Niby mamy tę demokrację ale i tak narody europejskie mają guzik do powiedzenia we własnych państwach, bo politycy i tak robią po swojemu. Tutaj na przykładzie masowej imigracji z krajów Trzeciego Świata.

Masowa imigracja to kolejna kwestia, w której naród nie miał nic do powiedzenia. Żadna partia, żaden przywódca nie zatroszczył się o to, aby przekonać się, czy Francuzi – ale też Niemcy, Belgowie, Anglicy, bo to zjawisko dotyczące całej Europy Zachodniej – życzą sobie przekształcenia podstawy kulturowej swoich państw. Piętrzący się strumień imigracji i wprowadzenie polityki łączenia rodzin sprawiły, że tymczasowa imigracja przerodziła się w zaludnianie obcą populacją. Rzeka nowych ludzi, w przeważającej mierze bez jakiejkolwiek bliskości kulturowej z krajem, do którego przybywali, wlała się do Europy, czego skutki rdzenni mieszkańcy odczuli w każdej sferze życia: w życiu codziennym, w pracy, w szkole, w służbie zdrowia i na ulicach, gdzie wskaźniki przestępczości biją rekordy. Państwa narodowe przeobrażono w państwa wielokulturowe. Odpowiedzialni za tę zmianę o historycznym rozmachu nie zamierzali prosić społeczeństwa o zgodę.

Źródło: Fragment pochodzi z omówienia myśli Alaina de Benoista dokonanego na portalu Klubu Jagiellońskiego http://klubjagiellonski.pl/2019/12/29/alain-de-benoist-ponad-lewica-i-prawica/

#polityka #multikulti #imigracja #europa #takaprawda

Nie wybrano właściwego typu