Hitler o ekonomii

Oto cała tajemnica wielkich sukcesów Amerykanów. Wytwarzają to, co my, przy trzy razy mniejszym nakładzie robocizny! Zawsze się to u nas nazywało: niemiecka precyzja. Miało to znaczyć, że chodzi o coś niedoścignionego. Pudło. Nowoczesna wysoko wydajna prasa wytłoczy nam to samo i o wiele dokładniej, niż to można zrobić po naszemu - ręcznie. Fabryki też urządzają tak, żeby tam pracowało jak najmniej ludzi. Pierwszą niemiecką fabryką tego rodzaju miał być Volkswagen. Jeszcze daleko nam do tego, co osiągnęli Amerykanie! Samochód waży tonę, niemiecki tonę osiemset. W 1920 roku ford kosztował dwieście czterdzieści pięć dolarów, a najtańszy niemiecki samochód - opel "żabka" - cztery tysiące sześćset marek. A wszystko to przez czysto automatyczną pracę, do której mogą wziąć każdego debila. O żadnym przyuczaniu nie ma mowy!

Musimy teraz całkiem inaczej dobierać obrabiarki. Uważano kiedyś, że takie rozwiązanie metod fabrykacji musi doprowadzić do utraty pracy przez robotników. Owszem, ale to nastąpi tylko wtedy, kiedy nie stworzymy innych miejsc pracy przez podwyższenie standardu życiowego w innych zakresach! Człowiek, który uprawiał rolę motyką, swoje sprzęty robił sam. Nie produkował więcej, niż sam zużywał. W miarę, jak ludziom udawało się ulepszyć metody, część z nich przestała być niezbędna na roli i przeszła na rzemiosło. Dziś na przykład w narodzie niemieckim tylko 27% ludności pracuje na roli, wszyscy inni gdzie indziej. Podobnie było potem z rzemiosłem.

Dzięki generalizacji metod produkcji wszędzie oszczędzamy ludzką pracę. Teraz pojawiło się kretyńskie myślenie: Wyższego standardu życia już nie będzie! A przecież postęp polega na tym, żeby życie ludzkie uczynić piękniejszym! Byle tylko mieć co jeść! W ten sposób nie zmarnujemy ani jednej pary rąk do pracy! Właśnie powstaje dwujezdniowa autostrada, bo obecnie wymaga to połowę nakładów na osiągnięcie efektu, który jeszcze parę lat temu wymagał nakładów podwójnych.

Fragment: "Rozmowy przy stole"
#fuhrer #jfe