proporcji odpowiedniej do depozytu złożonego w Niemczech. Niemieckie dobra spływały do Palestyny poprzez porozumienie Haavara; w krótkim czasie doszło do tego porozumienie handlowe na podstawie którego palestyńskie pomarańcze były wymieniane na pochodzące z Niemiec drewno budowlane, samochody, maszyny rolnicze i inne produkty. Zatem porozumienie służyło syjonistom pomocą jako wsparcie żydowskich osadników w Palestynie oraz w przenoszeniu tam kapitałów żydowskich, a równocześnie służyło Niemcom, którzy chcieli pozbyć się ze swojego kraju niechcianej, obcej grupy obywateli.

Niektórzy niemieccy urzędnicy sprzeciwiali się porozumieniu. Np. Hans Döhle, niemiecki konsul generalny w Jerozolimie, kilka razy ostro je skrytykował w 1937 r. Podkreślał, że przynosi ono straty niemieckiej wymianie handlowej – produkty eksportowane do Palestyny mogłyby być sprzedane gdzie indziej.

Wewnętrzne memorandum wydane w grudniu 1937 r. przez niemieckie ministerstwo spraw wewnętrznych recenzowało wpływ porozumienia transferowego:

Nie ma wątpliwości, że porozumienie Haavara znacząco przyczyniło się do szybkiego rozwoju Palestyny od 1933 r. Porozumienie ściągnęło do Palestyny nie tylko mnóstwo pieniędzy (z Niemiec!), ale również inteligencką imigrację oraz towary niezbędne do rozwoju przemysłowego.

Tylko jedna osoba mogła zakończyć kontrowersje. Hitler osobiście w lipcu i wrześniu 1937 r. oraz w styczniu 1938 r. badał problem. Za każdym razem decydował o kontynuowaniu współpracy. Cel jakim było usunięcie żydów z Niemiec, twierdził, niwelował ujemne strony umowy.

Ciekawostką jest to, że emigrowali tylko najbogatsi Żydzi, których stać było na ową emigrację. Biedota żydowska pozostała. Podobnie było w Polsce tuż przed wojną 1939: najbogatsi Żydzi wyemigrowali a została aszkenazyjska biedota, która później poddana została Holocaustowi.

Na przekór pozornej wrogości między reżimem Hitlera a międzynarodowym żydostwem, przez kilka lat interesy żydowskich syjonistów i niemieckich narodowychsocjalistów były ze sobą w koincydencji. We współpracy z syjonistami dla obopólnych celów, dla znalezienia ludzkiego rozwiązania złożonego problemu, III Rzesza była gotowa ponieść wiele poświęceń, nadwątlić relacje z Brytyjczykami oraz rozwścieczyć arabów. Faktycznie w latach 30. XX w. żadne inne państwo nie zrobiło tak wiele dla poparcia żydowsko – syjonistycznych celów jak Niemcy Hitlera.

Na podstawie:
https://www.salon24.pl/u/krzystofjaw/968141,malo-znane-fakty-wspolpracy-zydow-z-hitlerem-umowa-haavara
https://www.salon24.pl/u/wawel/956712,malo-znany-epizod-z-historii-zwiazki-syjonizmu-z-nazizmem ( które jest tłumaczeniem tego artykułu: https://www.ihr.org/jhr/v13/v13n4p29_Weber.html )

Dodatkowe źródła:
https://pl.qaz.wiki/wiki/Haavara_Agreement
https://en.wikipedia.org/wiki/Haavara_Agreement
http://www.fourwinds10.com/siterun_data/history/zionism/news.php?q=1522776709
#zydzi #hitler #2wojnaswiatowa #iiwojnaswiatowa #niemcy #izrael #palestyna #holokaust

https://youtu.be/xWZYfbha-B0
https://lubimyczytac.pl/ksiazka/19963/zydowscy-zolnierze-hitlera-nieznana-historia-nazistowskich-ustaw-rasowych-i-mezczyzn-pochodzenia-zy
https://superhistoria.pl/druga-wojna-swiatowa/39112/Zydowscy-zolnierze-Hitlera.html
#zydzi #hitler #iiws #historia #wojna #swiat #czaspatriotow #praktycznyspisek

– Adolf Hitler był zwolennikiem aborcji, ale nie w każdym przypadku. U najczystszych przedstawicieli rasy aryjskiej była ona zakazana, ale w pozostałych przypadkach dozwolona, akceptowana, promowana, a nawet siłą przeprowadzana – mówi w rozmowie z PCh24.pl prof. Jan Żaryn, dyrektor Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego.
#hitler #aborcja #rasizm #historia
https://www.pch24.pl/miedzy-nazizmem-a-hedonizmem--rzecz-o-poganstwie--rasizmie-i-aborcji,82511,i.html

Amazon szybko zmienił swoje główne logo aplikacji zakupowej, po tym, jak komentatorzy powiedzieli, że niedawne przeprojektowanie sprawiło, że wyglądał jak Adolf Hitler.
https://www.bbc.com/news/technology-56266514
#swiat #amazon #hitler #bekazlewactwa

„Brak jakiegokolwiek poczucia winy czy choćby żalu” – pisał zszokowany amerykański dziennikarz po wizycie w Berlinie w 1945 roku. Niemcy tak uparcie powtarzali „my o niczym nie wiedzieliśmy”, jakby były to słowa nowego narodowego hymnu. Cały naród wykręcał się od odpowiedzialności.

Większość społeczeństwa zareagowała na wiadomość o śmierci Hitlera raczej nie smutkiem, lecz obojętnością czy wręcz ulgą. Legenda Führera w ciągu ostatnich miesięcy wojny zatraciła w dużej mierze swoją moc, a wraz z tym znacznie zmniejszyła się atrakcyjność narodowego socjalizmu. Czar prysł.
https://wielkahistoria.pl/reakcje-zwyklych-niemcow-na-upadek-iii-rzeszy-caly-narod-wykreca-sie-od-odpowiedzialnosci/
#historia #polska #niemcy #drugawojnaswiatowa #hitler

#ciekawostki #historia #heheszki #turbomurzyni #hitler
o tym nie wiedzieliście

Ukazało się pierwsze oficjalne polskie wydanie "Mein Kampf" Adolfa Hitlera
https://prawy.pl/112543-ukazalo-sie-pierwsze-oficjalne-polskie-wydanie-mein-kampf-adolfa-hitlera/
#hitler #polska #socjalizm #ksiazki

http://www.auschwitz.org/strona-glowna-76/

Głównym motywem 76. rocznicy wyzwolenia będzie los dzieci w Auschwitz.

– W Auschwitz zamordowano ponad 200 tysięcy dzieci. Zupełnie niewinnych, dobrych, ciekawych życia, kochających swoich najbliższych, ufnych dzieci. Nigdy świat dorosłych – przecież tak często niesprawiedliwy i okrutny – nie objawił tak bardzo swojej bezduszności, swojego zła. Tego się nie da usprawiedliwić żadną ideologią, żadnymi rozliczeniami, żadną polityką. W tym roku rocznicę wyzwolenia chcemy poświęcić wszystkim najmłodszym ofiarom obozu – powiedział dyrektor Muzeum dr Piotr M. A. Cywiński.
https://www.youtube.com/watch?v=-XvkTkRju8s
#niemcy #nazizm #hitler #auschwitz

https://wydarzenia.interia.pl/raporty/raport-zrabowane-dzieci/artykuly/news-niepotrzebne-dzieci-likwidowano-zastrzykiem-z-fenolu,nId,2437808

Los zrabowanych na potrzeby zbrodniczej polityki germanizacyjnej dzieci, choć okrutny, często był bez porównania lepszy niż dola tych, które do germanizacji się "nie nadawały". Zaszeregowane do kategorii "niepożądany przyrost ludności" dzieci wysyłano na roboty przymusowe do Niemiec, do obozów zagłady, co równoznaczne było z wyrokiem śmierci, albo po prostu mordowano.

W czasie drugiej wojny światowej życie straciło ponad dwa miliony polskich dzieci. 200 tysięcy dzieci zostało zrabowanych i wywiezionych do Niemiec w celu przymusowej germanizacji. Ponad 700 tysięcy polskich dzieci trafiło tam również jako przymusowi robotnicy. Kiedy wojna się skończyła, jak się szacuje półtora miliona tych, którym udało się przeżyć, były w różnym stopniu sierotami.

LITZMANNSTADT - PIEKŁO POLSKICH DZIECI
Tragiczne wojenne losy najmłodszych, które - jak zauważa historyk Norman Davies - rozbijają tradycyjne ujęcie konfliktu zbrojnego rozumianego jako kampanie i bitwy, w całej rozciągłości ukazują historie Dzieci Zamojszczyzny. Ich symbolem jest Czesława Kwoka, dziewczynka z podzamojskiej Wólki Złojeckiej, zamordowana przez Niemców w Auschwitz wbitym w klatkę piersiową zastrzykiem z fenolu. W podobny sposób na terenie okupowanej Polski uśmiercono tysiące dzieci.

***

Na przełomie 1942 i 1943 roku z obozu przesiedleńczego w Zamościu, gdzie Niemcy dokonywali selekcji ludności polskiej pod kątem rasowości i przydatności, do Auschwitz wywieziono trzema transportami około półtora tysiąca osób. Wśród nich było co najmniej sto pięćdziesiąt dzieci i młodocianych. Najmłodsze z nich nie miały nawet dziesięciu lat. Według niemieckiej kategoryzacji, były one zupełnie bezużyteczne i nadawały się wyłącznie do eksterminacji (stanowiły Unerwünschter Bevölkerungszuwachs czyli "niepożądany przyrost ludności").

Bydlęcę wagony, do których w trzaskającym mrozie spędzano kierowanych do Auschwitz mieszkańców Zamojszczyzny, miały dwa niewielkie zakratowane okienka. Nie wiemy, czy Niemcy wrzucali najmłodsze i najmniejsze dzieci na głowy i ramiona stłoczonych do granic możliwości więźniów. Tak robili na przykład w Radomiu, w czasie likwidacji tamtejszych dwóch gett. Pewnym jest, że zatrzaśnięte w Zamościu drzwi wagonów otwierano dopiero po trzech dniach, na rampie kolejowej Auschwitz. Z pierwszego transportu drogi do niemieckiego obozu zagłady nie przeżyło kilkanaście osób. Podobnie było z kolejnymi. Więźniowie nie wytrzymali mrozu, braku wody i pożywienia, niemożliwości załatwienia podstawowych potrzeb fizjologicznych, niektórych zabiły choroby, na które zapadli w zamojskim obozie.

Na rampie w Auschwitz esesmani z pełną brutalnością oddzielali kobiety od mężczyzn, a następnie kierowali do różnych sektorów obozowych. A co się działo z dziećmi? Początkowo mogły zostać z dorosłymi. A później? Poniżej fragment zeznania więźnia Auschwitz Czesława Węcławika (Helena Kubica "Zagłada w KL Auschwitz Polaków wysiedlonych z Zamojszczyzny w latach 1942-1943"):

"Z NIEJ JUŻ JEST NIEMKA"
"W transporcie (…) było oprócz ludzi dorosłych około dwustu dzieci w wieku od ośmiu do dziesięciu lat. Przez dwa miesiące dzieci te były razem z dorosłymi, a później Niemcy zabrali je i ślad po nich zaginął. Do domu żadne z tych dzieci nie wróciło. W tym transporcie do Auschwitz było dużo dzieci ze Skierbieszowa, które nie wróciły. (…) ogółem około stu dzieci ze Skierbieszowa Niemcy zniszczyli w Auschwitz" - wspominał mężczyzna, któremu w Auschwitz Niemcy zastrzykiem z fenolu zamordowali żonę i urodzone przez nią w obozie dziecko.

O losie dzieci z Zamojszczyzny śledczym ścigającym niemieckich zbrodniarzy opowiedział jesienią 1946 roku Stanisław Głowa (Helena Kubica "Zagłada w KL Auschwitz Polaków wysiedlonych z Zamojszczyzny w latach 1942-1943"):

"Z całego transportu wybrano około dziewięćdziesięciu kilku chłopców w wieku od ośmiu do czternastu lat (…). Przeprowadzono ich na blok dwudziesty i tam zostali zabici zastrzykiem przez podoficera sanitariusza Scharpego".

***

Jakkolwiek wstrząsająco to nie zabrzmi, często zastrzyk z fenolu okazywał się być dla dzieci wybawieniem. Część chłopców z Zamojszczyzny została dołączona do grupy dzieci, które poddano pseudomedycznym eksperymentom. Większość z nich zginęła w niewysłowionych męczarniach. Dzieciom wstrzykiwano zarazki (na przykład wywołujące tyfus), a następnie porzucano bez opieki w barakach. Często umierały w cierpieniach, agonia trwała wiele dni. Niemcy nie zwracali na nie uwagi - katusze dzieci wpisywały się w ideologię III Rzeszy, według której wrogowie państwa powinni przysłużyć się pracą albo śmiercią podczas badań naukowych. Z dziećmi obchodzono się jak z martwymi przedmiotami.

"Eksperymentatorzy traktowali je zarówno w czasie jak i po zakończeniu badań, zupełnie przedmiotowo i bardzo brutalnie, postrzegając je wyłącznie jako obiekty doświadczalne" - pisze w "Skutkach eksperymentów medycznych przeprowadzanych na kobietach i dzieciach w niemieckich obozach koncentracyjnych" Agnieszka Fedorowicz.

Julian Grudzień: Oczy niebieskie miałem. Nadawałem się do Rzeszy

"Pobyt dzieci w obozie koncentracyjnym już był dla nich ogromną traumą i wyczerpywał je fizyczne oraz psychicznie. Na tym tle jeszcze wyraźniej zaznaczają się konsekwencje eksperymentów medycznych przeprowadzonych na dzieciach, które jeszcze bardziej przysparzały im dodatkowych, niemożliwych do ujęcia słowami, cierpień fizycznych, a także obciążeń psychicznych, wynikających z przeżywania ich w samotności. (…) Dla większość z nich wraz z zakończeniem eksperymentu następował koniec życia" - dodaje autorka.

Dodajmy, że pseudoeksperymenty na zrabowanych polskich dzieciach skategoryzowanych jako "niepożądany przyrost ludność", prowadzono na terenie okupowanej Polski w co najmniej dwóch zakładach: w górnośląskim Lublińcu i w Cieszynie przy ulicy Frydeckiej 37. Bezbronne dzieci "faszerowano" substancjami psychoaktywnymi, jak barbiturany, luminal czy weronal, a następnie sprawdzano odporność i reakcję młodych organizmów na leki. Dzieci, które natychmiastowo nie umierały, wzbudzały zainteresowanie niemieckich pseudolekarzy.

Nie znaczy to, że gdy zdołały przeżyć barbarzyńskie testy, ocaliły życie. Jak podaje Kamila Uzarczyk w "Podstawach ideologicznych higieny ras", w Medizinische Kinderheilanstalt w Lublińcu na 235 dzieci zmarło aż 221.

***

Czesława Kwoka uniknęła horroru pseudoeksperymentów. Czternastoletnia dziewczynka do Auschwitz przyjechała z mamą pierwszym transportem z Zamojszczyzny 13 grudnia 1942 roku. Trzy miesiące później nie żyła. Zamordowano ją zastrzykiem z fenolu. ( to ta dziewczynka ze zdjecia)

Potworny pragmatyzm, czyli zagłada dzieci robotnic przymusowych

Jej historia jest symboliczna nie tylko dla innych dzieci z Zamojszczyzny, ale dla każdego dziecka, które doświadczyło pobytu w jakimkolwiek niemieckim obozie koncentracyjnym.

Losy Czesławy zostały wyeksponowany przez obozowego fotografa Wilhelma Brasse, który zapamiętał dziewczynkę w tłumie ponad czterdziestu tysięcy więźniów, którym wykonał zdjęcia.

"To zdjęcie dziewczyny więźniarki szczególnie pamiętam, bo wyglądała rozbrajająco, taka młodziutka w ubiorze więźnia. Kiedy po niemiecku wywoływano numery więźniów, ta dziewczyna tego nie rozumiała, za co była bita pejczem przez esesmankę. Bito też ją w twarz" - wspominał w dokumentalnym filmie "Portrecista".

Ślady uderzeń w twarz widać na zdjęciach - Czesława ma popękane wargi. Trudno nie zauważyć przerażonych oczu dziewczynki. Z jeszcze większym strachem musiała patrzeć na oprawców, którzy 12 marca 1943 roku wbijali jej śmiertelny zastrzyk w pierś.

***

Historia Zyty: Nie trzeba być zabitym, by umrzeć

Nie wszystkie dzieci z Zamojszczyzny trafiały do Auschwitz. - Szacuje się, że w czasie okupacji z Zamojszczyzny wysiedlono około 30 tysięcy dzieci, z czego około 10 tysięcy zmarło w obozach czy w czasie transportu bądź zginęło w różnych okolicznościach, na przykład w czasie pacyfikacji wysiedlanych wsi. Dzieci do dziesiątego roku życia, które były ofiarami pierwszej i drugiej fali wysiedleń, w liczbie około 1900, trafiły do tak zwanych wsi rentowych w powiatach garwolińskim, siedleckim i mińsko-mazowieckim w dystrykcie warszawskim. Wsie rentowe to były wytypowane miejsca, z których często wcześniej wysiedlono ludność żydowską. Niemcy założyli, że dzieci oraz osoby starsze kierowane do tych wsi, będą sobie musiały poradzić same - mówi Interii historyk Agnieszka Jaczyńska, autorka albumu "Sonderlaboratorium SS. Zamojszczyzna", która opisała los dzieci wysłanych do obozu Majdanek pod Lublinem.

- Dzieci, które były wysiedlane w trzeciej fazie, trafiały latem 1943 roku do niemieckiego obozu koncentracyjnego na Majdanku. Z powodu panujących warunków w obozie śmiertelność była wysoka. Te dzieci stosunkowo krótko przebywały na Majdanku, właściwie tylko kilka tygodni, a śmiertelność sięgnęła ponad 10 procent. I tak gdy zimą na przełomie roku 1942 i 1943 panowały ogromne mrozy dziesiątkujące wysiedleńców, to latem 1943 roku upał przyczynił się do zwiększonej śmiertelności.

Wspomnienia więźniów obozu Majdanek są wstrząsające.

"Na jednym z pól było ogrodzone miejsce, gdzie znoszono ciężko chorych i umarłych. Widziałam, jak najbliżsi odnosili umierające dzieci, musieli je tam zostawić żywe jeszcze i często przytomne. Zapyta ktoś czy płakali? Nie. Nie płakali ani ci, którzy zostawali na polu śmierci, ani ci, którzy odchodzili" - to fragment relacji Janiny Buczek-Różańskiej wysiedlonej z Bidaczowa Nowego (z opracowania Ludwika Staszyńskiego "Przemoc, poniżenie, poniewierka. Wspomnienia z przymusowych robót rolnych 1939-1945"

Gdzie ja się urodziłam? Jak się nazywam? Nic nie wiem

W sierpniu 1943 roku z obozu zwolniono część więźniów. Schorowane dzieci trafiły do lubelskich i okolicznych szpitali. Większość z nich była jednak w krytycznym stanie. Na przykład w szpitalu Jana Bożego spośród leczonych 299 dzieci zmarło 155. Większość z nich nie miała ukończonych dwunastu lat.

Artur Wróblewski

i najbardziej plusowany komentarz spod tego mocnego artykułu :

Patrzę w przerażone oczy tego biednego dziecka, czytam ten horror i nie wiem czy płakać, czy wziąć nóż do ręki, wzorem ISIS przejść sie po Alexanderplatz i pokazać tym aryjskim nadludziom jak powinien wyglądac odbiór reperacji wojennych…
#2wojnaswiatowa #dzieci #historia #nazizm #hitler #niemcy

https://globalna.info/2020/06/12/korporacja-holokaust-jak-znane-marki-wspieraly-hitlera/
#IIwojnaswiatowa #hitler #nazisci #niemcy #wojna #biznes

P.S. Mam nadzieję, że nie usuną nam za to Lurka