@Emrys_Vledig,

A jak umarł Pan bogaty
To mu nieśli wieńce, kwiaty
Order dali mu po śmierci
By mu złocił się na piersi
A jak umarł chłop z fabryki
Nie płakali, bo był nikim
Odszkodowań nie ma wtedy
Trumnę trzeba brać na kredyt
A jak padło dziecko z głodu
Nie ruszyło to narodu
Dalej po bogaczu kwilił
Taki to był nastrój chwili

…. i jedziemy …..

Tam gdzie pogrzeb miał bogaty
Przyszedł Bender niosąc kwiaty
I nie widział tłum spłakany
Że karabin miał schowany
Jebnał serią po tej grupie
I już leży trup przy trupie
I nikt dalej nie rozpacza
Nawet ksiądz uznał siepacza
Zanim zjadą się karetki
Trzeba zabrac portmonetki
Biżuterię i zegarki
Wszystko jedno, każdej marki
Czas odwiedzić biednych ludzi
Może to choć żal przestudzi
Marne to odszkodowanie
Ale lepsze niż żebranie
Nie wzgardź moim podarunkiem
I pochowaj ich z szacunkiem
Niechaj bieda cię omija
I niech życie dalej sprzyja
Bo tym zdechłym qrwom przecie
Nie trza kasy na tym świecie
Nikt już o nich nie pamięta
Wspomnij o mnie w każde święta.

…... koniec

@Emrys_Vledig, też jestem zdania, że pożyła sobie na koszt narodu stara rupela. Ktoś kto nie martwi się czy mu do pierwszego starczy i za co opłaci wszystkie zobowiązania, nie tankuje samochodu, nie kupuje żywności ani nie gotuje, nie ubiera się samodzielnie - ten żyje życiem plastikowym oderwanym od rzeczywistości.

Ilu ona przeżyła prezydentów juesej? Pięciu? Dziesięciu?

Ciągło mnie na wymioty jak widziałem w serwisie informacyjnym screeny z tweetów czy fejsa i w każdym "łączę się myślami z monarchinią" - bleeee. Jest jak w tym wierszu niestety.