@Thanos, dzięki Wujaszku za wyjaśnienie. Faktycznie pasuje termin do sytuacji, ale IMO sytuacja jest wyjątkowa. Generalnie dla mnie kluczowa jest kwestia jak doszło do akceptacji. Mam lekkie skrzywienie jeśli chodzi o świętych, może nie tak jak Ignacy (nie czytam żywotów), ale niektóre postaci dość mocno "poznawałem". Jeśli idzie o Józefa, to dla mnie kluczem jest jego otwarcie na Boga i zaufanie. Gość początkowo postąpił tak jak zrobiłaby większość z nas, czyli podziękował Maryi i powiedział, żeby sobie poszła swoją drogą, po tym jak od Elżbieta wróciła z brzuchem… Zmiana następuje po nocnym widzeniu (a w zasadzie słyszeniu) gdzie pojawia się zapewnienie, że wszystko jest ok. I myślę, że to jest trudniejsza kwestia… Z jednej strony jak rozpoznać ten głos, z drugiej ktos, kto słyszy głosy, też trochę podpada… Niemniej w kontekście całego życia Józefa (o którym wiemy niewiele) i roli jaka spełnił w wychowaniu Jezusa, ja go podziwiam, że mimo roli beciak i oporu jaki miał żeby w nią wejść, ostatecznie zaufał Bogu i głosowi i zrobił robotę…

Wolam @Emrys_Vledig

@Borok, jest takie stowarzyszenie Mężczyźni św. Józefa. Coś jak harcerstwo dla tatuśków. Żony znajomych z tego stowarzyszenia są bardzo zadowolone, bo nie ma tam innych lasek i nie pija się wódy. Dość beciakowe towarzystwo.

@Emrys_Vledig, wiem że są takie organizacje. Generalnie nie odnajduje się w takim gronie, ale szanuje. Uważam, że jak ktoś umie sobie odmówić (np alkoholu) albo trwa w jakimś postanowieniu (np dieta, czy trening) to jest to chwalebne…