Czołg saperski typu AVRE (Armoured Vehicle Royal Engineers)
W czasie desantu w Dieppe w 1942 roku okazało się, ze kanadyjscy saperzy nie mogli przystąpić do burzenia umocnień i oczyszczania plaży z powodu całkowitego braku osłony przed ogniem nieprzyjaciela. Z tego właśnie powodu pojawiła się myśl o stworzeniu czołgu zaadaptowanego do bojowych zadań saperskich, który mógłby dowieść saperów na miejsce zadań, oraz posiadającego broń burzącą dużego kalibru. Ułatwiłoby to prace saperskie wykonywane pod osłoną pancerną oraz polepszyło współpracę z oddziałami pancernymi.

Jako podstawowy pojazd do adaptacji wybrano Churchilla. Na początek trzeba było usunąć z niego większość elementów wewnętrznych, oraz zbrojenia głównego. Wnętrze rozplanowano według potrzeb saperskich; ładunki wybuchowe, specjalne narzędzia, miny itp. Wieża czołgu została zachowana, natomiast w miejsce armaty zamontowano urządzenie o nazwie Petard; moździerz strzelający ładunkami burzącymi kaliber 290 mm. Petard ważył ponad 18 kg i mógł być wyrzucany na odległość 70 metrów w celu niszczenia budynków czy schronów.

Pojazdy AVRE powstawały w oparciu o wersje Mk III i Mk IV Churchillów. Wiele z adaptacji dokonywano za pomocą specjalnych zestawów, w trakcie przebudowy dodawano też na kadłubie klamry i zaczepy, do których można było montować specjalistyczne wyposażenie. Na dużą skalę używano ich w czasie lądowania w Normandii, spisały się tak dobrze, że z powodzeniem korzystano z nich wiele lat po wojnie

Za zdjęciu po lewej Chirchill AVRE Mark II. Posiadał nieruchomą wieżę, w której zamontowano makietę armaty. Pojazd mógł przenosić różne typy dźwigów, z przodu miał zamontowaną wyciągarkę o dużej mocy, oraz kotwy ziemne z tyłu kadłuba
Fragment książki "Czołgi II Wojny Światowej"
#jfezbrojenie #iiwojnaswiatowa