Jezus jest Panem

W Ewangeliach wyraz „Ja” wskazuje na świadomość absolutnie nieporównywalnego z niczym autorytetu i władzy. Pojawia się, gdy Jezus każde demonowi opuścić ciało opętanego: „Ja ci rozkazuje” (greckie: ego epistasso soi, Mk 9,25), gdy wysyła uczniów: „Oto Ja posyłam was” (greckie: idu ego apostello hymas, Mt 10,16), i gdy pokrzepia innych: „Ja prosiłem za tobą” (greckie: ego de edeethen peri sou, Łk 22,32).

Ego łączy się z „amen”, co pokazuje roszczenie, by mówić z boskim autorytetem; jest to żądanie podwójnej królewskiej eksusia (władzy) Boga, mianowicie udzielania amnestii i stanowienia prawa. Najbliższe podobieństwo do tych charakterystycznych dla Jezusa zwrotów można znaleźć w słowach, w których prorocy przekazywali objawienie Jahwe: „tak mówi Jahwe” lub „wyrocznia Jahwe”. W odróżnieniu od nich Jezus nie powołuje się jednak na skierowane do Niego słowo Boga. Mówi już nie tylko jak prorok, lecz jak ktoś, kto pozostaje w całkiem bezpośrednim związku z Ojcem i upoważniony przez Niego przemawia we własnym imieniu.

#jezus #katolicyzm #chrzescijanstwo