Ostatnie chwile
Berlin był już całkowicie okrążony. Dla zdesperowanych mieszkańców podziemnej fortecy Hitlera jedyne połączenie ze światem zewnętrznym stanowił pas startowy urządzony na Osi Wschód-Zachód. Podczas gdy na Centrum Berlina spadały radzieckie pociski, w Torgau nad Łabą amerykańscy i sowieccy żołnierze wymieniali się papierosami, a samoloty RAF-u bombardowały opuszczoną rezydencję Berghof w Alpach Bawarskich, Hitler i Goebbels do późna w nocy rozmawiali o tym, jak wciąż mogliby zwyciężyć w tej "decydującej bitwie" i nie opuszczać sceny historii w hańbie.
Goebbels widział świetlaną przyszłość przed przyszłymi pokoleniami: jeśli Europa zostanie "zbolszewizowana", narodowy socjalizm szybko zyska ein Mythos (mityczny status). Historia przychylnie spojrzy na ich drogo okupioną krucjatę przeciwko bolszewizmowi. Sam Hitler wyglądał na chorego. Podziemne życie całkowicie go wyniszczyło. Jego twarz stała się blada i opuchnięta.
Bez pomocy ledwo mógł dość ze swojej prywatnej kwatery do wojskowego pokoju narad. Stał się niechlujny. Jego ubranie było poplamione resztkami jedzenia. Wciąż z przyjemnością łapczywie pałaszował ulubione wiedeńskie ciastka z kremem.
W swoim testamencie podyktowanym wiernej sekretarce Traudl Junge, winą za upadek Niemiec obarczył "międzynarodowe Żydostwo". Uparcie twierdził: "Nie chcę wpaść w ręce wroga, który będzie potrzebował spektaklu zaaranżowanego przez Żydów". Około godziny 3.30 po południu 30 kwietnia Hitler oraz Ewa Braun, którzy pobrali się dzień wcześniej, popełnili samobójstwo.
#jfe #fuhrer