https://animalistka.pl/wp-content/uploads/2020/04/1543px-PesquetsParrot03-945x1323.jpg
Miłośnicy subkultury gotyckiej z pewnością ją pokochają!

Wygląda, jakby wybierała się na Castle Party. Czarny frak, elegancko udrapowany, grafitowy żabot, do tego krwiście czerwona koszula – idealny zestaw na imprezę w gotyckim klimacie. Taki niezwykły wygląd zdecydowanie wyróżnia sępicę wśród znanych nam, w większości bardzo radośnie ubarwionych papug.

Do podrodziny sępic (Psittrichasinae) zaliczamy dwa rodzaje: Psittichas i Coracopsis. Do rodzaju Coracopsis należą trzy gatunki, które występują na wyspach leżących na Oceanie Indyjskim: Madagaskarze, Komorach i Seszelach. Wszystkie mają upierzenie w odcieniach ciemnej szarości i czerni. Ale dziś skupimy się na jedynym gatunku należącym do rodzaju Psittichas.

Sępica (Psittrichas fulgidus) – najbardziej mroczna papuga świata

Upiorne ubarwienie nie jest jedynym, co wyróżnia sępicę na tle innych papug. Budowa jej głowy również jest niepokojąca. Powszechnie znane gatunki mają zaokrąglone głowy z dość krótkim, haczykowato zakończonym, również okrągławym dziobem, co budzi naszą sympatię do nich. Wyglądają uroczo. Ale nie sępica. Sępica wygląda majestatycznie i bardzo poważnie. Podłużna głowa i zakrzywiony, ale wydłużony dziób sprawiają, że przypomina raczej ptaka drapieżnego niż papugę.
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/66/Psittrichas_fulgidus_-Miami_Zoo%2C_USA-8-2c.jpg
Z długością ciała wynoszącą niecałe 50 centymetrów plasuje się pomiędzy mniejszym żako (Psittacus erithacus) i znacznie większą od siebie arą szafrową (Ara glaucogularis). Czerwień u sępicy występuje na brzuchu, fragmentach skrzydeł i niewielkich plamkach widocznych na skroniach samców. Reszta ciała jest grafitowo czarna.

To jedyny gatunek z podrodziny sępic, którego nie spotkamy na wyspach leżących na Oceanie Indyjskim. Ta mrocznie wyglądająca papuga zamieszkuje bowiem jedynie Nową Gwineę leżącą na Oceanie Spokojnym – jest gatunkiem endemicznym dla tej wyspy.
https://animalistka.pl/wp-content/uploads/2020/04/3641264644_4398e9e320_k-e1587031525288.jpg

Miłośniczka padliny czy owoców?

Polska nazwa Sępicy (a także jedna z angielskich: “vulturine parrot”) jasno kojarzy się z sępami. Skojarzenie wynika z braku upierzenia na przedniej części głowy – od dzioba aż do skroni. Głowy, czasem także szyje niektórych gatunków sępów są pozbawione piór, dzięki czemu sprawniej przychodzi im zachowanie czystości. Oblepione krwią pióra nie są najłatwiejsze w czyszczeniu.

Sępica oczywiście nie jest mięsożerna i nie zjada padliny. Jest wysoce wyspecjalizowanym roślinożercą – żywi się zaledwie kilkoma wybranymi gatunkami fig, okazjonalnie uzupełniając dietę kwiatami. Ptak otwiera figę zakrzywionym dziobem i wyjada miąższ ze środka. Częściowy brak upierzenia na głowie powoduje, że po posiłku pióra nie są oblepione wnętrzem owoców.
https://i.pinimg.com/originals/8d/88/d4/8d88d4df3c3a7d59ef9dbca6458db58c.jpg

Zagrożone piękno

Niewiele wiadomo o zwyczajach tej papugi. Zasiedla głównie tereny leśne, unikając ludzi. Ludzie natomiast przyczyniają się do spadku liczebności gatunku. Wynika to z wycinki zajmowanych przez nią lasów i, niestety, również bezpośrednich polowań. Niezwykłe pióra sępicy są bardzo pożądanym materiałem wykorzystywanym w rękodziele – umieszcza się je między innymi w tradycyjnych pióropuszach.

Ze względu na niezwykłą urodę, sępica jest również pożądanym gatunkiem hodowlanym. Poza rozmnażaniem w hodowlach, pisklęta pozyskuje się również ze środowiska naturalnego, niszcząc przy tym drzewo z dziuplą, w którym znajdowało się gniazdo.

Branża turystyczna również nie pomaga: chociaż wywóz piór sępicy z wyspy jest niezgodny z prawem, nie zawsze jest ono respektowane. Mieszkańcy trudniący się handlem oferują zwiedzającym dekoracje i biżuterię ozdobione pięknymi, czerwonymi piórami, a nieświadomi turyści nierzadko chętnie je kupują na pamiątkę.
https://i.pinimg.com/originals/13/e3/a3/13e3a3eaf3d81f1ea1e473951f686c51.jpg
#szortydeadlyo #papugi #zwierzeta #ciekawostki
Źródło: https://animalistka.pl