Po ilości upvotow wnoszę, że nad morzem wam się nie podobało... Kij, wracamy w góry…
Dziś liczę na conajmniej 30 łapek w górę, bo będzie kombo... Miłośnicy bab i miłośnicy gór znajdą coś dla siebie... Zapraszam do Babiogórskiego Parku Narodowego…


Polski park narodowy utworzony w 1954 roku na terenie województwa krakowskiego. Znajduje się w Polsce południowej, w powiecie suskim i nowotarskim (województwie małopolskim) przy granicy ze Słowacją.
Na obszarze Babiogórskiego Parku Narodowego, liczącym 3393,34 ha powierzchni, w celu zachowania dziedzictwa przyrodniczego stosuje się trzy rodzaje ochrony: ścisłą, czynną i krajobrazową. Ochroną ścisłą objęta jest blisko 1/3 Parku, czyli 1125,82 ha. W skład obszaru ochrony ścisłej wchodzą: piętro halne, piętro kosodrzewiny, górnoreglowy bór świerkowy oraz fragmenty lasów regla dolnego.


Najważniejszymi typami ekosystemów są ekosystemy leśne oraz nieleśne. Niezaprzeczalnym walorem przyrodniczym w reglu dolnym i górnym są lasy o charakterze pierwotnym. BgPN jest miejscem występowania wielu rzadkich oraz interesujących gatunków grzybów, roślin i zwierząt. Spotkać można tu rośliny, nie zasiedlające innych miejsc Polski (rogownica alpejska), rzadkie i zagrożone wyginięciem (tojad morawski, tocja karpacka), jak również wiele gatunków objętych ochroną prawną. Na Babiej Górze doliczono się blisko 650 gatunków roślin naczyniowych, 280 gatunków mszaków, ponad 1300 różnych grzybów i porostów.


Świat zwierząt jest równie bogaty i zróżnicowany - stwierdzono 4500 gatunków i podgatunków zwierząt. Jest to ostoja między innymi dla niedźwiedzia, wilka, czy rysia, które z powodu silnej presji człowieka nader rzadko występują poza obszarami chronionymi. Istota ochrony ścisłej polega na zaniechaniu na tych obszarach jakiejkolwiek działalności człowieka, bowiem celem tego typu ochrony jest zachowanie w stanie naturalnym. Na terenach objętych ochroną czynną prowadzi się działania zmierzające do przywrócenia lasom właściwego składu gatunkowego i odpowiedniej struktury. Na terenach ochrony krajobrazowej, z uwagi na stosunki własnościowe gruntów obowiązuje prowadzenie zrównoważonego użytkowania lasów i polan. Bardzo istotne w tej strefie jest zachowanie wszystkich istniejących zbiorowisk nieleśnych i walorów krajobrazowych.


To nie zmienia faktu, że osobiście nie przepadam za Babią Górą... Ile razy tam nie byłem, zawsze waliło śniegiem, deszczem lub była taka mgła, że o zapierającym dech w piersi widoku mogłem tylko pomarzyć...


Za stroną https://zpppn.pl/babiogorski-park-narodowy-pl/park

#polska #ciekawostki #zainteresowania #outdoor #podroze #przyroda #parkinarodoweikrajobrazowe

Co tam lureczki? Nad morzem się podobało?
No to Wasza decyzja, idziecie do szkoły, czy Lecimy w Pomorskie?


​Utworzony 1 stycznia 1967 roku Słowiński Park Narodowy położony jest w województwie pomorskim, na terenie dwóch powiatów: słupskiego i lęborskiego, w granicach administracyjnych pięciu gmin: Ustka, Smołdzino, Główczyce, Wicko, Łeba.


Ochroną ścisłą w granicach Słowińskiego Parku Narodowego objęto 13 obszarów z elementami swoistej flory i fauny, unikatowe biocenozy lub biotopy oraz cechy krajobrazu. Głównym obiektem chronionym jest Mierzeja Łebska, która tworzy kompleks unikalnych w skali ponadregionalnej form geomorfologicznych oraz miejsce naturalnych procesów przebudowy brzegu morskiego o wielkiej dynamice. Występują tu również wartościowe zbiorowiska leśne, nieleśne oraz ekosystemy wodne. Łączny areał obszarów chronionych wynosi 5 327,03 ha. Każdy z nich ma hasłową nazwę i określa najważniejszy przedmiot ochrony.


Najliczniejszą grupą zwierząt Parku są owady; przybliżona suma znanych gatunków wynosi 49. Wśród nich wykazano obecność 30 gatunków znajdujących się pod ochroną ścisłą oraz 4 gatunki chronione częściowo. Najwięcej chronionych należy do chrząszczy; poza 15 gatunkami biegaczy są to jeszcze – pływak lapoński kozioróg bukowiec, tęcznik mniejszy i pachnica dębowa. Bardzo interesującym, innym bezkręgowcem jest także niepozorny skorupiak - zmieraczek plażowy Talitrus saltator.


Spośród 450 gatunków ptaków zaobserwowanych w Polsce, na obszarze Parku od początku XX wieku stwierdzono łącznie 270gatunków, a wśród nich odnotowano 181 gatunki, które przystępowały, bądź przez cały czas przystępują, do lęgów. Pozostałe 89 gatunków pojawia się w trakcie wędrówek, spędza tu zimę lub nieregularnie zalatuje. W grupie ptaków uznanych za lęgowe na obszarze SPN - 176 gatunków objętych jest ochroną ścisłą, a 5 - ochroną częściową. Najciekawsze z gatunków to: puchacz, sowa błotna, włochatka, płaskonos, nur rdzawoszyi i czarnoszyi, edredon, lodówka, bernikle, łabędź krzykliwy, mornel. Na terenie Parku notowana jest nawet sowa śnieżna.


Teriofauna Słowińskiego Parku Narodowego jest bogata - występuje tu około 60% spośród stwierdzonych w Polsce gatunków ssaków. Wśród najbardziej cennych gatunków (umieszczonych, z różnym statusem, w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt) wymienić można: rzęsorka mniejszego, mroczka posrebrzanego, morświna, fokę szarą. Poza tym optymalne warunki bytowania w Parku znajdują także liczne populacje następujących zwierząt - cennych na skalę europejską: bobra, wydry, 10 gatunków nietoperzy, z których trzy - mopek, borowiec wielki.


Za strona: https://zpppn.pl/slowinski-park-narodowy-pl/park

#podroze #outdoor #przygody #przyroda #polska #parkinarodoweikrajobrazowe

Dzieńdoberek.
Topory naostrzone? Dawajcie ze mną do Jomsborga…


Woliński Park Narodowy został utworzony w 1960 roku i obejmuje ochroną część największej polskiej wyspy–Wolin. Po włączeniu wód morskich w granice Parku w 1996 roku Woliński Park Narodowy stał się pierwszym w Polsce parkiem morskim.
Obecna powierzchnia Parku wynosi 10937 ha, w tym ekosystemy leśne zajmują 4648 ha (42 % powierzchni Parku), ekosystemy wodne 4682 ha (43%) i ekosystemy lądowe nieleśne 1607 ha ( 15 %).


Na wyspie Wolin stwierdzono występowanie ponad 1300 gatunków roślin naczyniowych, w tym wielu gatunków chronionych i rzadkich, z tej liczby około 600 żyje na terenie Parku. Zbocza stromych klifów porastają gęste zarośla rokitnika zwyczajnego. Płytkie piaszczyste dno Morza Bałtyckiego zajmują makroglony: zielenice, brunatnice i krasnorosty, wśród których najliczniejszymi są morszczyn i zielenica. Tereny lądowe pokryte są dominującymi tutaj lasami bukowymi, bukowo-dębowymi i sosnowymi. Specyficzne zbiorowiska roślinności nieleśnej spotykamy na obszarze Wstecznej Delty Świny. Rosną tu rzadkie gatunki: woskownica europejska, kłoć wiechowata, turówka wonna oraz szczególnie rzadkie rośliny solnisk tzw. hallofity: świbka nadmorska, sit Gerarda, mlecznik nadmorski, czosnek kątowaty, muchotrzew solniskowy.


Fauna wyspy jest bardzo zróżnicowana i bogato reprezentowana przez gatunki rzadkie. Przez Woliński Park Narodowy przebiega główny szlak przelotu ptaków wzdłuż wybrzeża Bałtyku. Na terenie parku stwierdzono występowanie ponad 230 gatunków ptaków. Wśród lęgowych to m.in.: bielik (symbol parku), wodniczka, biegus zmienny, muchołówka mała. Park spełnia istotną rolę w ochronie ptaków wodno-błotnych, które tutaj znajdują spokój oraz bazę pokarmową, szczególnie w okresie wiosennych i jesiennych wędrówek. Na wodach parku zimuje lub odpoczywa w czasie migracji wiele tysięcy ptaków.


Z bogatego świata owadów zachowały się m.in. siedliska największego polskiego chrząszcza jelonka rogacza oraz związanej z obumierającymi dębami pachnicy dębowej. Na terenie parku oznaczono 3 nowe dla nauki gatunki: chrząszcza i 2 gatunki skoczogonków.


Turystyka stanowi istotną część działalności parku. Park posiada dobrze rozwiniętą infrastrukturę zagospodarowania turystycznego: Centrum Edukacyjno-Muzealne z Muzeum Przyrodniczym w Międzyzdrojach, Zagrodę Pokazową Żubrów (ok. 1,5 km na wschód od centrum Międzyzdrojów), 4 punkty widokowe, 3 miejsca postojowe oraz sieć szlaków turystycznych i ścieżek dydaktycznych (łącznie ok.50 km).


Za stroną https://zpppn.pl/wolinski-park-narodowy-pl/park

#ciekawostki #polska #przyroda #parkinarodoweikrajobrazowe #outdoor #przygody #podroze

Siema.
Chwilowo kończymy z górami. Dziś jedziem w Wielkopolskę…


Utworzony w 1957 r. Wielkopolski Park Narodowy, obejmuje obecnie powierzchnię 7584 ha, a jego otulina 7256 ha. Położony jest nad Wartą, na południe od Poznania, w trójkącie miast Luboń-Stęszew-Mosina.


Tereny ochrony ścisłej zajmują w sumie 258,85 ha, ochrony czynnej 5150,54 ha, natomiast obszar ochrony krajobrazowej wynosi 2187,81 ha. Dominującymi typami ekosystemów pozostają ekosystemy leśne i nieleśne.


Niezwykle bogata jest szata roślinna Wielkopolskiego Parku Narodowego. Pod względem geobotanicznym leży on w Krainie Wielkopolsko - Kujawskiej. Stwierdzono tu występowanie około 1120 gatunków roślin naczyniowych, 148 gatunków mszaków, 150 gatunków porostów, 500 gatunków glonów, 800 gatunków grzybów. Główny element flory stanowią gatunki eurosyberyjskie, m. in. sosna zwyczajna (jej udział w lasach Parku wynosi 70%), a także liczne rośliny runa leśnego, jak np. czworolist pospolity czy konwalijka dwulistna oraz gatunki środkowoeuropejskie, np. dąb szypułkowy, grab pospolity, naparstnica zwyczajna, pięciornik biały.


Fauna Wielkopolskiego Parku narodowego charakteryzuje się bogactwem gatunków należących do rozmaitych grup systematycznych. Najbogatsza jest fauna bezkręgowców, wśród których najliczniej reprezentowane są owady - ponad 3 tys. gatunków. Lasy obfitują w chrząszcze. Są wśród nich gatunki chronione takie jak jelonek rogacz, kozioróg dębosz. Bogaty jest także świat pajęczaków. Z bardziej interesujących gatunków stwierdzono tutaj występowanie tygrzyka paskowanego, największego w Polsce przedstawiciela rodziny krzyżakowatych oraz pająka topika - jedynego w kraju gatunku spędzającego całe życie pod wodą. Występuje tutaj 5 gatunków gadów: miedzianka gniewosz, zaskroniec, beznoga jaszczurka padalec, jaszczurka zwinka i jaszczurka żyworodna. Wszystkie wymienione gatunki płazów i gadów podlegają ochronie gatunkowej. Ptaki w Parku reprezentowane są przez ok. 220 gatunków lęgowych i przelotnych. Z rzadko spotykanych wymienić należy kraskę, zimorodka i dzięcioła czarnego. Z ptaków drapieżnych można zauważyć wśród lasów i łąk kanię czarną, w pobliżu pól myszołowa zwyczajnego, a przy bagnach błotniaka stawowego. Na jeziorach często widujemy kaczkę krzyżówkę, cyrankę, cyraneczkę oraz perkoza dwuczubego. Na obszarze Parku występuje kilkadziesiąt 40 gatunków ssaków. Z owadożernych spotykamy tu m. in. ryjówki, nasze najmniejsze ssaki. Żyją tu również rozmaite gatunki nietoperzy i gryzoni. Z drapieżników zamieszkują m. in. kuna leśna, borsuk i lis. Rozległe lasy stanowią ostoję dla licznych jeleni, saren i dzików.


Wielkopolski Park Narodowy jest jednym z najbardziej atrakcyjnych terenów położonych w pobliżu Poznania. Przez Park biegnie 5 szlaków turystyki pieszej o łącznej długości 85 km, 100 km szlaków rowerowych oraz 30 km dla miłośników hippiki.



Za strona: https://zpppn.pl/wielkopolski-park-narodowy-pl/park

#polska #ciekawostki #zainteresowania #outdoor #podroze #przyroda #parkinarodoweikrajobrazowe

No dobra Lury, zapraszam Was znowu w góry…
O tej porze roku może już nie będzie tłumów, a jako, że trochę pochodzimy... To weźcie klapki


Tatrzański Park Narodowy utworzony 30 października 1954 r. zajmujący powierzchnię 21197 ha należy do największych parków narodowych w Polsce. Położony jest na południowych krańcach województwa małopolskiego. Granice Parku obejmują cały obszar polskiej części Tatr i blisko 3 700 ha kompleksów leśnych przylegających do nich od północy. Od południa TPN sąsiaduje ze słowackim Tatrzańskim Parkiem Narodowym (TANAP-em), a od północy z miastem Zakopane oraz gminami Kościelisko, Poronin i Bukowina Tatrzańska.


Około 70 proc. powierzchni parku zajmują lasy i zarośla kosodrzewiny, a pozostałe 30 proc. to murawy wysokogórskie, skały i wody. Ochroną ścisłą objęte jest prawie 11,5 tys. ha powierzchni, w tym całe piętro hal i turni, piętro kosodrzewiny oraz częściowo również lasy regla górnego i dolnego.


Ponad 450 taksonów to rośliny górskie, a wśród nich 200 niespotykanych nigdzie indziej w Polsce. Unikatowość przyrodniczą Tatr szczególnie podkreślają endemity i subendemity, czyli takie gatunki roślin i zwierząt, które poza tym miejscem nie występują nigdzie indziej na świecie lub pojawiają się nielicznie. Najbardziej znane endemity to kozica tatrzańska (symbol TPN), świstak tatrzański czy wysokogórska roślina warzucha tatrzańska. Obok wymienionych endemitów, do najbardziej charakterystycznych gatunków występujących w Tatrach należą także; niedźwiedź brunatny, ryś, orzeł przedni, szarotka alpejska, lilia złotogłów, ostróżka tatrzańska i limba.


TPN udostępniany jest dla różnych form aktywności człowieka (m.in. turystyka piesza, narciarska, rowerowa, taternictwo, narciarstwo zjazdowe). Do dyspozycji odwiedzających Park jest 275 km znakowanych szlaków turystycznych o różnych stopniach trudności: od bardzo łatwych po bardzo trudne. Niektóre szlaki są wyposażone w sztuczne ułatwienia takie jak łańcuchy, klamry i drabinki. Gęsta ich sieć pozwala dotrzeć w najciekawsze widokowo rejony Tatr. Znakowane szlaki prowadzą także do 6 jaskiń udostępnionych dla turystów. Na obszarze Parku znajduje się 8 schronisk turystycznych, które czynne są przez cały rok. Posiadają one bazę noclegową i świadczą usługi gastronomiczne. Ponadto na terenie TPN znajduje się kolej linowa z Kuźnic na Kasprowy Wierch oraz dwa wyciągi narciarskie na stokach Kasprowego. Miejsca najczęściej odwiedzane przez turystów to: Morskie Oko, Dolina Kościeliska, Dolina Strążyska, Kasprowy Wierch oraz Giewont.


Za stroną https://zpppn.pl/tatrzanski-park-narodowy-pl/park

#polska #ciekawostki #zainteresowania #przyroda #outdoor #podroze #parkinarodoweikrajobrazowe

Lurki, dziś poznamy piękno Polski B…
Witajcie na Roztoczu…


Roztoczański Park Narodowy położony jest w środkowo-wschodniej części Polski, w województwie lubelskim, obejmując najcenniejsze przyrodniczo obszary Roztocza Tomaszowskiego. Aktualna jego powierzchnia wynosi 8.483 ha, z czego lasy zajmują 8.102 ha (95,5%). Ochroną ścisłą objęto 1029,22 ha (12,1%), czynną 7241,13 ha (85,4%) a krajobrazową 212,48 ha (2,5%).


Ekosystemy leśne są dominującym typem ekosystemów RPN. Obejmują najlepiej zachowane na Roztoczu drzewostany bukowe, jodłowe i grądowe. Różnorodność biocenotyczną uzupełniają nieleśne ekosystemy lądowe (łąki, kserotermy) i ekosystemy wodne, głównie rzeki oraz torfowiska wysokie i przejściowe.


Świat roślin liczy ponad 1100 gatunków, wśród których rośliny naczyniowe stanowią ok. 950 gat., mszaki – ok. 200 gat. i glony – ok. 50 gat. Wśród roślin naczyniowych występują taksony reprezentujące siedem elementów geograficznych, m.in. typowe gatunki środkowoeuropejskie (żywiec cebulkowy i kokorycz pusta), gatunki borealne (mącznica lekarska, pomocnik baldaszkowy i zimoziół północny), w tym także torfowiskowe (turzyca bagienna, przygiełka biała, bagnica torfowa oraz wszystkie gatunki rosiczek). Najbardziej charakterystycznymi elementami flory RPN są rośliny górskie,m.in.: żywiec gruczołowaty, tojad dzióbaty, czosnek niedźwiedzi, podrzeń żebrowiec, paprotnica sudecka i paprotnik Brauna.


Fauna RPN liczy ponad 3630 gatunków (3300 bezkręgowców i ok. 340 kręgowców). Park jest osobliwym refugium w skali regionu i kraju w szczególności: ślimaków – świdrzyka zwodniczego i ślimaka żółtawego, pijawki lekarskiej, chrząszczy – zagłębka bruzdkowanego, zgniotka szkarłatnego, pachnicy dębowej, wynurta, ważek – zalotki większej, miedziopiersi północnej, trzepli zielonej, motyli – pasyna lucylli, dostojki eunomii, ksylomki strix a także modliszki zwyczajnej.


W Parku dominuje turystyka piesza i rowerowa. Dla zwiedzających udostępniono ponad 64,5 km szlaków pieszych, ścieżek poznawczych, tras rowerowych. Łącznie Park odwiedza ok. 120 tys. osób rocznie. Głównym centrum edukacji i obsługi ruchu turystycznego jest Ośrodek Edukacyjno-Muzealny położony w zabytkowej części Zwierzyńca. Prezentowana jest w nim m.in.: stała multimedialna wystawa przyrodnicza „W krainie jodły, buka i tarpana”. Ośrodek Edukacyjno-Muzealny RPN z pracownią przyrodniczą stanowi zaplecze do prowadzenia zajęć kameralnych, a dopełnieniem w zdobywaniu praktycznej wiedzy o przyrodzie Parku są prowadzone, głównie na ścieżkach edukacyjnych, zajęcia terenowe.


Za stroną https://zpppn.pl/roztoczanski-park-narodowy-pl/park

#polska #ciekawostki #zainteresowania #przyroda #parkinarodoweikrajobrazowe #outdoor #przygody

Siema Lurkowi miłośnicy polskiej przyrody…
Jak być może wiecie Odrą pływają zdechłe ryby, więc dziś zabiorę Was nad Wartę... Konkretnie w okolice ujścia Warty... Jak być może wiecie Warta uchodzi do Odry, ale co tam... Do odważnych świąt należy. Co ma wisieć, nie zdechnie w rzece


Park Narodowy Ujscie Warty... Bardzo lubię ten Park i poza Bieszczadami, bywam tam najczęściej…
To właśnie będąc w Ujściu Warty wpadłem na zeszłoroczny pomysł cyklu #ptaszory


Park Narodowy „Ujście Warty” to najmłodszy spośród 23 polskich parków narodowych. Nadwarciańskie rozlewiska doczekały się tej najwyższej formy ochrony przyrody w roku 2001 r. Powierzchnia Parku wynosi ok. 8 tys. ha., z czego ochroną ścisłą objęto 682 ha. Powstała wokół otulina Parku, zajmuje obszar 10,5 tys. ha.


Dotychczas stwierdzono na tym terenie 26 gatunków mszaków, 94 gatunki porostów oraz około 570 gatunków roślin naczyniowych. Spośród gatunków objętych w Polsce ochroną ścisłą występują tu: salwinia pływająca i nasięźrzał pospolity. Do gatunków objętych ochroną częściową należą m.in. dzięgiel litwor, kukułka krwista, listera jajowata, grzybienie białe i goździk piaskowy. Do innych, cennych gatunków flory, rzadkich w skali kraju czy zaliczanych do zagrożonych lub ginących w skali regionalnej należą: groszek błotny, wilczomlecz błotny, starzec bagienny, selernica żyłkowana czy rozpowszechniony na tym terenie przetacznik długolistny.


Park Narodowy „Ujście Warty” to jeden z najcenniejszych pod względem ornitologicznym obszarów w kraju. Unikalne tereny podmokłe, rozległe łąki i pastwiska stanowią jedną z najważniejszych w Polsce ostoi ptaków wodnych i błotnych. Na obszarze Parku stwierdzono dotychczas 280 gatunków ptaków, z czego ponad 170 to gatunki lęgowe. Zwykle gnieżdżą się na tym terenie 4 gatunki perkozów, 8 gatunków kaczek, 5-6 gatunków chruścieli, po 4-5 gatunków mew i rybitw, 6 gatunków ptaków siewkowych. Dla wielu ptaków jest to jedno z ważniejszych miejsc lęgowych w Polsce. Należą do nich ohar, krakwa, ostrygojad, zausznik, gęgawa i czapla biała. Wiele gatunków lęgowych w Parku należy do rzadkich lub zagrożonych wyginięciem w Europie, np. wodniczka, derkacz, kropiatka, rybitwa czarna czy rybitwa białowąsa. Obszar Parku odgrywa dla ptaków ważną rolę także poza sezonem lęgowym. W miesiącach letnich pierzą się na tym terenie kaczki (np. krzyżówka, cyraneczka), gęgawy, łabędzie nieme, łyski oraz żurawie. Podczas migracji na nadwarciańskich rozlewiskach zatrzymują się olbrzymie ilości ptaków. Późną jesienią Park staje się królestwem arktycznych gęsi (zbożowych i białoczelnych), których koncentracje mogą przekraczać 100 tys. osobników (maksymalnie stwierdzono 200 tys.). Dominująca wśród nich gęś zbożowa stała się symbolem Parku. Ujście Warty jest także ważnym zimowiskiem dla łabędzi krzykliwych (nawet 3000 osobników) i niemych, bielików, myszołowów włochatych, kaczek i gęsi.


Spośród innych grup zwierząt, na terenie Parku występuje 43 gatunków ssaków, w tym m.in. wydra, gronostaj, borsuk, bóbr, dzik, sarna czy gatunki z innych stron świata: norka amerykańska, szop pracz, jenot oraz piżmak. Płazy są reprezentowane przez 2 gatunki ropuch, 5 gatunków żab, kumaka nizinnego, grzebiuszkę ziemną, traszki: zwyczajną i grzebieniastą. Z gadów występują tutaj jedynie: zaskroniec zwyczajny, jaszczurka zwinka oraz padalec.


Wody Parku są bardzo bogate w ryby, których stwierdzono aż 35 gatunków. Powszechne są tu ryby karpiowate, jak np. leszcz, krąp, płoć, wzdręga i karaś srebrzysty. Licznie występują także drapieżni przedstawiciele innych rodzin: szczupak, okoń, sandacz oraz największy krajowy gatunek ryby – sum. Do gatunków, zasługujących na szczególną uwagę należą: różanka, piskorz, koza i boleń. W okresie migracji wody Warty wykorzystywane są przez łososie i trocie wędrowne, które wędrują tędy na tarliska znajdują się w dorzeczu Drawy.


Walory przyrodnicze, krajobrazowe i kulturowe Parku Narodowego „Ujście Warty” powodują, że jest on doskonałym miejscem do uprawiania różnych form ekoturystyki. Nadwarciańskie rozlewiska są szczególnie chętnie odwiedzane przez obserwatorów ptaków i innych miłośników przyrody. Z uwagi na stosunkowo niewielkie natężenie ruchu turystycznego, teren ten przyciąga również amatorów rozległych przestrzeni, ciszy i spokoju.


Park można zwiedzać przez cały rok, od świtu do zmierzchu, wyłącznie po udostępnionych do tego celu drogach. Część z nich jest udostępniona do ruchu samochodowego, inne do pieszego i rowerowego.

#polska #ciekawostki #outdoor #podroze #parkinarodoweikrajobrazowe

Witojcie. Mam wrażenie ostatnio, że część Lurków jest nieco narwana…
Zatem dziś zabieram Was do Narwiańskiego Parku Narodowego...


Utworzony 1 lipca 1996 r., jest jednym z 23 parków narodowych na terenie Polski. Znajduje się w północno-wschodniej Polsce, w województwie podlaskim, na zachód od Białegostoku, pomiędzy miejscowościami Suraż i Rzędziany. Ma obszar 6 810,23 ha,
Symbolem Narwiańskiego Parku Narodowego jest błotniak stawowy.


Na terenie Parku występuje 58 zbiorowisk roślinnych. Przeważa roślinność bagienna - zbiorowiska wielkoturzycowe i szuwarowe. Na obrzeżach występują łąki, olsy i zarośla wierzbowe. Ponadto występują mineralne wzniesienia (grądziki), porośnięte przez traworośla, zbiorowiska łąkowe i grądowe. Takie rozmieszczenie roślinności wykształciło się w wyniku tradycyjnej gospodarki łąkarskiej.





Flora roślin naczyniowych w Narwiańskim PN liczy około 500 gatunków. Wśród nich są objęte ścisłą ochroną, jak grążel żółty, grzybienie białe, kosaciec syberyjski, mieczyk dachówkowaty, goryczka wąskolistna, goździk pyszny, rosiczka okrągłolistna, wielosił błękitny, orlik pospolity, kukułka plamista, krwista i szerokolistna, widłak jałowcowaty i goździsty. Ochroną częściowo objęte są między innymi bobrek trójlistkowy, kocanka piaskowa, kruszyna pospolita, pierwiosnek lekarski i konwalia majowa.



Park jest siedliskiem bardzo wielu gatunków ptaków, m.in. bielika i bojownika bataliona. Można tu też spotkać łasicowate jak np. gronostaje, tchórze. Na jednym z trzech stanowisk w Polsce występuje tu chroniony motyl dzienny strzępotek edypus. W parku zaobserwować można 34 gatunki ssaków. Należą do nich m.in. bóbr europejski, piżmak, jeż europejski, ryjówka, rzęsorek rzeczek oraz większe, jak jeleń europejski, łoś, sarna i dzik. Spośród 21 gatunków ryb występujących w parku objęte ochroną są trzy: różanka pospolita, śliz pospolity, koza pospolita. Występuje tu również chroniony minóg ukraiński.



Za stroną https://zpppn.pl/narwianski-park-narodowy-pl/park


#polska #ciekawostki #zainteresowania #outdoor #podroze #przyroda #parkinarodoweikrajobrazowe

No co tam mordeczki? Może dziś znowu w górki byśmy się wybrali?


​Magurski Park Narodowy został powołany do życia 24 listopada 1994r. Jako szósty park narodowy na terenie polskich Karpat swą działalność rozpoczął z dniem 1 stycznia 1995r.


Powierzchnia Parku wynosi 19 439 ha z czego 89,7 % znajduje się na terenie woj. podkarpackiego (gminy Krempna, Dukla, Nowy Żmigród, Osiek Jasielski, Dębowiec) a pozostałe 10,3 % na terenie woj. małopolskiego (gminy Sękowa i Lipinki). Otulina Parku ma zasięg o powierzchni 22 969 ha.


O wartości florystycznej Parku świadczy pokaźna liczba roślin rzadkich i zagrożonych, w tym 71 gatunków chronionych. Wśród 64 gatunków objętych ochroną ścisłą występują tojady: dzióbaty i mołdawski, pokrzyk wilcza jagoda, zimowit jesienny, parzydło leśne, podrzeń żebrowiec, dziewięćsił bezłodygowy, 20 gatunków storczyków, goździk kosmaty, wawrzynek wilczełyko czy 4 gatunki widłaków. W wyniku badań przeprowadzonych w ramach tworzenia Planu Ochrony dla Parku stwierdzono również występowanie 188 gatunków mchów, w tym 4 z „czerwonej listy”, 51 gatunków wątrobowców, 85 gatunków śluzowców i 461 gatunków grzybów wielkoowocnikowych, w tym 98 gatunków chronionych, rzadkich i wymierających.


Leśne ostępy magurskie wyróżniają się bogatymi populacjami dużych kręgowców puszczańskich. Żyje tu 60 gatunków ssaków, w tym 10 gatunków nietoperzy. Z rzędu drapieżnych występują: niedźwiedź, wilk, borsuk, ryś, żbik, lis, wydra, kuna leśna i domowa, tchórz, gronostaj, łasica. Wśród parzystokopytnych na terenie MPN stwierdzono jelenia, łosia, sarnę i dzika, a z rzędu zajęczaków zająca. Introdukowane w latach osiemdziesiątych bobry licznie zasiedliły dopływy Wisłoki. Oprócz bobrów do większych gryzoni należą w Parku wiewiórka i piżmak. Wśród drobnych ssaków na uwagę zasługują ryjówka górska i malutka, rzęsorek mniejszy i rzeczek, zębiełek karliczek i białawy, badylarka, popielica, smużka i orzesznica. W „Polskiej czerwonej księdze zwierząt” znajduje się 10 gatunków ssaków odnotowanych na terenie Magurskiego Parku Narodowego.


Badania awifauny potwierdziły występowanie 160 gatunków ptaków, w tym 117 lęgowych, wśród których 8 gatunków ma swoje miejsce w „Polskiej czerwonej księdze zwierząt”. Są to: orzeł przedni, puchacz, włochatka, sóweczka, puszczyk uralski (ok. 60 par/100 km2 – jedno z największych zagęszczeń w Europie), dzięcioł białogrzbiety i trójpalczasty oraz orlik krzykliwy. Magurski Park Narodowy znany jest z występujących tu ptaków szponiastych. Spośród nich orlik krzykliwy - uznany za symbol Parku - gnieździ się tutaj w liczebności ponad 20 par, co daje jedno z największych zagęszczeń w Polsce.


Do dyspozycji turystów na terenie Magurskiego Parku Narodowego wyznakowano 10 szlaków pieszych o łącznej długości ok 94 km. Obok szlaków pieszych MPN odwiedzający może wybrać się na jedną z czterech ścieżek przyrodniczych czy na szlaki rowerowe i konny.


Za stroną : https://zpppn.pl/magurski-pl/park
#ciekawostki #podroze #outdoor #polska #zainteresowania #parkinarodoweikrajobrazowe

No to co Lurki, jedziem w górki?
Dziś Park Narodowy Gór Stołowych…


​​Utworzony został 16 września 1993r. Park Narodowy Gór Stołowych obejmuje wierzchowinowe i centralne partie Gór Stołowych oraz północno- zachodnią część Wzgórz Lewińskich. Na północnym zachodzie Park sąsiaduje z czeskim parkiem krajobrazowym ChKO Broumovsko. Od południa i północnego- wschodu obszar Parku wyznacza linia ściany lasu biegnąca u podnóży Gór Stołowych i północno- zachodniego fragmentu Wzgórz Lewińskich.
Park zajmuje ogółem powierzchnię 6347,71 ha, przy czym ochronie ścisłej podlega tu 771 ha, ochronie czynnej 4944,77, ochronie krajobrazowej 631,94.


Charakterystyczne gatunki flory i fauny: skalnica zwodnicza, storczyca kulista, arnika górska, goryczuszka czeska, lilia bulwkowata, śnieżyca wiosenna, liczydło górskie, ciemiężyca zielona, zerwa kulista, storczyk bzowy, pełnik europejski, sosna błotna.


Fauna: jeleń szlachetny, puchacz, sóweczka, pluszcz, sokół wędrowny, bocian czarny, popielica, orzesznica, żaba trawna, ropucha szara, traszka górska, żmija zygzakowata, jaszczurka zwinka.




Sieć szlaków pieszych i rowerowych: około 100 km, trasy rowerowe – 30 km (w sezonie zimowych około 30 km tras biegowych).



#polska #ciekawostki #zainteresowania #outdoor #podroze #parkinarodoweikrajobrazowe

Za strona: https://zpppn.pl/park-narodowy-gor-stolowych-pl/park

Lurcy najmilsi, dziś czas wybrać się do Drawieńskiego Parku Narodowego... (sam zawsze myślałem, że to Drawski Park Narodowy…)


Został utworzony 1 maja 1990 r., jego powierzchnia wynosi 11.535,66 ha.


Drawieński Park Narodowy to najbardziej malowniczy fragment Równiny Drawskiej, dużego obszaru sandrowego na Pojezierzu Pomorskim, zajętego przez zwarty kompleks leśny Puszczy Drawskiej, zwanej też Puszczą nad Drawą. Park narodowy, o charakterystycznym kształcie zbliżonym do litery V obejmuje dolinę rzeki Drawy i jej dopływu - Płocicznej oraz fragmenty Puszczy wraz ze śródleśnymi łąkami, torfowiskami i jeziorami. Z obszarem Parku i otuliny związana jest zlewnia Drawy o powierzchni 567 km2.


Powierzchniowo dominują lasy (ekosystemy leśne) - stanowią ponad 80 proc. powierzchni Parku - przede wszystkim buczyny, łęgi olszowe i olsy, a także płaty borów sosnowych. Charakterystycznymi elementami przyrody Parku są także torfowiska, oraz ekosystemy wodne i łąkowe.
Drawieński Park Narodowy to ponad 900 gatunków roślin naczyniowych, prawie 150 gatunków drzew i krzewów i ponad 200 różnych zespołów roślinnych. Taka różnorodność szaty roślinnej jest nieczęsto spotykana w Polsce. Między innymi ze względu na to bogactwo Drawieński Park Narodowy jest jednym z ciekawszych botanicznie regionów w północno-zachodniej Polsce. Do największych botanicznych osobliwości należą stanowiska chamedafne północnej, lipiennika Loesela, lilii złotogłów. Botaników zachwyca uroda wielu fitocenoz torfowiskowych, bogata flora łąk i flora związana z ekosystemami rzecznymi, flora źródlisk i jezior, a także dobrze zachowane ekosystemy buczyn i borów sosnowych.


Obszar Drawieńskiego Parku Narodowego cechują niebanalne walory faunistyczne wyróżniające go nie tylko w skali regionu, ale i kraju, a nawet Europy Środkowej. Jednym z najcenniejszych elementów przyrody Parku jest ichtiofauna - obok gatunków skrajnie zagrożonych, ginących - minoga rzecznego i strumieniowego, łososia, troci wędrownej i certy, zachowały się tu jeszcze liczne i stosunkowo stabilne populacje gatunków rzadkich w skali kraju - pstrąga potokowego, lipienia, strzebli potokowej i głowacza białopłetwego.


Na jego terenie w najbliższym sąsiedztwie w okresie badań stwierdzono występowanie ponad 160 gat. ptaków m.in. bociana czarnego, tracza nurogęsi, kani czarnej, kani rudej, bielika, orlika krzykliwego, rybołowa, jarząbka, puchacza i włochatkę. Inne gatunki rzadkie lub zagrożone w skali regionalnej, o wyspowym charakterze występowania, powiązane z zanikającymi typami ekosystemów to między innymi: kormoran, gągoł, trzmielojad, krogulec, kobuz, derkacz, żuraw, kszyk, samotnik, siniak, zimorodek, krętogłów, dzięcioł zielony, dzięcioł średni, pliszka górska, strumieniówka, zniczek, srokosz, czyż, krzyżodziób świerkowy i inne. Fauna ssaków Parku liczy ponad 40 gatunków. Na uwagę zasługuje liczne występowanie nietoperzy, reprezentowanych w Parku przez 8 gatunków, a także liczne populacje bobra i wydry. Dwa ostatnie gatunki uznać należy za charakterystyczne i reprezentatywne dla fauny Parku.


Szlaki piesze o różnej trudności:czerwony, niebieski, żółty i czarny. Wędrowanie po lasach Puszczy Drawskiej jest najlepszym sposobem na jej poznanie. Na terenie Drawieńskiego Parku Narodowego wytyczonych zostało około 90 km szlaków pieszych, które udostępnione są przez cały rok od świtu do zmierzchu również do uprawiania turystyki rowerowej oraz biegów narciarskich.


Za strona:https://zpppn.pl/drewienski-park-narodowy-pl/park
#ciekawostki #polska #zainteresowania #parkinarodoweikrajobrazowe #outdoor #podroze

Ludziska, do Wigierskiego Parku Narodowego zabiorę Was już wkrótce. Jednak jako miłośnik Podlasia i Suwalszczyzny…


Dziś w bonusie macie gratisową wyprawę na Suwalszczyznę... Doceńcie piękno tej krainy.
https://m.niedziela.pl/artykul/83711/Wigry-–-Studzieniczna-–-Suchowola
#ciekawostki #polska #podroze #outdoor

Lurki, weźcie sobie coś od deszczu…
Jedziemy w Karkonosze…




Karkonoski Park Narodowy utworzony w 1959 roku z części rezerwatu ustanowionego po II wojnie światowej.




1 stycznia 2016 KPN został powiększony o 371 ha - jego powierzchnia całkowita wynosi 5951 ha.




Swoim zasięgiem obejmuje Główny Grzbiet Karkonoszy od zachodnich stoków Mumlawskiego Wierchu na zachodzie po Przełęcz Okraj na wschodzie. W skład Parku wchodzi również enklawa Wodospadu Szklarki.
Największą cześć parku zajmują lasy - 4397 ha - objęte głównie ochroną czynną. Tereny położone powyżej górnej granicy lasu, czyli piętro subalpejskie i alpejskie o powierzchni około 1500 ha objęte jest ochroną ścisłą. Wokół Parku utworzona jest otulina, której powierzchnia wynosi 13 093ha.




W Parku występuje ponad tysiąc gatunków roślin oraz wiele gatunków zwierząt leśnych (ok. 40 gatunków ssaków, m.in. wydra, jeleń, sarna europejska, lis rudy, oraz 16 gatunków nietoperzy). Jednym z ciekawszych żyjących tu zwierząt jest muflon śródziemnomorski introdukowany na początku XX wieku z Korsyki. Na tereny Parku zdają się także powracać duże ssaki drapieżne, jak wilki i rysie. Ponadto żyje tu 90 gatunków ptaków, między innymi włochatka, sóweczka, zagrożony wymarciem cietrzew, głuszec, drozd obrożny, płochacz halny. Najliczniejszą grupę zwierząt stanowią owady oraz inne bezkręgowce. Fauna owadów Karkonoszy obejmuje również formy endemiczne: jak podgatunek motyla – miernikowca.




Wstęp na teren KPN jest płatny. Park posiada 112 km szlaków turystycznych pieszych, są także szlaki narciarskie, w tym 17 km nartostrad. Część szlaków pieszych udostępniono dla rowerzystów. W szczytowe partie prowadzą dwie kolejki liniowe, zimą zaś funkcjonuje 10 wyciągów dla narciarzy.



#parkinarodoweikrajobrazowe #polska #ciekawostki #przyroda #outdoor

Dzieńdoberek. Gotowi na wędrówkę? Dziś zabieram Was na Polesie…


​Park narodowy położony w województwie lubelskim, w polskiej części Polesia, utworzony 1 maja 1990. Obejmuje liczne bagna, torfowiska i jeziora krasowe oraz naturalne kompleksy leśne z bogactwem flory i fauny, znajdujące się na Równinie Łęczyńsko-Włodawskiej. Powierzchnia parku wynosi 9.760,2864 ha, w tym ochroną ścisłą objęte jest 116,56 ha, ochrona częściową 8314,2052 ha, a ochroną krajobrazową 1329,5212 ha, zaś powierzchnia jego otuliny wynosi 13.624,25 ha[1]. Symbolem parku jest żuraw.


Na terenie parku występuje ponad tysiąc gatunków roślin naczyniowych, z czego 170 to gatunki rzadkie, 75 podlega ochronie gatunkowej, a kolejnych 17 znajduje się w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin. Większość gatunków roślin to przedstawiciele flory północnej, wśród których często występują relikty epoki lodowcowej, na przykład brzoza niska, wierzba lapońska czy wierzba borówkolistna. Innymi roślinami północnymi są turzyca bagienna i strunowa, gnidosz królewski oraz rosiczka długolistna. Rzadkie gatunki charakterystyczne dla roślinności atlantyckiej występujące w parku to między innymi wywłócznik skrętoległy i wąkrota zwyczajna


Równie bogata jak flora jest fauna Parku. Do bardzo rzadkich motyli należy występująca w Parku przeplatka aurinia i maturna oraz myrmekofilne modraszki: alkon, telejus i nausitous.


Na terenie PPN wytyczono 114 km szlaków, a dla lepszego poznania przyrody Parku utworzono 4 piesze ścieżki przyrodnicze i jedną ścieżkę rowerową oraz przy ośrodkach edukacyjnych Parku dwie krótkie ścieżki dla najmłodszych. Ścieżki wiodą przez najciekawsze przyrodniczo i krajobrazowo zakątki Parku.
Informacje za strona: https://zpppn.pl/poleski-park-narodowy-pl/park
#parkinarodoweikrajobrazowe #polska #podroze #outdoor

To już połowa lata, a ja jeszcze nie miałem okazji biwakować w lesie. To wszystko przez te ryby... Zdjęcie nie moje, ukradzione z fb. #outdoor

Piękna ta nasza Polska…
#polska #hel #outdoor

Gdyby ktoś potrzebował zakupić nóż kieszonkowy, to szwajcarski magazyn konsumencki „Bon à savoir” przeprowadził testy laboratoryjne 12 takowych.
Żaden nie otrzymał noty „bardzo dobry”, 3 (na zielono) dobry, te na pomarańczowy „może być” i na czerwono „chujowe”.
Kryteria to jakość ostrza (65% noty końcowej), wytrzymałość (20%), test praktyczny (10) oraz ergonomia rączki (5).
#noze #outdoor
@Immortal_Emperor może Ciebie zainteresuje.

DEET – co to jest, dlaczego odstrasza komary i kleszcze?

DEET jest repelentem otrzymanym syntetycznie ponad pięćdziesiąt lat temu w dwuetapowym procesie z kwasu m-toluilowego, chlorku tionylu i dietyloaminy. Należy do grupy pestycydów zwanej zoocydami o właściwościach odstraszających. DEET na komary i kleszcze jest najpopularniejszym z repelentów stosowanych na całym świecie ze względu na łatwą dostępność, niezawodność i długi czas działania, który uzależniony jest od stężenia w preparacie. Im wyższe stężenie związku, tym dłużej chroni przed ukąszeniami. Wykazano jednak, że zwiększanie stężenia powyżej 50% nie zwiększa skuteczności.

Jak DEET działa na komary i kleszcze?

Działanie DEET polega na zaburzaniu węchu owadów, które nie są w stanie odebrać i zakodować zapachu kwasu mlekowego, będącego składnikiem potu potencjalnego żywiciela. Nie mogą zatem zlokalizować ofiary. Spray na komary i kleszcze sprawia, że stajemy się dla owadów niewidzialni a właściwie niewyczuwalni.

Źródło - www.doz.pl #outdoorskandynawia #komary #kleszcze #trekking #outdoor #las

#gory #przygody #outdoor #podroze #izery

#gory #przygody #outdoor #podroze #polska