Podstawianie Polski polega na dążeniu, by winę za zagładę Żydów europejskich przesuwać w świadomości społecznej stopniowo z Niemców na Polaków - jako rzekomych tej zagłady współsprawców i współwinowajców. Na pytanie "kto winien" odpowiedź historycznie prawdziwa brzmi oczywiście: Niemcy. Odpowiedź politycznie poprawna brzmi inaczej: "naziści i Polacy" Podstawienie idzie drogą społecznej tresury. Odruchowo zagłada Żydów ma przestać kojarzyć się ludziom z Niemcami, a zacząć kojarzyć z Polakami. Dlatego dba się, by gdziekolwiek mowa o zagładzie Żydów, dać też wzmiankę o Polsce, m.in stąd uporczywie powtarzana formuła "polskie obozy śmierci", tłumaczona potem kłamliwie, jako "skrót myślowy"

Propagandowe podstawianie Polski daje efekty. Oto przykład, drobny a wymowny. Znany dziennik hiszpański "El Pais" pisze o nas w marcu 2007 roku:
"Mimo, że w Polsce już prawie nie ma Żydów, Polacy są wciąż największymi antysemitami w Europie. Ich niechęć wywodzi się z chrześcijaństwa. Nie ma najmniejszej wątpliwości, że Polska odegrała kluczową rolę w nikczemnych działaniach, które doprowadziły do wymordowania 2/3 całej ludności żydowskiej w Europie"

Zauważmy, że z pola widzenia znikli tu już nie tylko Niemcy, lecz nawet "naziści". Zostaliśmy tylko my, Polacy, "najwięksi antysemici w Europie". Wypowiedź ta nie jest pojedynczym wybrykiem: jest małą cząstką wielkiej operacji wycelowanej prosto w nas. Komuś potrzeba czarnej owcy - i ta owcą mamy być my. Kulminacją podstawiania Polski była jak dotąd sprawa Jedwabnego, ale to nie koniec. Światowy rozgłos, jaki jej nadano, wskazuje, że operacja weszła w nową fazę - zaostrzoną. Muszę tu rzec coś o sobie. Mnie samemu dopiero ten paszkwil Grossa uświadomił, co się święci. Nie tyle nawet on sam, bo to propagandowy śmieć, ile frenetyczny zachwyt, jaki wzbudził wśród Żydów, także polskich. "Mamy wreszcie tych Polaków pod sztychem - i już się nam nie wymkną!". Taki duch wionął z tej wrzawy: paskudny.

Przez wiele lat byłem skłonny odnosić się do niemiłych nam poczynań żydowskich ze zrozumieniem dla powagi ich dziejów i ich cierpienia. Dziś jestem znacznie mniej. Jedwabne coś w nas Polakach zmieniło, ale inaczej niż myślano.