Wieże śrutowe.
Od czasu wynalezienia broni palnej człowiek dążył aby ołowiane pociski były idealnie kuliste. Kształt pocisku miał niebagatelny wpływ na celność strzału. Oczywistą metodą było wlewanie stopionego ołowiu do form, ale był to pracochłonny proces, który pozwalał na wyprodukowanie ograniczonej liczby kul. Dodatkową niedoskonałością był szew pozostający na styku połówek formy.
Producenci zaczęli przelewać roztopiony ołów przez sita umieszczone nad zbiornikiem z wodą. Niestety kule przybierały kształt łzy. Na początku XIX wieku zaczęli mieszać w zbiornikach ołowiane sześciany aż do uzyskania kulistego kształtu. Żadna z tych metod nie okazała się zadowalająca.
Przełom nastąpił w 1782 roku, kiedy brytyjski hydraulik William Watts z Bristolu odkrył, że kluczem do uzyskania idealnie okrągłych śrutów jest zrzucanie stopionego ołowiu nie z kilku centymetrów, ale z dużej wysokości. Do uzyskania kulistego kształtu zaprzęgł do pracy takie zjawiska fizyczne jak napięcie powierzchniowe i kohezja.
Gdy wlewa się cienki strumień jakiejkolwiek cieczy (np. wody z kranu) pod wpływem grawitacji rozciąga się, a następnie rozpada na kropelki, które pod wpływem napięcia powierzchniowego błyskawicznie stają się idealnie kuliste. Ważną rzeczą w przypadku śrutu ołowianego jest to, że powinien zastygnąć, zanim uderzy o ziemię. Zajmuje to od dwóch do trzech sekund, w zależności od wielkości kropel.
Razem z żoną przeprowadził pierwszy test przelewając ołów przez przygotowaną do tego celu starą patelnię. Test wykonali na wieży lokalnego kościoła.
Pod koniec lat 70. XVIII w. Watts nadbudował swój dom i jednocześnie pogłębił piwnice tworząc pierwszą wieżę do produkcji śrutu o wysokości 27 m.
Watts uzyskał patent 10 grudnia 1782 roku.
Metoda produkcji śrutu w wieżach śrutowych szybko się rozpowszechniła, już w końcu XVIII wieku zaczęły powstawać pierwsze wieże śrutowe.
Clifton Hill Shot Tower, najwyższa wieża strzałowa, jaką kiedykolwiek zbudowano
Chester Shot Tower znajduje się w dzielnicy Boughton w Chester w Anglii. Zbudowana w 1799 roku wieża jest najstarszą tego typu budowlą na świecie.
Phoenix Shot Tower we wschodnim Baltimore, w stanie Maryland.
Polski akcent: Stojąca niedaleko stawu wieża w Borkach jest pozostałością po hucie cynku i widoczna jest z trasy szybkiego ruchu Sosnowiec - Katowice. Należała do kompleksu Zakładów Metali Kolorowych Szopienice.
https://www.youtube.com/watch?v=2qybStWdYcs&t=34s
Zastosowanie wentylatorów czy metoda Bliemeistera spowodowały, że wieże stały się zbędne.
#technologia #ciekawostki #strzelectwo #bron
Od czasu wynalezienia broni palnej człowiek dążył aby ołowiane pociski były idealnie kuliste. Kształt pocisku miał niebagatelny wpływ na celność strzału. Oczywistą metodą było wlewanie stopionego ołowiu do form, ale był to pracochłonny proces, który pozwalał na wyprodukowanie ograniczonej liczby kul. Dodatkową niedoskonałością był szew pozostający na styku połówek formy.
Producenci zaczęli przelewać roztopiony ołów przez sita umieszczone nad zbiornikiem z wodą. Niestety kule przybierały kształt łzy. Na początku XIX wieku zaczęli mieszać w zbiornikach ołowiane sześciany aż do uzyskania kulistego kształtu. Żadna z tych metod nie okazała się zadowalająca.
Przełom nastąpił w 1782 roku, kiedy brytyjski hydraulik William Watts z Bristolu odkrył, że kluczem do uzyskania idealnie okrągłych śrutów jest zrzucanie stopionego ołowiu nie z kilku centymetrów, ale z dużej wysokości. Do uzyskania kulistego kształtu zaprzęgł do pracy takie zjawiska fizyczne jak napięcie powierzchniowe i kohezja.
Gdy wlewa się cienki strumień jakiejkolwiek cieczy (np. wody z kranu) pod wpływem grawitacji rozciąga się, a następnie rozpada na kropelki, które pod wpływem napięcia powierzchniowego błyskawicznie stają się idealnie kuliste. Ważną rzeczą w przypadku śrutu ołowianego jest to, że powinien zastygnąć, zanim uderzy o ziemię. Zajmuje to od dwóch do trzech sekund, w zależności od wielkości kropel.
Razem z żoną przeprowadził pierwszy test przelewając ołów przez przygotowaną do tego celu starą patelnię. Test wykonali na wieży lokalnego kościoła.
Pod koniec lat 70. XVIII w. Watts nadbudował swój dom i jednocześnie pogłębił piwnice tworząc pierwszą wieżę do produkcji śrutu o wysokości 27 m.
Watts uzyskał patent 10 grudnia 1782 roku.
Metoda produkcji śrutu w wieżach śrutowych szybko się rozpowszechniła, już w końcu XVIII wieku zaczęły powstawać pierwsze wieże śrutowe.
Clifton Hill Shot Tower, najwyższa wieża strzałowa, jaką kiedykolwiek zbudowano
Chester Shot Tower znajduje się w dzielnicy Boughton w Chester w Anglii. Zbudowana w 1799 roku wieża jest najstarszą tego typu budowlą na świecie.
Phoenix Shot Tower we wschodnim Baltimore, w stanie Maryland.
Polski akcent: Stojąca niedaleko stawu wieża w Borkach jest pozostałością po hucie cynku i widoczna jest z trasy szybkiego ruchu Sosnowiec - Katowice. Należała do kompleksu Zakładów Metali Kolorowych Szopienice.
https://www.youtube.com/watch?v=2qybStWdYcs&t=34s
Zastosowanie wentylatorów czy metoda Bliemeistera spowodowały, że wieże stały się zbędne.
#technologia #ciekawostki #strzelectwo #bron
Konto usunięteWpis został usunięty przez moderatora