Kopiec Kościuszki na Górze św. Bronisławy w Krakowie to Pomnik Historii niezwykle ważny dla wszystkich Polaków. Rozpoczęte 16 października 1820 r. sypanie kopca stało się wielkim wydarzeniem, które przyciągnęło wielu Polaków: weteranów powstań, chłopów, młodzież. Znaczną część prac wykonali ochotnicy, a udział w sypaniu stał się patriotycznym obowiązkiem.

Można zatem uznać, że Kopiec Kościuszki jako dzieło Polaków, w sprawach istotnych i kontrowersyjnych dla jego funkcjonowania i symboliki powinien spełniać oczekiwania Polaków, a nie jedynie Komitetu Kopca Kościuszki.

Jako Polak uznaję za niedopuszczalne, aby na Pomniku Historii polskiego bohatera narodowego jakim jest Tadeusz Kościuszko znajdowała się flaga ukraińska. Ukraina nie szanuje naszych bohaterów. Nie szanuje szczątków pomordowanych przez OUN UPA obywateli polskich, na których ekshumację nie zezwala rząd ukraiński zasłaniając się w ostatnim czasie wojną. Wojna ta jednak nie przeszkodziła w ekshumacji żołnierzy niemieckich z SS. Ukraińska flaga na Kopcu Kościuszki to drwina z ludobójstwa dokonanego przez Ukraińców na Polakach na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej (według wielu naukowców pomiędzy 250 000 a 500 000 ofiar).

Od eskalacji wojny na Ukrainie minęły już ponad dwa lata. Polacy w coraz większym stopniu odczuwają i stykają się z brakiem wzajemności i szacunku ze strony rządu Ukrainy oraz coraz częściej również z agresją ze strony Ukraińców w Polsce.

Serce, jakie okazali im Polacy zostało odtrącone, sponiewierane, wykorzystanie i znieważone.

Mając powyższe na uwadze żądam natychmiastowego usunięcia flagi ukraińskiej z Kopca Kościuszki.

Z poważaniem,

Biało-czerwonej Cześć! Stowarzyszenie zwykłe w organizacji

Jaś przeżył 3 miesiące. Dokładnie 12 tygodni i 3 dni.

Miał bardzo chore serduszko. Nieuleczalna choroba, nieobecna mama, samotność i szpital. W końcu trafił do Pałacu, czyli hospicjum prowadzonego przez Fundację Gajusz. Został Księciem. Był noszony i tulony, ale…

Ani razu – aż do TAMTEGO dnia – nie widział twarzy człowieka.

Ciekawe, czy myślał, że ukochana ciocia ma tylko oczy? Może zastanawiał się, czy ona w ogóle je? Nigdy nie dowiedział się, że istnieje uśmiech. Ani razu go nie zobaczył, nie poczuł jego mocy.

Kiedy umierał, ciocia Kasia zdjęła maskę. Popatrzył zdziwiony. To tak wygląda buzia?

Od wybuchu pandemii, czyli od marca 2020 r., pracownicy hospicjów dziecięcych nieprzerwanie są zobowiązani do zasłaniania ust i nosa. Maseczki od dawna nie obowiązują w sklepach czy tramwajach. W życiu codziennym już prawie nie pamiętamy o covidzie. A śmiertelnie chore dzieci od ponad trzech lat nie widziały twarzy swoich opiekunów…

W lipcu 2022 r. wystosowaliśmy do Ministerstwa Zdrowia prośbę o indywidualne potraktowanie w kwestii obowiązku noszenia maseczek w hospicjach dziecięcych. Odpowiedź nie przyniosła ona oczekiwanego rezultatu.

W lutym b.r. wraz z przedstawicielami innych hospicjów dziecięcych z całej Polski podjęliśmy temat podczas debaty w Senacie RP.

Nowy projekt rozporządzenia Ministra Zdrowia zakłada odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego od 1 lipca 2023 r. Nie oznacza to jednak, że w placówkach medycznych zostanie zniesiony obowiązek noszenia maseczek

Dlatego działamy i potrzebujemy Twojej poMOCY!

Ufamy w MOC MAS. Być może głos pracowników hospicjów to za mało. Chcemy zebrać jak najwięcej podpisów pod naszą petycją, by pokazać, że nieuleczalnie chore dzieci są ważne dla całej masy ludzi.