Teraz sobie myślę czy naprawdę sami tworzymy te nowe technologie a może ktoś nam pomaga?

@Marcin360, Obstawiam wyobraźnię i podświadomy wpływ popkultury. W 2000r. wyobraźnię milionów pobudził Matrix, dziś naukowcy drążą temat czy świat w którym żyjemy to sylulacja i jak to wykryć.

Jeżeli przypomnisz sobie odcinki Star Trek (Next Gen) tam posługiwano się czymś w stylu "tabletu" zamiast notesa. Wtedy uwarzano coś takiego za rewolucję.
Dziś tablet jest dostępny w większości sklepów z elektroniką RTV.

Ghost in the Shell (orginalna animacja kinowa jak i anime) zaprezentowało świat łączący AI z mózgiem ludzkim i w tym kierunku prowadzi się dziś badania.

Tak samo japońskie mechy z anime budzące wyobraźnię w latach 80tych próbuje się wcisnąć w komplikacje dzisiejszej inżynierii.

Ale to są tylko w miarę nowoczesne przykłady.
W 1902r. powstał jeden z pierwszych niemych filmów kina Sci-Fi stworzony przez George Méliès'a "A Trip to the Moon" (Le Voyage dans la Lune).

Trzeba było czekać blisko 160 lat by ziścić ten obraz, ale człowiek postawił tam nogę.
A wszystko zaczęło się od zwykłego przedstawienia wizji "jak to może wyglądać".
Jeżeli masz wizję przyszłości i jesteś ją w stanie przedstawić na tyle by była atrakcyjna, budząca wyobraźnię i w miarę realna, to jesteś w stanie poruszyć tłumy.
Te tłumy będą dążyć do spełnienia tej wizji, bo będzie ona częścią ich wyobraźni.

I najlepsze pytanie które mnie nurtuje od dziecka co jest na końcu wszechświata i jak to w ogóle moze się jakoś kończyć?

Jakiś czas temu wrzucałem film z nowych odkryć dot. wszechświata.
Naukowcy przewidują że jego topografia może mieć kształt torusa (pączka z dziurką) animację wrzuciłem gdzieś tu pod jednym z komentarzy.

Cały wszechświat przewiduje się (obecnie) że jest około 4 razy większy niż nasze pole widzenia.
Jeżeli wielki wybuch jest petardą na powierzchni olbrzymiego torusa to co prawda śmierć cieplna (znanaego nam) wszechświata może kiedyś nastąpić, być może nawet dojdzie do parowania czarnych dziur, jednocześnie z czasem wszechświat zamiast się rozszerzać zacznie się kurczyć do pojedynczej osobliwości, a potem "big bang" w kółko na nowo.