Piłsudski działał w służbie Niemców
Najmocniejszym argumentem potwierdzającym niemiecką agenturalność Piłsudskiego jest jego współpraca z hrabią Harrym von Kesslerem. Kessler w swoich pamiętnikach zapisał rzecz następującą:

"Na zapytanie Muhlsteina czy Piłsudski dał mi zobowiązanie na piśmie, że nic nie planuje przeciwko Niemcom potwierdziłem mu, że chodziło tylko o oświadczenie ustne w formie słowa honoru. Ponadto Piłsudski oświadczył mi już w roku 1915, że nie życzy sobie ani cala terytorium pruskiego; ale nie może wykluczyć, że jeśli alianci ofiarują mu na przykład Prusy Zachodnie (Pomorze) to nie będzie mógł odmówić. W sposób oczywisty czuł się on potem związany danym mi słowem honoru, że nie będzie żądać ani cala pruskiego terytorium".

Istnieje też raport ze spotkania w dniu 1 listopada 1918 roku pomiędzy Kesslerem a Wielkim Księciem Maksymilianem Badeńskim dotyczącym rozmowy odbytej w Magdeburgu w dniu 31 października pomiędzy Kesslerem a Piłsudskim. Według niego, gdy Kessler przypomniał Piłsudskiemu rozmowę z roku 1915 w schronie wojennym w Korminie na Wołyniu, ten odpowiedział "Co wtedy powiedziałem, podtrzymuję i teraz"

Tego Niemcy w rozmowach z Piłsudskim trzymali się przez całą wojnę: zgadzali się wyłącznie na odbudowę Polski w granicach zaboru rosyjskiego, a chyba nikomu nie trzeba tłumaczyć, jakie wyszłoby z tego kadłubkowate państewko (czekające oczywiście w przyszłości na zgniecenie przez Niemców w imię Mitteleuropy). Mało tego, Józef Piłsudski zachowywał się jak zwykły sabotażysta. Po rozmowie z Kessierem w dniu 9 listopada w berlińskim hotelu Continental zaczął dążyć do obalenia Komitetu Narodowego w Paryżu i zlikwidowania jego miejsca w obozie alianckim jako przedstawicielstwa Polski walczącej z Niemcami. Fragment wspomnień Leona Wasilewskiego:

Kiedym wyjeżdżał do Paryża, Komendant w dłuższej rozmowie ze mną (dnia 6 lutego 1919 roku) udzielił mi instrukcyj, podkreślając przy tem, że mnie, jako zupełnie swojemu człowiekowi, mówi i to, czego nie mówił innym członkom Delegacji. A więc uważał, że musimy w Paryżu dążyć przede wszystkiem do zlikwidowania Komitetu Narodowego, ażeby zniszczyć w ten sposób wszelkie pozory istnienia jakiejś drugiej władzy polskiej – zagranicznej – obok władzy krajowej.

"Krajowej", a więc tej stworzonej przez Niemców, na czele której stał ich agent Piłsudski. Wspomniana przez Wasilewskiego akcja łączy się z wysłaniem przez Piłsudskiego w dniu 21 grudnia 1918 roku listu do Romana Dmowskiego, którego motywem, wbrew propagandzie, nie była chęć porozumienia z Dmowskim, lecz intryga zmierzająca do obalenia roli przywódcy endecji.
https://teologiapolityczna.pl/assets/cms/ContentImage/2021/z23064345VJozef-Pilsudski.jpg
#piłsudski #dmowski #historia #polska #jfe