I po tęczowym krzyku. Cały content historyczny, jaki zamieszczałem do tej pory na lurkerze, możecie znowu przeglądać. Treści zostały przeniesione
(Na zdjęciu mieszkańcy Berlina w kolejce do kina, zima 1943/1944)
Kino i teatr były formą zaszczepienia "normalności" wśród Niemców, m.in właśnie z tego względu, pomimo przestawienia się na wojnę totalną, Goebbels postanowił zostawić rodakom pewną namiastkę zwyczajnego życia. Tym bardziej, że sam miał fioła na punkcie kinematografii (oraz całej plejady aktorek, z którymi romansował)

Warto wspomnieć również o filmie "Kołobrzeg". Był on najkosztowniejszą produkcją w dziejach nazistowskiej kinematografii, którego fabułą była bohaterska obrona kołobrzeskiego miasta przed wojskami Napoleona. Masowe sceny batalistyczne oraz brawurowe kreacje aktorskie należały do najświetniejszych w niemieckiej sztuce od lat. Zarekwirowano olbrzymią ilość materiałów potrzebnych do dekoracji i budowy makiet. W okolicy Berlina zbudowano całe fragmenty fikcyjnego Kołobrzegu.

W filmie występowały dziesiątki tysięcy statystów, głównie żołnierzy Wehrmachtu i marynarzy Kriegsmarine. Odbiór był bardzo pozytywny, zwłaszcza w "Ajexie", gdzie aktorzy byli aż piętnastokrotnie wywoływani na estradę. Prace nad dziełem rozpoczęto w 1942, prapremiera odbyła się 30 stycznia 1945 w kinoteatrze Tauenzienpalast, bezpośrednio po wystąpieniu radiowym Adolfa H.
Kopie filmu zostały dostarczone samolotami do żołnierzy utrzymujących przyczółki obronne we Frankfurcie nad Odrą, Nysie i Królewcu. Otrzymali je również Himmler, Donitz i Guderian
#jfe #iiwojnaswiatowa #trzeciarzesza