Człowiek po raz pierwszy skutecznie przywrócił do życia wymarły gatunek. Aenocyon dirus (ang. Direwolf) powrócił po 12 500 latach. Pierwsze dwa wilczki z gatunku znanego jako „wilk straszliwy” albo „wilk straszny” przyszły na świat w październiku zeszłego roku, ale firma Colossal Biosciences ogłosiła swój sukces dopiero teraz.
Zespół naukowców Colossal wykorzystał starożytne DNA pobrane z zęba sprzed 13 000 lat oraz czaszki mającej 72 000 lat. Na jego podstawie zrekonstruowano genom wilka straszliwego, który następnie porównano z genami współczesnych psowatych. Za pomocą technologii edycji genów CRISPR zmodyfikowano materiał genetyczny wilka szarego – najbliższego żyjącego krewnego – aby odtworzyć cechy charakterystyczne dawnego drapieżnika: grubsze futro, masywniejszą sylwetkę, silniejsze szczęki.
W porównaniu do współczesnych wilków, wilk straszliwy był znacznie większy i bardziej masywny. Osiągał długość ciała od 1,5 do 2 metrów, a jego waga dochodziła nawet do 80 kilogramów – to więcej niż u wilków szarych, które ważą średnio około 40–50 kg. Jego szeroka głowa, silniejsze szczęki i dłuższe zęby sprawiały, że był jednym z dominujących drapieżników w ówczesnych ekosystemach. Jego futro było gęstsze i dłuższe, co chroniło go w surowym klimacie plejstocenu.
Zobacz, jak wyglądają wilczki:
http://www.youtube.com/watch?v=F5uCuOwK_VE&t=5s
wilk
Szansa także dla mamuta. Amerykanie odtworzyli prehistoryczny gatunek wilka [+WIDEO]
8 April 2025|0 Komentarze|w Ameryka, społeczeństwo, Wydarzenia |Przez Eugeniusz Wiśniewski
Człowiek po raz pierwszy skutecznie przywrócił do życia wymarły gatunek. Aenocyon dirus (ang. Direwolf) powrócił po 12 500 latach. Pierwsze dwa wilczki z gatunku znanego jako „wilk straszliwy” albo „wilk straszny” przyszły na świat w październiku zeszłego roku, ale firma Colossal Biosciences ogłosiła swój sukces dopiero teraz.
Zespół naukowców Colossal wykorzystał starożytne DNA pobrane z zęba sprzed 13 000 lat oraz czaszki mającej 72 000 lat. Na jego podstawie zrekonstruowano genom wilka straszliwego, który następnie porównano z genami współczesnych psowatych. Za pomocą technologii edycji genów CRISPR zmodyfikowano materiał genetyczny wilka szarego – najbliższego żyjącego krewnego – aby odtworzyć cechy charakterystyczne dawnego drapieżnika: grubsze futro, masywniejszą sylwetkę, silniejsze szczęki.
W porównaniu do współczesnych wilków, wilk straszliwy był znacznie większy i bardziej masywny. Osiągał długość ciała od 1,5 do 2 metrów, a jego waga dochodziła nawet do 80 kilogramów – to więcej niż u wilków szarych, które ważą średnio około 40–50 kg. Jego szeroka głowa, silniejsze szczęki i dłuższe zęby sprawiały, że był jednym z dominujących drapieżników w ówczesnych ekosystemach. Jego futro było gęstsze i dłuższe, co chroniło go w surowym klimacie plejstocenu.
Zobacz, jak wyglądają wilczki:
W efekcie eksperymentu powstały trzy zdrowe szczenięta – dwa samce i jedna samica (urodzona w styczniu tego roku) – które noszą w sobie odtworzone cechy wilka straszliwego. Nowo narodzone zwierzęta zamieszkują obecnie 800-hektarowy, ściśle chroniony obszar, gdzie są stale monitorowane.
Choć biologicznie hybrydowe (ponad 99 procent ich genów to geny wilka szarego), szczenięta wizualnie przypominają dawno wymarłego drapieżnika. Od 13 000 lat żadne podobne zwierzę nie chodziło po ziemi. Dla wielu naukowców to wystarczający powód, by mówić o „wskrzeszeniu fenotypu” – czyli widocznych cechach zewnętrznych – co samo w sobie stanowi ogromny krok w dziedzinie deekstynkcji.
Technologie użyte do odtworzenia wilka straszliwego mogą zostać zastosowane do ratowania gatunków zagrożonych wyginięciem.
Firma od 2021 roku pracuje również nad przywróceniem mamuta, ptaka dodo i tygrysa tasmańskiego. Naukowcy z Collosal podkreślają, że priorytetem jest nie tylko odtworzenie wymarłych zwierząt, lecz także wykorzystanie zdobytej wiedzy do wspierania istniejących, ginących gatunków.
http://kresy.pl/wydarzenia/szansa-takze-dla-mamuta-amerykanie-odtworzyli-prehistoryczny-gatunek-wilka-wideo/
#zwierzeta #nauka #biologia #wilki
Zespół naukowców Colossal wykorzystał starożytne DNA pobrane z zęba sprzed 13 000 lat oraz czaszki mającej 72 000 lat. Na jego podstawie zrekonstruowano genom wilka straszliwego, który następnie porównano z genami współczesnych psowatych. Za pomocą technologii edycji genów CRISPR zmodyfikowano materiał genetyczny wilka szarego – najbliższego żyjącego krewnego – aby odtworzyć cechy charakterystyczne dawnego drapieżnika: grubsze futro, masywniejszą sylwetkę, silniejsze szczęki.
W porównaniu do współczesnych wilków, wilk straszliwy był znacznie większy i bardziej masywny. Osiągał długość ciała od 1,5 do 2 metrów, a jego waga dochodziła nawet do 80 kilogramów – to więcej niż u wilków szarych, które ważą średnio około 40–50 kg. Jego szeroka głowa, silniejsze szczęki i dłuższe zęby sprawiały, że był jednym z dominujących drapieżników w ówczesnych ekosystemach. Jego futro było gęstsze i dłuższe, co chroniło go w surowym klimacie plejstocenu.
Zobacz, jak wyglądają wilczki:
http://www.youtube.com/watch?v=F5uCuOwK_VE&t=5s
wilk
Szansa także dla mamuta. Amerykanie odtworzyli prehistoryczny gatunek wilka [+WIDEO]
8 April 2025|0 Komentarze|w Ameryka, społeczeństwo, Wydarzenia |Przez Eugeniusz Wiśniewski
Człowiek po raz pierwszy skutecznie przywrócił do życia wymarły gatunek. Aenocyon dirus (ang. Direwolf) powrócił po 12 500 latach. Pierwsze dwa wilczki z gatunku znanego jako „wilk straszliwy” albo „wilk straszny” przyszły na świat w październiku zeszłego roku, ale firma Colossal Biosciences ogłosiła swój sukces dopiero teraz.
Zespół naukowców Colossal wykorzystał starożytne DNA pobrane z zęba sprzed 13 000 lat oraz czaszki mającej 72 000 lat. Na jego podstawie zrekonstruowano genom wilka straszliwego, który następnie porównano z genami współczesnych psowatych. Za pomocą technologii edycji genów CRISPR zmodyfikowano materiał genetyczny wilka szarego – najbliższego żyjącego krewnego – aby odtworzyć cechy charakterystyczne dawnego drapieżnika: grubsze futro, masywniejszą sylwetkę, silniejsze szczęki.
W porównaniu do współczesnych wilków, wilk straszliwy był znacznie większy i bardziej masywny. Osiągał długość ciała od 1,5 do 2 metrów, a jego waga dochodziła nawet do 80 kilogramów – to więcej niż u wilków szarych, które ważą średnio około 40–50 kg. Jego szeroka głowa, silniejsze szczęki i dłuższe zęby sprawiały, że był jednym z dominujących drapieżników w ówczesnych ekosystemach. Jego futro było gęstsze i dłuższe, co chroniło go w surowym klimacie plejstocenu.
Zobacz, jak wyglądają wilczki:
W efekcie eksperymentu powstały trzy zdrowe szczenięta – dwa samce i jedna samica (urodzona w styczniu tego roku) – które noszą w sobie odtworzone cechy wilka straszliwego. Nowo narodzone zwierzęta zamieszkują obecnie 800-hektarowy, ściśle chroniony obszar, gdzie są stale monitorowane.
Choć biologicznie hybrydowe (ponad 99 procent ich genów to geny wilka szarego), szczenięta wizualnie przypominają dawno wymarłego drapieżnika. Od 13 000 lat żadne podobne zwierzę nie chodziło po ziemi. Dla wielu naukowców to wystarczający powód, by mówić o „wskrzeszeniu fenotypu” – czyli widocznych cechach zewnętrznych – co samo w sobie stanowi ogromny krok w dziedzinie deekstynkcji.
Technologie użyte do odtworzenia wilka straszliwego mogą zostać zastosowane do ratowania gatunków zagrożonych wyginięciem.
Firma od 2021 roku pracuje również nad przywróceniem mamuta, ptaka dodo i tygrysa tasmańskiego. Naukowcy z Collosal podkreślają, że priorytetem jest nie tylko odtworzenie wymarłych zwierząt, lecz także wykorzystanie zdobytej wiedzy do wspierania istniejących, ginących gatunków.
http://kresy.pl/wydarzenia/szansa-takze-dla-mamuta-amerykanie-odtworzyli-prehistoryczny-gatunek-wilka-wideo/
#zwierzeta #nauka #biologia #wilki
Trochę dziwnie zachowują się daniele – wychodzą dosyć późno. Spore różnice temperatur powodują też znane zjawisko. Nad łąkami, wcześnie rano, pojawia się oczekiwana od dłuższego czasu mgła.
na podłodze się ślizga, rozbija się.
