Znowu jestem w PL. I bardzo się cieszę bo mogę spędzić czas z mamą ale wkurw mnie bierze niemiłosierny. Już chuj w opóźnienia transportu gdzie musiałem czekać 1,5 godziny na busa który „zaraz już będzie” a przyjechał inny i prawie mnie nie zabrał.

Ale dzisiaj to już przegięcie. Mieliśmy umówione spotkanie w banku w sprawie spadku po ojcu. Laska o spotkaniu wiedziała od ponad miesiąca, wiedziała że musimy to załatwić dzisiaj bo ja w PL nie mieszkam a muszę być aby złożyć podpisy. I co? I chuja się przygotowała, po prawie 3 godzinach wypala z tekstem „ja się poddaję, nie wyrobię się dzisiaj, to mi normalnie zajmie jeszcze minimum 5 godzin. Musimy się umówić na inny termin” No i w ten sposób muszę przyjechać znowu do PL w marcu. Nawet byłem gotowy zrezygnować z b. ważnego spotkania dla mnie aby ogarnąć to po świętach ale jaśnie pani ma urlop.

Ja pierdolę, jebany nierób miał miesiąc czasu na przygotowanie papierów, które miałem tylko podpisać. Ale po co?

Przecież w Szwajcarii to ona by nawet w okienku w banku nie mogła pracować z takim podejściem.

A co najgorsze to podobno normalne tutaj, bo jak chciałem opierdolić grzecznie ale stanowczo to mi rodzinka zabroniła, bo to przecież ich doradca bankowy i jak oni później będą z nią pracować.

#takietam #jprdl