Materace Kościńskiego, czyli wielkie kłamstwo, nowe podatki i sami swoinczas.com
https://nczas.com/2021/02/12/materace-koscinskiego-czyli-wielkie-klamstwo-nowe-podatki-i-sami-swoi/
#podatki #polityka #ministerstwofinansow
Druga prawdopodobna przyczyna odezwy Kościńskiego to chęć załatania dziury budżetowej w bardzo uciążliwy dla obywatela sposób. Zadośćuczynienie chęci ministra polegać miałoby na tym, żeby właściciel gotówki zebrał ją w całość i wpłacił do banku. Taką wpłatę oczywiście zarejestrowałby system bankowy i przesłał informację o niej do bazy. Systemy bankowe mają specjalne algorytmy przystosowane do identyfikacji tzw. transakcji podejrzanych. Kto w czasie krótszym niż jeden miesiąc wpłaci na swoje konto gotówką więcej niż równowartość 10 tys. (w niektórych bankach 15 tys.) euro, musi liczyć się z tym, że system bankowy „wyłapie” taką transakcję i informację o niej prześle do Generalnego Inspektora Informacji Finansowej.
Ten zaś z urzędu może wszcząć procedurę przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy, czyli np. zablokować konto, a obywatela wezwać na przesłuchanie i spytać, skąd miał pieniądze. Obywatel może się tłumaczyć, że to jego oszczędności z wielu lat pracy, ale urząd może takiego tłumaczenia nie przyjąć. Każdy, kto miał do czynienia ze skarbówką, wie doskonale, że obowiązuje w niej domniemanie winy obywatela. Nawet jeśli ma się rację i jeśli pieniądze pochodzą z legalnych źródeł (np. z oszczędności), trzeba to wykazać urzędnikowi aparatu skarbowego, który zainteresowany jest tym, aby obywatela „ukarać”, bo i sam ma z tego premię, i do państwowej kasy coś wrzuci. „Wrzucić” można sporo, bo nieujawnione dochody są, według prawa, opodatkowane 75-procentową stawką.
#podatki #polityka #ministerstwofinansow
Druga prawdopodobna przyczyna odezwy Kościńskiego to chęć załatania dziury budżetowej w bardzo uciążliwy dla obywatela sposób. Zadośćuczynienie chęci ministra polegać miałoby na tym, żeby właściciel gotówki zebrał ją w całość i wpłacił do banku. Taką wpłatę oczywiście zarejestrowałby system bankowy i przesłał informację o niej do bazy. Systemy bankowe mają specjalne algorytmy przystosowane do identyfikacji tzw. transakcji podejrzanych. Kto w czasie krótszym niż jeden miesiąc wpłaci na swoje konto gotówką więcej niż równowartość 10 tys. (w niektórych bankach 15 tys.) euro, musi liczyć się z tym, że system bankowy „wyłapie” taką transakcję i informację o niej prześle do Generalnego Inspektora Informacji Finansowej.
Ten zaś z urzędu może wszcząć procedurę przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy, czyli np. zablokować konto, a obywatela wezwać na przesłuchanie i spytać, skąd miał pieniądze. Obywatel może się tłumaczyć, że to jego oszczędności z wielu lat pracy, ale urząd może takiego tłumaczenia nie przyjąć. Każdy, kto miał do czynienia ze skarbówką, wie doskonale, że obowiązuje w niej domniemanie winy obywatela. Nawet jeśli ma się rację i jeśli pieniądze pochodzą z legalnych źródeł (np. z oszczędności), trzeba to wykazać urzędnikowi aparatu skarbowego, który zainteresowany jest tym, aby obywatela „ukarać”, bo i sam ma z tego premię, i do państwowej kasy coś wrzuci. „Wrzucić” można sporo, bo nieujawnione dochody są, według prawa, opodatkowane 75-procentową stawką.
11