http://www.cda.pl/video/1427478376
Niektóre związki XVIII wieku zbliżone do masoneryi.
I. Illuminaci.
Wiek XVIII można określić jako epokę indyferentyzmu religijnego, absolutyzmu w rządach, panowania francuskiej mowy i mody, lekkości obyczajów, posuwającej się nierzadko, aź do rozpasania, zamiłowania w tajnych sztukach (alchemii, magii, kabbalistyki itd.), w tajnych towarzystwach i w tworzeniu coraz nowych stopni czy ry tów tychże towarzystw. Me dziw, źe masonerya w tym wieku tak szybko się rozszerzyła. Największy na nią wpływ wywarł wówczas Adam Weishaupt, profesor prawa w Ingolstadzie (ur. 1748) *), bo spotęgował w niej fanatyzm sekciarski, a mianowicie nienawiść do religii i monarchii. On to 1 maja 1776 założył »zakon Illuminatów« (z początku »Perfektibilistów«) i rozszerzył go przy pomocy Zwakha, Massenhausena, markiza Costanzo, barona Knigge, esbenedyktyna Werkmeistera, Bode’go i innych, najprzód w Niemczech, następnie w Austryi, Francyi, Włoszech i Ameryce; są nawet dowody, że wielka loża w Polsce miała z tym zakonem bliższe stosunki. Jakiż był cel tegoż? Weishaupt sam twierdził, że szło mu o oświecenie i poprawę ludzi, jakoteż o zapewnienie im obrony przeciw złemu i prawdziwego szczęścia; ale tajemnie dążył on do tego, by wywołać w świecie rewolucyę na polu religijnem i politycznem; słusznie też powiedział biskup FreppelJ), źe według nowszych badań historycznych można stwierdzić identyczność formuł r. 1789 z planem wypracowanym w sekcie 11 luminalów. Była ona zdeklarowaną nieprzyjaciółką wszystkich »zabobonów« i »despotyzmów«, a przedewszystkiem monarchii i religii katolickiej, podczas gdy Chrystusa Pana uważała za mistrza, głoszącego wolność i równość. Co do organizacyi2), zakon ten dzielił się na trzy klasy, z których pierwsza obejmowała t. z. minerwalów z trzema stopniami (nowicyusza, minerwala i minernalis illum inatus albo illum inatus minor), — druga wolnomularzy z trzema stopniami (ucznia, towarzysza i mistrza), — trzecia mysteria (tajemnice), — i to małe mysterium z dwoma stopniami (illuminatus major albo szkocki nowicyusz i illum inatus dirigens albo szkocki rycerz), — średnie mysterium z dwoma stopniami (presbyter albo epopta, inaczej mały stopień kapłański, i regens, inaczej mały stopień rządcy) — wreszcie wielkie mysterium z dwoma stopniami (magus albo pMlosophus, inaczej wielki stopień kapłański, i rex , inaczej wielki stopień rządcy)*). Do zakonu kazał Weishaupt przyjmować przedewszystkiem »nobiles, potentes, divites, doctos«, ale od każdego żądał ścisłej bardzo przysięgi i każdemu nadawał jakieś inne nazwisko; tak np. on sam nazywał się Spartacus, Knigge — Philon, Bode — Am elius, Costanzo — Marius, Zwakh — Katon, Bassus — Hannibal, Massenhausen — A ja x itd. Rzeczywiście udało się wciągnąć do sekty wielu ludzi znacznych a), między innymi nawet ksią źąt, jak np. Ferdynanda, ks. brunświckiego, Karola Augusta, ks. sasko-wejmarskiego, Ernesta, ks. gothajskiego, — nawet dygnitarzy duchownych i świeckich, jak np. późniejszego »prymasa niemieckiego« Dalberga (Crescens), ministra hr. Montgelas (Musaeus), — nawet uczonych i poetów, jak Herdera, Goethego, Pestalozzi’ego i innych. Co więcej, utworzono także dwa osobne związki kobiet illuminatek, jeden cnotliwych, drugi rozpustnic, które miały wabić »braci«. Stosunek nowego »zakonu« do masoneryi był taki, że Weishaupt postanowił przejąć na wskroś masoneryę illuminizmem i zapanować nad nią. Połączenie obu »zakonów« nastąpiło już w r. 1781, a w r. 1782 na zjeździe w Wilhelmsbadzie, zwołanym w celu usunięcia strasznego chaosu ze systemów masońskich i zaprowadzenia systemu elektrycznego, sprytny Knigge tyle sprawił, źe głowacze masońscy, między innymi książę brunświcki Ferdynand i słynny później hrabia Mirabeau, nietylko uznali zakon illuminatów za część składową maszneryi, ale poddali się pod jego komendę. Wówczasto uchwalono, jak twierdzą, wywołać rewolucyę we Francyi. Związek illuminatów szybko się szerzył; ale z drugiej strony wchodzili do niego także ludzie bez wiary i moralności, a do tego między przewódcami wybuchły spory, wskutek czego członkowie lepiej myślący, jak n. p. X. Danzer, X. Cosandey, prof. Westenrieder itp. poczęli się usuwać i przedstawiać zakon w niekorzystnem świetle. Pod wpływem tych zeznań i pism, ogłoszonych przeciw illuminatom i masonom V), 'elektor bawarski Karol Teodor edyktem z 22 czerwca 1784 zabronił wszystkich tajemnych i przez rząd nie zatwierdzonych związków, w następnych zaś edyktach, z 2 marca i 15 sierpnia 1785, wymienił wprost illuminatów i masonów. Przyczyniła się do tego ta okoliczność, źe u księdza apostaty czy pastora Lanza, którego piorun zabił w podróży, znaleziono papiery, kompromitujące głowaczy illuminatów; a dalsze odkrycia porobiono przy rewizyi u radcy Zwakha w Landshucie i barona Bassusa na zamku w Sandersdorf2). Wskutek tego Weishaupt musiał schronić się do Gotha, gdzie go książę Ernest II otoczył swoją opieką i zamianował swoim radcą. Zadało to niemały cios zakonowi. Wprawdzie na dalszych kongresach masońskich w Paryżu (15 lut. 1785 i 8 marca 1787) byli także obecni delegaci illuminatów, a nawet w r. 1787 przyjął Bode księcia Filipa orleańskiego do wyższych stopni; ale dla uniknienia prześladowań zarzucono nazwę »illuminat«, przyjmując natomiast godło »zreformowanej masoneryi«. Co więcej, masoni rozszerzyli tę niedorzeczną włeść, że związek illuminatów był dziełem — Jezuitów!
http://sbc.org.pl/Content/78016/ii929451.pdf
#waltdisney #kaczeopowiesci #ducktales #kaczordonald #disney #illuminati #bppelczar #pelczar #biskuppelczar #masonerya #masoni
Niektóre związki XVIII wieku zbliżone do masoneryi.
I. Illuminaci.
Wiek XVIII można określić jako epokę indyferentyzmu religijnego, absolutyzmu w rządach, panowania francuskiej mowy i mody, lekkości obyczajów, posuwającej się nierzadko, aź do rozpasania, zamiłowania w tajnych sztukach (alchemii, magii, kabbalistyki itd.), w tajnych towarzystwach i w tworzeniu coraz nowych stopni czy ry tów tychże towarzystw. Me dziw, źe masonerya w tym wieku tak szybko się rozszerzyła. Największy na nią wpływ wywarł wówczas Adam Weishaupt, profesor prawa w Ingolstadzie (ur. 1748) *), bo spotęgował w niej fanatyzm sekciarski, a mianowicie nienawiść do religii i monarchii. On to 1 maja 1776 założył »zakon Illuminatów« (z początku »Perfektibilistów«) i rozszerzył go przy pomocy Zwakha, Massenhausena, markiza Costanzo, barona Knigge, esbenedyktyna Werkmeistera, Bode’go i innych, najprzód w Niemczech, następnie w Austryi, Francyi, Włoszech i Ameryce; są nawet dowody, że wielka loża w Polsce miała z tym zakonem bliższe stosunki. Jakiż był cel tegoż? Weishaupt sam twierdził, że szło mu o oświecenie i poprawę ludzi, jakoteż o zapewnienie im obrony przeciw złemu i prawdziwego szczęścia; ale tajemnie dążył on do tego, by wywołać w świecie rewolucyę na polu religijnem i politycznem; słusznie też powiedział biskup FreppelJ), źe według nowszych badań historycznych można stwierdzić identyczność formuł r. 1789 z planem wypracowanym w sekcie 11 luminalów. Była ona zdeklarowaną nieprzyjaciółką wszystkich »zabobonów« i »despotyzmów«, a przedewszystkiem monarchii i religii katolickiej, podczas gdy Chrystusa Pana uważała za mistrza, głoszącego wolność i równość. Co do organizacyi2), zakon ten dzielił się na trzy klasy, z których pierwsza obejmowała t. z. minerwalów z trzema stopniami (nowicyusza, minerwala i minernalis illum inatus albo illum inatus minor), — druga wolnomularzy z trzema stopniami (ucznia, towarzysza i mistrza), — trzecia mysteria (tajemnice), — i to małe mysterium z dwoma stopniami (illuminatus major albo szkocki nowicyusz i illum inatus dirigens albo szkocki rycerz), — średnie mysterium z dwoma stopniami (presbyter albo epopta, inaczej mały stopień kapłański, i regens, inaczej mały stopień rządcy) — wreszcie wielkie mysterium z dwoma stopniami (magus albo pMlosophus, inaczej wielki stopień kapłański, i rex , inaczej wielki stopień rządcy)*). Do zakonu kazał Weishaupt przyjmować przedewszystkiem »nobiles, potentes, divites, doctos«, ale od każdego żądał ścisłej bardzo przysięgi i każdemu nadawał jakieś inne nazwisko; tak np. on sam nazywał się Spartacus, Knigge — Philon, Bode — Am elius, Costanzo — Marius, Zwakh — Katon, Bassus — Hannibal, Massenhausen — A ja x itd. Rzeczywiście udało się wciągnąć do sekty wielu ludzi znacznych a), między innymi nawet ksią źąt, jak np. Ferdynanda, ks. brunświckiego, Karola Augusta, ks. sasko-wejmarskiego, Ernesta, ks. gothajskiego, — nawet dygnitarzy duchownych i świeckich, jak np. późniejszego »prymasa niemieckiego« Dalberga (Crescens), ministra hr. Montgelas (Musaeus), — nawet uczonych i poetów, jak Herdera, Goethego, Pestalozzi’ego i innych. Co więcej, utworzono także dwa osobne związki kobiet illuminatek, jeden cnotliwych, drugi rozpustnic, które miały wabić »braci«. Stosunek nowego »zakonu« do masoneryi był taki, że Weishaupt postanowił przejąć na wskroś masoneryę illuminizmem i zapanować nad nią. Połączenie obu »zakonów« nastąpiło już w r. 1781, a w r. 1782 na zjeździe w Wilhelmsbadzie, zwołanym w celu usunięcia strasznego chaosu ze systemów masońskich i zaprowadzenia systemu elektrycznego, sprytny Knigge tyle sprawił, źe głowacze masońscy, między innymi książę brunświcki Ferdynand i słynny później hrabia Mirabeau, nietylko uznali zakon illuminatów za część składową maszneryi, ale poddali się pod jego komendę. Wówczasto uchwalono, jak twierdzą, wywołać rewolucyę we Francyi. Związek illuminatów szybko się szerzył; ale z drugiej strony wchodzili do niego także ludzie bez wiary i moralności, a do tego między przewódcami wybuchły spory, wskutek czego członkowie lepiej myślący, jak n. p. X. Danzer, X. Cosandey, prof. Westenrieder itp. poczęli się usuwać i przedstawiać zakon w niekorzystnem świetle. Pod wpływem tych zeznań i pism, ogłoszonych przeciw illuminatom i masonom V), 'elektor bawarski Karol Teodor edyktem z 22 czerwca 1784 zabronił wszystkich tajemnych i przez rząd nie zatwierdzonych związków, w następnych zaś edyktach, z 2 marca i 15 sierpnia 1785, wymienił wprost illuminatów i masonów. Przyczyniła się do tego ta okoliczność, źe u księdza apostaty czy pastora Lanza, którego piorun zabił w podróży, znaleziono papiery, kompromitujące głowaczy illuminatów; a dalsze odkrycia porobiono przy rewizyi u radcy Zwakha w Landshucie i barona Bassusa na zamku w Sandersdorf2). Wskutek tego Weishaupt musiał schronić się do Gotha, gdzie go książę Ernest II otoczył swoją opieką i zamianował swoim radcą. Zadało to niemały cios zakonowi. Wprawdzie na dalszych kongresach masońskich w Paryżu (15 lut. 1785 i 8 marca 1787) byli także obecni delegaci illuminatów, a nawet w r. 1787 przyjął Bode księcia Filipa orleańskiego do wyższych stopni; ale dla uniknienia prześladowań zarzucono nazwę »illuminat«, przyjmując natomiast godło »zreformowanej masoneryi«. Co więcej, masoni rozszerzyli tę niedorzeczną włeść, że związek illuminatów był dziełem — Jezuitów!
http://sbc.org.pl/Content/78016/ii929451.pdf
#waltdisney #kaczeopowiesci #ducktales #kaczordonald #disney #illuminati #bppelczar #pelczar #biskuppelczar #masonerya #masoni
