Podczas okupacji w Warszawie, po utworzeniu przez Niemców getta dla Żydów, na jego terenie działały kościoły katolickie, w których m.in. odprawiane były Msze św. dla Żydów - katolików. Kościoły świadczyły na rzecz nieszczęśników konkretną pomoc materialną, w tym przede wszystkim żywnościową. Było to bardzo ważne, bo Judenrat odebrał Żydom - chrześcijanom wszelką pomoc materialną, w tym przede wszystkim żywnościową.

Reszta Żydów (głównie ortodoksów, ale też bezwyznaniowych) nie była z tego zadowolona - wszak Żydów ochrzczonych uważano za... zdrajców. Dlatego co niedziela, po Mszy św. dochodziło do... pogromów Żydów. To jeden z bardzo wstydliwych aspektów historii getta. Włoski korespondent napisał wprost w swych wspomnieniach z Warszawy, że to "przywodziło na pamięć najmniej szlachetne epizody z Biblii".

Czyli w getcie osadzeni byli Żydzi - ludzie, Żydzi - podludzie (chrześcijanie) i do tego nie-ludzie, czyli Cyganie (dziś zwani Romami). Ich los był szczególnie tragiczny. Niemcy wtłaczali ich do gett żydowskich (było ich zbyt mało, aby tworzyć dla nich oddzielne getta). A tam całkowicie pozbawieni dostaw żywności (choć Judenrat otrzymywał ją dla wszystkich!) skazani byli na powolną śmierć głodową.
#LeszekŻebrowski #WyklęciTv #getto #holokaust #iiwojnaswiatowa
https://m.youtube.com/watch?v=q2TMuiw4fMQ