Pikelhauba
https://ireland.apollo.olxcdn.com/v1/files/xkpcirum77zo1-PL/image;s=644x461;r=90
Została wprowadzona w 1842 rozkazem króla Fryderyka Wilhelma IV jako ochronne nakrycie głowy pruskiej piechoty. Podobne hełmy były używane już wcześniej w Rosji. Być może zostały skopiowane przez Niemców (Rosjanie zastąpili pikielhauby około 1918 budionowkami). Pikielhauba była wykonana z utwardzonej skóry, barwionej na czarno, z wysokim połyskiem, wzmocnionej metalowymi elementami, z których najbardziej charakterystycznym był szpikulec służący do mocowania na hełmie ozdobnego pióropusza z włosia końskiego, używanego w połączeniu wraz z mundurem galowym. Szpikulec na hełmach oficerskich był zazwyczaj pokrywany powłoką złota lub srebra. Z biegiem czasu sam w sobie stał się elementem dekoracyjnym, bez pióropusza.

Istniała również wersja pikielhauby wykonana w całości z metalu, przeznaczona dla kirasjerów. W drugiej połowie XIX wieku pikielhauba znalazła się na wyposażeniu armii pozostałych niemieckich monarchii. Jej warianty były noszone również między innymi w Chile, Kolumbii, Meksyku, Norwegii, Szwecji i Portugalii.

Oprócz szpikulca najbardziej rozpoznawalną częścią pikielhauby był duży, ozdobny ornament na przodzie hełmu, oznaczający przynależność żołnierza.

Alliancka propaganda mówiła że szpikulec na szczycie pikelhauby służy Huną do nabijania noworodków
https://previews.agefotostock.com/previewimage/medibigoff/cd730dfd6744028d89e428f0a3312a11/h44-10933557.jpg
#historia #Iwojnaświatowa #militaria