Co tam wczoraj wypadło, chyba jakieś powstanie? ahhh, tak, w styczniu 1863 roku zostaliśmy wysłani w roli mięsa armatniego przez francuskich satanistów-masonów w celu zablokowania Rosjanom frontu. Podła praca, nic nam nie dająca poza rozlewem krwi, własnymi stratami oraz osłabianiem europejskiego chrześcijaństwa, dodatkowo pozwoliło Bismarckowi - wielkiemu zwolennikowi polskich zrywów - na niebotyczne osiągnięcia terytorialne i wzmocnienie potęgi Prus.

#historia #jgiertych

Jędrzej Giertych: Uważajmy na neosanację
"Mały incydencik w Buenos Aires w 1974 roku, jakim jest sprawa ataków Głosu Polskiego na moje mimochodem uczynione wypowiedzi i zaciekłości dyktatorskie sanacyjnej cenzury w niedopuszczeniu mnie do głosu, gdy chciałem na te ataki w tym Głosie odpowiedzieć, jest jeszcze jedną, maleńką próbką, świadczącą o tym, czym w życiu polskim jest obóz sanacyjny (piłsudczykowski). Nie jest to tylko kilka staruszków, którzy nic nie rozumieją, niczego się nie nauczyli i niczego nie zapomnieli. Obóz ten nie wymrze razem z tymi staruszkami, rówieśnikami Piłsudskich, Becków, Rydzów-Śmigłych i Kostków Biernackich. Jest wielkim błędem patrzeć na ten obóz i na jego ekscentryczne poglądy i wyobrażenia, oraz na jego dyktatorskie metody, pobłażliwie. Przed wpływami tego obozu polski naród musi się strzec. Bo obóz ten, tak jak i w przeszłości, może jeszcze ściągnąć na Polskę jakieś nowe, wielkie nieszczęścia i klęski."
https://icdn.cda.pl/vid/thumbs/ca79443e01df2f8c992c61543f067021-001.jpg_ooooxooxox_1280x720.jpg
#jgiertych #sanacja #polska #polityka

Polecam doskonały reportaż dotyczący hiszpańskiej wojny domowej autorstwa jednego z najwybitniejszych działaczy narodowych, Jędrzeja Giertycha, który w roku 1937 udał się na 3 tygodnie w sam wir starcia Generała Franco z hordami bolszewickich barbarzyńców. Jak pisał w przedmowie autor:

"Nie jeździłem do Hiszpanii po dziennikarskie sensacje, ale po to, by zdać sobie sprawę z tego, czem dzisiejsza Hiszpania jest, oraz co tam zachodzi takiego, o czem opinja polska powinna wiedzieć"

https://megawrzuta.pl/download/4484927d9285b26f2993cac2402eace5.html - link do książki
https://capitalbook.com.pl/environment/cache/images/0_0_productGfx_9d42eb36edf223bcf31a2f10e6de22d4.jpg
#jgiertych #franco

Piłsudski nie był więźniem Niemców. Do Magdeburga zgłosił się sam.
Uporczywa propaganda rozpowszechniała pogląd, że aresztowanie i internowanie Piłsudskiego przez Niemców było wynikiem przerzucenia się Piłsudskiego z obozu stronników Niemiec do przeciw niemieckiej koalicji. Jest to twierdzenie zupełnie nieprawdziwe. Liczył się z możliwością, że Niemcy mogą wojnę przegrać, ale ani przez chwilę nie zamierzał samemu stawać w przeciwnym obozie. Przez cały czas, także w okresie pobytu w Magdeburgu, był Niemcom wierny i dawał temu wyraz, np w liście do księcia Lubomirskiego. Niemcy nie internowali go jako stronnika koalicji, ale jako niewygodnego im w owej chwili politycznego partnera.

Uczynili to zresztą częściowo na jego własne życzenie. Wyraził je on w memoriale z dnia 17 lipca 1917 roku do generała Beselera (prosił o pozwolenie dzielenia losów swoich podkomendnych) i ustnie w rozmowie 18 lipca z niemieckim pułkownikiem narodowości polskiej, przedstawicielem Beselera, Hutten-Czapskim. Obwieściła to już po śmierci Piłsudskiego prasa niemiecka w Gdańsku (Został uwięziony "auf elgenen Wunsch", - na własne życzenie).

Internowanie było dla Piłsudskiego korzystne politycznie. Popularność piłsudczyków sięgała w tym momencie dna. Tymczasowa Rada Stanu w opinii publicznej była skończona. Od ostatecznej klęski uratował Piłsudskiego Beseler. Jednym pociągnięciem pióra zrehabilitował go w oczach społeczeństwa, otoczył aureolą męczeństwa i legendy. Ludność polska myślała, że aresztowanie Piłsudskiego było oznaką zajęcia przez niego stanowiska antyniemieckiego. W istocie było ono wynikiem różnic między Piłsudskim i Beselerem w sprawach szczegółowych, dotyczących organizacji armii w obozie wojennym niemieckim, a więc sporu w obrębie tej samej w zasadzie polityki.
https://teologiapolityczna.pl/assets/cms/ContentImage/2020/PILSUDSKI.jpg
Fragment książki Jędrzeja Giertycha "O Piłsudskim"
#piłsudski #historia #polska #jgiertych

Bardzo miłe słowa autorstwa angielskiego pisarza katolickiego, G.K. Chestertona, z roku 1922

Zawsze byłem stronnikiem polskiego ideału, nawet wtedy, gdy moja sympatia opierała się głównie na instynkcie. Mój instynkt nie wynikał z uprzedzenia, ani z sentymentu. Nie był również stronniczy: bo nie słyszałem prawie nic z polskiej strony. Nie był on oparty na pochwałach Polski, bo pochwały Polski są w naszym kraju nienaturalnie rzadkie. Był on prawie całkowicie oparty na oskarżeniach Polski, które wcale nie są rzadkie. Wyrobiłem sobie osąd o Polsce wedle jej nieprzyjaciół. I przekonałem się, że było to prawdą niemal zawsze niezawodną, że jej wrogowie byli wrogami wielkoduszności i męstwa. Jeśli ktoś kochał niewolnictwo, kochał lichwę, kochał terroryzm i całe błoto materialistycznej polityki, zawsze przekonywałem się, że on do tych zamiłowań dołączał namiętną nienawiść do Polski.

https://tertuliaabierta.files.wordpress.com/2022/02/gilbert-and-frances-chesterton.jpg
Fragment książki Jędrzeja Giertycha "Tysiąc lat historii polskiego narodu"
#jgiertych #polska #historia

Stara niemiecka taktyka

Niemiecki historyk Fritz Rhode pisał "Odkąd to państwo (brandebursko-pruskie) wzmocniło się po wstrząśnięciach wojny trzydziestoletniej, zaczęli jego władcy brać współwyznawców (w Polsce) pod swoją opiekę." Z zadziwiającą dokładnością pokrywa się ta polityka protektoratu (Schutzpolitik), uprawiana przez półtora stulecia z polityką protektoratu Rzeszy Niemieckiej nad Volksdeutschami w Polsce odrodzonej.
Rhode kontynował: "Zasadą brandeburskiej polityki było i być musiało, aby nie pozwolić wschodniemu sąsiadowi zamienić się w spoiste państwo, które byłoby w stanie Braneburgię zgnieść. Zachowanie wolności stanowych w Polsce było dlatego dla Wielkiego Elektora rzeczą konieczną, w tym celu potrzebował mieć w Polsce - i miał - stale własną partię, na której mógł się opierać."

https://m.natemat.pl/078e58488201ab0dbae753c2bad67326,0,0,0,0.jpg
Jędrzej Giertych, fragment książki "Tysiąc lat historii polskiego narodu"
#polityka #niemcy #jfe #jgiertych

Roman Dmowski wychowawcą narodu polskiego

Nie zrozumie istoty polityki Dmowskiego, ani sekretu jej powodzenia ten, kto nie zda sobie z tego sprawy, że Dmowski w chwili wybuchu pierwszej wojny światowej robił przede wszystkim jedno: prowadził naród. W owej chwili osobliwej, gdy pękła solidarność państw zaborczych i gdy starły się one ze sobą w straszliwej wojnie, naród polski nie był bezwładną masą, ale szedł świadomie, czynni i sprawnie w jednym kierunku: pod komendą Dmowskiego przeciwko Niemcom. Grupki, które w tej postawie i w tym działaniu narodu nie uczestniczyły, były nie tylko drobną mniejszością; były one wręcz poza narodem. Szły wbrew jego instynktowi, sumieniu i miały charakter rebelii przeciwko temu, co naród uważał za nakaz obowiązku.

Tajemnicą sekretu powodzeń akcji Dmowskiego i zwycięstwa jego polityki był fakt, że Dmowski stał na czele potężnej organizacji politycznej, która swoim bezpośrednim lub pośrednim wpływem ogarnęła niemal cały polski naród, docierając do najbardziej zapadłych zakątków kraju i do wszystkich warstw ludności i była w stanie kierować polską opinią publiczną, oraz dyktować postawę i czynne działanie wszystkim co ważniejszym ośrodkom społeczeństwa. Rdzeniem tej organizacji był Liga Narodowa, założona w roku 1893 przez Dmowskiego, który dokonał przewrotu w starszej, bo założonej w roku 1887 tajnej organizacji, noszącej nazwę Ligi Polskiej. Liga Narodowa była organizacją elitarną, grupującą czołowych działaczy i polityków, przewinęło się przez jej szeregi około tysiąc ludzi. Stworzyła ona szereg organizacji pomocniczych spośród których najważniejszą było jawne Stronnictwo Demokratyczno-Narodowe we wszystkich trzech zaborach.

https://e-civitas.pl/assets/2020/11/dmowski_w_paryzu__ScaleWidthWzgyMF0.jpg
Jędrzej Giertych
#dmowski #jgiertych #historia

Józef Piłsudski wyrzekł się wiary katolickiej.
Piłsudski był odstępcą od Kościoła katolickiego. W dniu 12 maja 1899 roku przystąpił do kościoła ewangelickiego, podpisując przy świadkach akt, w którym oświadczył, że po dostatecznym przygotowaniu i pełnym wewnętrznego przekonania przeszedł z wyznania rzymsko-katolickiego na wyznanie ewangelicko-augsburskie. Uczynił to, aby móc się ożenić z rozwódką Marią Kazimierą z Kopiewskich Juszklewiczową. Wbrew odmiennym twierdzeniom nie jest prawdą, że w roku 1916 powrócił na łono kościoła katolickiego, brak dokumentów które by to potwierdziły. Jego ślub w dniu 25 października 1921 roku w katolickim kościele z Aleksandrą Szczerbińską, matką jego córek (Wandy urodzonej w roku 1918 8 Jadwigi urodzonej w roku 1920) nie był aktem przejścia na katolicyzm; ślub w kościele katolickim z katoliczką może zawrzeć również ewangelik.

Nie jest prawdą mniemanie, że Piłsudski pojednał się z Kościołem katolickim na łożu śmierci. Nie wzywał on do swego łoża księdza ani nie wyraził zgody na sprowadzenie go. Ksiądz Komiłowicz przybył do niego, gdy był on już nieprzytomny; udzielił mu, nieprzytomnemu, ostatniego namaszczenia w sposób warunkowy. Przez całe życie Piłsudski żył jako odstępca od Kościoła katolickiego. To nie znaczy jednak, że był naprawdę ewangelikiem. W rozmowie z generałem Józefem Hallerem powiedział: "Jestem bezwyznaniowy", co Haller zapisał w swoich pamiętnikach. Piłsudski był człowiekiem w istocie niewierzącym.

Nie przeczy temu fakt, że żywił on rodzaj kultu do wizerunku Matki Boskiej Ostrobramskiej. Nie był to akt wiary katolickiej, lecz rodzaj irracjonalnego traktowania tego wizerunku jako szczęśliwego amuleta.

Fragment książki Jędrzeja Giertycha "O Piłsudskim"
https://img.wprost.pl/_thumb/6b/f5/a15f3f0538c6658f28e9cf39c27f.jpeg
#jgiertych #piłsudski #katolicyzm

Jędrzej Giertych "My, nowe pokolenie", 1928 rok

Jest rzeczą znaną, że Żydzi stanowią element wyjątkowo niepodatny do asymilacji. Pominąwszy całą przyrodniczo-rasową doktrynę obozu hitlerowskiego, z którą zgodzić się niepodobna, trzeba hitlerowcom przyznać, że słuszny jest ich pogląd, iż nawet w ludziach, w których żyłach krew żydowska ulega rozcieńczeniu wskutek kilkakrotnych małżeństw ich przodków z nie Żydami, cechy żydowskie nie ulegają zatraceniu. Rozwiązanie kwestii żydowskiej, polegającej na zorganizowaniu masowej emigracji Żydów z Polski, jest nieodzownym dokończeniem budowy niepodległości. Nasza niezależność, połączona z obecną rolą Żydów w Polsce, jest niezależnością niepełną.

#żydzi #jgiertych #4konserwy