Wielki model dorzecza rzeki Missisipi.
Po wielkich powodziach w dorzeczu Missisipi w 1928 roku uchwalono ustawę o kontroli powodzi.
Na jej podstawie natychmiastowo wdrożono plan kontroli wód tej wielkiej rzeki. Na początku lat trzydziestych Korpus Inżynieryjny Armii zbudował blisko 20 tam i śluz, setki kanałów odpływowych i prawie półtora tysiąca nowych kanałów przeciwpowodziowych.
Nieoswojona rzeka znów dała się we znaki w roku 1936. Reakcją na powódź były działania w dotkniętych przez nią miejscach co skutkowało wylewaniem wód na nowe grunty.
Szef inżynierów Korpusu Inżynierów Armii Stanów Zjednoczonych,Major Eugene Reybold, zdał sobie sprawę z wad obecnego podejścia - wpadł na pomysł budowy modelu całego dorzecza Missisipi gdzie można będzie symulować zachowanie się wód i opracować plany kontroli powodzi w całym dorzeczu.
W 1943 roku w pobliżu Clinton w stanie Missisipi niedaleko Vicksburga rozpoczęto przygotowania terenu pod budowę modelu.
Reybold otrzymał pozwolenie na zatrudnienie niemieckich jeńców wojennych jako robotników do oczyszczenia terenu. Prace trwały do maja 1946 roku.
W ciągu następnych dwóch dekad ukształtował się model dorzecza rzeki Missisipi. Model zbudowano w przerysowanej skali pionowej 1:100 i skali poziomej 1:2000. Uważano, że większa skala pionowa zmniejsza napięcie powierzchniowe, a tym samym lepiej symuluje turbulencje. Cały model składał się z indywidualnie odlewanych betonowych paneli.
Woda z pobliskiego strumienia była rozprowadzana po całym modelu za pomocą złożonego systemu rur i pomp. Reybold zaprojektował również wieżę ze zbiornikiem z którego mógł w krótkim czasie wypuszczać duże ilości wody, tym samym symulując powodzie.
By wykonać pomiary i zebrać dane zainstalowano 76 przyrządów dopływowych i odpływowych, w tym 160 przyrządów, które symulowały normatywną pogodę i zdarzenia powodziowe. Cały dzień można było symulować w 5 minut.
Pierwszy sukces odniesiono w 1952 roku, w którym,udało się przeciwdziałać i ograniczyć skutki powodzi – model zapobiegł stratom szacowanym na ok. 65 milionów dolarów.Działał do 1973 roku
W latach dziewięćdziesiątych został oznaczony jako punkt orientacyjny w stanie Missisipi i na krótki okres wokół miejsca utworzono park miejski. Kiedy koszt utrzymania parku stał się zbyt wysoki, został porzucony. Model dorzecza rzeki Missisipi popadł w ruinę i obecnie jest porośnięty krzakami.
#usa #rzeka #nauka #powodz #modelarstwo #ciekawostki
Po wielkich powodziach w dorzeczu Missisipi w 1928 roku uchwalono ustawę o kontroli powodzi.
Na jej podstawie natychmiastowo wdrożono plan kontroli wód tej wielkiej rzeki. Na początku lat trzydziestych Korpus Inżynieryjny Armii zbudował blisko 20 tam i śluz, setki kanałów odpływowych i prawie półtora tysiąca nowych kanałów przeciwpowodziowych.
Nieoswojona rzeka znów dała się we znaki w roku 1936. Reakcją na powódź były działania w dotkniętych przez nią miejscach co skutkowało wylewaniem wód na nowe grunty.
Szef inżynierów Korpusu Inżynierów Armii Stanów Zjednoczonych,Major Eugene Reybold, zdał sobie sprawę z wad obecnego podejścia - wpadł na pomysł budowy modelu całego dorzecza Missisipi gdzie można będzie symulować zachowanie się wód i opracować plany kontroli powodzi w całym dorzeczu.
W 1943 roku w pobliżu Clinton w stanie Missisipi niedaleko Vicksburga rozpoczęto przygotowania terenu pod budowę modelu.
Reybold otrzymał pozwolenie na zatrudnienie niemieckich jeńców wojennych jako robotników do oczyszczenia terenu. Prace trwały do maja 1946 roku.
W ciągu następnych dwóch dekad ukształtował się model dorzecza rzeki Missisipi. Model zbudowano w przerysowanej skali pionowej 1:100 i skali poziomej 1:2000. Uważano, że większa skala pionowa zmniejsza napięcie powierzchniowe, a tym samym lepiej symuluje turbulencje. Cały model składał się z indywidualnie odlewanych betonowych paneli.
Woda z pobliskiego strumienia była rozprowadzana po całym modelu za pomocą złożonego systemu rur i pomp. Reybold zaprojektował również wieżę ze zbiornikiem z którego mógł w krótkim czasie wypuszczać duże ilości wody, tym samym symulując powodzie.
By wykonać pomiary i zebrać dane zainstalowano 76 przyrządów dopływowych i odpływowych, w tym 160 przyrządów, które symulowały normatywną pogodę i zdarzenia powodziowe. Cały dzień można było symulować w 5 minut.
Pierwszy sukces odniesiono w 1952 roku, w którym,udało się przeciwdziałać i ograniczyć skutki powodzi – model zapobiegł stratom szacowanym na ok. 65 milionów dolarów.Działał do 1973 roku
W latach dziewięćdziesiątych został oznaczony jako punkt orientacyjny w stanie Missisipi i na krótki okres wokół miejsca utworzono park miejski. Kiedy koszt utrzymania parku stał się zbyt wysoki, został porzucony. Model dorzecza rzeki Missisipi popadł w ruinę i obecnie jest porośnięty krzakami.
#usa #rzeka #nauka #powodz #modelarstwo #ciekawostki
