Początki telewizji w Izraelu – wymazywanie koloru z transmisji.
Telewizja przybyła do Izraela pod całunem wątpliwości i obaw. Założyciele państwa postrzegali telewizję jako zagrożenie - obawiali się, że zmieni polityczne, społeczne i kulturowe cechy młodego państwa. Uważali, że transmisje telewizyjne wywrą niepotrzebną presję ekonomiczną na państwo, a masowy zakup telewizorów będzie również ekonomicznym obciążeniem dla ludności. Twierdzili, że telewizja jest luksusem, który odpowiada tylko bogatym państwom.
Politycy zwlekali z wprowadzeniem telewizji tak długo, jak to było możliwe. Potrzeba została powszechnie odczuta podczas konfliktu z Arabami w 1967 roku. Brak centralnego systemu nadawania powodował, że wiadomości o wojnie nie mogły być szybko rozpowszechniane wśród obywateli. Rząd zdał sobie sprawę, że potrzebuje narzędzia do walki z arabską propagandą. Wielu Palestyńczyków żyjących na terytoriach okupowanych posiadało telewizory, przez które oglądali programy z krajów arabskich, a Jordania zaczęła nadawać wiadomości po hebrajsku dla izraelskiej publiczności.
Telewizja w Izraelu została ostatecznie wprowadzona 24 marca 1966 roku.
Rozpoczęła działalność, gdy amerykańskie i europejskie stacje przestawiły się na pełnowymiarowe transmisje kolorowe, ale kontrolowane przez państwo izraelskie stacje nadawały tylko w czerni i bieli.
Według Arnona Zuckermana, szefa departamentu telewizji IBA od 1973 do marca 1979 roku, izraelska premier Golda Meir określiła kolorową telewizję jako „sztuczną” i niepotrzebną.
Wiadomości i inne regularne produkcje kręcono za pomocą czarno-białych kamer. Jednak wiele specjalnych produkcji zamówionych w prywatnych izraelskich studiach zostało sfilmowanych w kolorze. Ponadto izraelska telewizja kupiła prawa do wielu amerykańskich i brytyjskich seriali i filmów. Rezultatem była mieszanka transmisji kolorowych i czarno-białych, co zachęciło handlowców do importowania kolorowych telewizorów.
Rząd izraelski uważał import telewizorów kolorowych za frywolny luksus, który zwiększyłby przepaści społeczne. Dlatego nakazał usunąć kolor z kolorowych programów telewizyjnych poprzez wykasowanie części sygnału odpowiadającej za kolor.
„Uszkodzony” sygnał uruchomił zainstalowany w telewizorach kolorowych mechanizm „zabójcy kolorów” który zapobiegał pojawianiu się przypadkowych plam barwnych na ekranie podczas emisji filmów czarno-białych i zakłóceń w odbiorze. Metoda ta została nazwana mekhikon (gumka). Wkrótce po jej wprowadzeniu pojawiły się urządzenia z anty-mekhikonem (anty-gumką) działającym zgodnie z kilkoma znanymi standardami.
Klienci musieli przekręcić przełącznik, aż obrazy na ekranie pojawiły się w naturalnych kolorach. Według raportu w Yediot Aharonoth ze stycznia 1979 roku klienci musieli manipulować przełącznikiem średnio co 15 minut w normalnych warunkach lub do 10 razy na godzinę, gdy wystąpiły szczególne problemy.
W 1981 roku IBA i IETV uzyskały pozwolenie na filmowanie własnych, regularnych produkcji w kolorze. Proces ten trwał ponad dwa lata i osiągnął ostatni etap 16 lutego 1983 r.
https://en.wikipedia.org/wiki/Television_in_Israel
IBA (Israel Broadcasting Authority) - izraelski nadawca radiowo-telewizyjny istniejący w latach 1948-2017.
IETV (Izraelska Telewizja Edujacyjna)
#izrael #telewizja #technologia #ciekawostki
