Elo lurker. #piąteczek #alkolurki #pijzlurkerem
Pozdroofka for all...
#outdoor #przygody #las #przyroda
Pozdroofka for all...
#outdoor #przygody #las #przyroda
@turtelian raczył nas ostatnio fotami że swej podróży po krajach arabskich...
Ja wrzucam coś bliższego ciału... Słowiańskie klimaty, no i widać na jakiej tradycji wyrosła nasza kultura, mimo, że dziś już niektórzy chcieliby o tym zapomnieć...
Ahoj.
#podroze #przygody #outdoor #foto
Ja wrzucam coś bliższego ciału... Słowiańskie klimaty, no i widać na jakiej tradycji wyrosła nasza kultura, mimo, że dziś już niektórzy chcieliby o tym zapomnieć...
Ahoj.
#podroze #przygody #outdoor #foto
21
18
20
16
14
Jakieś 10 lat temu, dostałem te książkę od kolegi...
Jak zrobili lokdałny to po nią sięgnąłem... I tak od czasu do czasu, czytam kolejne przygody... Zaczęła się tak średnio, ale naprawdę fajna książka, taka naturalnie napisana, życiowa i ciekawa.
Nie trzeba się spieszyć... Babka mając dwadzieścia kilka lat (lata 90te w Polsce) zapakowała się i popłynęła w rejs... Rejs trwał lat 8... Aktualnie zwiedzam z Autorka Karaiby...
Fajna książka, dla kogoś kto chce się wyrwać z codzienności, albo marzy o żeglowaniu...
Pewnie jeszcze trochę czasu upłynie nim ja doczytam, niemniej dawno nie trafiłem na książkę, która tak by mnie wciągnęła w życie w niej opisywane, a jednocześnie tak mało by zmuszała do czytania na akord...
#czytajzlurkerem #książki #przygody #morze #podroze
Jak zrobili lokdałny to po nią sięgnąłem... I tak od czasu do czasu, czytam kolejne przygody... Zaczęła się tak średnio, ale naprawdę fajna książka, taka naturalnie napisana, życiowa i ciekawa.
Nie trzeba się spieszyć... Babka mając dwadzieścia kilka lat (lata 90te w Polsce) zapakowała się i popłynęła w rejs... Rejs trwał lat 8... Aktualnie zwiedzam z Autorka Karaiby...
Fajna książka, dla kogoś kto chce się wyrwać z codzienności, albo marzy o żeglowaniu...
Pewnie jeszcze trochę czasu upłynie nim ja doczytam, niemniej dawno nie trafiłem na książkę, która tak by mnie wciągnęła w życie w niej opisywane, a jednocześnie tak mało by zmuszała do czytania na akord...
#czytajzlurkerem #książki #przygody #morze #podroze
8
W tym roku zwiedziłem kilka krajów, trochę żeby sobie popróbować czegoś nowego i w końcu zrozumieć o co chodzi z tym całym podróżowaniem, że większość ludzi (w szczególności kobiet) uznaje podróże za swoje hobby.
Oczywiście było fajnie, pozwiedzałem najważniejsze zabytki danych miast, zrobiłem jakieś foty, próbowałem lokalnych potraw, czasem udało się pogadać trochę z "lokalsami". Zostały mi fajne wspomnienia, które zostaną ze mną na zawsze.
Tylko czy podróże to sens życia tak jak jest to dzisiaj przedstawiane w mainstreamie? Dla mnie nie. W dodatku im więcej zwiedzałem tym mniej zachwycały mnie kolejne kraje. Budapeszt mnie zachwycił, a kilku tygodniach pojechałem do Pragi. Już nie byłem taki zachwycony. Po pewnym czasie trzeba poznać zupełnie nową architekturę, kulturę, żeby się tak mocno zachwycić. Pewnie jeśli wybiorę się do Azji czy Ameryki Południowej to znów dostanę wystrzału endorfin podczas zwiedzania, bo będzie to coś nowego dla mnie. Tylko, że w końcu wszystko będzie takie zwykłe, normalne.
Często poznaję osoby dla których podróże to sens życia. Pracują tylko po to, żeby co jakiś czas wyjechać gdzieś za granicę, odpocząć, zobaczyć coś nowego. Tylko, że potem wracają do swojego szarego życia planując kolejną podróż. I żyją tak od podróży do podróży.
Nie wiem, może jestem jakiś inny, ale ja tego nie czuję. Nie umiałbym czerpać szczęścia przez całe życie z takich podróży.
Ciekaw jestem tylko czy takie osoby długo tak pociągną. Czy w końcu im się to po prostu znudzi i będą musieli poszukiwać nowego sensu życia. A może nigdy im się nie znudzi i będą zadowoleni?
Nie wiem, zapraszam do dyskusji
Dla atencji zdjęcie z Budapesztu (ta, wiem, nie umiem robić zdjęć xD)
#podroze #hobby #przygody #przemyslenia #wycieczki
Oczywiście było fajnie, pozwiedzałem najważniejsze zabytki danych miast, zrobiłem jakieś foty, próbowałem lokalnych potraw, czasem udało się pogadać trochę z "lokalsami". Zostały mi fajne wspomnienia, które zostaną ze mną na zawsze.
Tylko czy podróże to sens życia tak jak jest to dzisiaj przedstawiane w mainstreamie? Dla mnie nie. W dodatku im więcej zwiedzałem tym mniej zachwycały mnie kolejne kraje. Budapeszt mnie zachwycił, a kilku tygodniach pojechałem do Pragi. Już nie byłem taki zachwycony. Po pewnym czasie trzeba poznać zupełnie nową architekturę, kulturę, żeby się tak mocno zachwycić. Pewnie jeśli wybiorę się do Azji czy Ameryki Południowej to znów dostanę wystrzału endorfin podczas zwiedzania, bo będzie to coś nowego dla mnie. Tylko, że w końcu wszystko będzie takie zwykłe, normalne.
Często poznaję osoby dla których podróże to sens życia. Pracują tylko po to, żeby co jakiś czas wyjechać gdzieś za granicę, odpocząć, zobaczyć coś nowego. Tylko, że potem wracają do swojego szarego życia planując kolejną podróż. I żyją tak od podróży do podróży.
Nie wiem, może jestem jakiś inny, ale ja tego nie czuję. Nie umiałbym czerpać szczęścia przez całe życie z takich podróży.
Ciekaw jestem tylko czy takie osoby długo tak pociągną. Czy w końcu im się to po prostu znudzi i będą musieli poszukiwać nowego sensu życia. A może nigdy im się nie znudzi i będą zadowoleni?
Nie wiem, zapraszam do dyskusji
Dla atencji zdjęcie z Budapesztu (ta, wiem, nie umiem robić zdjęć xD)
#podroze #hobby #przygody #przemyslenia #wycieczki
18
Dobra lury, lecim z parkami…
Tak jak pisałem konwencja będzie nieco inna niż do tej pory... Mało treści sporo zdjęć…
Dziś Barlinecki Park Krajobrazowy
Data utworzenia: 13.11.1991 (obszar chroniony) park powołano w 2020 i jest to jeden z najmłodszych polskich parków...
Pow. całkowita: 16 540,00 ha
#przygody #outdoor #podroze #parkinarodoweikrajobrazowe #polska #przyroda
Tak jak pisałem konwencja będzie nieco inna niż do tej pory... Mało treści sporo zdjęć…
Dziś Barlinecki Park Krajobrazowy
Data utworzenia: 13.11.1991 (obszar chroniony) park powołano w 2020 i jest to jeden z najmłodszych polskich parków...
Pow. całkowita: 16 540,00 ha
#przygody #outdoor #podroze #parkinarodoweikrajobrazowe #polska #przyroda
10
Lureczniki, dziś zabieram Was do ostatniego z polskich parków narodowych... No i życzę, żebyście przez zimę mieli co do gorca włożyć i na czym gorca podgrzoć... Dzisiok jadymy do Gorców, hej.
Utworzony w 1981 roku, jest jednym z 23 parków narodowych na terenie Polski. Obejmuje centralną część Gorców, m.in. masywy Turbacza i Gorca. Aktualna powierzchnia GPN wynosi 7029.85 ha (powierzchnia ochrony ścisłej: 3611,07 ha; powierzchnia ochrony czynnej: 2882,51 ha; powierzchnia ochrony krajobrazowej: 536,27 ha).
Na terenie GPN stwierdzono 624 gatunki roślin naczyniowych - tj. 60% flory całych Gorców; 233 gatunków mchów, 103 gatunków wątrobowców, 507 gat. porostów i grzybów naporostowych, oraz 736 gatunków grzybów wielkoowocnikowych.
Występuje tu 214 gatunków kręgowców, z tego 33 jest w rejestrze Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt. Są to m.in.: płazy: traszka karpacka i traszka grzebieniasta, ptaki:, dzięcioł białogrzbiety, dzięcioł trójpalczasty, głuszec, orlik krzykliwy, orzeł przedni, puchacz, puszczyk uralski, sóweczka, włochatka, ssaki: koszatka leśna, mroczek posrebrzany, mroczek pozłocisty, podkowiec mały, popielica szara, rzęsorek mniejszy, ryś euroazjatycki, niedźwiedź brunatny, wilk szary, żbik europejski. Występuje 13 gatunków nietoperzy, 140 gatunków ptaków (w tym 106 gniazdujących na terenie parku), 8 gatunków płazów. W potokach występuje pstrąg potokowy i głowacz pręgopłetwy. Na polanach zaobserwować można intersujące gatunki motyli (m.in. rusałka admirał, rusałka pokrzywnik, perłowiec większy)
Największe zagrożenia dla wartości przyrodniczych Gorczańskiego Parku Narodowego związane są z zaprzestaniem tradycyjnego, ekstensywnego użytkowania polan reglowych tj. wypasu i koszenia. Skutkiem tego rozprzestrzeniająca się borówka czernica i postępująca sukcesja leśna wkracza na polany przekształcając krajobraz i wypierając gatunki ekosystemów otwartych. W celu zahamowania sukcesji oraz utrzymania cennych łąk kwiecistych, stosuje się w gdzie tylko możliwe ochronę czynną, w szczególności odkrzewianie i mechaniczne koszenie. W przypadku ekosystemów leśnych najlepszą formą ochrony, propagowaną w Parku jest umożliwienie spontanicznych procesów przyrodniczych. Różne fazy i tempo tych procesów prowadzi niekiedy do rozpadu drzewostanów świerkowych. Powstający w konsekwencji tych zjawisk nowy, naturalny las ma jednak strukturę zróżnicowaną przestrzennie i wiekowo co wpływać będzie korzystnie dla mieszkańców gorczańskiej puszczy. W dolnym reglu dominują jedne z najlepiej zachowanych w Beskidach Zachodnich ostępy karpackiej puszczy, nierzadko o cechach lasów pierwotnych.
Za stroną https://zpppn.pl/gorczanski-park-narodowy-pl/park
#polska #ciekawostki #zainteresowania #przyroda #parkinarodoweikrajobrazowe #outdoor #przygody
Utworzony w 1981 roku, jest jednym z 23 parków narodowych na terenie Polski. Obejmuje centralną część Gorców, m.in. masywy Turbacza i Gorca. Aktualna powierzchnia GPN wynosi 7029.85 ha (powierzchnia ochrony ścisłej: 3611,07 ha; powierzchnia ochrony czynnej: 2882,51 ha; powierzchnia ochrony krajobrazowej: 536,27 ha).
Na terenie GPN stwierdzono 624 gatunki roślin naczyniowych - tj. 60% flory całych Gorców; 233 gatunków mchów, 103 gatunków wątrobowców, 507 gat. porostów i grzybów naporostowych, oraz 736 gatunków grzybów wielkoowocnikowych.
Występuje tu 214 gatunków kręgowców, z tego 33 jest w rejestrze Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt. Są to m.in.: płazy: traszka karpacka i traszka grzebieniasta, ptaki:, dzięcioł białogrzbiety, dzięcioł trójpalczasty, głuszec, orlik krzykliwy, orzeł przedni, puchacz, puszczyk uralski, sóweczka, włochatka, ssaki: koszatka leśna, mroczek posrebrzany, mroczek pozłocisty, podkowiec mały, popielica szara, rzęsorek mniejszy, ryś euroazjatycki, niedźwiedź brunatny, wilk szary, żbik europejski. Występuje 13 gatunków nietoperzy, 140 gatunków ptaków (w tym 106 gniazdujących na terenie parku), 8 gatunków płazów. W potokach występuje pstrąg potokowy i głowacz pręgopłetwy. Na polanach zaobserwować można intersujące gatunki motyli (m.in. rusałka admirał, rusałka pokrzywnik, perłowiec większy)
Największe zagrożenia dla wartości przyrodniczych Gorczańskiego Parku Narodowego związane są z zaprzestaniem tradycyjnego, ekstensywnego użytkowania polan reglowych tj. wypasu i koszenia. Skutkiem tego rozprzestrzeniająca się borówka czernica i postępująca sukcesja leśna wkracza na polany przekształcając krajobraz i wypierając gatunki ekosystemów otwartych. W celu zahamowania sukcesji oraz utrzymania cennych łąk kwiecistych, stosuje się w gdzie tylko możliwe ochronę czynną, w szczególności odkrzewianie i mechaniczne koszenie. W przypadku ekosystemów leśnych najlepszą formą ochrony, propagowaną w Parku jest umożliwienie spontanicznych procesów przyrodniczych. Różne fazy i tempo tych procesów prowadzi niekiedy do rozpadu drzewostanów świerkowych. Powstający w konsekwencji tych zjawisk nowy, naturalny las ma jednak strukturę zróżnicowaną przestrzennie i wiekowo co wpływać będzie korzystnie dla mieszkańców gorczańskiej puszczy. W dolnym reglu dominują jedne z najlepiej zachowanych w Beskidach Zachodnich ostępy karpackiej puszczy, nierzadko o cechach lasów pierwotnych.
Za stroną https://zpppn.pl/gorczanski-park-narodowy-pl/park
#polska #ciekawostki #zainteresowania #przyroda #parkinarodoweikrajobrazowe #outdoor #przygody
21
Lurki, dziś warto zabrać ze sobą flaszkę, albo nawet dwie... Jedziemy w Bory Tucholskie... A to naturalne środowisko kolegi @WGS... 
Park Narodowy „Bory Tucholskie” powstał 1 lipca 1996 r. Położony jest w północno-zachodniej części Polski, w woj. pomorskim. Jego powierzchnia obejmuje obszar 4613,04 ha. Zajmuje północno-zachodnią część dużego kompleksu leśnego Bory Tucholskie. Położony jest na terenie powiatu chojnickiego w dwóch gminach: wiejskiej Chojnice i Brusy.
Mało zmienione środowisko przyrodnicze to cecha szczególna Parku Narodowego „Bory Tucholskie”. Rzeźbę terenu ukształtowało ostatnie zlodowacenie bałtyckie. Dominują tu równiny sandrowe urozmaicone licznymi wzniesieniami, rynnami polodowcowymi i wytopiskami.
Na szczególną uwagę zasługują zbiorowiska leśne i jeziora. Lasy zajmują ponad 83% powierzchni Parku. Są to najczęściej bory świeże i suche z licznymi gatunkami porostów, a także siedliska bagienne. Dominującym gatunkiem drzewostanu Parku jest sosna zwyczajna, ale to dąb „Bartuś” jest najstarszym drzewem w Parku.
Wody zajmują 11,5% powierzchni Parku. Na terenie Parku znajduje się 21 jezior. Do najcenniejszych zbiorników należą jeziora oligotroficzne. Wśród jezior oligotroficznych na wyróżnienie zasługują jeziora lobeliowe, jest ich 8 w Parku. Wyjątkowym ciekiem wodnym jest Struga Siedmiu Jezior. To niewielka rzeka wypływająca z największego jeziora Parku Ostrowitego i wpływająca do Jeziora Charzykowskiego.
Teren Parku to siedliska chętnie zajmowane przez śluzowce, grzyby, porosty i rośliny naczyniowe. W przypadku porostów, to ok. 15 % porostów Polski, mchy stanowią ok. 22 % a wątrobowce ok. 12 % liczebności gatunkowej Polski, rośliny naczyniowe ok. 33 % flory niżowej.
Na wyróżnienie zasługują tj.:
- z porostów: chrobotek alpejski, włostka spleciona, włostka Wranga.
- z mchów: bagniczka pływająca, widłoząb.
- rośliny naczyniowe: lobelia jeziorna, poryblin jeziorny, rosiczka okrągłolistna, pośrednia i długolistna widłaki i widlicze.
Fauna Parku Narodowego „Bory Tucholskie” reprezentowana jest zarówno przez kręgowce jak i bezkręgowce. Te pierwsze są zdecydowanie lepiej poznane. Oprócz pospolitych ssaków tj. jeleń, dzik, spotkać można także ryjówkę aksamitną, nocka łydkowłosego. Spośród ptaków na wyróżnienie zasługuje m.in. gągoł, dzięcioł czarny, bąk, łabędź krzykliwy, bielik i puchacz. Fauna Parku jest cały czas poznawana, prawie każde przeprowadzone na terenie Parku badania, inwentaryzacje, monitoringi pozwalają na potwierdzenie, odkrycie nowych gatunków zwierząt.
Przez tereny Parku przebiegają trzy ścieżki dydaktyczne o łącznej długości 16,4 km, pięć pieszych szlaków turystycznych o łącznej długości 45,6 km oraz trzy szlaki rowerowe o łącznej długości 24,8 km, a także jeden szlak konny o długości 5,4 km. Trasy stanowią łącznie długość 92,2 km. Tak liczna sieć szlaków turystycznych i ścieżek dydaktycznych pozwala na poznanie różnorodności przyrodniczej, cennych, naturalnych obszarów Parku. Każdy może znaleźć tutaj coś dla siebie, czy to pieszo czy rowerem, wszystkie szlaki piesze i ścieżki dydaktyczne są dostępne również dla rowerzystów.
Za stroną https://zpppn.pl/bory-tucholskie-park-narodowy-pl/park
#polska #ciekawostki #zainteresowania #przyroda #outdoor #przygody #parkinarodoweikrajobrazowe
Park Narodowy „Bory Tucholskie” powstał 1 lipca 1996 r. Położony jest w północno-zachodniej części Polski, w woj. pomorskim. Jego powierzchnia obejmuje obszar 4613,04 ha. Zajmuje północno-zachodnią część dużego kompleksu leśnego Bory Tucholskie. Położony jest na terenie powiatu chojnickiego w dwóch gminach: wiejskiej Chojnice i Brusy.
Mało zmienione środowisko przyrodnicze to cecha szczególna Parku Narodowego „Bory Tucholskie”. Rzeźbę terenu ukształtowało ostatnie zlodowacenie bałtyckie. Dominują tu równiny sandrowe urozmaicone licznymi wzniesieniami, rynnami polodowcowymi i wytopiskami.
Na szczególną uwagę zasługują zbiorowiska leśne i jeziora. Lasy zajmują ponad 83% powierzchni Parku. Są to najczęściej bory świeże i suche z licznymi gatunkami porostów, a także siedliska bagienne. Dominującym gatunkiem drzewostanu Parku jest sosna zwyczajna, ale to dąb „Bartuś” jest najstarszym drzewem w Parku.
Wody zajmują 11,5% powierzchni Parku. Na terenie Parku znajduje się 21 jezior. Do najcenniejszych zbiorników należą jeziora oligotroficzne. Wśród jezior oligotroficznych na wyróżnienie zasługują jeziora lobeliowe, jest ich 8 w Parku. Wyjątkowym ciekiem wodnym jest Struga Siedmiu Jezior. To niewielka rzeka wypływająca z największego jeziora Parku Ostrowitego i wpływająca do Jeziora Charzykowskiego.
Teren Parku to siedliska chętnie zajmowane przez śluzowce, grzyby, porosty i rośliny naczyniowe. W przypadku porostów, to ok. 15 % porostów Polski, mchy stanowią ok. 22 % a wątrobowce ok. 12 % liczebności gatunkowej Polski, rośliny naczyniowe ok. 33 % flory niżowej.
Na wyróżnienie zasługują tj.:
- z porostów: chrobotek alpejski, włostka spleciona, włostka Wranga.
- z mchów: bagniczka pływająca, widłoząb.
- rośliny naczyniowe: lobelia jeziorna, poryblin jeziorny, rosiczka okrągłolistna, pośrednia i długolistna widłaki i widlicze.
Fauna Parku Narodowego „Bory Tucholskie” reprezentowana jest zarówno przez kręgowce jak i bezkręgowce. Te pierwsze są zdecydowanie lepiej poznane. Oprócz pospolitych ssaków tj. jeleń, dzik, spotkać można także ryjówkę aksamitną, nocka łydkowłosego. Spośród ptaków na wyróżnienie zasługuje m.in. gągoł, dzięcioł czarny, bąk, łabędź krzykliwy, bielik i puchacz. Fauna Parku jest cały czas poznawana, prawie każde przeprowadzone na terenie Parku badania, inwentaryzacje, monitoringi pozwalają na potwierdzenie, odkrycie nowych gatunków zwierząt.
Przez tereny Parku przebiegają trzy ścieżki dydaktyczne o łącznej długości 16,4 km, pięć pieszych szlaków turystycznych o łącznej długości 45,6 km oraz trzy szlaki rowerowe o łącznej długości 24,8 km, a także jeden szlak konny o długości 5,4 km. Trasy stanowią łącznie długość 92,2 km. Tak liczna sieć szlaków turystycznych i ścieżek dydaktycznych pozwala na poznanie różnorodności przyrodniczej, cennych, naturalnych obszarów Parku. Każdy może znaleźć tutaj coś dla siebie, czy to pieszo czy rowerem, wszystkie szlaki piesze i ścieżki dydaktyczne są dostępne również dla rowerzystów.
Za stroną https://zpppn.pl/bory-tucholskie-park-narodowy-pl/park
#polska #ciekawostki #zainteresowania #przyroda #outdoor #przygody #parkinarodoweikrajobrazowe
24
Siema, dziś jedziemy w stronę stolycy
Witamy w Kamipnoskim Parku Narodowym…
Utworzony został w 1959 roku. Obejmuje tereny Puszczy Kampinoskiej w pradolinie Wisły, w zachodniej części Kotliny Warszawskiej. Początkowo Park miał powierzchnię około 40 700 ha. Obecnie, po kilku korektach granic, jego wynosi ona 38 544,33 ha, z czego 72,40 ha zajmuje Ośrodek Hodowli Żubrów im prezydenta RP Ignacego Mościckiego w Smardzewicach k. Tomaszowa Mazowieckiego.
Pod ochroną ścisłą znajduje się powierzchnia 4 638 ha (22 wydzielone obszary). Ustanowiona w 1977 roku strefa ochronna wokół Parku, zwana otuliną, ma zasięg
37 756 ha. Ponad 70% powierzchni Parku zajmują lasy. Podstawowym gatunkiem lasotwórczym jest sosna, a dominującym siedliskiem bór świeży. Kampinoski Park Narodowy ma urozmaicony krajobraz, dominują dwa kontrastujące ze sobą elementy - wydmy i bagna.
Urozmaicona rzeźba terenu parku wraz z mozaiką siedlisk - od bagiennych po skrajnie suche - decyduje o dużym bogactwie szaty roślinnej. Występuje tu około 150 zbiorowisk roślinnych, które tworzy ponad 1400 gatunków roślin naczyniowych i około 150 gatunków mszaków. Położenie puszczy na niżu w centralnej części Polski sprawiło, że we florze spotyka się gatunki związane zarówno z klimatem kontynentalnym (np. kocanki piaskowe), jak i atlantyckim (np. szczotlicha siwa), a także typowe dla strefy borealnej (np. zimoziół północny), a nawet pontyjskiej (np. wężymord stepowy). Bardzo cennym składnikiem flory parku jest relikt epoki polodowcowej – chamedafne północna.. Ciekawostką dendrologiczną jest brzoza ciemna (czarna) – forma brzozy brodawkowatej, której kora pozbawiona jest białego barwnika.
Kampinoski Park Narodowy stanowi wyjątkową ostoję fauny w Centralnej Polsce. Stwierdzono tu występowanie blisko 4 000 gatunków bezkręgowców (szacuje się, że liczba gatunków tej grupy zwierząt w Puszczy Kampinoskiej może wynosić nawet kilkanaście tysięcy), blisko 30 gatunków ryb, 13 gatunków płazów, 6 rodzimych gatunków gadów, ponad 200 gatunków ptaków (w tym blisko 150 lęgowych) i ponad 50 gatunków ssaków.
Spośród wszystkich polskich parków narodowych w Kampinoskim Parku Narodowym od wielu lat wybucha najwięcej pożarów (ok. 50%). Niskie opady atmosferyczne, mała wilgotność gleb na przeważającej powierzchni parku szybko przesuszająca się ściółka stwarzają potencjalne zagrożenie pożarowe. Tradycja wypalania traw na wiosnę i duża penetracja turystyczna powodują realne niebezpieczeństwo wywołania pożarów w ekosystemach leśnych i nieleśnych. Ochrona przeciwpożarowa Kampinoskiego Parku Narodowego składa się z wielu elementów wzajemnie się uzupełniających i jest zorganizowana w najważniejszych systemach: monitoringu zagrożenia pożarowego, zabezpieczenia terenów, obserwacyjno-alarmowego, techniczno-sprzętowego zabezpieczenia działań ratowniczo-gaśniczych, organizacji sił na wypadek powstania pożaru.
Za stroną https://zpppn.pl/kampinoski-park-narodowy-pl/park
#polska #ciekawostki #zainteresowania #przyroda #parkinarodoweikrajobrazowe #outdoor #przygody
Witamy w Kamipnoskim Parku Narodowym…
Utworzony został w 1959 roku. Obejmuje tereny Puszczy Kampinoskiej w pradolinie Wisły, w zachodniej części Kotliny Warszawskiej. Początkowo Park miał powierzchnię około 40 700 ha. Obecnie, po kilku korektach granic, jego wynosi ona 38 544,33 ha, z czego 72,40 ha zajmuje Ośrodek Hodowli Żubrów im prezydenta RP Ignacego Mościckiego w Smardzewicach k. Tomaszowa Mazowieckiego.
Pod ochroną ścisłą znajduje się powierzchnia 4 638 ha (22 wydzielone obszary). Ustanowiona w 1977 roku strefa ochronna wokół Parku, zwana otuliną, ma zasięg
37 756 ha. Ponad 70% powierzchni Parku zajmują lasy. Podstawowym gatunkiem lasotwórczym jest sosna, a dominującym siedliskiem bór świeży. Kampinoski Park Narodowy ma urozmaicony krajobraz, dominują dwa kontrastujące ze sobą elementy - wydmy i bagna.
Urozmaicona rzeźba terenu parku wraz z mozaiką siedlisk - od bagiennych po skrajnie suche - decyduje o dużym bogactwie szaty roślinnej. Występuje tu około 150 zbiorowisk roślinnych, które tworzy ponad 1400 gatunków roślin naczyniowych i około 150 gatunków mszaków. Położenie puszczy na niżu w centralnej części Polski sprawiło, że we florze spotyka się gatunki związane zarówno z klimatem kontynentalnym (np. kocanki piaskowe), jak i atlantyckim (np. szczotlicha siwa), a także typowe dla strefy borealnej (np. zimoziół północny), a nawet pontyjskiej (np. wężymord stepowy). Bardzo cennym składnikiem flory parku jest relikt epoki polodowcowej – chamedafne północna.. Ciekawostką dendrologiczną jest brzoza ciemna (czarna) – forma brzozy brodawkowatej, której kora pozbawiona jest białego barwnika.
Kampinoski Park Narodowy stanowi wyjątkową ostoję fauny w Centralnej Polsce. Stwierdzono tu występowanie blisko 4 000 gatunków bezkręgowców (szacuje się, że liczba gatunków tej grupy zwierząt w Puszczy Kampinoskiej może wynosić nawet kilkanaście tysięcy), blisko 30 gatunków ryb, 13 gatunków płazów, 6 rodzimych gatunków gadów, ponad 200 gatunków ptaków (w tym blisko 150 lęgowych) i ponad 50 gatunków ssaków.
Spośród wszystkich polskich parków narodowych w Kampinoskim Parku Narodowym od wielu lat wybucha najwięcej pożarów (ok. 50%). Niskie opady atmosferyczne, mała wilgotność gleb na przeważającej powierzchni parku szybko przesuszająca się ściółka stwarzają potencjalne zagrożenie pożarowe. Tradycja wypalania traw na wiosnę i duża penetracja turystyczna powodują realne niebezpieczeństwo wywołania pożarów w ekosystemach leśnych i nieleśnych. Ochrona przeciwpożarowa Kampinoskiego Parku Narodowego składa się z wielu elementów wzajemnie się uzupełniających i jest zorganizowana w najważniejszych systemach: monitoringu zagrożenia pożarowego, zabezpieczenia terenów, obserwacyjno-alarmowego, techniczno-sprzętowego zabezpieczenia działań ratowniczo-gaśniczych, organizacji sił na wypadek powstania pożaru.
Za stroną https://zpppn.pl/kampinoski-park-narodowy-pl/park
#polska #ciekawostki #zainteresowania #przyroda #parkinarodoweikrajobrazowe #outdoor #przygody
16
Co tam lureczki? Nad morzem się podobało?
No to Wasza decyzja, idziecie do szkoły, czy Lecimy w Pomorskie?
Utworzony 1 stycznia 1967 roku Słowiński Park Narodowy położony jest w województwie pomorskim, na terenie dwóch powiatów: słupskiego i lęborskiego, w granicach administracyjnych pięciu gmin: Ustka, Smołdzino, Główczyce, Wicko, Łeba.
Ochroną ścisłą w granicach Słowińskiego Parku Narodowego objęto 13 obszarów z elementami swoistej flory i fauny, unikatowe biocenozy lub biotopy oraz cechy krajobrazu. Głównym obiektem chronionym jest Mierzeja Łebska, która tworzy kompleks unikalnych w skali ponadregionalnej form geomorfologicznych oraz miejsce naturalnych procesów przebudowy brzegu morskiego o wielkiej dynamice. Występują tu również wartościowe zbiorowiska leśne, nieleśne oraz ekosystemy wodne. Łączny areał obszarów chronionych wynosi 5 327,03 ha. Każdy z nich ma hasłową nazwę i określa najważniejszy przedmiot ochrony.
Najliczniejszą grupą zwierząt Parku są owady; przybliżona suma znanych gatunków wynosi 49. Wśród nich wykazano obecność 30 gatunków znajdujących się pod ochroną ścisłą oraz 4 gatunki chronione częściowo. Najwięcej chronionych należy do chrząszczy; poza 15 gatunkami biegaczy są to jeszcze – pływak lapoński kozioróg bukowiec, tęcznik mniejszy i pachnica dębowa. Bardzo interesującym, innym bezkręgowcem jest także niepozorny skorupiak - zmieraczek plażowy Talitrus saltator.
Spośród 450 gatunków ptaków zaobserwowanych w Polsce, na obszarze Parku od początku XX wieku stwierdzono łącznie 270gatunków, a wśród nich odnotowano 181 gatunki, które przystępowały, bądź przez cały czas przystępują, do lęgów. Pozostałe 89 gatunków pojawia się w trakcie wędrówek, spędza tu zimę lub nieregularnie zalatuje. W grupie ptaków uznanych za lęgowe na obszarze SPN - 176 gatunków objętych jest ochroną ścisłą, a 5 - ochroną częściową. Najciekawsze z gatunków to: puchacz, sowa błotna, włochatka, płaskonos, nur rdzawoszyi i czarnoszyi, edredon, lodówka, bernikle, łabędź krzykliwy, mornel. Na terenie Parku notowana jest nawet sowa śnieżna.
Teriofauna Słowińskiego Parku Narodowego jest bogata - występuje tu około 60% spośród stwierdzonych w Polsce gatunków ssaków. Wśród najbardziej cennych gatunków (umieszczonych, z różnym statusem, w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt) wymienić można: rzęsorka mniejszego, mroczka posrebrzanego, morświna, fokę szarą. Poza tym optymalne warunki bytowania w Parku znajdują także liczne populacje następujących zwierząt - cennych na skalę europejską: bobra, wydry, 10 gatunków nietoperzy, z których trzy - mopek, borowiec wielki.
Za strona: https://zpppn.pl/slowinski-park-narodowy-pl/park
#podroze #outdoor #przygody #przyroda #polska #parkinarodoweikrajobrazowe
No to Wasza decyzja, idziecie do szkoły, czy Lecimy w Pomorskie?
Utworzony 1 stycznia 1967 roku Słowiński Park Narodowy położony jest w województwie pomorskim, na terenie dwóch powiatów: słupskiego i lęborskiego, w granicach administracyjnych pięciu gmin: Ustka, Smołdzino, Główczyce, Wicko, Łeba.
Ochroną ścisłą w granicach Słowińskiego Parku Narodowego objęto 13 obszarów z elementami swoistej flory i fauny, unikatowe biocenozy lub biotopy oraz cechy krajobrazu. Głównym obiektem chronionym jest Mierzeja Łebska, która tworzy kompleks unikalnych w skali ponadregionalnej form geomorfologicznych oraz miejsce naturalnych procesów przebudowy brzegu morskiego o wielkiej dynamice. Występują tu również wartościowe zbiorowiska leśne, nieleśne oraz ekosystemy wodne. Łączny areał obszarów chronionych wynosi 5 327,03 ha. Każdy z nich ma hasłową nazwę i określa najważniejszy przedmiot ochrony.
Najliczniejszą grupą zwierząt Parku są owady; przybliżona suma znanych gatunków wynosi 49. Wśród nich wykazano obecność 30 gatunków znajdujących się pod ochroną ścisłą oraz 4 gatunki chronione częściowo. Najwięcej chronionych należy do chrząszczy; poza 15 gatunkami biegaczy są to jeszcze – pływak lapoński kozioróg bukowiec, tęcznik mniejszy i pachnica dębowa. Bardzo interesującym, innym bezkręgowcem jest także niepozorny skorupiak - zmieraczek plażowy Talitrus saltator.
Spośród 450 gatunków ptaków zaobserwowanych w Polsce, na obszarze Parku od początku XX wieku stwierdzono łącznie 270gatunków, a wśród nich odnotowano 181 gatunki, które przystępowały, bądź przez cały czas przystępują, do lęgów. Pozostałe 89 gatunków pojawia się w trakcie wędrówek, spędza tu zimę lub nieregularnie zalatuje. W grupie ptaków uznanych za lęgowe na obszarze SPN - 176 gatunków objętych jest ochroną ścisłą, a 5 - ochroną częściową. Najciekawsze z gatunków to: puchacz, sowa błotna, włochatka, płaskonos, nur rdzawoszyi i czarnoszyi, edredon, lodówka, bernikle, łabędź krzykliwy, mornel. Na terenie Parku notowana jest nawet sowa śnieżna.
Teriofauna Słowińskiego Parku Narodowego jest bogata - występuje tu około 60% spośród stwierdzonych w Polsce gatunków ssaków. Wśród najbardziej cennych gatunków (umieszczonych, z różnym statusem, w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt) wymienić można: rzęsorka mniejszego, mroczka posrebrzanego, morświna, fokę szarą. Poza tym optymalne warunki bytowania w Parku znajdują także liczne populacje następujących zwierząt - cennych na skalę europejską: bobra, wydry, 10 gatunków nietoperzy, z których trzy - mopek, borowiec wielki.
Za strona: https://zpppn.pl/slowinski-park-narodowy-pl/park
#podroze #outdoor #przygody #przyroda #polska #parkinarodoweikrajobrazowe
13
Dzieńdoberek.
Topory naostrzone? Dawajcie ze mną do Jomsborga…
Woliński Park Narodowy został utworzony w 1960 roku i obejmuje ochroną część największej polskiej wyspy–Wolin. Po włączeniu wód morskich w granice Parku w 1996 roku Woliński Park Narodowy stał się pierwszym w Polsce parkiem morskim.
Obecna powierzchnia Parku wynosi 10937 ha, w tym ekosystemy leśne zajmują 4648 ha (42 % powierzchni Parku), ekosystemy wodne 4682 ha (43%) i ekosystemy lądowe nieleśne 1607 ha ( 15 %).
Na wyspie Wolin stwierdzono występowanie ponad 1300 gatunków roślin naczyniowych, w tym wielu gatunków chronionych i rzadkich, z tej liczby około 600 żyje na terenie Parku. Zbocza stromych klifów porastają gęste zarośla rokitnika zwyczajnego. Płytkie piaszczyste dno Morza Bałtyckiego zajmują makroglony: zielenice, brunatnice i krasnorosty, wśród których najliczniejszymi są morszczyn i zielenica. Tereny lądowe pokryte są dominującymi tutaj lasami bukowymi, bukowo-dębowymi i sosnowymi. Specyficzne zbiorowiska roślinności nieleśnej spotykamy na obszarze Wstecznej Delty Świny. Rosną tu rzadkie gatunki: woskownica europejska, kłoć wiechowata, turówka wonna oraz szczególnie rzadkie rośliny solnisk tzw. hallofity: świbka nadmorska, sit Gerarda, mlecznik nadmorski, czosnek kątowaty, muchotrzew solniskowy.
Fauna wyspy jest bardzo zróżnicowana i bogato reprezentowana przez gatunki rzadkie. Przez Woliński Park Narodowy przebiega główny szlak przelotu ptaków wzdłuż wybrzeża Bałtyku. Na terenie parku stwierdzono występowanie ponad 230 gatunków ptaków. Wśród lęgowych to m.in.: bielik (symbol parku), wodniczka, biegus zmienny, muchołówka mała. Park spełnia istotną rolę w ochronie ptaków wodno-błotnych, które tutaj znajdują spokój oraz bazę pokarmową, szczególnie w okresie wiosennych i jesiennych wędrówek. Na wodach parku zimuje lub odpoczywa w czasie migracji wiele tysięcy ptaków.
Z bogatego świata owadów zachowały się m.in. siedliska największego polskiego chrząszcza jelonka rogacza oraz związanej z obumierającymi dębami pachnicy dębowej. Na terenie parku oznaczono 3 nowe dla nauki gatunki: chrząszcza i 2 gatunki skoczogonków.
Turystyka stanowi istotną część działalności parku. Park posiada dobrze rozwiniętą infrastrukturę zagospodarowania turystycznego: Centrum Edukacyjno-Muzealne z Muzeum Przyrodniczym w Międzyzdrojach, Zagrodę Pokazową Żubrów (ok. 1,5 km na wschód od centrum Międzyzdrojów), 4 punkty widokowe, 3 miejsca postojowe oraz sieć szlaków turystycznych i ścieżek dydaktycznych (łącznie ok.50 km).
Za stroną https://zpppn.pl/wolinski-park-narodowy-pl/park
#ciekawostki #polska #przyroda #parkinarodoweikrajobrazowe #outdoor #przygody #podroze
Topory naostrzone? Dawajcie ze mną do Jomsborga…
Woliński Park Narodowy został utworzony w 1960 roku i obejmuje ochroną część największej polskiej wyspy–Wolin. Po włączeniu wód morskich w granice Parku w 1996 roku Woliński Park Narodowy stał się pierwszym w Polsce parkiem morskim.
Obecna powierzchnia Parku wynosi 10937 ha, w tym ekosystemy leśne zajmują 4648 ha (42 % powierzchni Parku), ekosystemy wodne 4682 ha (43%) i ekosystemy lądowe nieleśne 1607 ha ( 15 %).
Na wyspie Wolin stwierdzono występowanie ponad 1300 gatunków roślin naczyniowych, w tym wielu gatunków chronionych i rzadkich, z tej liczby około 600 żyje na terenie Parku. Zbocza stromych klifów porastają gęste zarośla rokitnika zwyczajnego. Płytkie piaszczyste dno Morza Bałtyckiego zajmują makroglony: zielenice, brunatnice i krasnorosty, wśród których najliczniejszymi są morszczyn i zielenica. Tereny lądowe pokryte są dominującymi tutaj lasami bukowymi, bukowo-dębowymi i sosnowymi. Specyficzne zbiorowiska roślinności nieleśnej spotykamy na obszarze Wstecznej Delty Świny. Rosną tu rzadkie gatunki: woskownica europejska, kłoć wiechowata, turówka wonna oraz szczególnie rzadkie rośliny solnisk tzw. hallofity: świbka nadmorska, sit Gerarda, mlecznik nadmorski, czosnek kątowaty, muchotrzew solniskowy.
Fauna wyspy jest bardzo zróżnicowana i bogato reprezentowana przez gatunki rzadkie. Przez Woliński Park Narodowy przebiega główny szlak przelotu ptaków wzdłuż wybrzeża Bałtyku. Na terenie parku stwierdzono występowanie ponad 230 gatunków ptaków. Wśród lęgowych to m.in.: bielik (symbol parku), wodniczka, biegus zmienny, muchołówka mała. Park spełnia istotną rolę w ochronie ptaków wodno-błotnych, które tutaj znajdują spokój oraz bazę pokarmową, szczególnie w okresie wiosennych i jesiennych wędrówek. Na wodach parku zimuje lub odpoczywa w czasie migracji wiele tysięcy ptaków.
Z bogatego świata owadów zachowały się m.in. siedliska największego polskiego chrząszcza jelonka rogacza oraz związanej z obumierającymi dębami pachnicy dębowej. Na terenie parku oznaczono 3 nowe dla nauki gatunki: chrząszcza i 2 gatunki skoczogonków.
Turystyka stanowi istotną część działalności parku. Park posiada dobrze rozwiniętą infrastrukturę zagospodarowania turystycznego: Centrum Edukacyjno-Muzealne z Muzeum Przyrodniczym w Międzyzdrojach, Zagrodę Pokazową Żubrów (ok. 1,5 km na wschód od centrum Międzyzdrojów), 4 punkty widokowe, 3 miejsca postojowe oraz sieć szlaków turystycznych i ścieżek dydaktycznych (łącznie ok.50 km).
Za stroną https://zpppn.pl/wolinski-park-narodowy-pl/park
#ciekawostki #polska #przyroda #parkinarodoweikrajobrazowe #outdoor #przygody #podroze
13
Lurki, dziś poznamy piękno Polski B…
Witajcie na Roztoczu…
Roztoczański Park Narodowy położony jest w środkowo-wschodniej części Polski, w województwie lubelskim, obejmując najcenniejsze przyrodniczo obszary Roztocza Tomaszowskiego. Aktualna jego powierzchnia wynosi 8.483 ha, z czego lasy zajmują 8.102 ha (95,5%). Ochroną ścisłą objęto 1029,22 ha (12,1%), czynną 7241,13 ha (85,4%) a krajobrazową 212,48 ha (2,5%).
Ekosystemy leśne są dominującym typem ekosystemów RPN. Obejmują najlepiej zachowane na Roztoczu drzewostany bukowe, jodłowe i grądowe. Różnorodność biocenotyczną uzupełniają nieleśne ekosystemy lądowe (łąki, kserotermy) i ekosystemy wodne, głównie rzeki oraz torfowiska wysokie i przejściowe.
Świat roślin liczy ponad 1100 gatunków, wśród których rośliny naczyniowe stanowią ok. 950 gat., mszaki – ok. 200 gat. i glony – ok. 50 gat. Wśród roślin naczyniowych występują taksony reprezentujące siedem elementów geograficznych, m.in. typowe gatunki środkowoeuropejskie (żywiec cebulkowy i kokorycz pusta), gatunki borealne (mącznica lekarska, pomocnik baldaszkowy i zimoziół północny), w tym także torfowiskowe (turzyca bagienna, przygiełka biała, bagnica torfowa oraz wszystkie gatunki rosiczek). Najbardziej charakterystycznymi elementami flory RPN są rośliny górskie,m.in.: żywiec gruczołowaty, tojad dzióbaty, czosnek niedźwiedzi, podrzeń żebrowiec, paprotnica sudecka i paprotnik Brauna.
Fauna RPN liczy ponad 3630 gatunków (3300 bezkręgowców i ok. 340 kręgowców). Park jest osobliwym refugium w skali regionu i kraju w szczególności: ślimaków – świdrzyka zwodniczego i ślimaka żółtawego, pijawki lekarskiej, chrząszczy – zagłębka bruzdkowanego, zgniotka szkarłatnego, pachnicy dębowej, wynurta, ważek – zalotki większej, miedziopiersi północnej, trzepli zielonej, motyli – pasyna lucylli, dostojki eunomii, ksylomki strix a także modliszki zwyczajnej.
W Parku dominuje turystyka piesza i rowerowa. Dla zwiedzających udostępniono ponad 64,5 km szlaków pieszych, ścieżek poznawczych, tras rowerowych. Łącznie Park odwiedza ok. 120 tys. osób rocznie. Głównym centrum edukacji i obsługi ruchu turystycznego jest Ośrodek Edukacyjno-Muzealny położony w zabytkowej części Zwierzyńca. Prezentowana jest w nim m.in.: stała multimedialna wystawa przyrodnicza „W krainie jodły, buka i tarpana”. Ośrodek Edukacyjno-Muzealny RPN z pracownią przyrodniczą stanowi zaplecze do prowadzenia zajęć kameralnych, a dopełnieniem w zdobywaniu praktycznej wiedzy o przyrodzie Parku są prowadzone, głównie na ścieżkach edukacyjnych, zajęcia terenowe.
Za stroną https://zpppn.pl/roztoczanski-park-narodowy-pl/park
#polska #ciekawostki #zainteresowania #przyroda #parkinarodoweikrajobrazowe #outdoor #przygody
Witajcie na Roztoczu…
Roztoczański Park Narodowy położony jest w środkowo-wschodniej części Polski, w województwie lubelskim, obejmując najcenniejsze przyrodniczo obszary Roztocza Tomaszowskiego. Aktualna jego powierzchnia wynosi 8.483 ha, z czego lasy zajmują 8.102 ha (95,5%). Ochroną ścisłą objęto 1029,22 ha (12,1%), czynną 7241,13 ha (85,4%) a krajobrazową 212,48 ha (2,5%).
Ekosystemy leśne są dominującym typem ekosystemów RPN. Obejmują najlepiej zachowane na Roztoczu drzewostany bukowe, jodłowe i grądowe. Różnorodność biocenotyczną uzupełniają nieleśne ekosystemy lądowe (łąki, kserotermy) i ekosystemy wodne, głównie rzeki oraz torfowiska wysokie i przejściowe.
Świat roślin liczy ponad 1100 gatunków, wśród których rośliny naczyniowe stanowią ok. 950 gat., mszaki – ok. 200 gat. i glony – ok. 50 gat. Wśród roślin naczyniowych występują taksony reprezentujące siedem elementów geograficznych, m.in. typowe gatunki środkowoeuropejskie (żywiec cebulkowy i kokorycz pusta), gatunki borealne (mącznica lekarska, pomocnik baldaszkowy i zimoziół północny), w tym także torfowiskowe (turzyca bagienna, przygiełka biała, bagnica torfowa oraz wszystkie gatunki rosiczek). Najbardziej charakterystycznymi elementami flory RPN są rośliny górskie,m.in.: żywiec gruczołowaty, tojad dzióbaty, czosnek niedźwiedzi, podrzeń żebrowiec, paprotnica sudecka i paprotnik Brauna.
Fauna RPN liczy ponad 3630 gatunków (3300 bezkręgowców i ok. 340 kręgowców). Park jest osobliwym refugium w skali regionu i kraju w szczególności: ślimaków – świdrzyka zwodniczego i ślimaka żółtawego, pijawki lekarskiej, chrząszczy – zagłębka bruzdkowanego, zgniotka szkarłatnego, pachnicy dębowej, wynurta, ważek – zalotki większej, miedziopiersi północnej, trzepli zielonej, motyli – pasyna lucylli, dostojki eunomii, ksylomki strix a także modliszki zwyczajnej.
W Parku dominuje turystyka piesza i rowerowa. Dla zwiedzających udostępniono ponad 64,5 km szlaków pieszych, ścieżek poznawczych, tras rowerowych. Łącznie Park odwiedza ok. 120 tys. osób rocznie. Głównym centrum edukacji i obsługi ruchu turystycznego jest Ośrodek Edukacyjno-Muzealny położony w zabytkowej części Zwierzyńca. Prezentowana jest w nim m.in.: stała multimedialna wystawa przyrodnicza „W krainie jodły, buka i tarpana”. Ośrodek Edukacyjno-Muzealny RPN z pracownią przyrodniczą stanowi zaplecze do prowadzenia zajęć kameralnych, a dopełnieniem w zdobywaniu praktycznej wiedzy o przyrodzie Parku są prowadzone, głównie na ścieżkach edukacyjnych, zajęcia terenowe.
Za stroną https://zpppn.pl/roztoczanski-park-narodowy-pl/park
#polska #ciekawostki #zainteresowania #przyroda #parkinarodoweikrajobrazowe #outdoor #przygody
24
