Dlaczego Mussolini zaatakował Albanię? W dużym skrócie; bo nie miał innego wyjścia. Plan był świetny. Od dwóch dekad Włosi łożyli na podnoszenie poziomu cywilizacyjnego Albańczyków, budowali autostrady, linie kolejowe, odnawiali stolicę, a przede wszystkim tworzyli parasol ochronny przed czystkami etnicznymi, na które Albańczycy byli narażeni ze strony Jugosławii. W ramach wprowadzenia Albanii do wielkiego świata, Duce otrzymał dostęp do szybów naftowych w Devoli, kopalni żelaza w Elbasanem, oraz kopalni bituminu, miedzi i chromu.

Wszystko rozbijało się o to, że Albanią rządził król Zog, człowiek o mentalności wodza plemiennego, który całą włoską pomoc przekazywał swojej rodzinie i klakierom partyjnym, żerując tym samym na okradanych cywilach. Dodatkowo Zog zaczął spoglądać w stronę Grecji i spoglądać na teren Bałkanów, w celu wywinięcia się ze spłaty pożyczek zaciągniętych u Włochów. Dlatego gdy 7 kwietnia 1939 roku na brzegu Adriatyku zameldowały się włoskie okręty wraz z wojskiem, broniły zarówno interesów Italii, jak i stabilizacji sytuacji w regionie. Za króla Zoga chciała ginąć garstka Albańczyków, dlatego już 16 kwietnia kraj został włączony do Imperium Włoskiego.

Łącznie w walkach zginęło około 10 Włochów i 30 Albańczyków. Całą batalię bacznie obserwowali wysłannicy brytyjskiego wywiadu, którzy byli zgodni, że włoska interwencja rozładowała w porę narastające napięcie w regionie, które w przeciwnym razie mogło skutkować wydarzeniami poprzedzającymi wybuch wojny światowej. Dość napisać, że po zakończeniu pacyfikacji Albanii, Mussolini odebrał osobisty telegram od brytyjskiego MSZ Anthonego Edena z podziękowaniami za podjęcie właściwej decyzji i zapewnieniem o pełnym poparciu ze strony Anglii.
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/86/Italian_soldiers_passing_Albanians%2C_7_April_1939.png
#duce #iiwojnaswiatowa #włochy