Polityka zmniejszania nierówności rasowych w szkołach w USA przyniosła tylko minimalne rezultaty. Niestety Murzyni i Latynosi nadal kiepsko radzą sobie w szkole.nature.com

Pomiar różnic w poziomie wykształcenia między rasami na przestrzeni czasu wśród uczniów osiągających najlepsze wyniki.

Dysproporcje edukacyjne pozostają kluczowym czynnikiem przyczyniającym się do zwiększania nierówności społecznych i majątkowych. Aby temu zaradzić, badacze i decydenci skupili się na średnich różnicach między grupami rasowymi lub różnicach między uczniami, którzy pozostają w tyle1. Taka koncentracja potencjalnie prowadzi do segregacji edukacyjnej, odciągając zasoby od uczniów o wysokich osiągnięciach, w tym tych z mniejszości rasowych2,3. Tutaj skupiamy się na „luce w doskonałości rasowej” — różnicy w prawdopodobieństwie, że uczniowie z mniejszości rasowych (czarni i latynoscy) osiągną najwyższy poziom osiągnięć akademickich w porównaniu z ich rówieśnikami nienależącymi do mniejszości (biali i Azjaci). Brakuje dowodów, które systematycznie mierzą skalę luki w doskonałości i sposób, w jaki się ona rozwija4,5. Korzystając z podłużnych, stanowych danych administracyjnych, dokumentujemy osiem faktów dotyczących luki w doskonałości od trzeciej klasy (zwykle w wieku 8–9 lat) do szkoły średniej (zwykle w wieku 14–18 lat), łączymy stabilność luk w doskonałości i pochodzenie uczniów oraz oceniamy skuteczność polityk publicznych. Wykazaliśmy, że luki w doskonałości w matematyce i czytaniu są widoczne w trzeciej klasie i nieznacznie rosną z czasem, szczególnie w przypadku uczennic. Około jednej trzeciej luki wyjaśnia status społeczno-ekonomiczny ucznia, a około jednej dziesiątej środowisko szkolne. Uczniowie z mniejszości rasowych osiągający najlepsze wyniki mają również mniejsze szanse na utrzymanie doskonałości w miarę postępów w szkole. Co więcej, państwowe polityki rozliczalności, które kierują dodatkowe zasoby w celu zmniejszenia nierówności niezwiązanych z rasą, miały minimalny wpływ na luki w doskonałości rasowej. Dokumentowanie tych wzorców jest ważnym krokiem w kierunku wyeliminowania luk w doskonałości i usunięcia „szklanego sufitu rasowego”.

http://www.nature.com/articles/s41586-024-08536-0

Skoro wyniki są mizerne to czemu to jeszcze finansować?

#nauka #szkola #usa #rasa

9

@szymonpl,

Skoro wyniki są mizerne to czemu to jeszcze finansować?


Chyba właśnie nikt nie finansuje. Artykuł próbuje naświetlić, że finansujemy zmniejszanie nierówności od dołu, pomagając dzieciom z trudnościami, a zaniedbujemy uczniów, którzy mogliby osiągnąć bardzo wysokie wyniki.

Wrzuciłeś link do zablokowanego artykułu. Tutaj jest za darmo w całości => http://s3.amazonaws.com/fieldexperiments-papers2/papers/00807.pdf

Potem przeczytam. Przejrzałem tylko fragmenty i wykresy. Tutaj widzą problem - nie potrafią wyciągnąć więcej talentów z grup mniejszości i chyba narzekają na brak programów edukacyjnych w tym kierunku.

...ale ofc zaraz znajdzie się ktoś z jakąś teorią rasową, że mniejszości są mniej inteligentne i to jest powód:)
@Cziter, streszczenie artykułu napisałem w opisie.
@szymonpl, wszystko ok, tylko pytania na końcu nie zrozumiałem. Chyba że czegoś nie wiem, ale wydaje mi się że te wszystkie programy wyrównawcze dla mniejszości skupione są na podciąganiu wyników najsłabszych, a nie śrubowaniu najzdolniejszych.
@szymonpl, w polskim systemie oświaty występuje analogia. Obecnie przyjętą narracją jest inkluzja, która w szkole oznacza mieszanie dzieci normatywnych z tymi z deficytami, np. niepełnosprawnościami umysłowymi. Takie mieszane klasy nie są ani wystarczająco wymagające dla dzieci bez problemów, ani wystarczająco opiekuńcze dla dzieci z problemami. W szkołach specjalnych pracują nauczyciele specjalni i wspomagający, którzy są po prostu przeszkoleni do pracy z wymagającymi uczniami niepełnosprawnymi.

Mogę jeszcze długo tu pisać.