Dlaczego generał Franco podjął reakcję?
Rewolucja zaczęła pukać do hiszpańskich drzwi już w noc wyborów. Komunistyczna strategia Frontu Ludowego zakładała działanie u samej góry partyjnej, komunizm miał wyprzeć Republikę tak, jak wcześniej wyparta została monarchia. W takich warunkach generał Franco podjął pierwsze działania, przygotował armię i Guardia Civil. Celem było zagwarantowanie pokojowego przejęcia władzy i zapewnienie społecznego porządku. Odwiedził też premiera Manuela Portelę i wyjaśnił mu komunistyczne zagrożenie jakie wisi nad Hiszpanią, jednak Portela odparł, że jest już za stary, aby cokolwiek robić.

Nieudolność władz szybko wykorzystała lewica, ustanawiając prawo uliczne. 8 marca 1936 roku wziął udział w zebraniu wojskowym, podkreślając, że po pierwsze, powstanie rozpocznie się dopiero, gdy okaże się absolutnie konieczne, po drugie, nie będzie ono ani monarchistyczne, ani republikańskie, lecz jedynie w obronie Hiszpanii. Na przywódcę wybrano generała Sanjurjo. Powstanie wielokrotnie przekładano, w armii istniało wiele mniejszych i większych podziałów pomiędzy karlistami, monarchistami i falangistami. Brutalne zabójstwo Calvo Sotelo wszystko zmieniło, spiskowcy zrozumieli, że dalsze czekanie oznaczało samobójstwo, wszelkich wątpliwości pozbył się również sam Franco. Generał był ostatnią osobą, jeśli chodzi o bunt przeciwko Republice, w poprzednich latach wyprzedzali go katalońscy i baskijscy nacjonaliści, próby zamachu stanu z rąk Sanjurjo i Azanii, oraz trzy powstania CNT.
https://assets.bwbx.io/images/users/iqjWHBFdfxIU/igiH.aOSe7Eg/v1/-1x-1.jpg

Fragment książki "Mity hiszpańskiego wojny domowej" Pio Moa
#franco #hiszpania