SS-owski kordzik, zwany Dienstdolch, został wprowadzony wraz z podobnym sztyletem SA przez tymczasowego szefa sztabu tej organizacji, von Kraussera 15 grudnia 1933 roku. Był koloru czarno-srebrnego, a na jego ostrzu widniały motto SS oraz runy, natomiast uchwyt zdobił wizerunek orła.
Kordzik SS był noszony przez wszystkie rangi Allgemeine-SS do munduru służbowego lub wyjściowego, wręczano go podczas specjalnej ceremonii mianowania SS-Anwartera na SS-mana. W odróżnieniu od sztyletu SA, nie wydawano do masowo. Każdy SS-Anwarter sam płacił za swój egzemplarz, najczęściej w małych ratach. 17 lutego 1934 roku decyzją Kurta Wittje, wydał zakaz handlu oraz nabywania kordzika przez osoby prywatne. Od tej pory zamawiano je u producentów za pośrednictwem SS-Amt, a ich dystrybucją zajmowały się trzy główne hurtownie mundurowe SS w Monachium, Dreźnie i Berlinie, do których regularnie napływały zamówienia z siedzib różnych Oberabschnitte.

Sztylety posiadały wartość symboliczną, a przypadki pozbywania się lub gubienia kordzików przez SS-manów były traktowane jako wykroczenie dyscyplinarne. Dlatego też osoby nieupoważnione nie miały możliwości jego kupna.
Od 25 stycznia 1935 roku osoby wydalone z szeregów SS musiały zwracać swoje kordziki, pomimo, że przecież zakupiły je za własne pieniądze. Wolno było je zatrzymać w przypadku dobrowolnego wystąpienia ze służby, bądź odejścia w stan spoczynku. Działo się to po uzyskaniu specjalnego zaświadczenia, stwierdzającego, że dana osoba jest uprawniona do posiadania podobnej relikwii.
Najwcześniejsze egzemplarze cechowały się znakiem firmowym twórcy na ostrzu, ciemnogranatową anodyzowaną pochwą i niklowanym srebrnym okuciem, z odciśniętym na wewnętrznej stronie stemplem "I", "II" lub "III", oznaczającym, że kordzik przeszedł kontrolę jakości w głównych ośrodkach dystrybucyjnych. W latach 1936-1937 znak firmowy zastąpiono cyfrowym symbolem RZM, pochwy miały czarny kolor, a ponadto zrezygnowano ze stempli inspekcyjnych, gdyż nowym znakiem jakości stał się symbol RZM.

Sztylet zawieszano u pasa pod kątem, na prostej skórzanej sprzączce, aż do listopada 1934 roku, kiedy to Himmler wprowadził pionową zawieszkę noszoną do służbowego munduru w czasie pilnowania masowych zgromadzeń. We wrześniu 1940 roku kordzik wycofano z produkcji na czas wojny. Na podstawie rozporządzenia Himmlera z 12 czerwca 1936 roku wprowadzono bardziej ozdobny sztylet SS, noszony tylko przez oficerów oraz tych podoficerów i szeregowych SS-manów starej gwardii, którzy wstąpili do SS przed 30 stycznia 1933 roku.
#jfe #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne