@Aspida, Słuszna uwaga, w pracach tego autora nie zauważyłem by obraz kobiety był przedstawiony w stricte negatywnym świetle (zazwyczaj są takie ezoteryczne, "nieuchwytne" jak powidok senny). W tym dziele doskonale jest widoczny pewien archetyp definiujący obraz czarownicy w kulturze europejskiej. W końcu nie zawsze wiedźma to literalnie "córa Szatana". Co do użycia boskich atrybutów/symboli w złych celach to trzeba by było dokonać ich specjalnej profanacji, czego w obrazie nie widzimy, może gdzieś znajdę pasujący motyw. Bardzo trafna myślę jest twoja interpretacja.

@MartiKonchelsky, Ona już wkroczyła z tym sierpem w sferę profanum, ale na życzenie i z woli Hekate.

Przed momentem wykonała bardzo przyziemną czynność i ścięła nim zioła, które ma przytroczone w pasie

Wydaje mi się, że jest dokładnie tak jak piszesz o ich postrzeganiu w kulturze.

Trochę jak z tymi polskimi szeptuchami z Podlasia i Podkarpacia. Dawniej chcrześcijaństwo je tępiło, bo są reliktem dawnych zwyczajów i wiary. Przypisywano im związki z diabłem i takie tam.

Podczas gdy to zazwyczaj zwykłe zielarki i osoby posiadające bliższy kontakt z naturą z krzyżykami na szyi.

(kiedyś nawet słyszałem o jednym takim w swoich okolicach, co leczył dzieci - dzisiaj by to nazwać z ADHD, ale nie wiem jak i czy w ogóle jeszcze żyje. W każdym razie nie była to konwencjonalna medycyna, ale coś podobno jak szeptun .)

Synem szatana nikt go nie nazywał hehe W sensie religijnym-duchowym był odbierany obojętnie. Przynajmniej przez tych, którzy wozili do niego swoje dzieciaki.

@MartiKonchelsky, Elżbieta.. No wg przekazów to już podobno prawdziwa czarownica była Ale to już mi się bardziej z popkulturą kojarzy, a co tam naprawdę w tym siedzi to nie wiem. Trzeba by się zagłębić.