Niemcy ze skonfiskowanych żydowskich majątków wypłacali coś w rodzaju odszkodowań wojennych. 14 grudnia 1941 roku niemieckie naczelne dowództwo nałożyło na Żydów paryskich zbiorczą karę w wysokości miliarda franków. Zobowiązana do działania francuska administracją państwowa sięgnęła wówczas po majątek ulokowany w akcjach należących do najbogatszych rodzin żydowskich, które uciekły do Ameryki. 100 milionów franków (czyli jakieś 10% łącznie skradzionych z tamtej akcji pieniędzy) Niemcy przekazali francuskim organizacjom charytatywnym, oraz mieszkańcom, którzy ponieśli straty wskutek brytyjskich nalotów na Paryż.

Podobnie postępowano we francuskiej kolonii w Tunezji. W grudniu 1942 roku specjalny wysłannik niemieckiego MSZ Rudolf Rahn opisywał panujący w Tunisie chaos. Zarówno miasto jak i port wystawione były na ciężkie naloty bombowe dokonywane przez lotnictwo brytyjskie. Rahn informował o utworzeniu lokalnych jednostek policji, o powstaniu komitetu obywatelskiego zajmującego się pomaganiem ludziom w biedzie i organizowaniem pierwszej pomocy. Jednostki specjalne policji bezpieczeństwa i SD ściągnęły z majątków żydowskich sumę w wysokości 20 milionów franków i przekazały arabsko-włosko-francuskiemu komitetowi na natychmiastowe wsparcie osób poszkodowanych w czasie nalotów.
Brytyjskie działania nie ustały, dlatego po czterech miesiącach znowu zabrano się za Żydów, dzięki czemu wspomniany komitet przekazał 50 milionów franków dla poszkodowanych muzułmańskich rodzin. Podobną praktykę Niemcy stosowali we Włoszech i na Węgrzech.
https://static01.nyt.com/images/2015/01/06/blogs/06-iht-retrospective-cafe/06-iht-retrospective-cafe-blog480.jpg
#jfe #trzeciarzesza #iiwojnaswiatowa