Podobno w średniowiecznej Katalonii był taki zwyczaj, że niewypłacalny bankier był publicznie piętnowany przez władze miejskie i dopóki nie spłacił wszystkich wierzycieli, dostawał tylko chleb i wodę. Jeśli nie zwrócił pożyczek (depozytów) przez 12 miesięcy, to kładł głowę na katowskim pieńku, a jego majątek był sprzedawany na pokrycie zobowiązań.