„Czy lat temu 50 znalazłby się choć jeden człowiek przy zdrowych zmysłach w Europie, który by nie poczytał za urojenie chorego umysłu przepowiedni, że nie w jakimś geograficznym Szanghaju, czy na wyspie okropności, lecz w centrum Europy, środkiem jednego z największych miast świata, przebiegać będzie granica- nad -granicami, mur dzielący sens ludzkich słów, najeżony pistoletami automatycznymi; że będzie się zza niego strzelać nawet młodych dziewcząt i dzieci na ulicy zupełnie bezkarnie: że się będzie porywać przechodniów z chodnika; że ludzie będą robili podkopy, jak więźniowie uciekający z więzienia- i to wszystko na oczach całego świata cywilizowanego, który ten stan uznawać będzie nie za stan wojny, lecz pokojowego współistnienia, w okresie „wymiany kulturalnej” z tamtą stroną?”