#dylemat #religia #zbawienie #chrzest #apostazja

Ostatnio jest ostra nagonka na chrzest dzieci i religię. Niby, że człowiek jak będzie pełnoletni to sobie wybierze, podejmie świadomą decyzję kim chce być, sam o sobie zadecyduje i nie można robić tego za dziecko, że religia ukierunkowywuje światopogląd i utrudnia wolny wybór. Ale z drugiej strony te same środowiska nie mają nic przeciwko temu, żeby dzieciom podawać hormony zmieniające płeć, wpajają im ideologię wegańską (a przecież powinni dziecko do pełnoletności karmić wszystkim by miało szerokie horyzonty i wybrało samo co chce) etc. Wszystko co uczymy dzieci jakoś na nie wpływa w przyszłości. Załóżmy, ze dziecko jako dorosły chce się identyfikować jako wąż i pełzać - uczenie chodzenia w dzieciństwie może go mocno skrzywdzić. Albo chce być niemową czy analfabetą? Pewnych rzeczy które się uczy dziecko nie da się cofnąć w dorosłym życiu. Przecież postęp idzie i nie można przewidzieć co za parę lat będzie modne i "normalne". To, że teraz jest coś choroba psychiczną i taką która kwalifikuje do zamkniętego leczenia psychiatrycznego nie znaczy że za parę lat nie będzie dopisane do praw podstawowych i stanie promowaną postawą, systemem wartości etc.