Francesco Petrarka (1304-1374) to wcze­sno­re­ne­san­so­wy pi­sarz, po­eta, fi­lo­zof i fi­lo­log wło­ski, uwa­ża­ny za twór­cę otwie­ra­ją­ce­go okres hu­ma­ni­zmu eu­ro­pej­skie­go. De Sanc­tis uzna­wał go za pierw­sze­go czło­wie­ka no­wo­cze­sne­go. Pi­sał głów­nie po ła­ci­nie, po­zo­sta­wia­jąc po so­bie eru­dy­cyj­ne kom­pi­la­cje, roz­my­śla­nia, po­emat epic­ki Africa (1338-1342), oso­bi­ste wy­zna­nia (Secretum, 1342-43) oraz li­sty. Sław­ny jest zbiór li­ry­ki w ję­zy­ku wło­skim za­ty­tu­ło­wa­ny Canzoniere, wy­da­ny po raz pierw­szy dru­kiem w roku 1470. Więk­szość spo­śród 317 so­ne­tów, 29 kan­con i 20 in­nych wier­szy wy­ra­ża ide­al­ną mi­łość do zmar­łej Lau­ry. Lau­ra jest rów­nież bo­ha­ter­ką Trionfi - sze­ściu utwo­rów ale­go­rycz­nych, nad któ­ry­mi Pe­trar­ka pra­co­wał od roku 1352. Sam Pe­trar­ka pi­sał, że Lau­rę uj­rzał po raz pierw­szy w awi­nioń­skim ko­ście­le św. Kla­ry w Wiel­ki Pią­tek roku 1327. Uko­cha­na sta­ła się bo­ha­ter­ką jego li­ry­ki, zaś jej nie­ocze­ki­wa­ne odej­ście w roku 1348 było dla Po­ety wiel­kim wstrzą­sem.
https://poezja.org/wz/Petrarca_Francesco/
#poezja #literatura