NAKRYCIA GŁOWY W SS

1) Hełm z powłoką maskującą. Na standardowe hełmy stalowe koloru Feldgrau zakładano powłoki z materiału, w letnich barwach maskujących;
2) Czapka polowa typu Schiffchen. Takimi nakryciami głowy zastąpiono furażerki starszego wzoru. Wyróżniały się brzegiem obrębionym ściegiem muszelkowym oraz wszywanym wizerunkiem niemieckiego orła na przodzie, umieszczonym ponad emblematem Totenkopf;
3) M43 Einheitsfeldmütze. Od 1943 roku czapki tego wzoru zastąpiły w znacznym stopniu starsze furażerki, stanowiąc bardziej praktyczne nakrycie głowy, wzorowane na czapce formacji piechoty górskiej (Bergmütze), z krótszym daszkiem;
4) Czapka polowa w barwach maskujących. Ta lżejsza wersja Einheitsfeldmütze była szyta z materiału w kolorach maskujących i zwykle nie miała guzików ani insygniów;
5) Czapka futrzana. Ta podbita futrem czapka szyta z myślą o mroźnych rosyjskich zimach ma duże nauszniki i tasiemki do związywania pod brodą, przydatne też do związywania nauszników na szczycie głowy podczas nieco lepszej pogody. Fabryczne czapki takiego rodzaju nie miały żadnych insygniów, choć żołnierze często doszywali je samodzielnie.
#ss #jfe #iiwojnaswiatowa