Cześć

Od dłuższego czasu oglądam z pasją brytyjskie seriale kryminalne. Obejrzałam kilka i nie przestają mnie nudzić. Plus - uwielbiam British English w różnych dialektach 😍

Takim top tytułem jest dla mnie obecnie "Vera". Serial opowiada o działaniach wydziału kryminalnego, którego przełożonym jest DCI Vera Stanhope. To twarda i konkretną babka, która jednocześnie ma w sobie szacunek i zrozumienie dla każdego człowieka - pod warunkiem, że to nie kryminalista - i żadne dziwactwa nie są jej dziwne.

Polecam ten serial.

Ale ja nie o tym.

Pierwsza seria powstała w 2011 roku, a najnowsza w 2023. Nie do zniesienia jest prezentowane pranie mózgu oglądających, które trwa tak przez dwie ostatnie serie. Motywy, które się przejawiają: poszkodowana i dyskryminowana rodzina gejów z dzieckiem, kobieta, którą zostawia mąż, a która znajduje spokój w homoseksualnej partnerce (jest też dziecko że związku z mężem)... Absolutnym szczytem było pokazanie zaburzonego chłopaka, który czuje się kobietą, który ubiera się jak kobieta, ale nie wygląda jak kobieta (chłopiec rysy, zarost). W odcinku jest nieszczęśliwy, bo wykorzystywał go inny zaburzony mężczyzna. Taka gra emocjonalna - ma nam być go żal. Z uporem ciągle nazywany jest w odcinku jako "she", a wisienką na torcie są mniej więcej takie słowa DCI Stanhope: " Male shelter is no good place for a lass". Przepraszam wszystkich, to nie mój styl wypowiedzi, ale powiem wprost - rzygać się chce od tej manipulacji. Czułam obrzydzenie, gdy to wszystko widziałam.

Pan Bóg kocha nas wszystkich. Mam przed oczami obraz, jak zachowywałby się Pan Jezus, gdyby spotkał tego pokrzywdzonego chłopaka, który sądzi, że jest kobietą. Jestem przekonana, że z szacunkiem i miłością by go przyjął. Ale nie wspierałby jego choroby umysłowej, tylko powiedziałby prawdę. Przez duże P. Wspierając chorobę i chore myślenie, nie umożliwiamy chorym zmierzenia się z prawdą, która końcowo przynosi akceptację.

#przemyslenia #kryminalne #seriale