Chciałbym tylko nadmienić, że autor zapomina o dwóch faktach:
1. Powstanie wybuchło, bo właśnie Polacy pamiętali o tym, że to ZSRR też rozebrało kilka lat wcześniej kraj, więc aby nie dopuścić do wyzwolenia Warszawy przez zbliżających się Rosjan, co równałoby się z przejęciem przez nich władzy, postanowiono jak najszybciej wygnać Niemców i ustanowić własne rządy.
2. Niemcy i tak wykrwawiliby mieszkańców Warszawy oraz doprowadzili do stanu zniszczonego Berlina, gdyż już zaczęto wręczać powołania do budowy umocnień i wałów na ulicach przed nadciągającą radziecką armią.

Stąd żadne rozwiązanie nie było oczywiste. Łatwo jest mówić z perspektywy czasu i znając wszystkie fakty. Oczywiście, dowództwo dało ciała, ale głównie w postaci nie przejęcia żadnego strategicznego celu. Gdyby udało się chociaż zająć lotnisko i skomunikować z zagranicą w celu dostaw, to szanse na wygraną byłyby zgoła większe. Niemniej jednak, chwała poświęceniu zwykłych żołnierzy i szacunek za walkę o wolność, odwagę.

PS: Twój argument z niezniszczonym Krakowem jest inwalidą. Wszystko co zrobione przez człowieka da się odbudować, a życia się nie odzyska. Kto wie, czy Niemcy nie wygnaliby Polaków z Warszawy i kazali iść pieszo marszem śmierci, a miasto nie przerobili na fortecę? Armia Friedricha Paulusa jakoś tak skończyła. Tak samo można dać zdjęcie totalnie zniszczonej Hiroshimy, spalonego doszczętnie Tokyo, albo zadupiów na Tajwanie. A jak wyglądają teraz te lokacje? Są super metropoliami. Skoro Berlin Zachodni się utrzymywał świetnie przy wsparciu aliantów, to tak samo mogłoby być z Warszawą, albo większą częścią kraju. Gdybać można wiele, więc nie przyrównuj tego do Krakowa i ocalonej zabudowy, bo to o niczym nie świadczy.